Morgunblaðið - 06.08.1971, Síða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDÁGUR 6. ÁGÚST 1971
3
500KW
m &
Græsnlan'dsleiðanígrar leg'gja
mjög leið sána hér 'Utm og eru
r. á t. d. t.veir siiiíkir, sern Fluig-
þj'ónusta Björns Pái.sisonar og
Flugfélag íslands haía flutt
héðan tii Grœniands, iaigðir aí
stað inn í 'hinn mi'kiu öræfi
Auistiu r-Grænfl ands. Watíkins-
fjöiiin. J»ar er t. d. að finna
fhæsta íjaii Græniands, Gunn-
bjömstindinn sem er um
3730 meitra hár. Þessi leiðang-
ur, sem er skipaður brezkum
■og dönskum fjailagörpum
heitir Watkins Mountains
Expedition og er undir stjóm
Brefans Aiastair Allan, sem
er land'fræðingur. 1 þessum
leiðangri eru 5 rnenn, en áttu
upphaflega að vera 6, en
lœtenir ieiðangursins, sem er
Breti, varð að hætta við för-
ána er hann var teominn hing-
að tii Rey'kjaviteur. Þessi leið-
angur var að morgni 3. ágúst
kominn inn á mikinn jö'k.ui
sem heitir Rosenborgarjakull
og voru leiðangursmenn þá
uon 288 km suðvestur írá
austurstrandarbænum Scores-
toysund og vom þá á leið í
áittt að Gunnbjörnstindi. Tveir
fyrri leiðangrar til þess að
kííía tindinn á árunum 1968
og 1969 hafa mistekizt. Hinn
íöðari var leiðangursmönnum
enn enfiðari og hættulegri, en
þeim tókst við iiian Jeik að
komast ti'l ScoresbysumL —
Hötfðu þeir þá verið matar-
'Ja.usir dögum saman. Leið-
angursmennirnir fimm hafa
gert ferðaáætlun sem miðast
við, að FOiugþjónustan sæ'ki
þá til Grænlands í iok þessa
mánaðar.
Um helgina seiflutti FJug-
þjónustan frá isafirði i þrem
íerðum bandariskan Græn-
'Jandsileiða'ngur sem ber nafn-
ið The Amerioan East Green-
Scoresbysunds og þaðan æti-
ar hann eins og sá brezk-
danski, i ieiðangur til Watkins
fjallanna. Gert er ráð fyrir
að flugvél frá Flugþjónust-
unni fari áður en margir dag-
ar líða 5 birgðafiug tii ieið-
anigursmanna o.g varpi niður
ti! þeirra vistum og útbún-
aði. Þessi leiðangur miun snúa
ti! baka um miðjan septem-
ber.
ÞESSI mynd er tekin á
Reykjavíkurflugvelli, er hinn
brezk-danski Watkins-f jalla-
leiðangur var ferðbúinn til
Grænlands ásamt Birni Páls-
sytii, flugmanni. Honum á
bægri bönd er leiðangursstjór
irtti, Álastair AJlan, og við
hlið hans stendur einn kunn-
asti fjallgöngumaður Dana,
Vagn Bjerre Christensen.
Lengst til vinstri er Knútur
Öskarsson, flugntaður Fhig-
þjónustunnar.
Kortið sýnir okkur nokkra
helztu staðina, sem koma við
sögti í leiðangrinum.
land Expedition, sem íarinn
er á vegum Washingtoinhá-
skóJans í borginni Seattíe og
er undir stjóm manns að
nafni George Wahlenstein.
Leiðangrinum var flogið til
Til
Græn-
lands
Myndir eftir Snorra Arin-
bjarnar verða til sýnis i and-
dyri Norræna húissáns næstu
vikur.
Myndimar, sem eru oiiumál-
verk og vatnslitamyndir, eru frá
á mnum 1924—1955.
Snorri Arinbjamar fæddist 1.
Frá sýningu á myndum Snorra Arinbjamar.
Snorri Arinbjarnar
í Norræna húsinu
('lt-semiber 1901 í Reykjavik og
andaðiist í Reykjavik 31. mai
1958. Faðir hans var bókaútgef-
andi og rak bókaverzlun i hús-
inu nr. 41 við Laugaveg.
Snorri fór mjög snemma að
teikna og máia, og árið 1923 fór
hann tii Kaupmannahafnar og
hiugðist dveija þar við nám. .—
Danskd máOarinn Viggo Brandt
var kennari hans um skeið og
siíðan nokkrir aðrir, en síðia árs
1925 hvarf hann aftur heim ti!
íslands. Tveimur árum sáðar
hé'lt hann til Noregis og settist
í Listahá'skólann i Osló, sem
nemandi Axels Revolds pi-ófess-
ors. „Sjálifsmyndin", semvið get-
um s'koðað í Norræna húsinu
um þessar mundir, er gott dæmd
um list hans á þesstum tóma.
