Morgunblaðið - 27.05.1970, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. MAÍ 1970 17
r* s r n
Birgir Isl.
Gunnarsson
í ræðu
1966
sögðu
Framsóknarmenn
já-já
um Sundahöf n
1970
segja þeir
nei - nei
Hvað segja þeir
Birgir ísl. Gunnarsson, borg
arfulltrúi, flutti ræðu á
kappræðufundinum í Sig-
túni í fyrrakvöld, þar sem
hann hrakti m.a. lið fyrir
lið ósannindi Framsóknar-
manna um Sundahöfn. I
ræðu sinni minnti Birgir
Isl. Gunnarsson m.a. á að
fyrir borgarstjórnarkosning
arnar 1966 hefði einn af
borgarfulltrúum Framsókn-
arflokksins sagt í Tímanum
19. maí það ár orðrétt: „Við
Framsóknarmenn leggjum
mikla áherzlu á, að fyrsta
áfanga Sundahafnar verði
lokið á næstu árum.“ Hér
fer á eftir sá kafli í ræðu
Birgis ísl. Gunnarssonar,
sem fjallaði um Sundahöfn:
Áður en ráðizt var í bygg-
ingu Sundahafnar hafði í mörg
ár verið rætt um nauðsyn nýrr
ar hafnar, bæði í hafnarstjórn
og í borgarstjórn. Höfðu ýmsar
leiðir komið til greina og í því
sambandi m.a. framkvæmd á ár
unum 1958—1961 ítarleg verk-
fræðileg rannsókn hafnarskil-
yrða á mismunandi stöðum á
Strandlengju Reykjavíkur og
kostnaðaráætlanir gerðar á
grundvelli frumkönnunar á 4
stöðum. Niðurstöður þeirrar
könnunar sýndu, að verð á fer-
metra á hafnarbakka með hafn
argörðum var ódýrast í Sunda-
höfn. Auk þess var sá staður
hagkvæmastur með tilliti til
öldugangs og enn bættist við,
að unnt var að byggja Sunda-
höfn í áföngum nokkurn veg-
inn eftir þörfum án þess að
þurfa að leggja í dýra hafn-
argarða. Það var því einróma
álit allra, sem um fjölluðu,
bæði sérfræðinga og borgar-
fulltrúa úr öllum flokkum, að
hagkvæmasta staðsetning hafn
ar væri í Viðeyjarsundi.
Hver var nú ástæða þess að
lagt var út í að byggja 1.
áfanga Sundahafnar?
1) Fyrir lágu umsóknir frá
skipafélögum um verulega
bætta aðstöðu við höfnina. Má
t.d. nefna, að árið 1965 sótti
Eimskip um 50% aukningu á
gólffleti og 30% aukningu á úti
svæði.
2) Árið 1965 varð vörumagn
á lengdarmetra í hafnarbakka
660 tonn, en eðlilegt hámark
við blandaðan stykkjavarning
var talið 500 tonn. Skortur á
landrými við gömlu höfnina tak
markaði umsetningu hennar og
nýtingu og séð var fyrir, að
þótt unnt yrði að nýta allt hafn-
arsvæðið við gömlu höfnina,
myndi það ekki leysa úr þeim
erfiðleikum sem fyrirsjáanlegir
voru.
3) Bygging Sundahafnar var
talin mundu flýta fyrir þeirri
verkaskiptingu, sem koma þarf
á innan gömlu hafnarinnar, þar
sem vesturhöfnin er ætluð sem
fiskihöfn eingöngu, en austur-
höfnin fyrir vöruflutninga.
4) Bygging Sundahafnar var
talin mundu ýta undir ýmsa
nýja atvinnustarfsemi, sem
ekki var rúm fyrir í gömlu
höfninni, en unnt yrði að stað-
setja í Sundahöfn. í>að er nú
þegar komið í ljós, að hér var
rétt spáð að þessu leyti. Þegar
árið 1964 sótti Fóðurblandan
h f. um lóð við höfn, þar sem
unnt væri að dæla fóðurkorni
úr skipi í land og enn eldri um-
sókn er um aðstöðu fyrir hveiti
myllu. Sundahöfn gerði þessa
nýju atvinnugrein mögulega.
