Morgunblaðið - 03.09.1969, Page 5

MORGUN'BLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGU'R 3. SEPT. 19»
5
Fölkiö, sem samtökin skipar, ræður
mestu um framtíð þeirra
— seg/r Birgir ísl. Cunnarsson, fráfarandi
form. SUSí viðtali um 20. þing samtakanna
NÆSTK. föstudag hefst á
Blönduósi 20. þing Sambands
ungra Sjálfstæðismanna. Af
því tilcfni átti Morgunblaðið
viðtal við fráfarandi formann
samtakanna, Birgi ísleif
Gunnarsson, og fer það hér á
eftir:
— Hver verða helztu verk-
efni þessa þings?
— Síðasta að*aliþim,g SUS, þ.e.
19. þiinigið ,var haldið í október
1967, sieigir Birgir ísllleilfiuir Girnn-
arisiscm, og þá var sú stjóm kois
in, sem mú er atð láta af störf-
uim, en auikalþimig var haldið í
septemibeir 1968. Á því þingi vair
að'allleiga rætt uim tvö méil, ít-
arl'egt fmmvairp að stefniuiskrá
uingira Sjálfstæðistmiainnia, sieim
kalliað var þjóðnnáiiaverikiefni
nœisitu ána. Hitt aðaliefnið voru
ísilenzkiiir stjiórnimáilaiflioikkair og ís
ienzkt sitjómimáöiailíf, og þá sér-
stafclega rætt um Sjáiltfstæðiis-
floikikinn. Þetta þirag, sem nú
stienduir fyrir dyruim, mótast alll-
milkið af þeiim máikim, siem byrj-
að var að ræða. á aukiáþiniginu.
I fyrsta iagi verður ieiitazt við
að garjiga frá stefnuisíkiiáirfírum-
varpiniu, sem iagt var fram í
september 1968. Það friumvarp
ihefur femgið þá meðferð, að það
vair sient út til aiira félaga inn-
an vébanda SUS. Þar hefur það
verið rætt í vetur og sumiar og
ýmsiar athuigagemdiir komið frarn.
Jaifnlflramt vax þetta frumvarp
bint opiniberiaga tifl. þesis að fá
fram sem flestar huigmyndiir finá
ungu flólki um þessi mál, og einn
ig batfa einstaiklingar sent at-
huigatsemidir um einstaika máia-
floikka. Frumvarpið verður nú
iaigt fýriir a*ð nýjiu til emdanilegr-
ar aiflgriedðsíliu. Aninað milkilvæigt
verikefini er að ræða skipuiag og
starifsemi Sambands unigra Sjálf-
stæðismianma. Inman samitiaikanma
eru uippi ýmsiair hiugmyndir um
nauðsyn á breytimiguim á skipu-
iagi þeiriria og fyrimfriam er eikki
gott að seigja um hver verður
niðursflaða þessa þiings í þeim
efnuim en búast rraá við íitamleg-
um umræðum, sem gætu orðið
upphaf af breytingum srðar
mieir. Störf og skipullaig Sjálf-
stæðisfMöksims verða einniig ti'l
uimiræðu.
Þá má búast við, að þimigið
ræði almennt uim stjómmálavið-
horfið og léti fré sér fara al-
m'emna stjórnmáiaálykituin, AH-
miaingiir mienin inman samtafcanma
'hafa óskað etftir því að byggða-
Iþnóunairmáiin verði tekin tH sór-
stakrar meðfer'ðiar, þannig að
gera má réð fyrir umiræðum og
álykituiniuim um þau mál. Innan
samrtalkammia er miilkiH áhugi á
miemmta- og vísimdamélium, sér-
stakilieiga Hásfcóilia ísiands og
stioÆniama sem eru í tengslum við
bainn. Af því tiiefnd hefur unigur
vísimdaimiaður, dr. Hallldór Elías-
son, stærðlfiræðintgur, verið fenig-
inn tH þess að flytja ræðu á
þiniginu um þýðiingu sérfræði-
þeikkingar fyrir þjóðarbúsikapimn.
Eminfremur má búaist við álykt-
unargerð uim þessi mál. Aðrir
sem heimisæikja munu þinigið eru
dr. Bjiarnd Beneddlktsson, forsæt-
isiráðihierra, sem mun fllytja ávairp
í 'hádiegisverðiairboðii miðsfjómiar
og Hafflldiór Jónission,, bónidi á
Birgir ísl. Gunnarsson
Leysiragj astöðum, formaður kjör
dæmisráðis Norðua''Landskjördæm-
iis veisitria, sem mun ávarpa þing-
ið í upphafi.
