Morgunblaðið - 08.09.1970, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLABEÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. SEPTEMÐER 1970
Jónína Gunnhildur
Friðfinnsdóttir - Kveðja
Fædd: 8. sept. 1885
Dáin: 28. des. 1969.
„AUt hjá yður sé í kærleika
gjört".
Þessi orð úr heilagri ritningu
koma mér oftast í huga, er ég
minnist tengdamóður minnar,
Jóninu Flriðfinnsdóttur. Þvi hún
virtist hafa gert þessi orð að
einkunnarorðum lífs síns. AUt
sem hún gerði var „í kærleika
gjört", kærleika til mannsins
hennar, bamanna hennar, bama
bamanna og svo ótal margra
annarra sem hún átti samleið
með á lífsleiðinni.
Jónina missti móður sína þeg-
ar hún var 11 ára, og eftir það
ólst hún upp á hrakningi, oft-
ast hjá vandalausum. Hún sagði
mér það einu sinni, að eftir að
hún varð móðurlaus, hafi hún
heitið því, gið ef hún ætti eftir
að eignast böm, skyldi hún fram
ar öllu öðru reyna að verða
t
Ástkær e-igiirumaðiur minn,
faðir, tengdiafaðir og afi,
Ríkarður Kristmundsson,
kaupmaður, Eiríksgötu 11,
varð bráðfcvtaiddur að heáanili
sínu laugardaigiinin 5. siepit.
Guðrún Helgadóttir,
böm, tengdasynir og
bamabörn.
t
FaÖir ofcfcar, temgdafaðir og
atfi,
Andrés Bjarnason,
Skipasundi 85,
lézt að VífiLsBtaðahæli 5. þ.m.
Börn, tengdaböm og
barnaböm.
t
Móðir okkar,
Geirlaug Filippusdóttir,
frá Ormstöðum í Breiðdal,
amidaðist sunruudaigiinin 6. þ.m.
Helga Hansen,
Guðmundur Breiðdai.
t
Systir okkar,
Anna Jónsdóttir Burton
frá Ölvaldsstöðum,
amdaðist á Lamdsipítalainum
28. ágúst. Jarðarförin hefur
farið fram.
Systkinin.
t
Jónína M. Jónsdóttir,
Grettisgötu 46,
amdaðiist 6. september 1970.
Ágóst Jóhannsson
og böm hinnar látnu.
þeim góð móðir. Hún giftist
Árna Stefánssyni, trésmíðameist
ara, þegar hún var 22ja ára, en
hann lézt árið 1946. Þau Árni
og Jónína eignuðust 14 börn, en
af þeim misstu þau þrjú, en Jón
inu auðnaðist á einstakan hátt
að halda heitið, sem hún gaf
sjálfri sér á unga aldri. Heill og
hamingja barnanna hennar var
það sem hún setti framar öllu
öðni. Það getur hver og einn
séð það sjálfur, hvaða starf það
hefur verið að vera húsmóðir á
svona stóru heimili í þá daga,
þegar þægindi voru einfaldlega
ekki til, og oft varð Jónína að
vera bæði húsbóndinn og hús-
freyjan, því Árni dvaldi oft
f jarri heimilinu við störf sin. En
það mun aldrei neinn hafa heyrt
hana kvarta, hún vann öll sín
störf af gleði og umhyggju.
Heimilið sem hún bjó manni sín-
um og bömum var fyrst og
fremst hlýlegt og heimilislegt,
þar var hreinlegt og hver hlut-
ur á sínum stað. Það fer ekki á
milli mála, að til að halda öllu í
horfinu, hefur Jónina oft orðið
að leggja nótt við dag, ekki
sízt þar sem hún saumaði og
prjónaði sjálf mest af þvi sem
hún þurfti á stóra hópinn sinn,
enda sagði hún mér, að hún
hefði oftast setzt við sauma og
prjóna á kvöldin, þegar aliir
voru sofnaðir, og á sumrin hefði
sólin oft verið komin upp aftur,
áður en hún lagði vinnuna frá
sér.
Þau Jónína og Árni bjuggu
t
Maðiuriinin minn,
Bjarni ívarsson,
fyrrum bóndi að Álftadal á
Ingjaldssandi,
amdaðisit 5. þ. m.
Jóna Guðmundsdóttir.
t
Eiigimmiaður minin og faðir
okkar,
Gunnar Gunnarsson,
Ránargötu 9,
andaðisit laiuigjardaiginin 5. siept.
Hólmfriður Sigurðardóttir
og böm.
t
Guðmundur Guðmundsson
andaðist að beiimili miírau,
Þorsteiirusgötai 2, Borg'amiesi,
6. sept.
