Morgunblaðið - 30.03.1972, Blaðsíða 22

/.!'/; it:
22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. MARZ 1972
Minning:
Karen N. A. Bruun
Fædd 4. janúar 1927.
Dáinn 19. marz 1972.
„Sælir eru hjartahreinir, því
að þeir munu Guð sjá.“
Matt. 5.8.
Þá er við kveðjum þig hinzta
smni, ástvininn er hugur okikar
þrunginn sorg, þó gleði bland-
inni. Sorg, er við hugleiðum
Sonur minn,
Sigmar Ágúst
Sigurbjörnsson,
lézt 24. marz.
Fyrir mína hönd og annarra
vandamanna.
Ester Snæbjörnsdóttir.
hversu bjartan og heitan sólar-
geisla við missum úr láifli okkar,
gieði, er við hugleiðutm hversu
sælli þú hlýtur að vera nú. Fyr-
ir þér var lífsleiðin hin þym-
um stráða braut, braut veikinda
og vatnheilsu, þjáningar og
óhamingju, öll hin síðustu ár,
og sem að lokum skóp þér hina
hinztu hvífcL Huggun okkar er
sú, að í ritningunni stendiur, að
leiðin til hamingjunnar sé oftast
þymum stráð, og það er vissa
okkar að nú sért þú hamingju-
samari en lengi áður. Við sem
skrifum þessa fátæklegu grein
kunn-um ekki svo glögg skil á
fyrri hluta ævi þinnar, þér var
ekki svo tamt að hafa sjálfan þig
að umreeðuefni, en þeim mun
sorglegar er að renna hugamum
yfir seinni hiuta hennar. Ekki
finnst okkur ástæða tH að rekja
þann æviferil þinn nánar, hann
hverfur með nánum umdir
moldu. En hins munum við minn
Faðir minn,
Magnús Guðmundsson,
frá Felli,
fyrrum verzlunarmaður á
Reyðarfirði, iézt að Hrafnistu
þriðjudaginn 28. marz sl.
Fyrir hönd systkina.
Guðmundur Magnússon.
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vináttu við
andlát og jarðarför,
Sigríðar Sigmundsdóttur,
Mánabraut 4, Akranesi.
Eyleifur Isaksson,
börn, barnabörn og
tengdabörn.
Útför móður okkar,
Agústu Bjömsdóttur,
Njörvasundi 19,
fer fram frá Fossvogskirkju
þriðjudagtnn 4. apríl kL 15.
Þeim sem vildu minnast hinn-
ar látnu er vinsamlegaast
bent á Krabbameinsfélag Is-
lands.
Börnin.
Við viljum þakka innilega
öllum þeim, sem hafa sýnt
okkur samúð og vináttu í
sorg okkar við fráfall
Haraldar Ágústssonar.
Lísa Guðbjartsdóttir,
Sveinn Haraldsson,
Gerða og Guðbjartur
Betúelsson,
Marta Sveinbjörnsdóttir
og systkin. _____
Fósturbróðir minn,
séra MAGNÚS RUNÓLFSSON,
Þykkvabæ,
lézt að heimili sinu 24. marz sl. —Jarðarförin fer fram miðviku-
daginn 5. apríl klukkan 13.30 frá Fossvogskirkju. — Blóm vin-
samlegast afþökkuð.
Aslaug Kristinsdóttir.
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi
GEORG ASPELUND,
jámsmiðameistari,
sem lézt 23. marz s.l. verður jarðsettur frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 4. apríl, kl. 13,30.
F. h. aðstandenda
Júliana Guðmundsdóttir.
Hjartanlegustu þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð
og vináttu við andlát og útför okkar hjartkæra föður, fóstur-
föður, tengdaföður, afa og langafa
ÞÓRÐAR FINNBOGA GUÐMUNDSSONAR,
Tjamarkoti, Irmri-Njarðvík,
og vottuðu honum virðingu sína.
Jóna G. Kjeld, Jens Kjeld,
Guðmundur A. Finnbogason, Guðlaug l. Bergþórsdóttir,
Ester Finnbogadóttir, Sigurður Guðmundsson,
Helga Finnbogadóttir, Vilhjálmur Þórðarson,
Guðfinna Jónína Finnbogadóttir,
Þórunn Sveinsdóttir,
Ragnar Guðmundsson, Kristbjörg Sveinsdóttir,
barnabörn og barnabamabörn.