— Hvað telur þú mikilsverð-
ast í starfi samtakanna sl. kjör-
tímabil?
— Enginn vafi er á því, að það
sem me.sita athygid vakti í starfi
samtalkamma á sl. kjörtímabili,
vair aukalþingið á isfl. 'haiusti Það
var á sín/um tíma mikið rætt í
blöðum og óþairfi að flj'ölyrða um
það, en allliar líkur eru á þv'í, að
það þinig haifii einiumigis verið
U'pphaf ihreimiskiliimma uimræðnia,
sem vomamidi Leiða ’tiil þess, að
umigir Sjáifstæðisimenn geri sér
fyHrd grein fyrir kjairma þeiirra
vandaimála, sem þjóðifélagið a
vflð að stríða. EkJki er hægt að
segja, að auikalþinigið hafi lieitt til
'þess, að þau málefni hafi komizt
í ákiveðinn farveg, og verður iþað
eitf stiænstia vierikieifni umigra Sjáilff
stæðismianna á þessu þinigd og
væfnitawlaga á niæstu árum, að
Leitasf við að niá betri tökum á
þessium viðfanigseifinum.
Auðvitað eru ýmis fLeiri atriði
úr stairffi slL. tveglgja ára, sem
komia upp í bugiann. MikH flunida
höild veturiinn 1968 um menmta-
máll, þar siem fenignir voiru binir
fænustu sfcólamienn og aðriir á-
'bugamieinin til þess að ræða þau
máll. Enntfrerraur víðtæk fuinidar-
höld á sl. vord í samvinnu við
aJlþimigismeran og 'kjöiúæm isráð í
viðkomiaindi 'kjöndsemuim, auik
miangis komair fluiradahial'da og
flerðalLaiga starfsmanmia SUS og
einstakra stjómaTmianina.
— Má búast við miklum breyt
ingum á stjórn samtakanna?
— Ég hef ákveðið að gefa
ekiki ikoist á mér affitur í formiamns
sætið. Ég hef verið forma'ður
samitakiamima í Sl. tvö ár og áður
seflið í stjórn þeirra í nokikum
tíma. Það er að sjálffsögðu margs
að mimmiaist frá ámægj'ulegu sam-
sbarfi við félaga innian samtak-
aninia, en áistæðan fyrir því, að
SÍDAN
RITSTJÓRAR:
PÁLL
STEFÁNSSON
OG
STEINAR J.
LÚÐVÍKSSON
óg tók þá ákvörðun að hæbta er
fyrst og fremst sú, að ég tel
gott bæö-i fyrir samitökin og sjáiif
am mig að vera ekiki Lemigi í starfi
sem ’þesisiu. Ekki sízt 'þar sem hér
er uim saimtök umgra maruna að
rasða og stöðugt koma upp í sam
töfcumium nýir og efnilegir
mienm, sem þurfa að fá sín tæki-
færi.
Ég er þess fullviss að samitök
okka-r eiga eftir að eflaist og vaxa
á næstu árum. Það er þó fyrst og
fremist það fóLk, sem siamtökin
skipar, sem ræður mestu um fram
tíð þeirra, en ég hef trú á, að
sá ándi hireiniskHni og einurðar,
sem nú ríkir í samtökunum miuinii
verða þeim til gó'ðs. Það er lík-
liegt, að þær opnu og hreinskiilmu
umræður, sem einikiennt haffá
samtökim undamffama mánuði
muini verða til þess, að samtök-
iin geiti orðið það atfl, bæði inn-
an flokksiinis og í þj óðlíf inu, sem
miun láta frá sér fara ferskar
og hressamidi hugmynidir, og að
unigu fó'lfci muni Mða vel inman
þeinra.
Sækjum á brattann undir
merki Sjálfstæðisflokksins
— „við höfum ekki s/ður brugðizt stjórn
málamönnunum en þeir okkur"
Rœða Sigurðar Jónssonar
á héraðsmóti á Sauðárkróki
UNGIR SjáLfistæiðismiemn hafla teki-ð mjög virkan þátt í hér-
aðism-óitum Sjállflstæðismianima í suimar. Einis og undanffarin ár
hefir ætíð einn úr þeirria röðium verið rraeðal ræðumiannia á
mótunum. Viisisiuliaga á uiniga fóllkið nú sem á'ður v’ið sín 'Sér-
stæðu vamdamál að gQiímia. Viðihorfin til úriausmiar eru mis-
jötfn.
