Morgunblaðið - 13.12.1969, Síða 16

16
MORGUNiBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 18. DESEMiBER K969

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiðsla
Auglýsingar
Askriftargjald kr. 165.00
i Iausasölu
H.f. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Björn Jóhannsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6. Srmi 10-100.
Aðalstræti 6. Sími 22-4-80.
á mánuði tnnanlands.
kr. .10.00 eintakið.
HJÁRÓMA RADDIR
¥ Tndanfarnar vikur og mán-
uði hafa umræðurnar um
aðild íslands að EFTA ein-
bennt stjómmálaátökin í land
iniu, og er það að vonum, því
að hér er tun mikilsverða
ákvörðun að ræða. Reynslan
hefur orðið sú, að stöðugt
fleiri hafa gerzt talsmenn
þess, að íslendingar tækju
þátt í efnahagssamstarfi nán-
ustu viðskiptaþjóða sinna, og
eftir því sem málin hafa
skýrzt betur hafa menn sann-
færzt um það, hve mikilvæg
þessi ákvörðun væri. Það
leikur ekki á tveim tungum,
að yfirgnæfandi meirihluti
þjóðarinnar er hlynntur
þessu samstarfi og þar á með
al eru stjórnarandstæðingar,
einkum í Framsóknarflokkn-
um, þótt Eysteini Jónssyni
hafi nú tekizt að kúga for-
mannsnefnu Framsóknar-
flokksins, svo að hann þorir í
hvoruga löppina að stíga,
lýsir fyrst yfir stuðningi við
EFTA, en berst síðan gegn
aðild að samtökunum.
Ein og ein hjáróma rödd
hefur þó heyrzt, sem mælir
gegn því, að íslendingar taki
þátt í heilbrigðri samkeppni
og einbeiti sér að því að iðn-
væðast. Þannig hefur auka-
fundur Stéttarsambands
bænda snúizt gegn EFTA-
aðild, og eru aðalröksemd-
imar þær, að stofnun stór-
fyrirtækja í stærstu kaup-
stöðunum gæti breytt bú-
setuhlutfalli og byggðaþróun
í landinu ög uppbygging stór-
iðnaðar í þéttbýli á grund-
velli ódýrrar raforku hlyti að
veikja samkeppnisaðstöðu
landbúnaðarins!
Hér gætir argvítugustu aft-
urhaldssjónarmiða, sem sézt
hafa í ályktunum opinberra
samtaka á íslandi um langt
skeið. Snúizt er gegn því, að
íslenzka þjóðin iðnvæðist,
taki í þjónustu sína fjármagn
og fullkomnustu tækni til
þess að stórauka framleiðslu
og verðmætasköpun þjóðfé-
lagsins. Jafnframt er því
haldið fram, að það sé land-
búnaði í óhag, að framleiðsla
aukist í þéttbýli og lífskjör
þeirra, sem þar búa, batni.
Ætti þó hvert mannsbam að
skilja, að grundvöllur öflugr-
ar landbúnaðarframleiðslu er
einmitt sá, að kaupgeta sé
nægileg í þéttbýlinu, svo að
almenningur geti hagnýtt
landbúnaðarframleiðsluna
sér til viðurværis. Sannleik-
urinn er lífea sá að engin at-
vinnugrein hefur jafn einsýn-
an hagnað af því, þegar frá
upphafi, að Íslendingar gerist
aðilar að viðskiptasamtökun-
um. Hefur verið sýnt fram á
það áður, og skal ekki endur-
tekið, hve mikla þýðingu
það hefur að geta aukið út-
flutning ýmissa landbúnað-
arafurða, án þess að stórlega
þurfi að styrkja þann útflutn
ing.
Vísvitandi rangfærslur
EFXIR
ELÍNU PALMADÓTTUR
FUNDUR í framfairaifélaigi. Mairgir
ræSuimenin.. Sérifiræðiinigar á ölliuim svið-
um; féljaig'Sifræöiinigar, ráðgj aifar, hagfræð
imigtair, lækiniair o.s.frv. Fumdarsfcjöri
kyniniiir niæsta ræðiumamm:
— Nú tailair Jóm Guðomiuod'sisoin, pipair-
sveinm!
