Morgunblaðið - 20.12.1969, Síða 17
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. DESBMBER 1S6S
17
Siglaugur Brynleifsson skrifar um:
ERLENDAR BÆKUR
Auden
I>AÐ eru þrjú ár siðan síðasta
ljóðabók Audens kom út. Nú er
nýkomin út: City without Walls.
Faber and Faber 1969. Bðkin ber
heiti fyrsta kvæðisins, þar sem
hann dregur upp brotamyndir
borgar og borgarlífs nú á dögum:
„Every worik-day Eve fares,
forth to the stores her foods to
pluck,
while Adam hunts an easy
dollar:
unperspiring at eventide
bofch eat fcheir bread in boredom
of spirit.
Írónían í þessu kvæði vegur
salt við von einhverra úrkosta
Haukur Ingibergsson:
Hljómplötur
Efni: Pop
Flytjendur: Trúbrot
Hljóðritun: í stereo
Útg'áfa: Fálkinn
Það var æfcliun stofnenda
Trúbrofcs að gera betri hljóm
sveiit en Hl'jóma og Flowers,
og af hljómiplötum þessara
þriggja hljómisveita að dæma,
hefur þetta tekizrt), því að á
þessari fyrstu plötu Trú-
brots er meiri miúsik en dæmi
eru til um á hlijómpiötu ísl.
pophljómsveitar niú um ára-
bil. Er það að þakfca góð-
um útsetningum og hljóð
færaleik.
Þó að útsetningamar séu
góðar, þýðir það ekki, að með
Trúbrot leiki fjöilmienn að-
stoðarhljómsveit. Það er
nefnilega hægt að gera stóra
hllulti með fáum hljóðlfærum,
ef smekkvisi og réfct tlfinn-
ing er fyriir hendd, og það
tryggir aliis ekki, að einhver
pliaita sé góð, þó að 100 fiðl-
ur, 50 blásarar o.s.fr. að-
stoði aðaMlytjandann.
Þetta er auðvi/tað misj afnt
eftir því, hvers eðfl'is lögin
eru og á þessari plötu fá
Trúbrot aðstoðarmenn til liðis
við sig í 3 lögum, í 8 lögum
sjá þeir sjállfir um allan hljóð
færaleifc
Sem daemi um einfaida en
góða útsetningu má nefna
„Lítil böm að leika sér”,
þar sem aðeins er spilað á
konsertgítar, flautu og
bongotrommur, svo og í
vögguvísunni „Frelsi and-
ans”, þar sem eingönigu er
spilað á gítar. f „Elskaðu
náungann”, spilar 15 manna
hljómsveit mieð Trúbroti, en
það lag er samiið með hlið-
sjón af pílagrímakór Wagn-
ers. Textinn fjalflar um frefls
arann, og get ég eklci heyrt,
að þeir Wagner og Kristur,
né heldur sjálfskipaðir um-
boðsmenn þeirra hérna meg-
in grafar, hafi neina ástæðu
til að mioðgast, því að Trú-
brot flytuir verfeið á sam-
vizfeusamlegan hátt og sýna
báðum virðingu í hvívetna,
„Hlustaðu á regnið” sýn-
ir Trúbrot, flwað þeir eru
snjaflHir tiónlistarmenn, er
þeir ná fram með hljóðfær-
unum einum bezfcu rigningar
áhrifum, sem ég hef heyrt.
í útsetningunum ber mifeið
á alls lconar smiáa.triðium, s.s.
taktbreytingum o.þ.'h., en það
eru einmitt smáatriðin sem
skapa hið stóra. Þessar takt-
þreytinigar koma einna mest
firam í gömilu iaigi efitiir stór-
bítlania Leminion og Mc
Cartney „Thimga we said to
day, sem á íslenzka tungu
nefnist ,JÞú skalt mig fá”, en
útsetningin á þvi iagi er í
einu orði sa.gt stórkost-
lag. Skemnriitiiliegar tatotbreyt-
ingar koma einnig fyrir í
„Við”.
Sum lögiin á þessari pflötu
Trúbrots eriu nofltkuð þung,
en þe-gar fólfc hefiur spilað
þau nokfcruim sinnum kemur
fie-gurðin i ljós. Er það ein-
kenni á góðri músifc.
