Morgunblaðið - 11.05.1972, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. MAl 1972
Bergþóra Bergs-
dóttir — Minning
Fædd 8. nóvember 1904
Dáhi 4. maí 1972
KVEÐJA FRÁ
EIGINMANNI OG SONUM
Blómum þig andaða vafði vorið.
Vsri líf þitt um eilífð sælt!
t
Eiginmaður minn,
Sigurbjörn L. Knudsen,
iðnverkamaður,
Skaftahlíð 31,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju föstudaginn 12.
maí kl. 1,30. Útförin fer fram
á kostnað Iðju, félags verk-
smiðjufólks í Rvík.
Valgerður Þórmundsdóttir.
t
Maðurinn minn,
Dagbjartur Jónsson,
Hvítárdal,
Hrunamannahreppi,
verður jarðsunginn frá Hruna
kirkju laugadaginn 13. marz
kl. 14. Bílferð frá BSl.
Margrét Guðjónsdóttir.
Örð, sem var þér af vinum borið,
verður eftir þig sannast mælt:
Þú varst af fágætri fegurð ríkust,
fegurð hins innra, lífsins þar;
fornkonum íslenzkum einna
líkust
í því sem hátt og göfugt var.
Táp var þér gefið, sem f jaili
festa,
f jör og lífsgleði, viðkvæm sál.
Þú áttir hatrið hitamesta.
Hefði það vaknað, hvílikt bál!
Lengst og bezt þér i brjósti
kyntir
barnslega dóttur- og systurást
þú, sem á íslenzkan aðal minntir
ósjálfrátt, hvar sem rétt þú sást.
Drenglundin, — hún sem helgur
eiður
haggaðist ei, var sem greypt
í stein.
Virtist allur þinn ættarmeiður
auðkenna sig með þeirri grein.
Djarfmannlégt yfirbragð var
birta
borin af þér í grafarhúm. —
Þínum anda mun aldrei syrta
aftur að nótt um gervalit rúm.
Sæmdi norrænan sjálf þitt enni,
söng þér á tungu sem bundið
mái.
Svip þinn á athöfn og orði ég
kenni
enn og geislann af þinni sál,
hvar sem af viti er mælt, af
mætti
t Faðir okkar
JÓHANN JÓNATANSSON
frá Hjörsey,
andaðist aðfaranótt 10. maí sl.
Sigrún Jóhannsdóttir,
Halldór Jóhannsson.
t
Maðurinn minn og faðir okkar
TORFI SIGURÐSSON.
Hvítadal, Dalasýslu,
lézt í Borgarspítaíanum þriðjudaginn 9. maí.
Guðný Sigurðardóttir og börn hins látna.
t
Konan mín
RAGNHILDUR JÓHANNSDÓTTIR
frá Efri-Rotum,
andaðist að heimili sínu 8. þ.m. Jarðsett verður frá Eyrarbakka-
kirkju laugardaginn 13. maí.
Fyrir hönd barna, systkina, tengdabama og bamabarna
Sveinn Jónasson.
t
Innilegar þakkír fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför
BJARNA AÐALSTEINSSONAR,
Hverfisgötu 40.
Guðný Bjamadóttir,
Ótafur Bjamason, Geirþrúður Kristjánsdóttir,
Kristján Bjamason, Eva Þórðardóttir,
og bamaböm.
t
Hjartkær eiginmaður minn, sonur, faðir, tengdafaðir og afi,
ARI ARNASON,
Njarðargötu 12, Keflavík,
sem lézt 7. þ.m. verður jarðsunginn laugardaginn 13. maí
Id. 2 e.h. frá Kefiavíkurkirkju.
Fyrir hönd aðstandenda
Maria Kjartansdóttir.
Minning:
manndóms unnið til vegs og
góðs.
Heyrist þú enn sem í hjartaslætti
hljómgullna málsins norræns
ljóðs.
(Ljóðið er eftir
Guttorm J. Guttormsson)
FORELDRAR Bergþóru voru
heiðurshjónin Þóra Maignúsdótt-
ir, frá Miðseli Reykjavik og Berg
ur Jónsson, skipstjóri.
