Morgunblaðið - 31.08.1971, Side 18

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. ÁGÚST 1971
18
Kristín Ölafsdóttir
Minning
Fædd 21. september 1907
Dáin 22. ágúst 1971
Flýt þér, vinur! í fegra heim:
krjúptu að fótum friðarboðans
og fljúgðu á vængjum morguns-
roðans
meira að starfa Guðs um geim.
J. H.
í DAG, 31. ágúst verður kvödd
frá Dómkirkjunni Kristín Ólafs
dóttir læknisfrú áð Laufáisvegi 11
hér í borg.
Þegar mér barst andlátsfregn
frú Kristínar að morgni sunnu-
dagsiins 22. þ.m., komu mér í hug
allar þær óteljandi samverustund
ir, sem ég og fjölskylda mín átt-
um með henni á hinu fagra heim
ili þeirra hjóna, góðvinar mins
Bjöfgvins Finnssonar og frú
Kristínar.
Frú Kristín fæddist 21. sept.
1907 í Bolungarvík og voru for-
eldrar hennar þau heiðurshjónin
Fi'iðgerður Benediktsdóttir og
Ólafur Guðmundsson, sem var
þekktur sjósóknari á vestfirzkum
miðum fyrr á árum. Kristín flutt
ist með foreldrum sínum til
t
Bróðir minn,
Ólafur Ólafsson,
andaðist á Kópavogshæli 28.
þ.m. Jarðarförin fer fram frá
Fossvogskirkju 4. september.
Þeim, sem vildu minnast hans,
er bent á Styrktarfélag van-
gefinna.
Þorsteinn H. Ölafsson.
t
Ingibjörg Sigurðardóttir,
frá Byggðarholti,
lézt að Hrafnistu mánudag-
inn 30. ágúst.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jón Guðniundsson.
Reykjavíkur árið 1925 og ég minn
ist hennar fyrst við verzlunar-
störf í Hljóðfærahúsi Reykjavik-
ur, en þangað lá leið min stund-
um til kaupa á hljómplötum og
Kristín var hljómlistarunnandi
og hafði þar gott eyra og gat því
gefið góð ráð viið val á hljóm-
plötum.
Árið 1934, nánar tiltekið, þann
29. desember giftist Kristín eftir
lifandi eiginmanni sínum, Björg-
vini Finnssyni lækni og sigldu
þau hjónin þá til Danmerkur, þar
sem Björgvin stundaði fram-
haldsnám í gigtarlækningum
og minntist frú Kristin oft
þeirra björtu daga, sem þau
áttu þar i landi. Þeim hjón-
unum varð þriggja barna
auðið, en þau eru Anna Fríða
gift Jóhannesi L. L. Helgasyni
hæstaréttarlögmanni; Ólafur vá
tryggingamaður, sem kvæntur
er Emmy Krámmer og Finnur,
sem nú stundar nám í húsagerðar
list í Kaupmannahöfn og kvænt-
ur er önnu J. Alfreðsdóttur.
Fyrstu persónuleg kynni mín
af Kristínu hófust á árinu 1949
og mér birtist fljótt, að þama
var kona, sem var sannur vinur
vina sinna, því fáum hefi ég
kynnzt, sem sýnt hafa eins mikla
tryggð og hún gerði. Þegar ég
svo kynntist frú Kristínu nánar,
sá ég enn betur hversu stórbrot
in og göfug kona hún var og allt
það góða í fari hennar getum við,
sem eftir lifum, tekið okkur til
fyrirmyndar. Eitt af mörgum um
ræðuefnum okkar Kristinar var
oft og einatt um ættir manna, en
t
Eiginmaður minn, faðir, son-
ur, bróðir og tengdasonur,
Þorbjörn Þór Þorsteinsson,
Yrsufelli 13,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju miðvikudaginn 1.
september kl. 3. Þeir sem
vildu minnast hins látna er
vinsamlegast bent á Krabba-
meinsfélagið.
Guðný Pétursdóttir og synir,
B.jörg Hannesdóttir,
Þorsteinn Þórðarson,
Sigríður Pétursdðttir
og aðrir vandamenn.
t
Eiginkona min
KRISTtN ÓLAFSDÓTTIR
taeknir,
andaðist 20. þ.m. Útför hennar var gerð 27. s.m. aðeins að
viðstöddu allra nánasta venzlafólki.
Hluttekningarkveðjur, sem borizt hafa, þakka ég innilega.
Vilmundur Jónsson.
t
Útför eiginmanns míns,
STEFÁNS jónssonar,
skrifstofustjóra,
Lynghaga 16,
fer fram frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 1. september kl. 14.
Anna Þorbjörg Kristjánsdóttir.
t
Útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
BJÖRNS M. HALLDÓRSSONAR
leturgrafara,
fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 1. sept. kl. 10,30.
