Morgunblaðið - 08.11.1969, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. NÓVEMBER ld6»
>

%
BILALEIGA
HVERFISGÖTU 103
VW Sendiferðabifreið-VW 5 manna -VW svefnvagn
VW 9 maana - Landrover 7 manna
fetgíi
LITLA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastræti 13.
Sími 14970
Eftír lokun 81748 eða 14970.
bilaleigan
AKBliA UT
car rental service
8-23-47
sendtun
Wjj riíi.ii.rroty
JFALUIt?
fUotaðar vinnuvélar
Greenham Equipment LTD. býð-
ur vinnuvélar stórac og sméar,
svo sem: dælirr, hitara, járn-
beygjuvélar, krana, jarðýtur,
gröfur, steypustöð. ffjðtandi
rammbúkka og fl. Upplýsingar
í síma 10958.
Plastgómpúðar
halda gervitönn-
unum töstum
• Lina gfaasæri
• Festast vlfl
perrigrÓTTia.
• Ekki lenpur
d&gle? vMígerí
Ekki lengur iausar gervitenmir,
sem falla llla og særa. Snug Den-
ture Cushlons bætlr úr þvl. AuC-
velt aö lagfæra skröltandi gerví-
tennur með gómpúSanum. BorðiS
hvað sem er. tallð. na góm-
púðinn heldur tönnunum föstum.
Snug er varanlegt — ekki lengur
dagleg endurnýjun. — Auðvelt að
hreinsa og taka burt ef þarf að
endurnýja. Framieiðendur tryggja
óénægðum endurgreiðslu. Fáið yð-
ur Snug i dag. 1 hverjjum pakka
eru tveir gómpúðar.
VATTTP DENTURE
U VX CUSHIONS
AUGLVSIHGAR
SÍWIk 22*4*80
e Hljóp Halldór á sig?
Séra Sig. Haukar Guðjónsson,
prestur í Langholtsprestakalli,
skrifar:
„Reykjavík, 5.11. ’69.
Kæri Velvakandi!
Ég er hrærður eftir lestur dálka
þinna i dag 5.11. hrærður vegna
þeirrar umhyggju er Haildór
minn Pétursson sýnir mér enn
einu sinnL óverðskuldaða, með
„ritsmíðum" sínum. Síðastliðinn
vetur hélt hann öðlingurinn, að
ég ætti í vök að verjast og var
þá heldur ekki seinn á sér
að senda mér hugarhressingu
undir mottóinu „ólyginn sagði
mér, að séra Sigurður hefði
sagt“. Það varð mér hrjáðum
mikil skemmtan að sjá, hve vopn
fimur hann er í baráttu við eig
in vindmyllur. Ja. ég sem hafði
haldið að allir Don Quixotar
væru löngu dauðir. Og í dag
birtir þú bréf, þar sem mig furð
ar á, hve örlátur hann er á blek
sitt við að biðja biskup um að
líta nú í náð til mín.
$ Hælbit
Ég hreinlega skammast mín,
þar sem ég man ekki tfl, að ég
hafi unnið til slíks vinarþels.
Einu samskipti okkar var mis-
skilningur af minni hálfu, og
hefði blessaður maðurinn vel
mátt reiðast. Hafði mér verið
send bók til umsagnar eftir Hall
dór. Ég tók að þetta væri al-
vörubók og hélt, að ég ætti að
segja um hana sannleikann, en
vissi ekki fyrr en um seinan, að
þetta var rangt, og eðlilega varð
Halldór skelfingu 'lostinn. Minni
maður en hann hefði sjálísagt
orðið frumhlaupi mínu ofsareið-
ur. Þá hefði ég ekkert haft
glópsku minni til afsökunar ann-
að en það, að ég sel ekki sann-
færingu mína fyrir vináttu nokk
urs manns. Heldur vil ég þola
hælbit um skeið.
0 Óáreiðanlegir
heimildarmenn
Vinur minn Jónas frá Brekkna
koti hefir beðið mig að koma
hugvekju minnL þeirri sömu, er
Halldór frétti af, til sín, og nota
ég nú tækifærið og bið þig að bera
honum hana með kærri kveðju.
Menn geta þá borið ummæli mín
saman við „hugdettur Halldórs"
og séð, hve ábyggilegar hlustir
sumra manna eru og gáleysislegt
að hlaupa eftir slíkum heimild-
um.
Með kveðju og þökk.
Sij. Haukur Guðjónsson".