Skrýtin kynmiiinig? N-akfcuð slkirýtiniairi
en: — Nú tallar Raignhilldiur Hielgadóttir,
frú? Bð'a GedirþirúJauir Rer'nihöft frú? Bða
uinigifrú Mairía Maaok? Eðia uimgifrú ELLn
PálmiadóUiir?
Það eru upplýsinigiair uim hamin Jóm
Guðmiumdissom, ef hanm er haglfiræðiinig-
uir. Gietuir vairpað Ijósd á 'það, seim bainm
hellldiur friaim, eð'a gieifið orðum hams
álherzlu. Saima er um ölll stardBsheiiti. Nú
talar RaginhiWiur Htligadóttir, llögfræð-
inigur, veitir mieiiri uppflýsdinigar uim ræðu
marjn en að 'þarmia sé um frú að ræða.
Einis alð Geirlþrúður Beimhöft er elllii-
mláfllaiflulMtriúi eðla jiafnvei að húrn er guð-
fræðimiguir. í»að Skiptir medra málli fyr-
ir málflLutnánig bemmiar em að 'hún er giflt
k*>na. „Fyrrverandi adlþimgilsmiað'ur" giæti
líka lagt álheirzLu á orð Ragnhiiidiar. Eigi
húm þó eftir að bera þamm tiiitil í 50 ár,
er fyinrveramidi kammislki dláilítið leiði-
gjiairmt fyrir uiniga kioniu, sem stairflar af
fullfliuim áhuigia að mörgium máLuim og
hetfluir flulLLgdilt srtiarfshedti.
Þebta ar auðvitað mitt ©iigið sjómar-
miið. Og sjállfsiagt eru eikki aLlir sam-
máLa um það. Elf tiill viLl eru menm eklki
hieldiur sammáLa mér om hitt, að hjú-
ákapairstétt slkipti ek'ki máli í kyxmimgu
á fuindum. Og þá viflija þeir sjálfBiagt
Mka flá að vitia, hvort Jón er kvæintur
eða ékvænitur, þegar þeir bluistia á hamin.
Það er sjóiniarmið Mka. Sé Raigtnhildiur
HeLgadóttir þá kynnt siem flrú á stjóm-
máLafundii SjálifsitæðisfloikksLnis, þá aetti
Mka að kynma: — Nú taiLair Bjarni Bene-
dilktisisiom, kvæmitur! í þesisu jiafhrióttis-
þjóðféLagi igemgur ekki amraað.
IðulLega hieyrást ræð'urmaðiur kymimtiur á
fundium á samia hátt og rætt var um í
upþbaifi þesisa rabbs. Og það aá flumdar-
stjónum, sem emu þrælmenmtaðir af
stjórmmálamámiskieiðiuim, úr bréflaslkóiium
og hver veit hvað.
Ég ræddi þetta eimiu sirani, af giefiniu
tileflnd, við Geirþrúðd — á fumdi, þar sem
húm hafði verilð svonia kymmt. Hún var
mér afliveg sammáLa. Þetta var ökki
kveraraaifumidjur, heldiur aLmieimmur fumdiuir,
þar sem kartlar ag kiomiur töLuðu um
sairma velferðarmiálL
Bodil Biergtriup, sem um áriabil var
semdiherra Daraa á Ísíl andi og fyrsba kan
an í þeirri stöðu, sagiðd miér eimhverju
sinmi frá því hve íslLendinigar heföu ver-
ið hikamdi við að iniefraa hainia semdi-
herria. Og hafði hún gamian af. Etaki
sízt þair sem í för mieð hemmi var eigim-
maðiur henimar, siem var fyrrveramdi
semdiherra í dönsiku utanrxlkiisþjóraust-
urani. Hanin ávörpuðu ísfllemdimigar hik-
laust með siendiberramafmbót, en svelgd-
ist á stariflslheiti hims starfamdi semdi-
rraamms frá kómgsiiras Kaupmammahöfin.
