Morgunblaðið - 28.03.1971, Síða 19

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 28. MARZ 1971
19
Margt er . . .
Framhald af bls. 15.
án-.-. til þeirra. Ég hélt nú það
þvi ævinlega vildi ég sem
minnst gera úr vanmætti mín-
um. Eiigin andmæli móður minn
ar dugðú tií. Ég ýtti dallin-
um af stað út í strauminn og
reri sem ég mátti. En ekki
hafði ég fyrr náð strengnum,
en hann hreif dallinn og bar
af leið niður ána, fékk ég þar
við ekkert ráðið. Mamma stóð
á bakkanum með óhljóðum og
fyrirbænum.
Ekki varð ég þó skelfdari en
svo, að mér hugkvæmdist að
snúa til sama lands aftur, en
sat þá fastur á grashólma. Ég
geri mér þá hægt um hönd, fór
úr dallinum og tókst að
draga hann til lands.
Nú kom ferðamaðurinn, sem
áður hafði farið vestur yfir.
Hann tók dallinn og á honum
kom Hjálmar ásamt húskarli
sínum og sótti ærnar.
Einu sinni seinni hluta vetr-
ar, fórum við hjónin til Héð-
insfjarðar. Tengdaforeldrar
mínir bjuggu þá í Vík. Veður
var gott og gangfæri hið ákjós
anlegasta. Við vorum einn dag
um kyrrt, en héldum svo áleið-
is heim, var þá kominn vestan
stormur og rigning.
Við komum aðeins við á
Árná en höfðum þar enga við-
dvöl, enda ekki til setu boðið.
Frost var á fjallinu og gekk
ferðin vel inn í Fljótin. Þá var
aftur þíðviðri og regnstormur.
Við komum að Illugastöðum
og vildu hjónin þar helzt kyrr-
setja okkur, en mér var í muna
að komast heim, fékk aðeins
lánuð fjallajárn, þvi hálka var
komin á vatnið.
Að Fyrirbaiði komum við í
myrkri en þrátt fyrir fortölur
hjónanna þar vildum við ákveð
in komast heim.
Þegar við komum að Brunná
hjá Minni-Reykjum, hafði hún
brotið upp ísinn og flæddi fram
með miklum straumþunga. Við
fundum þó á henni snjóbrú og
áræddum að leggja þar yfir á
skiðunum. En varla vorum við
laus frá landi, þegar brúin fell
ur niður. Við missum af okkur
sk.ðin, en dettum sjálf aftur á
bak upp á bakkann. Trúi ég
því að þar hafi æðri máttur
verið að verki — okkar skapa
dægur ekki komið.
Eftir að hafa gaufað þarna í
myrkri, regni og stormi góða
stund fundum við aðra snjóbrú
og komumst þar klakklaust yf-
ir. Fórum við svo að Minni-
Reykjum og vorum þá orðin
sem af sundi dregin. Þar þáð-
um við ágætan beina hjá hjón
unum Jóni Jósefssyni og Her-
disi Bjarnadóttur.
Má vel hér um segja, að allt
kapp sé bezt með forsjá.
Sum af skíðunum fann ég
ekki fyrr en niður við Mikla-
vatn um vorið þegar ísa leysti.
Sjálfsagt mun enginn kalla
miklar vegalengdir milli bæja í
Vestur-Fljótum, enda sannan-
legt, þegar talið er í kílómetr-
um.
!Frá Austara-Hóli niður að Mó
skógum er talin rúmlega
klukkustundar ferð í góðu færi
sé rösklega gengið. En snjó-
þyngslin í Fljótunum geta taf-
ið illa fyrir ferðamönnum.
Þess minnist ég, að einhvern
tíma þurftum við að reka fé að
vori á haga niður að Móskóg-
um. Sú ferð tók niu klukku-
stundir og mun þó engin
rekstrarmaður hafa þótt af sér
draga.
Þetta mun hafa verið vorið
1910. Vorið 1916 var svo hart,
að faðir minn rak gemlinga
og tvö hross inn að Reykja-
hóli 14. maí.
Annars helur mér fundizt
veðráttan hér í Ólafsfirði mjög
svipuð og í Fljótum. Á báðum
stöðunum eru mikil snjóþyngsli
harðviðrasamt á vetrum, en oft
ylrík og yndisleg sumur.
TIL FERMINGARGJAFA

sem
er
H.F ÖLGERÐIN EGILL SKALLAGRÍMSSON
B’óm und snjávar breiðum feld,
blundi dáins hlýða.
Seinna fá við árdagseld
ung og frá að skriða.
Fyrstu ár mín í ÓlafsfirSi
hafði ég kú og fékk lánaðan
blett til heyskapar. En eins og
fyrr er sagt, var mér óhægt um
erfiðisvinnu, og kannski með-
fram þess vegna hætti ég því.
Það vinnur margur þó hann
hafi ekki mikla líkamsburði, og
vinnuþol manna eða örorka
verður naumlega dæmt eftir því
hvaða störf þeir reyna að hafa
með höndum.
Það er nú senn framorðið hjá
mér og ég er ekkert að sýta það
sem iiðið er. Ég hygg að hér í
Ólafsfirði hafi fóikið það ekki
lakara en annars staðar, þrátt
fyrlr dýrtíð og ýmiss konar
mannlega óáran í þjóðfélaginu.
Tveir kjötbitar, sem ég
keypti í matinn síðast liðinn
sunnudag kostuðu heldur meira
en 10 dilkar árið 1910 — eða
50 — krónur. Það ár lagði ég
inn hjá Gránufélagínu á Haga-
nesvík éinn vænan dilk og
hann lagði sig á 5 krónur og 5
aura.
Svona er nú það.
— Mín eru liðin æskuár
aftur fyrir bakið.
En við tékur ellin klár,
ára þyngist takið. —
SIERRA FERÐA-ÚTVÖRP
SIERRA FERÐA-SEGULBANDSTÆKI
SIERRA FERÐA-PLÖTUSPILARAR.
>D/tcL££a/u^é4a/L Á/
HAFNARSTRÆTI 23, SÍMAR 18395 & 38540
Söngfólk
Söngflokkur Hafnarfjarðarkirkju vill bæta
við sig 2 góðum sópranröddum.
Uppl. hjá formanni, Haraldi Sigurjónssyni,
kpm., sími 50545, og organleikara, Páli Kr.
Pálssyni, sími 52704.
Skrífstofustólka óskost
Opinber stofnun óskar að ráða skrifstofustúlku til starfa nú
þegar eða eftir samkomulagi.
Verzlunarskóia- eða hliðstæð menntun eskileg.
Umsóknir með upplýsingum um aldur, menntun og fyrri störf
óskast send afgreiðslu Morgunblaðsins fyrir 5. apríl n.k.
merkt: „Vel hæf — 7153".
FERMINGARUR
Öll nýjustu L B
PIERPONT- r ^
um þekkturn i.CAalf
merkjum. #
Úraviðgerðir ' WtKKKKttt
Vekjaraklukkur, rafmagnsvekjaraklukkur,
skeiðklukkur og skákklukkur t’l ferm ngargjafa
Oskar úrsmiður
Laugavegi 70 — Sími 24910.
Skartgripir
— fermingargjafir
Úrval handsmíðaðra skartgripa,
gull og silfur.
Trúlofunarhringar samdægurs.
Jón gullsmiður
Laugavegi 70 — Sími 24910,