Þó er langt frá því, að öll
lögin séu þung, t.d. seinasta
lag sitt á hvonri plöfcusíðiu,
„Konuþjófurinn” og „Af-
gangar”, en í þessum llögum
er sögð saga, bæði í söng og
tailii, sem er nýjung hjá
ísfl. poþhljómisveit, og tekst
nokkuð vel, þrátt fyrir
slæma mál'villu á einum stað.
í „Koniuþjófiurinn” er rak-
in saga aldurhnigins bónda,
sem réði ti)l sín viinnumanm,
sem síðain stafcík af með tví-
tugri eiginkomu bóndans.
Hitt lagið „Afgangar”, tek-
ur 9 mínúitur í flutningi, og
er of langt að fara að rekja
sögiu/þráðinn hér, en þetta er
bráðlfyndið, sérstakliega vek
ur Gunnar Jöfcufll athygli
í hlutverki óperusöngvar-
ans, og sannarlega hefiur
Gunnar talsvert tifl sins máls
í staelingu sinni.
TilL að vegta upp á móti
þessium 9 minútum, tekur eitt
liagið aðeiinis 21 sekúndu. Stutt
laglína er endurtekin, og við
hverja endurtekningu fel-
ur einn tónn afitan af. Gæti
verkið verið ort fyrir áhrif
frá skáldvenkinu um 10 litla
negrastráka.
Að sjálfsögðu má finna á-
hiriif firá ýmisium hflijómisveitum
í fl'utningi Trúbrots, t.d.
finnst mér sólóarnar í „Við”
bera keim af „Blood, Sweat
and Teairs“ og rafmaign-
aði gítarinn í „Frelsá and-
ans” lí'kjast „Fleetwood
Mac”, en þetta er ekki sagt
tiil hnjóðs, því að hvað yrði
um þróunina, ef enginn hefði
áhrif á annan?
Textarnir á þessari pllötu
eru eftir Þorstein Eggerts-
son, uitam einn, sem er eftir
Rúnar Júlíusson, og er sá
góður, og sama má segja um
flesta texta Þorsteinis.
Þessi plata er fcekin upp í
London við fiullfcomnar að-
stæður og að sjáifsögðu er
hún í góðu stereo. Á plötu-
huistri eru ailir texrtiarnir,
hulstr'ið er skemimtilegt og
„mjúkt” ásýndum.
Ég er ánægður með þessa
plötu Trúbrots og held, að
það geti fliestir orðið, a.m.k.
ef viðkomandi nenna eifct
hvað að hflusfca á hana, en
Trúbrot, hvers vegna gefið
þið ekki Pílagríimakórinn út
á l'ítilli plötu í Bretlandi, og
þá mieð enskum texta?
framtíðarmnar. Svb er urn fleiri
kvæði bólkarinnar. Auden hefur
löngum verið talinn mesti mál-
snillingur enskra Skálda, sem nú
eru uppi, þessa gætir einlkum í
þýðingum hans á átta söngvum
úr Mutter Courage eftir Brecht,
þar sem þýðandinn er bundinn
frumtextanum og er honum svo
trúr í útleggingunni, að hann
kemur tóni Breohts alveg til
skila á enáku.
í sumum ikvæðanna vottar að-
eins fyrir ellifcvíða og minningar
liðinna atburða og persóna virð-
ast honum hugstæðari nú en áð-
ur, en ellimörkin er ihvergi að
finna í fcvæðum hans. Smáfcvæð-
in eru mörg meðal þess bezt
genða í bókinni, þar sem löng
saga er sögð í þremur til fimm
finmn.
Thoughts af his own death,
lilke "the distant roll
of t'hunder at a picnic.
Síðasta kvæði bðkarinnar er
„Prologue at Sixty“, sem er til-
einkað Friedrich Heer, og því
lýkur svo:
To speafc is human bicause
human to listen
beyond hope, for an Eigíhth Day,
when the creatured Image shall
become the Likeness:
Giver-of-Life, translate for me
till I accomplish my corpse at
last.
er nýfcomið út hjá (Heinemann:
W. Somerset Mougham: A. Bak-
er’s Dozen. Verity Lambert, 6em
hefur sett upp þrettán leifcrit
Maugham.s fyrir sjónvarp, valdi
sögurnar. Valið er miðað við að
draga fram sem sannasta mynd
þess heiirns, sem var heimur
Maughamis og þá helzt þætti
sem helzt einfcenna hann sem
smásagnahöfund. Hún ákiptir
sögunuim í þrjá flofkfca, fyrsti
fldkkurinn inndheldur sögur um
heimsveldistímana, sögur um
plantefcrueigendur og land-
stjórnarmenn Breta í nýlendun-
um, mat þeirra og lifnaðarhætti.
