Morgunblaðið - 28.06.1970, Síða 28

28
MORGUMBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2)8. JÚNÍ 1870
oíu rlítið svalt loft, sem komst
©kki nema nokkra þumlunga inn
í sailinn, en var þá horfið til
sins heirna aftur. Veggirndr
höfSu verið máLaðir einhverjum
hvíitleátum lit, eiinihveinn tíima í
fyrndinnd, en liturinn var guln-
aður af elli. Uppd yfir steikar-
ristinni var 'kominn svartur blett
uir. af fitugufu — eins konar
minnisvarði yfir allar hinar
margvíslegu máitíðir, sem þarna
höfðu venið pantaðar, étmar og
gleymdar.
N ætur afgreiðslum a ður inn
þarna var nítján ára unglingur,
og oflangir armarnir í óhreinu
skyrtuermunum voru rétt eins og
þeáir hefðu verið teygðir í ein-
hverri vítisvél. Magurt, beána-
bert andlitið var enn með bólu-
örum og neðrivörin hékk dálít-
ið niður, rétt eins og hann væri
vanur að teygja hana móti gest-
unum svo sem í ögrunar skyni,
eða þá að hann giæti ekki ákveð
ið sig. Þegar Sam koan inn, lá
hann kengboginn fram á borðið
og studdist á olnbogana og virt-
ist alveg niðursokkinn í skrítlu-
bokina, sem hamn hafði fyrár
framan sig.
Þegar hann sá réttvísina
boma, skaut hann bókinni inn
umdir borðið, rétti úr öxlunum
og bjó sig undir þessar minút-
ur, sem hann yrði að vera eánn
með þessum verði hinnar sofandi
borgar. Hann seildist eftir þykk
um kaffifanti. Sam tók einm af
þremur háu stólunum, sem sætið
á var enn óskemmt.
— Nei, ekki Jtaffá, Ralph, það
er af heitt, sagði Sam. — Gefðu
mér heldur stÓTa kóik. Hann
tók af sór eimkenmishúfuna og
strauk enminni um ennið.
NIOUR
SOÐNIR
ÁVEXTIR
ASTRÖLSK ÚRVALS VARA
L 0. J0HNS0N & KAABEH^
Donna Grensásvegi 48
auglýsir
BARNASOKKABUXUR 5 litir stærðir 2—10.
TELPNANÁTTKJÓLAR stærðir 2—12 6 litir.
RÓSÓTTIR TELPNASUNDBOLIR stærðir 4—14
HELENCKA RÚLLUKRAGAPEYSUR 3 litir.
SlÐAR TÁNINGAPEYSUR m/belti 4 litir.
TELPNABUXNADRESS, blátt, rautt 2—14.
DÖMUSlÐBUXUR, terylene, útsniðnar, hvítt, rautt, blátt.
BARNAFATNAÐUR, NÆRFÖT OG MARGT FL._____
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þú færð litla hvatnincu fyrir hæfni þína í dag.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
ímynðunarafl þitt kemur þér út á nýjar brautir.
Krabbinn, 21. júní — 22. júli.
Notaðu sköpunargáfu þína út í æsar.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Reyndu að byrja snemma til að gera þennan hversdagslega dag
einhvers virði.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
AUt hópstarf gengur mcð ágætum þcssa stundina, og stuðiar að
betri persónusamböndum.
Vogin, 23. september — 22. október.
Allt gengur svo vel, að þú getur gefið þér nægan tinia.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Velferðarmál barna eru ofarlega á baugi.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Reyndu að halda áfram þvi, sem þú byrjaðir á I gær.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Það fer að verða líf i tuskunum seinni htntann i dag. Það er allt i
lagi með að rökræða hlutina, en I öllum bænum forðastu illdeilur.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Taktu upp þráðinn, þar sem frá var horfið, og reyndu að gera gott
úr öllu.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Gagniegar uppiýsingar berast hvaðanæva að þessa stundina, en
þú getur ekki notfært þér það, fyrr en þú hefur kynnt þér málið nánar.
Nætiurvörðbrinn sópaði ís í
skörðótt glas, opnaði flösiku og
fyllti glasáði af vökva og froðu.
Þegar froðan) var búin að
jiaifinia sS®, tœmidi Saim giasiið,
bræddi ísinn í munninum, og
spurði síðan: — Hvor vann í
hnefaleiknum í kvöld?
— Ricci, svaraði hinn tafar-
laust. — Það var ósköp jafnt.
En hamni betfiur möiguliikia í miedisit-
arakeppninni.
Sam fyllti aftur glasið og
tæimdi það, áður en hann lét
skoðun sína í ljóis. — Það var
gott, að Ricci skyldi vánna. Ég
er nú annars eátki sérleiga hrif-
inn af ítölunum, en það er að
minmsta kosti gott, að hvítur
maðuir skuli hafa von um titil-
inn.
Þjónninn filýtti sér að kinka
kolli tii saimþykkiis. — Við höf-
um núna siex svarta meistara —
í öllum flakkum. Ég skil aldrei,
hvers vegn.a þeir eru svona
kræfir. Hann þrýsti höndunuim
niður á borðið, glennti út fing-
uma og reyndi að láta þá sýn-
ast sterka. Hann leit á sterk-
leigar hendur lögregl.umannBins
og vedti því fyrir sér, hvort
hiann fienigi nokkuirin táima siwonia
sterkar hendiur.