Morgumiblaðið birtir 'hér ræ-ðu einis þessara umigu Sjállfstæð-
ismanna, Sigurðar Jónssonar á Sauðárkróki.
Gott Sjálfstæðisfól’k!
Uragir m-enin bafla látið mjög til
sín taka um þjóðmál að umdam-
förmu og haít uppi nöktouirt bram
bolt. Þetba er gott — þeir gera
þá ekki neitt anmað af sér á m-eð
an.
Það sem mér þykir haf a ein-
kenmt málflutmiinig þeirra sem
hvað mest hiafla látið flrá sér heyra,
er að hér sé allt komið í ein-
'hvem klafla hefðbundinis forrns,
flLokfeavald sé of mikið og uragu
fólfei ekki ætluð þátttaka í þjóð
miálab ará-ttummi.
Á þessu viljia ungir memn ráða
bót rraeð nokku-ð róttækum breyt
inigum og umfnam allt aniraað:
unigir menn eiga að ráða svo og
svo miklu og eiga síma flulltrúa
einis og það er orðað í hinu og
þessu ráðinu eða neflnddnin-i.
Um þetta er allt gott að
segja ef unigir menin vald-a þessu.
En róttækar breytkngar eru oft
að því leyti vanigæfar að með
þeim vill brotna niður m-eira en
tekst að lagfæria. Reglur og lög
eru heldur ekki einlhlít lausn,
svo sem m-argir vilja ver-a láta.
Ef flokkavaild er of mikið eða
þdmigmenn sofa hópum samtam suð
ur á Alþiragi, þá held ég að enig
in lagaisetnitng geti komið í veg
fyrir slíkt. Þá er eins gott að
setj-a lög um almeininiam svefm-
tíma rraantna.
f þessu tilviki held ég að sök
in — ef hún er — kurnmd eimis að
ldiggja hjá okkur, sem köllum
okfeur „himn almenma flo-kks-
manin“, og þeim, sem al-
meran-t eru kallaðir stjórnmála-
mernm. Það erum við, sem byggj
uim upp flokkainia, störfum í
þeim — eða ættum að ger-a það
— og ef okfeur liggja einlhver
mál á hjarta og berum þau fram
og fylgjum eftir, þá held ég að
við þurftum hvorfci að óttast það,
að á okfcur verði ekki hlustað né
heldur máls niðuiristöðu. Ef bil-
ið m-iILi þess sem ,,almewniur“ er
kal'Laður og þess, sem falin hef-
ur verið forsjá mála eæ of mikið
er það ekki síður þess fyrrnefrada
en hiras að stytta það bil. Ég veit
að ég kann að hneyksla ein-
hverm hér þegar ég segi að við
höfum ekki síður brugðizt stjói'n
málamöniniumium en þeir okkur.
Þetta held ég, að uragir menn
h-uigsi ekki oft út í.
Ég hefi marga þeirra gruraaða
um það að vilja kornast að, ekki
til að breyta því ástaradi, sem
þeir kalla ómerkilegt, heldur til
að samlagast því.
Ég hefi þá líka gruiraaða um
það, að þeir þekki ek-ki til hlít-
ar hin alimeniniu lífsviðlhorf jafn-
aldra sinraa, hvað þá þeirr-a, sem
yragri kunna að vera. Ég persónu
lega hefi etókd mimmista áh-uga á
þvi, hvemig eimstök raeflnd eða
ráð er skipað, ef viðkomiandi
„apparat“ er vanda símium vax-
ið og gegmir skyldu sinni. Og
eiiníhve-rn veginn segir mér svo
huiguir um, að mieran reyni ávallt
að gena sitt bezta og breyta eft-
ir sanmfæriragu sirani.
En það er amnað sem mér er
m-eira kappsmál og ég veit að
þá taia ég fyrir fleLri, það uragt
fólk, sem er að vaxa upp hér í
þessard falLegu byggð. Það er
aðsbaða til memiraturaar. Við vilj-
um fá að merarabast til að vera
betur undir hin ýmsu störf þjóð
félagsi-nis búin, til að geta bet-ur
valdið þeim, þjóðirani og okkur
sjálfum til heilla og geta m-eð
þeim hætti sótt fram á ve-ginn
til bæfltra lífskjara og betra
mainnilífs.
Vitaskuld getum við brotizt til
rmemiraba og orðið það, sem hug-
ur okfeiar kann að standa til —
þótt sikóLakerfi o-kk-ar sé að ýmsu
leyti ennþá fábrotið — ef við
höflum fé mill'i hamda. Þasis vegma
verður krafa okkar um merant-
unairmöguleifeann samferða kröf-
urani um atvininiuöryggi.