í öðrum flofefcnuim eru sögur um
ýmsar fcvengerðir og þriðji flokk
urinn fjallar um þá einistaiklinga,
sem verða fyrir barðinu á „ör-
lögunum" á einn eða annan hátt.
Irónían var áberandi einkenni
Maughams og hún nýtur sín einfc
ar vel í þessum smásögum hans,
sem hér eru birtar aufc þess var
hann „®ögumaður“ í hefðbundn-
um stíl, en sá stíll er nú meira
og minna að fjara út við breytt-
ar aðstæður og ný tæfcni og frá-
sagnarmáti tekinn að ryðja sér
til rúms, sem Maugham var efl-aki
sérlega ginkeyptur fyrir, meðan
hann var og hét.
Testamentisins og greinar hans
og fyrirlestrar í þesisum bindum
fjalla um þau efni og útlistanir
þeirra skýringa sem tímabæran
boðsikap nútímamönnum. Undan
farna áratugi hefur verið mifcil
gróslka í biblíurannsóknum ka-
þólskra fræðimanna og hefur
þetta haft mikil áhrif í boðun og
útlistunum prédikara klerka
móðurkirkjunnar í þá veru sem
þessi rit Sohnaokenburgs votta.
Cambridge-útgáfan hóf fyrir
nokkru endurútgáfu ýmissa
merfcra fræðirita í flestum grein
um, sem undanfarið hafa verið
ófáanleg. Meðal þessara er rit
F. R. Tennants: Philosophical
Theologv í tveiimur bindum. Rit
þetta kom út fyrst fyrir fjörutíu
árum, og er einikum ætflað guð-
fræðinemum og heimspefcinem-
um. Efnið er ákaflega víðtækt
og höfundur íjallar um heims-
mynd guðfræðinnar frá upphafi
og ræðir öll þau svið, sem hana
snerta, heimspeki, sáltfræði og
náttúruvísindi. Þótt mifcflar breyt
ingar hafi undanfarið orðið í
ýmsuim þessara greina, heldur
bókin gildi sínu, sem sagnfræði-
rit allt fram undir okfcar tíma.
Guðfræði
Bibliían hefur flöngum verið
mönnum tilefni margháttaðra út-
liistana og útsikýringa. Rudolf
Sohnadkenburg starfar við há-
sikólann í Wurzburg og nýlega
harfa birzt tvö bindi fyrirlestra
hans og greina hjá Köisel-útgáf-
unni í Munchen, Christliche Ex-
istenz nach de Neucn Testament
I-II. Höfundur hefur einkium
fengizt við ritskýringu Nýja
ÖGUR SKREIÍM
er góð og táknræn
jólagjöf
BLÓMAHÚSIB
Álftamýn 7.
Simi 83070.
Mougham
Maugham var og er mifcið les-
inn höfundur. Hann var mjög
mikilvirfcur höfundur og reynsla
hans af mönnum og málefnum
var víðtæfc. Hann lifði mefctar
daga brezka heimsveldisins og
síðustu árin, sem hann lifði suð-
ur á Rívíerunni sá hann heirna
æsiku sinnar molna niður með
því heimisveldi, sem eitt sinn
var. Smásögur Mauglhams eru
með því betra, sem hann setti
saman og þeim merkustu hefur
verið safnað saman í úrval, sem
f\ IT^Q
SKARTGRIPIR
U W
ÉC CET
MÆLT MEÐ
MÓDEL-
SKARTCRIPUM
HVERFISGOTU 16a — LAUGAVEGI 70-
SlqmaR&pÁLrm
MIKIÐ ÚRVAL
af hreinlœtis- og snyrtivörum fyrir konur og karla
ILMVOTN
OG
GJAFAKASSAR
ÓDÝRAR VÖRUR
OG
DÝRAR VÖRUR
GAGNLEGAR OG SKEMMTILEGAR
VÖRUR, GÓÐAR TIL JÓLAGJAFA
/ x
Lítið inn í nýju snyrtivörudeildina okkar,
þegar þér eigið leið um Laugaveginn
LAUGAVEGS APÓTEK
SNYRTIVÖRUOEILD
LAUCAVECI 16
A