Morgunblaðið - 19.01.1971, Blaðsíða 30
r.
30
MOKGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 19. JANÚAR 1971
FH-ingar auka dýr-
mæta forystu sína
— eftir sigur gegn Haukum
21-17 í jöfnum og góðum leik
LANGT er síðan að önnur eins
stemmning hefur verið ríkjandi
á leik milli íslenzkra liða og
var í Laugardalshöllinni í gær
meðan Hafnarfjarðarliðin tvö
FH og Haukar áttust við. Húsið
var nær fullsetið og áhorfend-
ur hvöttu sína menn óspart til
dáða. Þessi leikur bauð einnig
upp á það bezta sem hægt er
að sjá til íslenzkra handknatt-
leiksliða, og var mjög jafn allt
þar til á lokamínútunum að FH
ingar tóku ótvíræða forystu og
sigruðu 21:17. Sigur þeirra var
sanngjarn en a.m.k. 2 mörkum
of stór.
Allt frá því að leikurinn
hófst og til loka var Geir Hall-
steinsson í sérstakri gæzlu og
hafði Sigurður Jóakimsson
lengst af það hlutverk að gæta
hans. Tókst það mæta vel. Geir
skoraði minna en oftast áður í
þessum leik, en FH-ingar höfðu
annan mann til taks, sem hljóp
í skarðið í sóknarleik FH-inga.
Það var unglingalandsliðsmað-
urinn Jónas Magnússon, sem
sýndi frábærlega góðan leik, og
setti Hauka-vörnina í vanda
jafnoft og hann nálgaðist hana.
Við þetta bættist svo að Kristj-
án Stefánsson, sem var fyrirliði
FH-inga að þessu sinni, og Örn
Hallsteinsson náðu báðir sín-
um bezta leik í vetur. Ógleym-
anlegur er þá þáttur Birgis
Finnbogasonar í markinu, en
hann varði oft vel — sérstak-
lega þegar mikið reið á.
Haukarnir voru nokkuð ó-
heppnir í þessum leik, sérstak-
lega á örlagaríku augnabliki
þegar 12 mínútur voru til leiks
loka. Þá var staðan 16:15 fyrir
FH, er Haukar náðu hraðaupp
hlaupi. Skot Sigurðar Jóakims-
sonar dansaði milli markstang
anma, og vildu sumir meina að
boltinn hefði verið inni. En
dómararnir dæmdu ekki mark
— FH náði hröðu upphlaupi og
skoraði. í stað jafnteflis var
staðan orðin 17:15 fyrir FH, og
eftir þetta gætti nokkurrar upp
lausnar í leiknum. Fimm leik-
mönnum, er áður höfðu hlotið
áminningu, var vísað af leik-
velli — og þar af voru tveir
Haukar út af samtímis. Við
þetta riðlaðist Haukavörnin
mikið og FH-ingar skoruðu þau
mörk sem nægðu til sigurs og
taka nú forystu í 1. deildinni og
er eina liðið, sem ekki hefur
tapað leik til þessa.
Leikurinn var, sem fyrr seg-
ir, hinn jafnasti fram til loka-
mínútnanna. Viðar Símonarson
skoraði fyrsta mark leiksiins, en
Ólafur jafnaði úr vítakasti fyrir
FH. Um miðjan fyrri hálfleik
hafði Haukum tekizt að ná
tveggja marka forskoti 5:3, og
höfðu þeir sýnt frábæran varn
arleik. En síðan skoruðu þeir
Kristján og Geir fyrir FH og
var mark Geins með því fal-
legasta sem sást í þessum leik.
Eitt andartak var smásmuga á
Haukavörniicnni og hana var
Geir fljótur að koma auga á
og sendi boltann í netið með
þrumuskoti í mittishæð, sem
Sigurgeir í Haukamarkimu
hafði ekki minnstu tök á að
verja.
Á lokamínútum fyrri hálf-
leiks náðu FH-ingar svo foryst
unni og höfðu 2 mörk yfir í
hléi, 11:9.
