Morgunblaðið - 24.03.1972, Blaðsíða 28

28
MORGUXBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 24. MARZ 1972
tvitugB
| STI LK A
OSKASTl
í þýðingu Huldu Valtýsdóítur.
„Varstu ekki búinn að fá nóg
af hávaðanum í kvöid ?“
„Af hávaðanum, jú. Þess
vegna setti ég þessa plötu á. Er
þér ekki sama?“
„Jú, á meðan þú ge*.ur stillt
þig um að útskýra fyrir mér
verkið. Ég ristaði brauð og tók
upp sardín udós og eitthvað
fleira. Mátti ég það? Ég hafði
enga matarlyst áðan. Ot af
henni, þú veizt. Vlt þú brauð?“
„Nei, þakka þér fyrir. Bara
te."
„Hann fór oft með mig á tón-
iieika og lék fyrir mig kafla á
plötum og fór að útskýra þang-
að til mig langaði að æpa. Nú
tiðkar hann það við dúfurnar.
Hefur ef til vili alitaf gert það.
Ég kenni næstum í brjósti um
hana. Á vissan hátt: Þarna eru
básúnumar. -Stórkostlegt! Heyr-
irðu! Og þárna kemur upphaf-
ið af fyrsta stefinu aftur. Og
taktu eftir fingrafitmiinni þarna.
Og þama fór hann i 6/8. Og
þarna og þarna. . . “
Hún heliti í boila handa mér
kom sér betur fyrir á tegu-
bekknum með bakkann við hlið
ina á sér og fór að borða. Ég
tók timarit um hijómlistarmái úr
hillunni og þóttist iesa ti'l þess
að hún gæti hiustað á Weber í
friði, ef hún kærði sig um það.
Ég fór að hiugsa tii Roys með
noktourri samúð og um þessa
áráttu hans að segja dúfum frá
básúnunum. Eigdnlega var það
svoiítið hlægilegt, að hann
skyldi ekki gera sér grein fyr-
ir því, að hann mundi aldrei
geta veitt öðrum Mutdeild í því
hvernig hann upplifðá tóniist,
Sffiíkt hlauf allltaf að vera pers-
LEIKHUSKJALL ARINN
SÍMI: 19636

'OUR
En óg vissi það ekki þá. Og
ónuleg einikareynsla. Þegar
kom að hæga kaflamum í mið-
hluta verksins sá ég út undan
mér, að Penny hætti að tyiggja
enda þótt hún væri með fiulian
munninn af ristuðu brauði. Ég
gaut augunum yfir gleraugiun
og sá, að hún sat hreyfingar-
laus með hálfa brauðsneið í
hendinni. Eittíhvað rann niður
vanga hennar og á flauelisjakk
ann, sem ég hafði lánað henni í
staðinn fyrir slopp. Mér sýnd-
ist það fyrst vera tár, en það
reyndist appelsiniumauk. Bás-
únurnar fóku við aftur og hún
flór að tyggja á ný. Ekkert erf-
ist fremur en tónlistargáfur og
ég þóttist þess íuE'viss, að
Penny væri nú komln í fyrstu
röð fiðiuleikara í góðri hljóm-
sveit, ef Roy væri enn kvænt-
ur móður hennar og Penny og
ölfll bin hieíðu fæðzt tuttugu ár-
um fyrr. Ef hún væri þá ekki
komin í strengjakvartetf. Og
þótt hún væri aftarlega á hflijóm
sveiitarpaliinum í fámennum smá
bæ, væri hún betur sett en
hún hafðá nökkra möguíeika á
næistu tuttugu árin. Það fór
hrolfur um mig.
Platan var búin. kJukkuna
vantaði tiiu minútur í þrjú. Mér
fannst eins og sandpappiír hefði
verið límdiur innan á augnalok-
in á mér. Penmy sat kyrr og
starði í gólfið.
„Furðufegt kvöld," sagði ég.
„Viðbjóðslegt."
„Hvers vegna félllst þú á að
korna?"
„Hvers vegna gerðir þú það?
Ég vildi ekki vera heima. Og
mig langaði tii að tala. Ötskýra.
