Morgunblaðið - 13.12.1969, Blaðsíða 4

Morgunblaðið - 13.12.1969, Blaðsíða 4
4 MOROUNB-LAÐIÐ. LAUGARDAGUR 13. DESEMBER 1969 BtLALEIGAS 22-0-22- RAUOARÁRSTÍG 31 MAGNÚSAR íkipholh2i «mar2]190 eftir lokun »!ml 40381 555 4444 mUIDIB BILALEIGA UVERFISGÖTU 103 V W Sendiferðabifreið-VW 5 marma -VW svefnvagn YW9 marma-Landrover 7manna bilaleigan AÆBRA VT Lækkuð leigugjöld. r' 8-23-17 scndum FVR$TA FLCKKS FRÁ FONIX Með eínum hnappi veljið þér réíta þvottaVerfið# og . • • • KiRK Centrifugal -Wash þ«MV hitor, lýftur, margskolor og þeytivindur, eftir þv( tem vift ú, ALLAN ÞVOTT — OLL EFNI, algerlega tjáifvirldL • 3jo hftlfa þvottaefnisskúffa telcur sápuikammta og skolefni strax. • Kunn fyrir afbragfti þvott og góftu, tvfvirfcu þeylivindinguna. • Hljóftur og litringilaut gangur. * • Bæfti tromla og vatnsker úr ryft- frfu státi. Nylonhúftaftur kassi. • Ytra lokift er til prýfti og Aryggis, og opift myndar þaft borft til þæg- inda vift fyllingu og losun. • Innra lokift er til enn frekara ðr- yggis, er á sjálfu vatnskerinu og hefur þykkan, varanlegan þéttihring. • Innbyggingarmöguleikar: stöftluft mál, stilingar og sápuhólf á fram- hUA. sív; 2 44 20 — SUDURGOTU 10 0 Ævintýri á gönguför Undir þessari fyrirsögn skrif- ar séra Benjamin Kristjánsson Velvakanda eftirfanandi bréf: „Kæri Velvakandi: Þú, seanri vegur eins hinn vesæla og háa, hlustar á kveinstafi sm ælin.gjans og ert ruslakista allra volaðra! Nú lamgar mig til að biðja þig fyrir fáeinar linur, þar sem ég á nú naumast framar í anmað hús að venda í þínu heiðraða blaði. 0 Jólabækurnar Bækur koma nú í atríðum straumum í bókaverzlaniraar, eins og vant er að vera fyrir jólin, og ber vitanlega að fagna því, enda hafa íslendingar löng- um verið kallaðir bókmennta- þjóð og elska margir ekki annað meir en góðar bækur. Ekki er heldur nokkur jólagjöf skemmti- legri né kærkomnari en góð bók. 1 rúmlega fjörutíu ár hef ég skrifað talsvert mikið um bækur, bæði í íslenzk blöð og tímarit, mest eftir beiðni höfunda og út- gefenda, og enn eru bækur farn- ar að hrúgast upp á skrifborði mínu, sem ég hef verið beðinm að segja fáem orð um. Þess kon ar iðja hefur oft kostað mig tais- verða vinnu, en yfirleitt hef ég þó haft ánægju af þessu. Með þessu móti hef ég kynnet höf- undum og ritverkum, sem mér hefur verið ánægja að mæla með, og ég hef haft ávinning af að kynoast, og þannig hef ég reynt að fylgjast með því helzta, sem út hefur komið. Nú neyðist ég til að biðja menn að hætta því að senda mér bæk- ur til umsagnar, því að ekki nemni ég að ganga bónleiður milli búða stórblaðanna hér í Reykjavík og láta þau reka mig á dyr með slíkar greinar, og hef- ur þetta hent mig tvisvar frá því ég settist að í Reykjavík. Hér er þó skylt að undanskilja Tímanm, sem hefur verið svo vinsamlegur að bjóða mér rúm fyrir greinar, hvenær sem ég óska þess, og er ég honum þakklátur fyrir slíka gestrisni. 