Guðfirma Guðmundsdóttir.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir. Þeir sem vildu
minnast hens, láti líknarstofnanir njóta þess.
Sigríður Lilja Gunnars-
dóttir — Minning
Kristín var með afbrigðum ætt-
fróð og gáfuð kona og kunni ótrú
leg skil á ættum samborgaranna.
Ég get ekki látið hjá líða að
minnast og þakka Kristínu þa&r
gleðistundir, sem ég og fjölskylda
mín áttum á heimili þeirra hjóna
á hverju gamlárskvöldi um langt
áirabil er böm okkar hjóna voru
að spretta úr grasi, þvi að það
var fastur liður í lífi fjölskyldna
okkar, að við héldum áramótin
hátíðleg á heimilinu að Laufás-
vegi 11, og rausn þeirra Kristínar
og Björgvins mun seint gleymast.
Þegar við nú kveðjum þessa
mætu konu frá kirkjunni hennar
við Austurvöll, þar sem hún átti
margar hátíðlegar stundir, veit
ég að hún er komin til æðri
heima og við felum hana Drott-
ins föðurhönd.
Með þessum fáu fátæklegu orð
um, vil ég fyrir hönd fjölskyldu
minnar votta eftirlifandi eigin-
manni, börnum, tengdabömum,
barnabörnum svo og bróður
Kristínar, sem um langt árabil
hefu.r orðið að dveljast í sjúkra-
húsi, innilega samúð okkar.
Jónas Hallgrímsson.
1 DAG er gerð útför frú Kristín-
ar Ólafsdóttur, eiginkonu Björg-
vins Finnssonar, læknis. Kristín
var Vestfirðingur að uppruna,
dóttir hjónanna Ólafs Guðmunds
sonar og Friögerðar Benedikts-
dóttur, sem áttu ættir sínar að
rekja til þekktra og merkra vest-
firzkra útvegsbænda og búenda.
Frú Krístín fæddist í Bolungar-
vík 21. sept. 1907 en fluttist með
foreldrum sínum til Isafjarðar í
bernsku, Sem ung stúlka flutt-
ist hún síðan með þeim til
Reykjavíkur. Vann hún þar að
verzlunarstörfum, einkum í
Hljóðfærahúsinu og Hljöðfæra-
verzlun frú Katrínar Viðar.
Hinn 29. des. 1934 giftist hún
eftirlifandi manni sínum, Björg-
vini Flnnssyni, læknL Þau hjón-
in eignuðust þrjú böm: Önnu
Friðu, gifta Jóhannesi L. L.
Helgasym, háskólaritara og
Frandnld á bto. 20
„Um héraðsbrest ei getur .. .
þó ekkja falli í valinn ..."
ÞESSAR ljóðlínur Guðmundaff
skálds frá Sandi eiga eirikar vel
við minningu Sigríðar Lilju, sem
var heimakær og hljóðlát kona.
Hún gaf manni sínum, bömum og
heimilinu hug sinn allan i ein-
lægni, ástúð og umönnun alla tíð.
Sigríður Lilja vaa- fædd 7. jan-
úar 1909 í Kjaiardal, Skiimanna-
hreppi, Borgarfj arðarsýslu. For
eldrar hennar voru Þórdis Hall-
dórsdóttir og Gunnar Bj arnason
bóndi í Kjala-rdal frá 1905 til 1910,
en þá fluttust þau að FeDsaxlar
koti, þar sem þau bjuggu í rétt
30 ár eða til árstos 1940.
Þeim Þórdísi og Gunnari varð
sex barna auðið og var Sigríður
þriðja bam þeirra hjóna. Hinar
systumar eru: Halldóra, Guðrún,
Gróa og Lára, allar búsettar á
Akranesi og Fanney, sem býr í
Reykjavík.
Eftir því sem systurnar uxu úr
grasi, léttu þær undir með heim-
iltou og vistaðist Sigríður á Akra
nesi í nokkra vetuur til þess að
leggja sitt af mörkum til aðstoð
ar foreldrum sínum, því jörðin
var of lítil til þess að framfleyta
stóru heimili. Tápmikil böm og
vinnufús, voru fjársjóður tíðar-
andans, enda bezta eign hverrar
þjóða.r á öllum tímum.
Nítján ára gömul fluttist Sigr
íður til Reykjavíkur, en þar
kynntist hún manni sínum Ingv
ari Þorsteini Ólafssyni. Þau
gengu í hjónaband 13. desember
1930 og stofnuðu sitt eigið beim-
ili, sem vinnufúsar hendur sam
einuðust um að gera smekklegt,
ánægjuríkt og hlýtt.
Um þetta ieyti kynn.tist ég
Sigriði, enda maður hennar og
konan min siystián. AUa tíð hélzt
einlæg vinátta milli heimilanna,
sem greri fastar, eftir þvi sem ár
ið liðu og sameiginlegum áhuga
málum fjölgaði. Þau hjónin eign
uðust fimm syni: Gunnar Þór,
verkamaiin; óla Þór, raávirkja-
meistara; Alfreð Þór, blaðamann
og borgarfulltrúa; Sigurjón Þór,
bifreiðastjóra og Ingvar Þór,
framreiðslumann. Ailir eru bræð
urnir búsettir i Reykjavík.