þvi sem þarf með, heldur hitt,
að það er ókikuir fróun að mega
álíta okkur einlwers megn-uga
þér til handa, svo og miun það
verða okkur iinnlegg sjálf'um til
handa síðar meir.
Vertiu sæl við hjittiurnst öiK að
niýju er dagur rennur upp fyr-
ir Okkur eirtnig. Megi DrwtJtinn
igeyima þig og vemda.
Synir og systursynir.
ísleifur Pálsson
kaupmaður - Minning
ast, sem ætíð mun lifa, hversu
óbilandi þinn kjarkur var,
hjartahlýja og gæzka, allt fram
.il síðustu stundar. Þótt við
höfum ekki fenigið að njóta nær
veru þinnar, svo lengi, sem við
hefðum sj'álfir kosið, þá miun
það þó aldrei líða okkur úr
minnum hversu góð þú varst
okkur. Enginn átti auðveldara
•mieð að fyrirgefa en þú. Hvergi
mun-um við kynnast meiri tirú á
aHt sem gott er og rétt, eins
sterkri von, eins ríkum kær-
leika, eins og við kynntumst hjá
þér. Það mun verða okkur leið
arljós á okkar llfsiins braut, og
megi Guð gefa svo, að það
gleymist okkur aldrei. Ef til
viill var það hin þyrmum sfráða
braut er gerði þig þanniig, ef
til vill var það einungis vizka
þí.n og hjartalaig, sennitegast að
þar hafi hvort tveggja stiuðlað
að. Ekki erum við þó meim til
að leggja dóm á það, því vegir
Guðs eru sannarlega óraninsak-
anlegir.
Elsku mamima og ástvina,
bænir okkar og hlýjar hugs-
anir fylgja þér á hina nýju
braut, ekki svo, að við óttumst
að þú sért flátæk af vegarnesti
Einlægar þakkir fyrir samúð
og vináttu við andlát og útför
eiginmanns mins og föður
okkar,
Egils Kr. Jónssonar,
Hrafnhildur Eiðdóttir
og börn.
Hinn 14. marz s.l. andaðist
vinur minn, ísleifur Pálsson
kaupmaður. Hann var flæóöur i
Reykjavík 23. okt. 1912 og átti
heima hér í boug afla ævi. For-
e’drar hans voru hjónrn Mar
grét Árnadóttir og Pátl Friðriks
son formaður. Margrét móðir Is-
leifs var dóttir Áma Þorvalds-
sonar, hins þekkta og merka at-
hafnamanns hér við Faxaflóa.
Hann bjó fyrst í Stóra Hólmi i
Leiru og síðar á Meiðastöðum í
Garði og var þar hreppstjóri og
mikiH athafnamaður. Síðan
keypti hann Innra Hóhn á
Skipaskaga og gerði þar garð
inn frægan af at'höifnium og
drift. Hann var þar einnig
hreppstjóri og frægur útvegs-
bóndL Móðic Margrétar var
RagnhMdur Isieifsdóttir, systir
Guðmundar hreppstjóra á
Stóru Háeyri á Eyrarbakka, er
var landsþekktur um sína daga
fyirir athafnir og dugnað.
Faðir Isieifs var Páll FTiðriks
son formaður á eiigin skipi hér
víð Faxaflóa. Hann var mikill
sjósóknari, eruda af hinni al-
þekktu sjómannaætt, Bengsætt.
Hann var alþekktur borgari hér
í Reykjavik um langa ævi,
þekkitur af dugnaði og sjó
mennsku.
Isleiiflur kvæntist Guðnýju
Guðmundsdóttur, Davíðssonar
frá Eyholti á Mýrum vestra.
Þau eignuðust tvær dætur Ragn
hildi gifta Ótafi Ingjaldssyni mat
reiðslumanmi á Hótel Borg og
Svan-hiidi gifta Þórði Valdimars-
syni framre i ðsium an n i á Hótel
Skiphól í Hafnarfiirði.
Foreldrar ísleifs eignuðust
tiu böm, fimm dætur og fimm
syni, alit dugnaðar- og myindar-
fólk. Nú eru átta systkinin
hans á lífi.