Herra er auðvitáð áveojiufljegf heiti á
bomu, þó semdihieirra sé stariflsihieiti. Þetta
var mefniLega áður em útlienzkam kom í
spilLið með hiraa fíniu raaiflrabát amibasisa-
dor.
Hvað sem því Mður, þá veirða Lækraar
lækraar, bLaðamienn blaðamene, sendi-
herrar sendihenrar o.is.flrv., hvað sem
kyníflerði viiðbomiandi líðuir og hver sem
hj úiskaparstiétti'n er. Suimóir Sbólastj'órar
viljia þó kaillia sig stýruir. Mér sýnist það
vara að hverfa. Vilji miemm búa til að-
grteirad starfsheiti, þá verðuir a.m.k. að
vera sararæmd í motkurn þeiinna,
Líkfliega er þeissi skirýtna kymmiinig á
fumidiuim meira sprottim af athiuigumar-
leysi en vilja til að veita miismiumiaedi
upplýsimgar um ræðuirmemn, Þó kyimni í
umdirvituimd fumidarstjóira að ieymast
gruimur um að kornuir taflii eikki af sömu
hvötum og karlmienm. Sliílkit eru kioniur nú
að hættoa að láta á sig fá. Exnis ag hún
HaLLdóra B. Bjönnssom sagðd í stökiuinmi,
þegar rætt var um að kiomiur ætotu að
þegja á miammf umidum:
í hirraraaríki herra Pálll
heirratar að komur þegi.
Þagar á mér er góður gálll
gegni ég því eigi.
Ekki eru þó allar komur isvona staffír-
uigar. Mamgiar þora akbi að Legigja ábuiga-
rmátLi síniu li!ð niemia á fuimdi í kveniféliagi
eða kveniraadieiLd viðkomiairadi fólaigs, svo
að öruggt sé að dkkert kardkymis heyri
rökim, Kanmigki er það þess vegna að sú
hugmyrad befur læðzt iran, að kioour séu
í öðirium fliiokki sem ræðumenm á fuod-
um.
En eims og VoLbaire garniLi saigði: „Kom
ur geta hvarvetoa fetað í fótspor okkar.
Á þeim og ökkiur er sá eiran miuour, að
þær eru mieina aðLaðamdi." Haon vissi
varaailiega hvalð haran sönig, karlino sá.
Nokkur mótmæli?
IT'ramsóknarblaðið flutti les-
*■ endum sínum vísvitandi
ramgar fregnir um sölusfeatts
haekkunina á forsíðu blaðsins
í gær. Þar er þvi haldið fram,
að „ný skattheimta“ á al-
menning nemi 300 milljónum
fcrónia og að „söluskattshækk
un og tollabreytin/gar m-uni
koma þyngst niður á brýn-
ustu lífsnauðsynjum almenn-
inigs.“
Mismuninum á beinu tekju
tapi ríkissjóðs vegna tolla-
lækkana og tekjum af sölu-
skattshækkuninni verður var
Cú ákvörðun ríkisstjórnar-
^ inrnar að fella alveg nið-
ur tolla af pappír til bóka-
gerðar og raunar ýmissa ann
arra nota einnig hefur vakið
almenna ánægju. íslenzk
bókagerð hefur lengi búið við
sfcertan hlut vegna hárra
tolla af bókagerðarefni, en
töllfrjáls innflutnings er-
lendra bóka.
Nú verður hér breyting á.
ið til þess að hækka ellilíf-
eyri, greiða niður söluskatts-
hækkun á kjöti og smjöri og
auka verklegar framkvæmd-
ir. Brýnustu lífsnauðsynjar
almennings- hækfca því alls
ekki. Engin söluskattur er
greiddur af mjólk og kjöt og
smjör hækkar ekki. Þetta
eru staðreyndir málsins.