0 Ruslakista lofgerðarinnar Ég skrifaði greinarstúf I morg- un um bók eftir kunningja minn, sem bæði er gott skáld og merk ismaður í þjóðfélaginu, fór síðan með hana út í hríðarkófið til að koma henni í blað, sem hann ósk aði sérstaklega að greinin birt- ist í, og var nærri orðinn úti í veðurvonzkunni. Þegar ég loks- ins fann skrifstofu bliaðsins og var vísað inn til aðalritstjórans, leit hann varla á greinina, en tjáði mér þegar í stað, að hann tæki engar „umsagnir um bækur utan úr bæ“. Sjálft hefði blaðið sína gagnrýnendur, sem mér skildist, að væru sérstaklega til þess lærðir og útvaldir til að fjalla um bókmenntir, og vildi hann ekki ata hinn hreina pappír blaðs síns með lofgerðum ómenmtaðra og gera blaðið þann ig að ruslakistu. Ég ympraði á því, hvort það Væri ekki nokkuð vafasamt fyrir biað, sem vildi telja sig opirm vettvang fyrir frjálsa skoðanamyndun í land- inu, að fá þannig einum eða tveimur mönnum algert einræðis vald yfir bókmenntagagnrýninni, svo sem nú tiðkast í Rússlandi með herfilegum árangri, en hann kvað þetta einmitt gert til að „hækka standardinn" éins og hann komst að orði. Færi illa á því, þegar þeir vísu bókmennta- fræðingaj: væru kannski búnir að rífa niður góðar bækur, að þá kæmu fáráðlingarnir og hældu þeim vondu. Var það ofvaxið mínum skilningi, hvaða nauðsyn rak þá menntuðu til að niða góð- ar bækur, en ritstjórinn gaf mér þá til kynma, að viðtaiinu væri lokið, og þar með lyppaðist ég aftur út I bylinn eins og hala- klipptur hundur. § Umræður í útvarpinu Nýlega urðu nokkrar umræður í ríkisútvarpinu um gagnrýni, skáldskap og bókmenntir, og minnir mig, að það væri einm rit- stjóra Morgunblaðsins, sem vitn- aði þar í speking, sem óneitan- lega talaði vituriegar en sumir aðrir á þvi þingi, em hann hélt því fram, að gagnrýni hefði ná- kvæmlega jafmmikla þýðingu, sem vit þess manns hrykki til, er hama skrifaði. Lærdómur, jafn vel í bókmenntum, hefði þar minna að segja, enda væri svo nefndir bókmenntafræðingaj- og listdómarax iðulega hver upp á móti öðrum, eftir því hverja tízkuna þeir eltu, og kroppaði þannig einn hrafninn augun úr öðrum. Hvað skáldskaparmekk- inn snertir, er það og löngu við- urkennt, að um hann er örðugt að deila, og finnst sitt hverjum. Leiðir það og af sjálfu sér, að þegar einhverjir busar ætla að fara að dæma um skáldverk eða önnur amidleg verk sér gáfaðri manna, þá hvorki skilja þeir né vilja skilja vegna öfundsýki eða annarlegra sjónarmiða, og verð ur af vitleysa. Og þeim mun minni sem ritdómamdinm er fyrir sér, því illgjarmari og lítilfjör- legri eru þessi skrif að jafnaði. Það liggur og í augum uppi, að enda þótt einhver slysist til að ná háskólaprófi í íslenzkum bók menntum, getur sá hinn sami verið þaulheimskur og engu betur lesinn í þeirri grein en margur sveitabóndi, sem aldrei nefur á skólabekk setið. £ Er æskilegt að einoka bókmenntagagnrýni? Vel má það nú vera, að ég sé nú gengimm svo i barndóm, að ekki sé framar boðlegur lítill greinarstúfur eftir mig, eftir að standardinn er kominn svona hátt 1 bókmenmtagagnrými blaðanna, og harrma ég það ekki svo mjög, þó að ég sé þannig sjálfkrafa leystur frá því erfiði að lesa margar bækur og þykkar, skrifa