Snorri Arinbjamar var elztur
„Septemibermáilaranna". Hann
tók þátt í sýningum þeirra og í
fjötenörgum samsýningum bæði
hér heima og eriendis.
Flestar myndanna, sem nú eru
till sýnis í Norræna húsinu, eru
úr einkasafni bróðursonar mál-
arans, Harðar Arinbjarnar og
úr Listasafmi ASl.
Norræna húsið er apið dag-
iega W. 9 ti! 19, nema sunnu-
daga kJ. 13 ti'l 19.
STAKSTEINAR
Fyrirhyggju-
leysi
Kikisstjórnin hefoi lagt mikla
áherahi á, að alíar aðgerðir
hennar miði að því að bæta kjör
hinna iægstlaunuðu i þjóðfélag-
imi og stuðla að vinnufriði.
Þetta eru markmið, sem allar
ríkisstjómir hafa keppt að. Að-
gerðir ríkisstjómar Ólafs Jóhann
essonar eru þó að maörgu ieyti
furðulegar og ekki til þess falln-
ar að ná þessum marknnðum.
Eitt skýrasta tlæmið er vísi-
töhihagræðingin, sem fótgin er«í
afnámi söluskatts á nauðsynja-
vörum. Afnám söluskatts á heitu
vatni og húskyndingarolíu cr
langstærsti liðurinn í þeim efn-
um. En því er svo farið, að sú
ráðstöfun kemiir sér bezt fyrir
þá, sem búa í stóru húsnæði og
kaupa þar af leiðandi mest af
olíu og hitaveituvatni. Þessi ráð-
stöfun kemur þii tekjuiágum
einstaklingum, sem búa í iitlu
húsnæði, ekki að eins miklum
noíiim eins og bimim. Hér er því
um algera sýndarmennsku að
ræða, enda kemst Jón Ásgeirs-
son, varaformaður Einingar, svo
að orffi um þessa stefnu ríkis-
stjórnarinnar í Þjóðviljanum:
„Svo langt sem þessi fyrírheit
um kjarabætur ná hjá ríkisstjórn
inni, þá er ég ánægður með þau
. . . Ég hef þó kosið að fara aðra
leið í vísitöhimálinn. Þar átti að
taka meira mið af tekjulægstu
launþegunum. — Það hefur lengi
verið mín skoðun, að vísitölu-
kerfið þarfnaðist endurskoðunar,
ef stefna ber að launajafnrétti í
þjóðfélaginu."
Ljóst er, að hin miklu útgjöld,
sem ríkisstjórnin hefur þegar
ákveðið, án fyrirhyggjn um fjár-
magnsöflun, mun auka mjög
hættuna á nýrri verðbólguþróun.
Hér er um mjög umfangsmiklar
ráðstafanir að ræða, scm gerðar
eru í einu vetfangi og augljóst
er, að ráðherrarnir hafa ekki
hugað að afleiðingumim. Dag-
blaðið Þjóðviljinn átti viðtal við
Jón Snorra Þorleifsson, formann
Trésmiðafélagsins, um stefnu
ríkisstjórnarinnar. Þessi vara-
þingmaður Alþýðubandaiagsins
sagffi af þessu tilefni:
„Vilji ríkisstjómin vinnnfrið
verður hún að vinna til þess. Það
er haft eftir ráðherrum í blöð-
um, að þeir óski eftir vinmifriði
til þess að koma stefnu sinni í
framkvæmd. Þetta boða allar
ríkisstjórnir við uppbaf stjórnar-
ferils . . . “
A
Ottast að sagan
endurtaki sig
Ljóst er af þessum ummælum
tveggja forystumanna í laun-
þegasamtökunum, að þeir taka
yfirlýsingar ríkisstjórnarinnar
með nokkurri varúð. Það er
mjög skiljaniegt, því að yfirlýs-
ingar hennar minna óneitaniega
í mörgum tilfellum á fyrirheit
gömlu vinstri stjómarinnar. Sú
stjórn lýsti því yfir, að í einu og
öllu yrði haft náið samstarf við
samtök iaunafólks í landinu.
Samskipti vinstri stjórnarinnar
gömlu við taunþegasamtökin eru
öllum kunn. Eftir rúmiega
tveggja ára setu var forsætisráð-
herranum nánast vísað á dyr á
þingi Alþýðnsambands íslands.
Þar krystallaðist samstarf stjóra-
arinnar og samtaka hinna „vinn-
andi stétta“. Sennilega er það
óttinn við, að þessi saga endur-
ta,ki sig, sem veldur ugg forystu-
manna launþegafélaga og raunar
fólksins í landimi. í þessum efn-
um greinir enga á um markmið,
heldur leiðimar og aðferðimar.
Handahófskenndar aðgerðir rikis
stjómarinnar hafa ekki vakið
traust aimennings.