Morgunblaðið - 08.11.1969, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. NÓVEMBER 19©9
19
Sextugur í dag;
Snæbjörn Jónsson
bóndi á Sta5
í DAG er Snæbjörn Jónseon
bóndi á Stað sextuguir. Fæddur
8. nóvember 1909. Hann er sonur
stíra Jóns iÞorvaldssonar þar oig
komu hans, Ólínu Snæbjömsdótt-
ur, hreppstjóra frá Hergi'lsey á
Breiðafirði. Standa að honum
sterlkir stofnar í báðar ættir.
Ég kynntist fyrst Snæbinnii er
ég koim að Stað árið 1937, ölluim
ókuninugur. Hann var þá 28 ára,
ólkvæntur á vegum foneldra
simna. Mér er enin í iminni sam-
úðin og vináttan, siena ég átti
þar að mæta. Sú vinátta Ihefur
haldizt síðam alla tíð, og hvergi
boirið á slkugga.
Þegar síra Jón faðir hans and-
ast stenduir Snæbjörn fyrir
framan með móður sinni og
stjórnar búinu uim stund, eða þar
til hún hvenfur til Reyikjavikur.
En um lílkt leyti er preKtsetrið
fært til Reylklhóla. Kaupir þá
Snæbjörin Staðinn. Hann getur
e/kki hugsað sér a@ hann fari í
hendur annarra. Þar hefur hann
l’iifað öll sín æakuár. Þar vill
hann ey'ða ævi sinni alliri. Hann
hefst strax handa uim að end-
uirbyggja íbúðarhúsið. Það varð
allmiklu dýrara en að byggja
þar nýtt hús, en æskuminming-
airnar voru eklki bundnar við
Starfighterslys
Stuttgairt, 7. nóv. — NTB
KANADIS'K sprengjuþota af
gerðinni Starfighter cf-104 hrap
aði á fimmtudagsikvöld skammt
íyrir utan borgina Bourg-En-
Bresse í Frakfklandi. Flugmaður
inn, sem var 23 ára gaimiaill, lét
lílfið. Vélin var á venjulegu æf-
inigarfluigi, þegar slysiið varð.
nýja húsið. Hann reisti að nýju
öll peningsihús frá grunni, braut
nýtt land og stæklkaði jörðina,
svo að nú er hún mesta jörð
sveitarinnar og þótt letngra sé
leitað.
Snæbjörn hafði óbilandi trú á
mætti íislenzkrar moldar og hon-
um hefu-r samnahliega oirðið að
trú sinni. Með þrautseigju og
dugnaði heifur hann brotið alla
erfiðleilka á balk aftuir og sýnt
svo að eigi verður meitað, að
moldin gefur aftur það sem
henni eir fórnað og brauðfæðir
bönn sín, sé henni sómi sýndur.
Það hefur aldrei hvanflað að
honum að yfirgefa óðalið, held-
ur mæta með mamndómi og
viti öllum erfiðleikum, sem að
höndum ber.
Á þessuim merku tímaimótum
þínum sendi éig þér mínar inni-
leguistu hamimgjuóskir og bið
þér allrar blessunar. Ég þalklka
vináttu þína og traust um ára-
tugabil og óska þe-ss af heilhuga,
að mairgir þínir líkar mættu stað-
næmast í sveitinni, landi voru til
blessumar.
Snæbjöm er kvæntur hinni á-
gætustu 'konu, Unni Guðlmunds-
dóttur. Er heimili þeirna rómað
fyrir mymdarSkap í hvívetna.
Þeir verða margir viinirniir,
seim heimsækja Staðinn í dag og
bera þar fraim bænir sínar um
allt gott yiklkur til handa í fram-
tíðinni.
Lifðu heill um langan aldur.
Gísli Jónsson.
Til sölu.
SAAB árgerð 1967
Upplýsingar í síma 32507.
iBiiH!)H!JH!JHjJiuinDHDHPiiiii
SKIPHOLL
LokaB í kvöld
vegna 40 ára afmælisfagnaðar
Fimleikafélags Hafnarfjarðar.