Jarðaxföriin áfcveðin laiuigar-
diaginn 12. sept. frá Borgar-
neskinkju kl. 2.00.
Skarphéðinn Guðmundsson.
t
Útför móður oktoar, tengda-
móður og öonmu,
Jóhönnu Erlendsdóttur,
Ásbyrgi, Vestmannaeyjum,
fer fraim frá Lamdakirkju í
dag 8. sept. kl. 2 e. h.
Sveinbjöm Hermansen
og aðrir vandamenn.
fyrstu hjúskaparár sín á Seyðis-
firði, en fluttust síðan til Akur
eyrar, þar sem Árni byggði hús-
ið nr. 11 við Gránufélagsgötu,
en þar áttu þau heima æ síðan,
og einnig Jónína eftir að hún
varð ekkja, en síðustu árin
dvaldi hún á Elliheimili Akur-
eyrar.
Þegar svo bömin urðu fullorð
in, þá eignaðist Jónína tengda-
börn og barnaböm. Það var sér
staklega kært með Jónínu og
bamabömunum hennar, enda
var hún þeim einstök amma. Það
var alveg sama hvort þau komu
til hennar oft á dag eða bara
einu sinni á ári, hún tók þeim
ævinlega eins og þau væru sér-
stakir heiðursgestir, og hjá þeim
var það líka alltaf hátíð að
koma til ömmu. Hún setti þau í
bezta sætið og færði þeim þang
að allt sem hugurinn girntist,
það var allt gómsætt sem amma
bauð upp á, og svo var líka
krukka upp í skáp með góðgæti
i, og krukkan sú tæmdist aldrei.
Það kom líka oft fyrir að litil
manneskja kom grátandi til
ömmu, en það stóð aldrei lengi,
höndin hennar var svo hlý,
hún þerraði öll tár fljótt og vel
og amma var ánægð, ef hún
fékk bros að launum.
Jónína fylgdist með þroska
t
Inmilegar þakkir fyrir auð-
sýnida saimúð og hluttekmimigu
vegrna amdláts og jarðairfarar
mammisirns miíns, föðuir, temgda-
föður ag afa,
Kjartans T. Örvar.
Clara Örvar,
böm, tengdaböm og
barnabörn.
t
Hjartamis þakkir til allra er
sýndu samúð vilð amdlát og
útför
Steinbjargar
Guðmundsdóttur,
Traðarbakka, Akranesi.
Fyrir mím-a hömd og ammarra
ættdmigja.
Axel Sveinbjörasson.
t
Útför eigimmanmis miíns, föður,
temigdiatföður og atfa,
Sigbjörns Guðmundssonar,
Kleppsvegi 38,
fer fram frá Laiuigiarmieskirkju
m iövikudaigimin 9. þ.m. kl.
2 e.h.
Jónanna Steinsdóttir,
Bjami Sigbjömsson,
Anna Gunnarsdóttir,
Ragnar Sigbjömsson,
Bjamveig Ilöskuldsdóttir,
Guðmundur Ingl
Sigbjömsson,
Anna Birna Ragnarsdóttir.
bamabarnanna þegar þau uxu
upp, og oft tók hún þau um tíma
á heimili sitt, ef þannig stóð á
og þau dvöldu oft hjá henni
lengri eða skemmri tíma í einu.
Þau góðu áhrif sem hún hafði
á þau og ráðleggingar hennar,
munu hafa orðið, og eiga eftir að
verða þeim styrkur sem þess
urðu aðnjótandi. En það eru þó
áreiðanlega fleiri sem fundu
það, að til Jónínu var hægt að
sækja styrk, og það jafnvel
fram á hennar síðasta dag, slík
ur var sálarstyrkur hennar, að
hún gat alltaf miðlað af honum.
Mér finnst ég enn finna hlýj-
una frá vinnulúnu höndunum
hennar, þegar hún tók mina
hönd í báðar sínar. Það hurfu
allir erfiðleikar þegar hún tók
til máls og benti á ljósu punkt-
ana í hverju máli og hét stuðn-
ingi sínum.
Jónína var lítil kona vexti, en
mér er minnisstæð setning, sem
kona ein, er þekkti hana vel,
sagði um hSna nýlátna. „Hún
var einstök kona, hún gnæfði
hátt yfir flest samferðafólk sitt".
Og þannig var það, í óeiginlegri
merkingu, hún líktist engum
sem ég hef kynnzt.