síðan um þær og fá að lokum snuprur fyrir að voga mér að mælast til að greimarnar verði birtar. En aðalkjarni málsins er þessi: Er æskilegt að einoka gagnrýn- ina eins og gert er í harðstjórn- arríkjum? Fer vel á því, að blöð sem þykjast vilja vera frjáls- lynd, og vilja gefa rúm sundur- leitum skoðun.um á hverju öðru sviði þjóðlífsins, banni öðrum en einhverjum útvöldum bókmenmta páfum að segja sitt álit um góða eða slæma bók? Er þetta heil- brigt viðhorf og líklegt til auk- innar víðsýni? Jaðrar þetta ekki miklu fremur að því, að bók- menmtastarfsemin í landinu sé sett undir ritskoðun, velþóknun eða fordæmingu misviturra skrif finna, sem beitt geta valdi sinu með svo svívirðilegri hlutdrægni, öfund og illgirmi, að stórt sálar- tjón og forheimskun þjóðarinnar hljótist af. Yfirleitt treysti ég betur góð- viljaðri gagnrýni en þeirri, sem bæði er illkvittin og smásálarleg. Látum það vera, að ritstjórar geri athugasemdir við ritdóma, ef þeim finnst eitthvað að at- huga við þá, eða jafnvel hafni þeim. En einræði í skoðanamynd un er ævinlega til ilils og óþurft- ar og hvergi verra en í bók- memmtum. Benjamln Kristjánsson". 0 Birting ritdóma í desember Velvakandi leyfir sér að bæta því við, að atvik það, sem bréf- ritari segir hér að framan, átti sér ekki stað í viðskiptum hans við Morgunblaðið, enda er þar emginn „aðalritstjóri“. Hins vegar sakar ekki að geta þess, að vegna gífurlegrar ásókn ar manna (útgefenda, höfunda o.s.frv.) í að fá birta ritdóma sið ustu vikurnar fyrir jólin, hefur Mbl. tekið þann hátt upp sem meginreglu að birta ekki nema einm ritdóm um hverja bók. Aft- ur á móti kemur til greina að birta fieiri ritdóma eftir jól, þeg ar um hægist. — Auk þess hefur Mbl. auðvitað teyft umræður um bækur, þó að ritdómar hafi birzt um þær. Kökubasar — kökubasor verður haldinn i Félagsheimili rafvirkja- og múrara Freyju- götu 27 sunnudaginn 14. desember kl. 3.00 e.h. NEFNDIN. NÆC BÍLASTÆÐ1 HJÁ OKKUR FÁIÐ ÞÉR: Náttkjóla, undirkjóla, skjðrt. Jólaskóna á alla fjölskylduna. einnig sokkabuxur í mörgum Mikið úrval af inniskóm litum og gerðum. á bðm og fullorðna. Peysur og náttfðt á bðm Kuldaskór á mjðg góðu og fullorðna. verði. Verzlunin Dalur Skóv. Péturs Framnesvegi 2. Andréssonar Framnesvegi 2. Höfum til sBlu í húsi þessu sem staSsett er I Kópavogl, fokheldar 2ja og 3ja herbergja íbúðir Hver IbúO hefur sérinngang og sér- þvottahús. ASelns fjórar ibúAlr I húsinu. Bilskúrsréttur. Beðið eftir láni húsnaeðismálastjórnar Hagstæð kjör. Höfum einnig tíl sölu Xja, 3Ja, 4ra oe S herbergja ibúðir f smlðum i Breiðholti íbúðasalan opin til kl. 18.00. ÍBÚÐA- SALAN GISL.I OLAFSS. ARNAK SIGURÐSS. INGÓLFSSTRÆTI GEGNT GAMLA BÍÓI SÍMI 12180. HEIMASÍMAR 83974. 36349. Afar og ömmur Verzlunin FÁFNIR vill gefa ykkur tæki- færi á að verzla utan venjulegs afgreiðslu tíma fram að jólum. Ef þið viljið nota ykkur þetta tækifæri þá hringið í síma 12631 fyrir kl. 17. Betri tími, góð þjónusta. Verzlunin FÁFNIR Klapparstíg 40. ©pi* —n

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.