Ég gerði það ekki, en miig tang-
aði tiil að reyna það, og þess
vegna fór ég.“
„ Utsikýra hvað og hverniig?"
„Það var eklki hægt. Ég kann
það ekki. Ég gat það ekki.“
„Hivers vegna flytuirðu ekki
til móður þinnar?"
Hún krveikti í sígarettu. „Ég
heí eyðilagt okkar samband. Ég
hó’Jt, að skillnaðurinn væri henm
ar sök. Auðvhað var sökin hans.
maðurinn hennar vil mig ekki
inn á heimilið. Hann er fast-
eiignasali."
„Þwí flliyitjið þið GiJlbert ekki
burt?“
„Nei, takk. Ég gæti ekkd þol-
að hann yflir méir alttaf. Það er
nógiu slæmt að þurfia að um-
gangast annað fólk við og við.
Og ég mundi ekki vera í rónni,
ef ég fytigdist ekki með heima.“
„Af hiwer jiu ?“
„Þú veizt nú til dæmis, að
hann er að hugsa um að fara
velvakandi
0 „Ógnvekjandi
boðskapur“
Undir ofangreindri fyrirsögn
skrifar Sigurður Vigfússon, Óð-
insgötu 6 A:
Vænt þætti mér um, að þú
vildir ljá eftirfarandi línum
rúm í dálkum þínum:
Sunnud. 19. þ.m. var útvarp-
að frá kirkju óháða safnaðar-
ins; prestur séra Emil Bjöms-
son. Sú kenning, sem þar var
á borð borin fyrir þjóðina, var
vægast sagt óguðleg kenning.
Ræðumaður réðst þar með mik
illi frekju að höfuðboðskap
Heilagrar ritningar varðandi
hjálprseðiskenninguna. Sagði
hann kenninguna um meyjar-
fæðdnguna, friðþæginguna og
glödiunina vera kirkjunnar
smíð, sem aðeins væri henrti og
allri Ikrisitni til óþurftar oig ills
eins. Hvaðan ræðumanni hef-
ir tekizt að afla sér þeirrar
fræðslu, sem boðskapur hans
byggðist á, skal ósagt látið hér.
En svo mikið er víst, að boð-
skapur ræðumannsins á enga
stoð, hivorki í Biblíunni
né kristinni trúfræði, og verð-
ur hann því að skoðast bæði
óbiblíulegur og ókristileg-
ur. Að finna þeim boð-
skap, sem ræðumaður flutti
þjóðinni, hliðstæðu, verður
helzt gjört með því, að bera
hann saman við skoðun Kaífas
ar á sjáífsvitniisburði Jesú
Krists um það, hver Hann
væri. Þegar Jesús með eiði stað
festi, að Hann vseri Guðs-son-
urinn, lýsti æðstipresturinn yf-
ir þvi, að Hann hefði guðlast-
að. Á þessum eiði Jesú byggðu
svo Gyðimgamir kröfu sina um
dauðadóm yfir Kristi. Þeir
sögðu: „Vér höfum lögmál og
eftir lögmálinu á hann að
deyja, þvi að hann hefir gjört
sjálfain sig að guðssyni."
Ræðumaður taldi, að kirkjan
ætti að losa sig við þá skoðun,
að Jesús frá Nasaret væri son-
ur Guðs. 1 þvi ber honum og
Kaífasi vel saman, háðir vilja
Jesúm í burtu af landi llifenda.
En lof sé Guði fyrir það, að
hvorki Kaifas né hans skoð-
anabræður flá fekið Drottin af
lífi. Hitt hefir sumum prest-
lærðum of oft tekizt, sem
sé það að fá fólk til að snúa
baki við Guði, svo að það hefir
misst af náð Guðs, tapað af frið
þægingargjörðinni í blóði
Krists, og vegna þess glatazt
eilíflega. En kirkjan — Guðs-
fólk á sinn hyrningairstein, sem
ljómar af eisku Guðs og rétt-
læti.
„Þvi að svo elskaði Guð
heiminn, að hann gaf son sinn
eingetinn, til þess að hveir
sem á hann trúir, glatist ekki,
heldur hafi eilíft líf“.
Skrifað 22. marz 1971,
Sigurður Vigfússon,
box 933, Rvík.“.