Þetta áttu aldrei að vera nein
eftirmæli, ég er aðeins að skrifa
niður örlítið brot af hugsunum
mínum um hana, af þvi að
dag hefði hún orðið 85 ára, ef
hún hefði enn verið á meðal okk
ar, en siðan hún lézt hefur einn
ig elzti sonur hennar, Eðvarð,
fylgt henni yfir landamærin, en
hann andaðist þ. 26. júlí s.l.
1 garðinum, þar sem Jónina
gróðursetti eitt sinn falleg blóm
og ræktaði nytjajurtir handa
heimili sínu, liggja nú troðnir
moldarstígar, þar sem áður voru
blómabeð. Það er sárt að sjá
þannig handaverk hennar eyð-
ast og hverfa. En það sem hún
Jónína gróðursetti í sálumbama
sinna og bamabaxna og sú lífs-
speki sem hún miðlaði okkur af,
það eyðist ekki og hverfur, það
á eftir að verða okkur öllum til
blessunar um ókomin ár.
Tengdadóttir.
Kjartan Karlsson
málari — Minning
MÁLARASTÉTTIN er ekki eldri
en það hér á íslandi, að vel á
að vera urunt, að ná nötfnum
þeirra alina og þvi helzta um líf
þeirra og starf á einm stað eða
í eina heild, sem framtíðin
mundi væntanlega sjá um fram
haldið á.
Atf þessu tilefni hefur Málara
meiistarafélag Reykjavíkur á-
kveðið að hefja slíka söfnun og
gjöra nú þegar drög að Málara-
tali og munu áður en langt líð-
ur slík eyðublöð verða send út
til útfyllinigar.
Nú þegar hefi ég nokkur slík
blöð full útfyllt og er þakklátur
fyrir alla liðveizlu og upplýsing
ar þar um.
Ef leiti ber á milli, missum
við sjónar hver á öðrum og því
frekár sem þilið verður mieira —
og svo fór með einn stéttarbróð
urinm, sem hér hafði að vísu
gengið hljóðlega um garða og á
sama hátt horfið úr álfummi.
Vel hefði lát Kjartanis Karls-
sonar getað farið framhjá mér
ef einn af aðstandendum hans
hefði ekki verið svo vinsamlegur
að láta mér óumbeðið í té, ein-
mitt þannig upplýsingax, sem
okkur væri nauðsyn að hafa um
hvern mann og vona ég að fleiri
sýni mér og málstaðnum slíka
vinsemd.
t
Þöktoum inniiega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för eiginimiainnis míns, föðiur,
tenigdaföður og atfa,
Bencdikts Einarssonar,
fyrrv. verzlunarstjóra,
Skipholti 26.
Sérstakar þakfcir til lækna
og hjúknunarliðs Borgrarspít-
alans fyrir göðia umihiuigsiun
um hinn iáitna.
Vilborg Oddsdóttir,
böm, tengdaböra og
bamabörn.
Kjartan Karlsson var fæddur
í Reykjavík 6. nóvember 1911,
einn af 9 börnum Karls kaup-
manns Lárussonar Lúðvigssonar
skókaupmanns og Maríu Thejell.
Nokkuð mun það sémtakt um
Kjartan að hann hafði aldrei á
ævinni unnið neitt annað starf
en málaraiðnina, hóf komungur
starfið hjá þeim þekkta og list-
fenga málarameistara og föður-
bróður Ágústi Lárussyni og eftir
lát hans, með bæði gömlum sam-
starfsmönnum sínum og fleirum.
Ekki lágu leiðir okkar saman í
starfi og var ég ekki nema rétt
málkunniuigur þessum prúða
manni, sem fékk það ég bezt veit
allra viðurkenningu fyrir dyggð
ugt þjónustustarf og alveg sér-
staka snyrtimennsku og glað-
væra háttvísi hvort heldur var
við starf eða utan þess. Vel minn
iist ég hans í hóflátri gleði í
góðvinahópi.
Árið 1933 kvæntist hann
Klöru Snorradóttur Magnúason
ar vélatjóra og eignuðust þau
fjögur böm.
Maríu, gifta Huga Péturssyni
og eiga þau 3 börn.
Edda, gift Jóhanni Ólafssyni,
eiga líka 3 börn.
Framhald á bls. 20
Schannongs minnisvarðar
Biðjið um ókeypis veiðskrá.
Ö Farimagsgade 42
Köbenbavn Ö
t
Þökkum hjartanlega sýnda samúð og vináttu við andlát
INGIBJARGAR INGIMUNDARDÓTTUR
Gísli Kristjánsson,
Ingimundur Gíslason,
Gunnsteinn Gíslason,
Edda Farestveit,
Guðrún Brynja Gunnsteinsdóttir
og systkin.