0 Hugvekjan
Hér kemur svo hugvekja séra
Sigurðar, eins og hann flutti hana
í útvarpið að morgni föstudags
ins 17. okt. sL:
„Föstudagurinn 17.10. ’69.
Vizka er betri en perlur og
engir dýrgripir jafnast á við
hana. Orðskv. 8:11.
Eitthvert sinn, þegar ég átti
leið framhjá Bólu, þar sem skáld
ið Hjálmar bjö, laust þvi niður í
huga mér, að gaman væri nú að
þekkja nöfn þeirra miklu manna
Útsýnarkvöld
í Súlnasal Hótel Sögu sunnudaginn 9. nóvember kl. 20.30.
MYNDASÝNING FRÁ SPANI.
FERÐAHAPPDRÆTTI.
DANS TIL KL. 1.
Enginn sérstakur aðgangseyrir. — Fjöhnennið.
Kvðldverður framreiddur frá kl. 19.00.
Tryggið yður borð í tima hjá yfirþjóni.
Allir velkomnir með húsrúm leyfir.
Útsýn
Úrvalsgarnið
Allar tegundir í buxnadragtina í kjólinn og peysuna, hekiunálar og prjónar. Næg bíiastæði.
Verzlunin DALUR
Framnesvegi 2.
Hæð við Lynghaga
Til sölu er 116 fermetra efri hæð við Lyng-
haga. íbúðin er 4 herbergi, þar af 2 svefn-
herbergi. Suðursvalir. Bílskúrsréttur.
FASTEIGNAÞJÓNUSTAN
Austurstræti 17 — 3. hæð,
Sími 26600 (2 (línur).
Hetmasímar.
Stefán J. Richter 30587
Jóna Sigurjónsdóttir 18396.
sem Hjálmar dæmdu aumastan
allra í hreppnum. En ég mundi
þau bara ekki nein. Og þá vakn-
aði þessi spurn: Hvernig stend-
ur á því, að samtíð og saga dæma
verk manna ekki á sama veg?
Hvað er það sem fær okkur til
þess að skríða í duftið fyrir sam-
borgurum okkar? Það eru oft
furðulegustu hlutir. Oftast er það
óttinn við hálfþroskamenn sem náð
hafa sér í veldissprota heimsins,
það er lýð, sem lifir á þvi að
kalla þá stóra, — nú eða þá að
hringl buddunnar fær okkur t.þ.a.
titra af eftirvæntingu. í hvorugu
tilfellinu gefum við okkur - oft-
ast — tíma t.þ.a. ígrunda, hvort
hrópin um stærðina eru sönn. eða
hvort auðurinn er afrakstur
vinnu eða þjófnaðar. Við metum
sem sé manngildi á furðulegri
vog.
Tökum eitt af dæmunum, sem
nærtæk eru, við hlið Hjálmars.
Niels Finsen hélt ekki með merki
legan vitnisburð úr skóla hér
heima. En sagan sannaði, að
hann var maður sem lýsti af. Nú,
í dag má sjá í skóla,num hans
gamla gullnu letri skráð, — á
latínu auðvitað, að Finsen hafi
þar numið. Og enn talandi tákn
um glámskyggni samtíðarinnar á
menn og manngildi: Milljónir
krupu Hitler og héldu, að þar
væri guð endurborinn, áður en
þeir áttuðu sig á, að þeir krupu
manni, sem sloppið hafði af
„kleppi". Það sama gerðist í aust-
urvegi, er Stalín settist í sæti
guðs.
„Drykkjusj úklingurinn" Jónas
Hallgrímsson er orðinn að þjóð-
ardýrlingi, og „prestlingurinn"
Hallgrímur Pétursson, sem yfir-
gaf skóla og bækur, t.þ.a. fá að
lifa með fallegri konu, — áhann
er bent i dag, af íslenzku kirkj-
unni, sem stærstan sona hennar.
Furðulegir hlutir. Kannski ættu
þessar staðreyndir, — þótt fá
ar séu, — úr safninu stóra, að
verða til þess að við reynum I
dag að glöggva okkur á þvL
hvaða manngildi við dýrkum, —
hvað það er, sem segir okkur,
að tveggja stunda vinna eins sé
jafnvirði mánaðarstreðs annars.
Ef til vill erum við hér komin
að meinsemdinni, er þjáir heim-
inn: Hugsunarlausu flani okkar á
eftir mönnum sem burðast með
stóra lífspoka fulla af ryki.