MIKIL SPENNA
í SÍÐARI HÁLFLEIK
Framan af síðari hálfleik
var leikurinn i fullkomnu jafn-
vægi og munaði yfirleitt 2—3
mörkum. Þegar 18 mímútur
voru eftir var staðan 15—13
fynir FH, og var þá dæmt víta
kast á Hauka. FH-ingar höfðu
því gullið tækifæri tid þess að
tryggja stöðu sína í leiknum og
Geir var sendur fram til þess
að taka vítið. En Pétur Jóa-
kimsson, sem kom'iiivn var í
Haukamarkið, varði vítið sinagg
aralega. Haukarmir sineru vörn
í sókn og Þórarimn skoraði 14
mark Haukanna. Var grieinilegt
að á þessu tímabili leiksins, að
leikmennirnir voru mjög tauga
óstyrkir, en brátt kom að því
að stefnubreyting varð í leikn-
um, svo sem fyrr er að vikið.
JSPIL FH HRAÐARA OG
LÉTTARA
í spili FH-inga er nú meiri
hraði og léttleiki en áður, og
virðiist svo vera að Jónas Magn
ússon eigi sinn stóra þátt í því.
Hann er mjög lipur leikmaður,
og þegar hanm hefur öðlazt auk
inn líkamsstyrk verður hann
leikmaður, sem erfitt verður að
ráða við. Hann hefur greinilega
ýmislegt numið af Gedr Hall-
steinssyni, sér til mikils fram-
dráttar. FH-ingar eru nú mjög
vakandi fyrir möguledkum á
hraðaupphlaupum og eru jafnan
fljótir upp, eftir miisheppnaða
sókn andstæðinganna. Reyndist
það þeim mikilvægt í þessum
leik, þar sem þeim tókst a.m.k.
þrívegis að skora, áður en
Haukavömin var komin al-
menmilega á sinrn stað.
Þrátt fyrir þetta tap eiga
Haukar enn möguleika á sigri
í mótimu. Þeir eru reyndar bún
ir að tapa tveimur leikjum, en
taki þeir á honum stóra sínum
eru allir möguleikar opnir.
í STUTTU M.ÁLI:
Úrslit: FH—HAUKAR 21-17
(11-9).
Mörk: FH: Ólafur 4, Geir 4,
Kristján 3, Jónas 3, Örin 3, Gils
2, Þorvaldur 1, Birgir 1. Hauk-
ar: Þórarinn 7, Stefán 3, Viðar
2, Sigurður 2, Sturla 2, Þórður
1.
Dómarar: Björn Kristjángson
Framhald á bls. 19
Georg Gunnarsson hefur þarna sloppið úr vörzlu Axels Axelsson-
ar inn á línuna og skorar eitt af mörkum Víkinganna.
Framarar að taka
við sér að nýju
Unnu Víkinga 16-13
í fremur jöfnum leik
FORRÁÐAMENN, leikmenn og
áhangendur Framliðsins vörpuðu
öndinni léttar er dómarar gáfu
merki um að leik Fram og Vík-
ings væri lokið i gærkvöldi. —
Fram hafði unnið sigur og þar
með bjargað sér frá botninum,
en annað og ánægjulegra var þó
að liðið virðist nú loksins vera
að taka við sér aftur, eftir mik-
inn öldudal, sem það hefur verið
i að undanförnu. Að þessu sinni
var ekkert, sem hægt er að segja
að hafi brugðizt verulega hjá
liðinu, nema þá helzt skot Guð-
jóns Jónssonar, sem voru nokkuð
mörg án árangurs. Vömin stóð
nú fyrir sínu og markvarzlan var
í Iagi.
En höfuðverkur Víkinga held-
ur enin áfram. Enn eitt tapið með
Sigurður Jóakimsson hefur fengið sendingu inn á línu, og skotið er að riða af. Birgir Finnboga-
son var hins vegar vel staðsettur i markinu og varði.
litluim muin etftir jafnan l'eik. Ég
hygg, að í þessum lieik, hafi bet-
ur etn otft áður komið fram hvað
það er, sem amar að liðiniu. Það
eir fyrst og fremst baráttuandimn
og betri markvörzki sem vantar.
Hið fymnietfnda gæti bæ-tt það
síðarnetfnida upp, og það atriði
ætti einnig að vera auðvaldara
fyrir Víkingana að bæta. í raum
og vanu voru það aðeins tveir
ieikmanna Víkings, sem börðust
ve*l í þessum leik, þeir Guðjón
Magnússon og Sigfús Guðmuinds-
son. Hinir lieikmeninirnir virtust
vera ragir og furðulega áhuga-
litlir, þegar svo mikið var í húfi.