Sigríður helgaði sig húsmóður
starfinu fyrst og fremst og unni
drengjunum sínum af þeirri ein-
lægni, sem góðri móður er eigin
legt, enda lagði hún sig í líma
fyrir velferð þeirra og þroska
alla tíð. Þeir mmnast móður
sinnar með hlýhug, ástúð og
þökk.
í sinu langa og stranga veik-
indastríði hugsaði hún mirmst um
sitt eigið ástand, heldur reikaði
hugurton einlægt til drengjanna
og var þá eins og henni létti þeg
ar tal okkar um þá bar á góma.
Þetta sýnir hve óumræðilega um
hyggj u hún bar fyrir heimili sínu
og ástvinum, þótt daglega kæmu
drengimir í heimsókn til móður
sinnar í þeirri von að sjá árang
ur af læknisaðgerðum.
Sigríður missti mann ston á
svipiegan hátt eftir 34 ára sam-
búð. Hann lézt af slysförum á
vinnustað á afmælisdegi sínum
25. október 1964. Nokkru áður
hafði hann fest kaup á íbúð við
Álftamýri 40 og bjó Sigriður þar
síðustu árin með þeim sonum sín
um, sem ekki hafa stofnað sitt
eigið heimili.
Sigríður átti ekki afturkvæmt
af sjúkrahúsinu og lézt hún þar
22. ágúst sl. eftir langa og erfiða
baráttu milli lifs og dauða.
Fráfall Sigríðar er áfall sonum
hennar, skyldfólki og vinum, sem
tíminn eton megnar að fyrna, en
ekki að gleyma.
Þega.r við hjónin lítum yfir far
inn veg munum við ætíð minnast
Sigríðar með söknuði, því með
henni og fjölskyldu hennar átt-
um við ótaldar gleði og unaðs-
stundir. Fyrir þær viljum við
þakka með þessum kveðjuorðum
um leið og við flytjum sonum
hennar, skyldfólki og vinum inni-
legustu samúðarkveðjur,
Útför Sigríðar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, þriðjudag
inn 31. ágúst, og verður hún lögð
til hinztu hvíldar við hlið manns
síns.
Guð blessi minningu hennar.
Oddur Oddsson.
Ragnhildur
Minning
í DAG fer fram hér í borg út-
för Ragnhildar Jónsdóttur, sem
lézt að Hrafnistu 24. þ.m., tæpra
80 ára að aldri.
Langar mig til að minnast
þessarar góðu vinkonu minnar
með nokkrum orðum.
Ragnhildur var hin merkasta
S. Helgason hf. STEINIDJA
Elnhofti 4 Slmar 26677 og U2S4
Jónsdóttir
kona, vel að sér um marga hluti,
ágætum gáfum gædd og sérlega
skemmtileg í umgengni. Það sem
þó etokenndi hana öðru fremur
var góðvild hennar, glaðlyndi og
gestrisni, sem ekkert breyttist
þrátt fyrir variheilsu henmar hin
síðari ár, er gerði henni mjög erf
itt fyrir með aliar hreyfingar.
Aldrei heyrði ég hana hallmæla
nokkurri manneskju, enda var
hún mjög vinsæl af þeim sem
hana þekktu og í návist hennar
leið öllum vel. Einu sinni fórum
við tvær saman til Kaupmanna
hafnar, naut hún í ríkum mæli
að kynnast lifinu í þeirri glæsi-
legu borg og betri ferðaáélaga en
hana var ekki unnt að fá, enda
höfðum við báðar mikla ánægju
af þeirri ferð.
Ég kynntist Ragnhildi ekki
fyrr en eftir lát manna hennar,
Bjarna Einarssonar gullsmiðs,
hins mætasta manns. Bjó hún eft
ir það með sonum þeirra hjóna,
sem þá voru enn flestir heima,
en þau áttu sjö mannvænlega
syni, sem kunnugt er. Síðast var
Baldur sonur hennar hjá henni
og annaðist hai.a í veikindum
hennar af frábærri snilld og með
alúð og umhyggju, sem vissulega
er fágæt og hún kunni lika vel
að meta, en að lokum var heilsu
henna.r svo komið að hún varð
að fara í sjúkrahús og þar andað
ist hún, eins og áður segir þann
24. ágúst sl.
Ég kveð svo mína kæru vin-
konu með hjartans þakklæti fyrir
alla hennar vináttu og tryggð og
skemmtilegu samverustundirnair
með henni. Aðstandendum henn-
ar votta ég innilegustu samúð við
fráfalf hennar.
Sigríður Brynjólfsdóttir,