Þetta er Framsóknarmönn-
um kunnugt. Samt sem áð-
ur reyna þeir að blekkja les-
endur blaðs síns. Það er at-
hyglisverður dómur um mál-
stað þeirra sjálfra.
Er enginn vafi á því að nið-
urfelling tolla á bókagerðar-
efni og stórlækkun tolla á
vélum, m.a. prentvélum og
bókbandsvélum, mun hleypa
nýju lífi í íslenzka bókaút-
gáfu, bæta stöðu bókaútgef-
enda og auka hagkvæmni í
útgáfustarfsemi. Er þessi
breytiog því mikilsvert fram-
lag til menningarstarfsemi í
landinu.
Bækur
fyrir
stúlkur
KASTALAGREIFTNN heitir ný-
útkomin bók hjá bókaforlaginu
Hildi. Eins og nafnið getfur til
kynna er þetta saga um greifa
nokikurn, sem ræður til sín „sér-
fræðing í viðgerðum gamalla
málverlka", og býst haimn við
kartoraanni, en í þess stað kemur
hæglát og alvarleg eraák stúlka.
Út af þesisu spinrast sagan og
má nærri geta að hún er
Skemmti'lég aflestrar, sérlega
fyrir ungu stúlkurnar. Hötfund-
ur er Victoria Holst
Meðal amnarra bóka frá Hildi
er bókin Stjúpsystumar, eftir
Margit Ravn. Hana er óþanfi að
kynna fyrir ungu stúlkunium og
reyndar þarf helduir eklki að
kynna hana fyrir þeim, sem
komnar eru til ára sinna, því
hún hefiur um árabil skriifað
Skemmtisögur handa ungum
stúlkum. Helgi Valtýsision þýðir
þessa bók.
Örlaga-
leiðir
— skáldsaga
Cavlings
MEÐAL bóka, sem bólkaútgáfan
Hildur sendir frá sér nú er Ör-
lagaleiðir, eftir Ib. H. Cavling.
Þetta er tvwnælalaiust bók fyrir
konur.
Eins og kunnugt er er hann
einraa virasælasti ákerramtisagna-
höfundur Dana og fjallar bókin
um fátælka alþýðustúllku, sem
verður ástfanginn af ungum að-
alsmanni, og baráttu hennar
fyrir að ná ástum hairns.
Frágangur á þessari stóru úkáld
sögu er góður.
Tveir
vinir
— drengjasaga
Hildar
MEÐAL bóka fyriir börai og
unglinga, s#?m út hafia komið nú
fyrir jólin, er bókin Tveir virnr,
eftir R. Frils, í þýðimgu Þorvald-
ar Kolbeims. Bókaútgáfan Hild-
ur gefur út.
Er þetta saga um IStinn
drerag, Síroon að nafni, sem lend
ir í margvíslegum raunum á
bernsku- og unglingsárum sín-
um.
Þetta er hugljúf saga um góð-
an dreng, sem með þraiutsegju
sinni sigrast á öllum erfiðleilkum
að lokum.
Tíu frímerkja-
útgáfur 1970
f FRÉTTATILKYNNINGU flrá
póst- og símamáLaistjóminni seg-
ir, að 6. janúar sé fyrirttnigað að
gefa út landslagsfrtonerld að
verðgildi 1, 4, 5 og 20 krónur.
Því næst er ákrá í fréttatil'kynn-
ingunni yfir frímerki, sem fyrir-
huguð er útgáifa á 1970 og stend-
ur við hvern útgáfúdag senni-
lega. Merikin eru: Hæstiréttur
50 ára — 16. febrúair; Hamdrita-
merlki — 20. marz; Evrópuimerki
— 4. maí; Grírnur Thomsen 150
ára — 19. júraí; Liistalhátíð — 19.
júní; Hj ú'kruna rfélag íslands 50
ára — 19. júraí; Náttúrufinilðun —
25. ágúst; Póstgóró — sept./okt.;
Sameinuðu þjóðimar 25 áira —
23. ofctóber.
Mikilsvert framlag
til menningarstarfs