LINDARBÆR
Gömlu dansarnir
í kvöld.
Polka kvartettinn
leikur.
Húsið opnað kl. 8,30.
Lindarbær er að Lindargötu 9.
Gengið inn frá Skuggasundi.
Sími 21971.
Ath. Aðgöngumiðar seldir
kl. 5—6.
LINDARBÆR
Bezt að auglýsa í Morgunblaðinu
4
7. Karl var krýndur í
Reims, í júlímánuði, og
Jóhanna stóð við hlið
hans með merki Frakk-
lands.
Síðan vildi Jóhanna, að
þau héldu til Parísar. F,n
nú fóru frönsku aðals-
mennirnir að láta í ljós
óánægju sína. Þeir trúðu
ekki eins staðfastlega
0
r
1
e
a
n
s
LESBÓKBARNANNA
áður að Jóhanna væri
send af himnum, þeim til
hjálpar. Þeini gramdist
líka að sveitastúlka hefði
yfirráð yfir hernum og
■einkum það, að hún fengi
heiðurinn þegar sigur
næðist.
8. Enn á ný varð los og
stjórnleysi í franska hern
um. Hinir ýmsu herfor-
ingjar hugsuðu meira um
sjálfa sig heldur en Frakk
land, og þeir neituðu að
hlýða Jóhönnu.
Þegar gera átti áhlaup
ið á París, bað Jóhanna
um að fá fallbyssur til
hjálpar. (Fallbyssur voru
einmitt notaðar í fyrsta
skipti í striði þessu, milli
Frakklands og Englands).
M
æ
r
•
í
n
f
r
á
En hún fékk fallbyssurn
ar ekki nógu snemma.
Jóhanna hafði aðeins
fáa daga til að undirbiia
herinn undir áhlaupið.
Hún var rægð og margir
liðsmenn hennar unnu
gegn henni. Og þegar
hún hóf áhlaupið kom í
ljós, að auðnan hafði snú
ið baki við Frökkum.
Jóhönnu tókst ekki að
sigra þótt hún berðist af
mikilli hreysti.
29
UGLAN OG MÝSNAR
Á NÆTURNAR eiga ug'l
urnar anmríkt. Þá koma
þær úr fylgsnum sínurn
og fljúga um skóginn og
veiða mýs, sér til matar.
Þannig hefur þetta samt
eikiki alltaf verið.
Fyrir langa löngu gengu
uglurnar um í skóginum
eða sátu á trjágreinum
og gortuðu af því hve
vitrar þær væru. En þær
veiddu alls ekki margar
mýs. Uglurnar sjá nefni-
lega bezt í myrkrinu — á
daginn eru þær blindaðar
af sólakininu.
Dag einn mætti Kalli
kanína gamalli uglu, sem
kom gangandi á móti
honuim eftir mjóum gkóg-
arstígnum. Uglan deplaði
augunum syfjulega, þeg-
ar Kalli bauð kurteislega
góðan daginn. „Hver býð-
ur góðan dag?“ spurði
hún.
„Það geri ég“, sagði
Kalli. ,,Ég er kanírta, sem
heitir Kalli“. Hann flýtti
I sér að segja uglunni, að
hann væri kanína, svo að
hún héldi skíki að hann
væri mús.
„Hvernig líður yður,
frú Ugla?“ spurði Kalli.
,,Æ. elklki seim bezt“,
svanaðl uigilan. „Ég er al-
vag að fanaat úr (hiuiragiriL
Ég b/eyri twemiilg mýstniair
slkjótaslt uim, alf í krimig-
uim rraiig — en ég sé þær
eklki. Þess veginia fæ óg
aldnei raedíUt að fbar0a“.
„Ég 'betf allitiatf Ihleyrt
saigit a@ 'Ugiliuimiair viæmu
vitrustu ’fluiglarnliir", galglði
Kallá kaníraa, „og ég dkil