Isleifur óíst upp í Reykjavák
í foreMrahúsum. Reykjavík var
þá að mótast úr bæ í borg. Þá
var hestvaigninn að vikja fyrir
nútáma farartækinu, biflreiðiinni.
Breytingar voru örar á mörg
i»m sviðum, og skýr skii milli
Kveðjuathöfn um
BENEDIKT BENEDHCTSSON,
fyrrverandi bónda að Sauðhúsum Dalasýslu.
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 4. april kl. 10,30.
Jarðsett verður frá Hjarðarholti í Dölum miðvikudaginn 5. apríl
kl. 2.00.
Vandamenn.
Þökkum öllum þeim, sem auðsýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför mannsins míns, föður okkar, tengda-
föður og afa
HALLDÓRS KRISTMUNDSSONAR,
Digranesvegi 20 A, Kópavogi.
Hrefna Bjömsdóttir,
börn, tengdabörn og bamaböm.
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
LÁRU guðlaugsdóttur,
Smiöjustíg 4,
er lézt hinn 17. þ.m. Sérstakar þakkir færum við læknum og
hjúkrunarliði á Landspítalanum, er önnuðust hana í langvar-
andi veikindum.
Helga Tryggvadóttir,
Agnar G. Tryggvason,
Lára Þorsteinsdóttir
og barnabörn.
nýrra hátta og hfcvs sem var að
víkja. Það var öld bc’eytinga og
framfara í borgirani. Efci samt
sem áður var flátæfet rfkjandi
á fiestum heimiiium, þó hamn og
fjöiskykia hans liði ekfei af
Skorti.
Isleifur naut ekki mikiHar
menntunar fram yfir bama-
skólanám, til þess voru ekfei að
sæður á þeim árurn. En samt
sem áður sótti hann Kvöldskóla
K.F.U.M. og reyndist það hon
um góð undirstaða og haldgott
veganesti, þegar út i lifið kom,
og varð hooum að gagn-i I lífs-
starfinu. Hann var bófehneigð-
ur og naut bóka aí ánægju og
sér til menntunar og upptoygg-
ingar. Hann hneigðist ungtir til
verzl'unarstarfa, og urðu þau
lifsstarf hans, meðan heiJsan
leyfði. Harm réðst ungur að ár-
um til starfa við Verzkmina
Liverpooi, undir stjóm Magnús
ar Kjarans, er reyndist iw™m
síðar á BfsleiðHmi góður vinwr
og traustur. tsíeifur starfaði
lengi í Liverpool. SSðan gerðist
hann verzhmarstjóri í Verzfltun
inaii Áxnesi, og gegndi því starfi
með miklum sóma og ágætum.
Siðan keypti hann Vendunina
Þórsmörk og rak hana um
þrig'gja ára skeið af mikSum
dugnaði og fyrirhyggju, umz
heilsan bilaði, og hann varð að
hætta kaupmennsbu al þeim
sökuan.
Isleifur var traustur i starfi
sínu, vinsæll og vel láitinn af
viðskiptavinunum. Hann var
hvers manns hrugTjúfi, greiðvik-
inn og giaðvær. Allir virtu
ham> er höfðu viðskipti við
hann. Hann var traustur og heið
arlegur, og sannur vinur vina
sinna.
Síðustu fimmtán árin varð ís-
leifiur að mestu að dveljast i
sjúkrahúsum sökum vantoeilsu.
Isleifur sýndi mikla kari-
mennsku í veiikindum sinum og
mikla stillingu. Harm var að eðl
isfari gleðinnar maður o® hafði
glöggt sfeyn fyrir gamansemi
og spaugi. Minningin um hann
hlýfeur þvi að verða vinum hans
tH yndisauka, því með honum
var ávaltt gofet að vera — og
með honum var gott að starfa.
Ég held, að Isleifur Pálsson
hafi verið stór í starfi stnu og
igrimmum öriögum. Mér koma í
hug spurnarorð þjóðskáldsins,
er það spyr: ,JIver er hér smár,
og hver er stór?“ LMspekin sú
er mér efst í huga, er ég minn-
ist vinar míns, Isleiifs Pálssonar.
Ég þafefea Isleifi Pélssyni
langa og góða vináttu, langt og
gott samstarf. Hann er méc hug
þekkur i minnin'gunná. Blessuð
sé minning hans.
Hróbjartur Bjamason.