Sam fókik sér eina einmana-
lega köku, sem lá und'ir plast-
hllíf, á miðju borðinu. — Þeár
fininia ekki eáms miilkáð tlil undian
haggunum og við geruim, út-
skýrði hann. — Þeir hafia eitt-
hvað öðmxvísi taugakerfii. Þeir
eru eins og skepnur, og það
verður að slá þá með sláttaröxi
til þess að þeir liggi. Þess vegna
vinna þeir, og þess vegna eru
þeir al'ls óhræddir að takast á.
Raiph laut höfði og svipurinn
á hon.um gaf tii kynina, að Sam
hefði fundið lausnina á miálinu.
Hann lagaði kökiuhliífina til. —
Mantoii var í borginni í kvöld.
Hafði dóttur sína með sér. Ég
heyri, að hún sé gullfaltag.
— Ég bjóst ekki við honum
fyrr en eftir ménaðamót.
Afgreiðslumaðurinn laut fram
og strauk borðið með óhreinni,
rakri tusku. — Það kostaði
meira en þeir héldu að koma
hlij ómil e.i.kasvæðin u i stand. Nú
gera þeir ráð íyrir, að ef þeir
eiga að geta borgað kostnaðiinn
á réttum tíma, verði þeir að
hækka aðgöniguimiðana. Mér
skálst að Manibolá hiaifi komiilð hiing
að tii þess að áætia með þeim,
hvað óhaett sé að setja upp við
fóllk.
Sam hellti því síðasta úir flösk
ummli í igLafe"ið. — Ég veált ekká,
siaigðá hamm. Þetlba gaetá allit satm-
an farið vel, en svo gæti það
líka orðið mestu miistök aldar-
innar. Ég þekki nú ekkiert imn á
þessa klassisku tónlist, en ég get
ekki hugsað mér fóik streyma á
staðinn, tii þess eins að sjá
Manitoii stjórna hljómsveit. Eg
veit, að þetta er sinfóniulhljóm-
sveit og það allt, en fióllk, sem
hefur áhuga á því, getur liiust-
að á það daglega án þess að
þurfa að sitja á beimhörðUim sæt-
um. Og ef svo keimur riigning?
Hann taemdi glasið og leit á úr-
ið.
— Jæja hvað sem því líð
ur, þá kæri ég mig beldur ekki
um þessa fínu músik, samþykkti
Ralph, — en hitt er annað mól,
að ef hún getur komið okfcur á
kortið, og dregið hinigað ferða-
menn, sem hafa peninga til að
eyða, þá geta þeir kannski
hresst þennan aÆkrók svoilítið
við, svo að helduir skáni hjá
okfcur.
Sam stóð upp. — Hvað er
þetta rnifcið? spurði hann.
— Fimmtán sent, en kakuna gef-
ur húsið, af þvi að það var sú
síðasta. Gangi yður vel hr.
Wood.
Sam lagði fjórðungsdal á borð
ið og sneri sér tii dyra. í fyrsta
sinn, síðan hann kom á vaktina,
leyfði hann sér að bölva þessari
þrúgandi mollu, sem spáði oflsa-
hita daginm efitir. Og það var
sama sem önnuir svona hitanótt
næst. Einu sánni hafiði afilgreiðeitt
maðuránn þarna dirfzt að kaila
hann Sam. Hann hafði sent hon-
uim kuldaiegt augnatidliit og það
hafði dugað. Nú var það „hr.
Wood“ og þannig valdi Sam lika
hafa það. Enn var enginn mað-
ur á ferli og Sam ók hægt gegn
um miðbæinn, eins og hann var
vanur. Aftur datt honum i hug
Delores Purdy. Hann kom»t að
þeiirri niðuretöðu, að hún mundi
giftast tiltölulega ung, og ein-
hver mundi flá rífilegt gamam ai
að byltast með henni í rúminu.
En þá var það, að hann sá
noikkuð á veginum, svo sem einni
húslengd framundan.
Sam steig á bensínið og bflllinn
þaut átfram og í birtunni aif öku-
ljósunum varð þetta stærra,
þangað til Sam snanstöðvaði bil
inn og sé nú, að þarna, í nokk-
urra feta fjarlæigð lá miaður á
götunni.
Hann skellti rauðú aðvörun-
arljósunuim á og flýtti sér út úr
bílnum. En áður en hann lauit
yfir manninn, leit hann snöggt
kring um sig ag harfði hönd á
skammbyssulhylkiinu /sínu, reiðu
búinn að beita byssunni, ef þörf
gerðist. En hann sá ekkert ann
að en þögul húsin og harða gang
stéttina, sem teygði sig í tvær átt
ir. Þegar Sam hafði sannfiærzt
um, að enginn væri á fierii lagJS
ist hann á hnén hjá mianninum
á götunni.
Hann lá á grúfu og teygði arm
ana upp yfir höfiuð, en með fiæt
urna útglennta, og höfuðið til
hliðar, svo að kinnán lá á slátnu
malbikinu. Hann var með
óvenju sítt hár, sem náði niður
á hálls, og liðaðist þair sem það
snerti frakkalkragann. Hjá hon
um, í svo sem fknim feta fjar
Eínu sinni
ARRA
og svo
aftur og aftur...
SMJÖRLÍKISGERÐ AKUREYRAR HF.
UMBOÐSMENN:
JOHN LINDSAY.SÍmi 26400. KARL OG BIRGIR.Srmi 40620
Hafnar-
fjörður
Samkvæmt ákvörðun skiptafundar verður verziunin
Tinna, Strandgötu 1, opin í um 2 vikur frá mánu-
deginum 29. júni n.k. Veruleg verðlækkun. Mikið
vöruúrval. M. a. fatnaður, snyrtivörur og tóbaks-
vörur.
Skiptaráðandinn f Hafnarfirði.