Utboð hefur þegar farið fram
á mannvirkjum vegna korn-
blöndunar og vitað er um að-
ila, sem kanna nú byggingu
hveitimyllu. Þetta eru aðeins
dæmi um margs konar atvinnu-
starfsemi, sem Sundahöfn kem-
ur til með að draga að sér, at-
vinnulífinu í borginni til fram-
dráttar. Nýjasta ákvörðunin er
stór lóð, a.m.k. 16—17 þús m2
til SÍS undir vörugeymslu,
vöruafgreiðslur, léttan iðnað,
flutningamiðstöð, söluskrifstof-
ur o.fl.
Afstaða Framsóknarmanna
til Sundahafnar nú, þar sem
reynt er að gera þessa stór-
framkvæmd tortryggilega, kem
ur hins vegar ekkert á óvart.
Hún er staðfesting á því, sem
áður var vitað um þann flokk.
í fyrsta lagi sýnir hún hringl
andaháttinn og stefnuleysið
mjög vel. Fyrir síðustu borg-
arstjórnarkosningar 1966 þótt-
ust Framsóknarmenn aðalbar-
áttumenn fyrir byggingu
Sundahafnar. í grein, sem efsti
maður á lista Framsóknar-
manna, þá og nú ritaði í Tím-
ann stuttu fyrir kosningar 1966
eða þ. 19, maí það ár sagði orð-
rétt: „Við Framsóknarmenn
leggjum mikla áherzlu á, að
fyrsta áfanga Sundahafnar
verði lokið á næstu árum.“
Sama ítrekaði þessi Framsókn-
arframbjóðandi í útvarps-
umræðunum fyrir kosningar og
á þessari stefnu var hamrað,
t.d. í Tímanum 4. maí og 12.
maí 1966. Nú er komið annað
hljóð í strokkinn. Nú er þessi
framkvæmd, sem Framsóknar-
menn töldu sig sérstaka bar-
áttumenn fyrir 1966 orðin óal-
andi og óferjandi Fyrir borg-
arstjórnarkosningarnar 1966
sögðu Framsóknarmenn já já
um Sundahöfn nú segja Fram-
sóknarmenn nei nei um sömu
höfn. Stefnuleysið og ráðleys-
ið er samt við sig. Það kæmi
hins vegar ekkert á óvart, þótt
því yrði haldið fram fyrir borg
arstjórnarkosningarnar 1974,
að Framsóknarmenn væru höf-
undar Sundahafnar.
En það er fleira, sem veld-
ur því að afstaða Framsóknar-
manna til Sundahafnar kemur
ekkert á óvart. Þannig hefur
afstaða þeirra ávallt verið til
allra stórframkvæmda í Reykja
vík. Þá skortir stórhug og
djörfung, þegar til fram-
kvæmda kemur. Þeir átta sig
ekki á því, að það er hlut-
verk Reykj avikurborgar sem
opinbers aðila í tilvikum eins
og þessum að ganga á undan
— að skapa aðstöðu, sem geti
orðið grundvöllur blómlegra og
öflugra atvinnulífs. Við þekkj-
um þessa afstöðu Framsóknar í
mörgum stórmálum. Þeir voru
á móti Sogsvirkjun, þeir þvæld
ust fyrir Búrfellsvirkjun í
lengstu lög og þeir voru á móti
stóriðju. Þeir hafa verið á móti
öllum helztu framfara- og fram
kvæmdamálum borgarbúa. Af-
staðan til Sundahafnar nú er
aðeins staðfesting þessa, sem
allir vissu fyrir, og er enn eitt
dæmi um stórvirki, sem fram-
kvæmt hefur verið Reykjavík-
urborg til hagsbóta og fram-
sóknarmenn hafa reynt að þvæl
ast fyrir.

„Við Framsóknarmenn leggjum
mikla áherzlu á, að fyrsta
áfanga Sundahafnar verði
lokið á næstu árum“
Tíminn 19. maí 1966