Morgunblaðið - 11.05.1972, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. MAÍ 1972
7
Smtnútna
krmsgata
Lárétt: 1. eimibætti, 6. mann, S.
fangaimai'k, 10. 2 eins, 11. for-
vitinm, 12. var ifgJkiur, 13.
menntastafnium, 14. i líikama, 16.
biurt.
I>óðrétt: 2. slá, 3. ávöxturinn,
4. 2 sérbljóðar, 5. rnenkja, 7. dá-
iA 9- sagja fyriir, 10. tré, 14. lít,
15. frumefni.
Lárétt: 1. múiar, 6. róg, 8. ám,
Ráðning síðustu gátu
10. má, 11. má'.óðar, 12. að, 13.
]n, 14. hem, 16. gómdr.
Lóðrétt: 2. úr, 3. Lófóten, 4.
Ag, 5. gómar, 7. kárna, 9. máð,
10. mal, 14. hó, 15 mi.
Daníel Rögmvaldsson, Sund-
stræti 35 Isaflrði, á 70 ára af-
mælii í daig, 11. mai. Hann tekur
á mót'. geslum í Sjá fstæðisihús-
imu ísafirðl effcir kl. 19 í kvöld.
Laugardaginn 6. mai op'nber-
uðiu trúlofun sina unigfrú Jó-
hanna Hlln Rag'narsdóítir, D'gra
nesvegi 72, Kópavoigi og V I-
hjálmuir Einar Sumarliðason,
F’erju'bakka III, Rorgarifirði.
Þann 26. febr. voru gefin sam
an i hjónaband af séra Braga
Friðrikssyni, ungfrú Eva Sigur-
björnisdóttir o>g Ásbjöm Þorgids-
sion. He.'mili þeirra er að Laufás
vegi 10 Rvik.
Ljósmyndastofa Hafnarf járðar.
niHiiiiniiiiiiiiiMiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiimiiiimiiiiiiiiiiiinimiiiiiuiiiiiiiiinimiiiiiiiiiii||||
BLÖÐ OC TIMARIT
1 .....................................lllllllllllltlt'IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUI'IIIIHHIt
40 ára afmælisrit Sambands
borg'firzikra kvenna hefur bor-
izt Mibfl. Ritið er h ð vamdaðasta,
nærri 70 b’s. myndiskreytt með
greinum um ýimisar merkar kon-
ur o.fi.

t> <a'<íc^> <íc

L ™ 4 % 9%*’ %$>
ti ó'Sáu ó€ív é€ht> 6i©v ó'eht.' efeí'w8T«<Í©V) éx'V6T

DAGBOK
BARWWA..
Afmælisdagurinn
hans Óla Jóns.
Eftir Kappel Böeker
inn. Elsa litla kom að, ný-
greidd og í hreinum stíf-
uðum kjól.
„Þú ert líka í hvítu
blússunni þinni, Óli Jón.
Ertu búinn að fá súkku-
laði?“
Óli Jón horfði á hana .
með reiðiglampa í augun-
um.
„Þú getur drukkið það
allt,“ sagði hann. „Það
stendur hræðilega stór
kanna inni á borði og eld-
húsið er víst líka fullt af
súkkulaði. Ég þori ekki að
fara inn.“
Hún stóð höggdofa með
útrétta handleggi til að
bæla ekki fína kjólinn og
hann sat á sama blettinum
kindarlegur á svipinn ....
alveg fram að hádegi.
„Jæja, komið þið nú
inn,“ sagði pabbi hans, „og
setjizt þið við borðið. Góð-
an daginn, Elsa litla. Eig-
um við ekki að byrja mál-
tíðina með einum eða
tveimur súkkulaðibollum,
Óli Jón? Jæja, ekki það.
En hér er líka ýmislegt
annað góðgæti. Hér er
steiktur áll, feitur og
vænn. Hann keypti ég
sjálfur. Og hér er væn og
þykk svínakjötssneið, hvít
og feit. Hana keypti
mamma. Og í dag, dreng-
ur minn þarftu ekki
að borða einn einasta
brauðbita með.“
„Ekkert brauð?“ sagði
Óli Jón. Honum fannst að
hann hefði gleypt bæði ál-
inn og svínakjötið, og í
fyrsta sinn á ævinni þráði
hann blautan kaldan
svamp, því honum fannst
andlitið á sér allt vera at-
að súkkulaði. „Má ég ekki
bara fá svolítið kaffi hjá
þér, mamma .... bara
pínu, pínu lítið.“
„Alveg eins og þú vilt,“
sagði pabbi hans. „í dag
áttu afmæli og í dag máttu
sjálfur setja sykur í boll-
ann. Komdu hingað Elsa,
ég skal hjálpa þér.“
Sykur er dásamlegur.
Óli Jón gleymdi öllu mót-
læti, leit til Elsu, stakk
skeiðinni djúpt í sykurker-
ið, kúffyllti hana, leit aft-
ur á Elsu, missti svo helm-
inginn úr skeiðinni á dúk-
inn en hinn helmingurinn
komst í bollann.
„Gerðu svo vel, væni
minn,“ sagði pabbi hans
glaðlega.
Mikið var gaman að
moka í sykurkerinu. Óli
Jón stakk skeiðinni á kaf,
leit hreykinn í kringum
sig og í þetta sinn komst
næstum allur sykurinn í
bollann.
„Fáðu þér meira, Óli
minn,“ sagði pabbi og Óli
Jón sem aldrei hafði áður
fengið yfirráð yfir sykur-
kerinu, tók í skeiðina eins
og komst, svo kaffið flaut
upp úr bollanum. Óla Jóni
var nú farið að þykja svo
vænt um .pabba sinn, að
hann þorði næstum að
gera hvað sem var. Hann
hrærði fyrst vel í kaffinu,
setti svo bollann á dúkinn
og drakk af undirskálinni,
svo kaffið rann í stríðum
straumum út um bæði
munnvikin á honum. En
undirskálina tæmdi hann.
FRflPM+HLÐS
SflEfl
BflRNflNNfl
SMAFOLK
PFANUTS
DIP HE EVER TRV FlöHTINð
A HUNPREP-AND-FIFTY-
POUND CAT ?
HE fAiP HE'S 601H6 70 ólVE VöÖ
A " L0N6- LA5TIN6 "
PENICILLIN 5H0T...
IT WON'THAVeTOBETOO
L0N6-LA5TIN0 BECAU££
I PON'T THINK l'M 60IN6
T0 LA5T THAT LONGÍ
— Dýralæknirinn sagöi, að
þú hefðir aldeilis fengið fyrir
ferðina, Snati.
Hann ætti að reyna hvern-
ig er að slást við 75 kilóa
kött.
— Hann sagðist ætla að láta
þig fá langvarandi pensilín-
sprantu.
— Hún þarf ekki að vera of
langvarandi, ég held ég vari
varla svo lengi.
DRATTHAGI BEYANTURTNN
FERDIN AND