JAFN FYRRI HÁLFLEIKUR
Eftir tvær misheppnaðar siókn-
artilrauinár á báða bóga skoraði
Pálmi Pálmason fyrsita mark
leiksimis fyrir Fram úr vitakasti.
Greinileigt var að Víkimigar settiu
öryggið framar öðru í þesisum
leik og það var ekki fyrr en etftir
12 m'ímúitna leik, sem mæsta mark
var skorað og var þar að verki
Sigfús Guðmiundsson. Axel náði
svo forystu fyrir Fram, en Guð-
jón jafnaði þegar á næstu mím-
útu. Jafnt var eiinmig: 3-3, 4-4 og
5-5, etn Framarar urðu ætíð fynri
til að skora. Þegar 6 mínútuir
voru ti.1 loka háJifleilksins náði
Sigurður Einarsson enn forystu
fyrir Fram, 6-5, og ákömmu síðar
niáði Fram tveggja marka for-
ystu í fyrsta sinn í leikmum mieð
marki Pálma úr vítakasti. Á sáð-
uistu mínútumni skoraði svo
Magniús fyrir Víking, þannig að
í hálífleik var staðan 7-6 fyrir
Fram.
FRAMFORYSTA
í SÍÐARI HÁLFLEIK
Á upphatfsmínútum í síðari
háltfleik jafnaði Guðjón fyrir
Víking, og var það í díðasta sinm,
sem staðan var jöfn í Ileikinum.
Framarar voru imm ákveðnari
í sóknarleik gínum ©n Víkimigar
og máðu forysturani. Munaði eft-
ir þetta venjullega 2—3 mörkum,
eða umz 3 mínútuir voru til leiks-
loka, en þá slkoraði Georg úr
vítakasti fyrir Víking óg breytti
stöðunni í 13-12. Framarar misstu
af boltanum í næstu sókn sinni
og Víkingar femgu tækifæri til
þess að jafna. En það er eims og
alltaf bregðist eitthvað hjá Vik-
ingum, þegar mest á reynir. Ráð-
leysisle.gt spil þeirra varð tíl þass
að þeir misstu bdltann og Gylifa
tókat að breytj stöðunni í 14-12,
og tryggja þannig sigur Framar-
anina.
MARKVARZLAN VANDAMÁL
Sem fyrr segir er markvarzlan
mikið vandamál hjá Víkingum,
og voru mörg mörk Framaranna
haldur ódýr. Þetta vandamál er
ekki nýtt hjá Víkingumum mark-
varzla hefur í mörg ár verið
eiirun veikasti hlekkur liðsins.
Hinis vegar er varnarleilkiur liðs-
ins stöðugt að batna, og nmeð
mieiri k-rafti og áhuga í sókmkmi
ætti þetta að koma hjá Víkimg-
um. Eiinar Magnússon hetfur t. d.
állla möguleika til þess að verða
handknattleilkismaður í fnemstu
röð, en hanin þarf nauðsynllega að
hleypa í sig miedri baráttuanda.
Þegar Fram tókst að himdra
fyrstu skot hans í lieiknum, var
eims og Einiar missti móðinn og
ógnaði lítið eftir það. Guðjóini
átti hims vegar sinn bezta leik í
vetur. Hann er erun í umglinga-
flokki, og ef farið væri etftir
nöfniunum eimum, mætti ætía að
íslendingar ættu nú mjög sterkt
unglingalið. Margir leikmemm
þess liðis eru þegar í freiwstu röð
í félögum sínum og má ruetfna
auk Guðjónis, þá Magnús í Vík-
inig, Jónas og Ólaí í FH, Ólatf
Beniediktsison hjá Val, Sigurgeiir,
aninan markvörð Hauka, og Guð-
jón Erllendssoni hjá Fram.
Vörnin var betri hlutinn hjá
Fram að þessu sinmi, og virðist
nú vera að finna sig aftur. Hims
veigar firunst manini að meiri
hraða vantí í sóknarleikinn. AIH-
ir leikmienm Fram er það reymdir
og öruggir, að þeir ættu að hafa
váld yfir því að „keyra“ á meiri
tferð.
í STUTTU MÁLI
tlrslit: Fram — Víkingúr 16—
13 (11-9).
Mörkin. Fram: Pálmi 3, Sig-
urður 3, Gyltfi 3, Axel 2, Sigur-
bergur 2, Stefán 1, Guðjón 1,
Framhald á bls. 16