Samtímis því að umgir menn
hafa f-anið flram á meiri eigin hlut
í þjóðmálabarátbunnd þá hefur
meira verið rætt og ritað um
kyraslóðir á íslandi en oftast áð-
ur. Þetta er mjög skaðlegt. Mangt
uragt fólk lætur svo sem þessi
vandamál séu eitthvert einangr-
Sigurður Jónsson
að fyrirbæri og aðrdr ald-urstfloklk
ar glími ekki við sín. Hafi ung-
ur rraaður eða ung kon-a efcki
mögul-eika til meninibuniar verð-
ur það um leið vandamál for-
eldris þess ungmeninis. Það verð-
ur vamdomái þjóðarinn-ar.
Við ráðum ekki bót á neimum
V’anidamákim með því að skipta
þjóðimni í aldunsfloktoa. Fyrst er
að talast við um vandann við
fólk á öllum aldrd, þá að leita
úrlauisnar á sameigiiralegum
grumdvelli og síðan að fylgja
herand eftir.
Við skúlum ekfei ala á aldurs
misrmun, við skulum talast við
uim varadamálin, því við erum
ein heild — íslenzk þjóð í vamda
stödd um siran, að nokkru vegnia
uitaraaðkomandi atvifea, og að
raokknu vegna þess að ég og þú
hötfum efeki kuraraað fótum okk-
ur forráð, við höfurn sótzt eftir
af miklu án þess að hugsa um
morgundaginin.
En miirarauimst þesis um leið, að
það eru miargir, sem miuradu kalla
okkar aðstæð-ur og okikar daglega
líf Sæluríkd á jörðu. Þeir, sem
búa v'ið slí'kar hörmungar að
eygja ekki fyrir fæðú í n-æstu
máltíð hvað þá meir.
Uragt fólk, ræðum vandamál
okkar við þá sem eru eldri, leit-
um ráða þeirra og þedr murau
rétta okkur hjálparhönd. Kynm-
uim okkur þeirra lífsviðhorf,
þeirr'a vandamál og réttum þeim
'hjálparihönd og ef við erum þess
megniug. Við getum ekki bara
heimtað, við verðum lí’ka að
bera ábyrgð.
Þegar Sjálfstæðisflokkuriinn
var stofnaðiur fyrir röskum fjöru
tíu árum var stefraugkráin ekki
marigorð, en hún var gaignorð.
Það fyrsta var:
Að virania að þvi að undirbúa
það, að ísLarad taki að fullu og
öllu sín mál í sínar eigin h-end-
ur og gæði l-andsi-ras til afnota
fyrir landsmemm eiraa, jaffnskjótt
og 25 ára sarraniiragstímabil sam-
bandslaganina er á emda.
íslarad varð lýðveldi 17. júní
1944. Gæði lan-dsi-n-s eru ékki full
nýtt en við sækjum fram á veg-
intra. Jóharan Hafstein iðnaðlar-
málariáðhe-rra er gestor okkar í
kvöld. Umdir forysbu Sjálfstæð-
isfl-okfesinis hefur fynsta stóriðju
verið verið reist, Áldðjan í
Straumsvík hefur hafið fram-
leiðsliu.
Það ainnað va-r á stefrau-skrá
Sjálfstæðisfflokksinis:
Að vinnia í irmianlamdsmáluim
að víðsýnni og þjóðlegri umbóta
stetfnu á grundveUi eiwstaklinigs-
frelsisinis og atvinnufrelsis með
hagsmumi allra stétta fyrir auig-
um.
Sjálfstæðisflofckuirinin hefur
ireynzt þessiari stefirau sinn-i trúr.
Hann trúir einin allra flokka á
gildi einistaklimigsiras, en hefurþó
flokka mest barizt fyrir félags-
legu öryggi. Hann hefur aldrei
alið á sundurlymdi heldur sam-
lyradi. Og Sjálfstæðisflokfcuriiran
h-efur umfram aðra flokka verið
flokkur unga fólksiras, hann hef
ur leitað eftir skoðu-raum þess,
leiitað eftir því til starfa og ó-
hræddir hafa forysturraenm hans
falið uragu fólki marghátbuð
ábyrgöa-rstörf. Og eran leitar
Sjálfstæðisflokkuirinn að ungu
fólki. Og vegnia þess, uragi mað-
ur og unga konia: um leið og
við þök’kum þann áfanga, sem
þegar hefur náðst, sækj-um við
óhifcað á brattann undir merki
Sj álf stæðisflokksdn®.