0 Þakkir fyrir
Passíusálmalestur
„Kona i Vesturbænum"
skrifar:
„Mig langar til að koma á
framfæri innilegu þakklæti til
hr. Óskars Halldórssonar,
lektors, fyrir það, hve frábær-
lega vel hann les PassíusáEm-
ana í Rikisútvarpinu.
Fyrir það verður lestur
þeirra bæði mér og mörg-
um öðrum sannarleg helgi-
stund.
Þóra Sigurðardóttir,
Rræðraborgarstiig 53.“
0 Hver vill svara?
„Kæri Velvakandi!
Ég bið þig vinsamlegast að
birta þessa grein i þeirri von,
að hún verði sem flestum til
umhugsunair og athafna.
Hver vill svara mér?
Hvers vegna vill mannkyn-
ið, sem kallar sig kristið, leiða
yfir sig og aðra þjáningu, böl
og óhamingju, með þvi að
breyta ekki eftir kenningu
Drottins vors Jesú Krists, lifa
í samfélagi við hann, og hafa
hann í verki með sér? Oss er
boðið að elska Guð og náung-
ann, en ræktum vér kærleik-
ann til Guðs og manna í hjört-
um vorum? 1 kenningu Jesú,
Guðs orði, er oss sagt, að lík-
ami vor eigi að vera musteri
Guðs, liíka er oss boðið að hafa
okiki aðra Guði. Eru ekki marg
ir, sem þjóna betur Bakkusi og
Mammoni en Drottni vorum
Jesú Kristi? Ég skora á hóf-
drykkjumenn og konur, að
fórna víninu á altari mannúð-
ar og kærleika og bjarga þvi
fólki, sem ekki á þann mann-
dóm að geta staðið á móti löng-
uninni í vínið. Þvi verður ekki
bjargað nema að loka öll-
um vínsölustöðum landsins.
Það hljóta allir að sjá, að það
er eina meðalið sem dugar.
0 ísland vcrði hannland
Allir sem einn. Gerið Island
að bannlandi! Leysið þjóðina
úr viðjum voðans, frá eitrimu í
hivaða mynd sem það er. Vel-
miegiun, gleði, hamingja og
ime'ysti kæmu i stað flátælktar,
böls og þjáninga. Ríkissjóður
yrði margfalt rikari, þegar
hætit yrði að framCeiða vín
og selja það.
Með fyrirfram þökk. Lifið
heil.
Lilja Jóhannesdótfcir."
— Það er nú ekki nema nokk
ur hluti mannikyns, sem tetst að
einhverju leyti kristinn.
ALLIR KRAKKAR EICA AÐ LESA PETTA !
ANDRES ÖND OC FELAGAR
halda barnaskemmtun í Háskólabíói nk. sunnudag, 26. marz, kl. 1.15
eftir hádegi. — Fyrst spilar skólahljómsveit Kópavogs þá verður kvik
myndasýning — teiknimyndasyrpa. — Ómar Ragnarsson skemmtir
með gamanvísum o. fl. — Þá stjórnar Svavar Gests ýmsum leikjum
og hefur spurningakeppni, þar sem mörg góð verðlaun verða veitt.
UM LEIÐ OG SKEMMTUNINNI LÝKUR FÁ ÖLL BÖRNIN
AFHENTA SÉRSTAKA GJAFAPAKKA FRÁ ANDRÉSI ÖND.
Verð aðgöngumiða er kr. 100.— og verður forsala aðgöngumiða á eftirtöldum stöðum ! dag
og á morgun: Bókabúð Lárusar Blöndal, Skólavörðustíg og Vesturveri. Bókabúð Jónasar Egg-
ertssonar, Rofabæ 7. Bókabúðinni Vedu, Álfhólsvegi 5, Kópavogi. Bókabúðinni Grímu, Garða-
hreppi. Bókabúð Oiivers, Hafnarfirði og í Háskólabíói.
Allur ágóði rennur til barnaheimilisins að Tjaldanesi og líknarsjóðs Þórs. Lionsklúbburinn ÞÓR.
Síðasta
Andrésar andar
skemmtunin
Síðasta
Andrésar andar
skemmtunin