Þú munt taka eftir því, að
stærð manma í sögunni fer eftir,
hve mikið þeir gáfu eða gefa
mannkyninu — bæði andlegt og
veraldlegt. Sá, sem er fátækur
af því að hann er að gefa sjálf-
an sig verður í sögunni stór. Sá,
sem í dag er fyrirferðarmikill af
því að hann hefir troðið mold í
vasa sína, — og byggt „safnhlöð
ur“, hann verður í sögunni smár.
Við þurfum alltaf að rétta líf-
inu fræin, sem við höfum í hönd
um, ef við ætlum þeim að bera
ávöxt. Það sama er um okkur
sjálf: Við þurfum að rétta hjörtu
okkar móti himninum, svo að frá
þeim stafi birta. Hugsum um það
í dag, hverju við krjúpum. Til
hvaða verka erum við að ganga?
Gef það Drottinn, að við skilj-
um það, að dýr og maður eru
eitt, — utan vitundarinnar um him
ininn.
Faðiv vor . . .
Guð gefi okkur góðan og bless-
aðan dag“.
£ Enn um brottrekstur
úr skóla
Jón Finnsson skrifar:
„Heiðraði Velvakandi!
í dag birtir þú bréf frá nem-
endum í landsprófsdeild skóla
nokkurs í Reykjavik, sem lýsir
svo miklum hroka, að óþarft er
að svara því. Afstaða þín er þó
slík, að ég get ekki stillt mig um
að svara þér. Málið liggur nógu
ljóst fyrir, til að unnt sé að gera
sér grein fyrir málavöxtum. Af-
stöðuleysið til hrokans og menn
ingarleysisins hefur þegar orðið
okkur svo dýrkeypt, að mál er
að spyrna við fæti í stað þess að
loka augunum fyrir því, eins og
venja er.
Piltur sá, sem rætt er um í
bréfinu, sat í kennslustund, án
þess að gera það, sem ætlazt var
til af honum. Hann á því ekk-
ert erindi í kennslustundina. Þá
óhlýðnast hann kennaranum,
sýnir honum óvirðingu, svo að
til handalögmáls kemur milli
þeirra. Með þvi fyrirgerir hann
rétti sínum til að vera í skól-
anum, og á þá skólastjóri ekki
annarra kosta völ en að víkja
pilti úr skólamim, vilji hann
ekki innleiða skrílræði í skólan-
um.
Þegar nemandi ininritast í skóla,
skuldbindur hann sig til að
stunda nám, hlýða reglum
skólans og fyrirmælum skóla-
stjóra og kennara. Geri hann það
ekki, er hann réttrækur. Skóla-
stjórar leiða allt of oft hjá sér
að reka nemendur, sem ekkert
erindi eiga í skóla með venju-
legum un.glingum. Nemendur
komast upp með sviksemi, sið-
leysi og ósvífni átölulaust. Þann
ig bregzt skólinn hlutverki sínu
sem uppeldisstofnun. Árangurinn
sjáum við allt í kringum okkur I
þjóðfélaginu.
Ég þakka þér fyrir að birta
bréfið frá „Nokkrum vitnanna".
Það varpar ljósi á ástandið í
gagnfræðaskóhinum, hið erfiða
hlutverk kennaranna, og hvern-
ig heimilin bregðast uppeldishlut
verki sínu. Þér var hins vegar
óhætt að segja unglingunum sann
leikann afdráttarlaust.
Jón Finnsson.
Fáein orð í viðbót í tilefni
bréfs: Skólastjórum er ekki heim
ilt að neita nemendum, sem hafa
staðizt unglingapróf, um að setj
ast í landsprófsdeildir. Allir nem
endur eiga rétt á þvi. Sumir
skólastjórar gera þetta að vísu
vegna fordildar. Þá skólastjóra
ætti að setja frá.
J.F.“
Kœliborð
Kæliborð fyrir matvöruverzlun óskast, ýmsar gerðir koma
til greina.
Tilboð sendist afgreiðslu Mbl. merkt: „Kæliborð — 8912".
Síðdegisbaifi og tízknsýning
kvenstúdentafélags Islands verður I Súlnasal Hótel Sögu
sunnudaginn 9. nóvember kl. 3 e.h.
Forsala aðgöngumiða verður laugardaginn 8. nóvember kl.
3—5 e.h. í anddyri Súlnasals Hótel Sögu.