Bergþóra var fædd hér í
Reykjavík, en fluttiist með for-
eldrum sínuni til Hafnarfiarðar
á öðru ári, og ólbt þar upp í skjóli
ástkærra foreídra og systkina.
Hún la-uk prófi úr Flensborgar
skólanum ár'ð 1922, og stundaði
síðan ýmis verzlunarstörf bæði
í Hafnarfirði og í Reykjavik —
Haiustið 1927 fór hún til Kaup-
maninahafnar á „Dansk Kunst-
flidskote“ og lauk þaðan prófi
með 1. ágætiseinkunn.
Eftir að hún kom heim, var
hún um tíma við störf hjá bróð
ur sínum, Magnúsá, bakarameist
ara i Vestmannaeyjum, en fkitt
ist alkomin hingað til Reykjavík
ur 1928, og vann meðal annars
mörg ár hjá Veiðafæraverzlun
inni „Geysi“.
Mesti heilledagur í lifi hennar
var 23. maí 1931, þá er hún giftist
eftirhfamdi eiginmanni sínum,
Jóni Bjömasyni frá Karlsskála,
Reyðarfirði. Var hjónaband
þeirra hið farsælasta a<lla tíð,
Framhald á bls. 21
Rannveig Margrét
Stefánsdóttir frá
Flögu í Vatnsdal
Fædd 16. febrúar 1885.
Dáin 3. mai 1972.
Rannveig var fædd að Reykja
völ’um í Skagafirði, þar bjuiggu
foreldrar hennar, Stefán
Magnússon og kona iians Ingi-
bjöng Magmúsdóttir. Þau áttu 8
börn. Fimm þeirra náðu fullorð
insaldri. Hjóniin og böm þeirra
fhitbust að Steiná í Sivartárdal,
þegar Rannveig var eins áns, og
árið 1895 að Flögu í Vatnsdal,
sem Magnús bróðir hennar
hafði þá keypt. Hann var 15 ár-
um eldri en húm.
Þá var ekki alsiða, að ungar
stúltaur færu til annarra landa,
en Rannveig fór, ásamt systur
sinni Margréti, til Kaupmanna-
hafnar og lærði þar að leika á
orgei, hún var sönigvim og list-
ræn. Á Flögu dvaldi hún svo
meðan foreldrar hennar lifðu,
fluttist þá vestur á Snæfellsnes
og síðan til Reykjavikuir. Syst
urnar voru mikið saman á þess-
um áruim.
Rannveig hafði 87 ár að baki,
þegar hún var kölli'ú til sinna
fyrirheitnu heimkynna. Það er
öðruvúsi en allt annað, sem mað
ur reynir í þessu lífi, að stanida
við líkbörur liðins ástvinar, það
fann ég vel fyrir nokkrum dög-
um, þeigar ég horfði á líkama
frænku minnar hvíla í sínu síð-
asta rúmi. Bæn, þrungin kær-
leika og þakklæti, bærðist í sál
miinni. Á þessari stundiu rifjað-
ist margt upp frá liðnum áratug
um. Mér finnst, að Rannveig
hafi varið sinu langa lífi til að
leita að þeim, sem ljósið þrá en
lifa í skugga, hafi fundið þá
hrjáðu til að hugga þá og
gleðja. 1 sam'bandi við hana
minnist ég tveggja atvika frá
bamiæsku mónni.
Þegar systir mín, sem líka hét
Rannveig, andaðist, barnung
Maðurinn minn
ÓLAFUR R. GUÐMUNDSSON,
kaupmaður. Skeljanesi 4,
andaðist aðfaranótt 8. maí.
Þorbjörg E. Óskarsdóttir.
Móðir okkar,
BJÖRG SIGURÐARDÓTTIR,
Skarphéðinsgötu 18. Reykjavík,
andaðist að Vífilsstöðum 8. maí síðastliðinn.
Emilía Guðlaugsdóttir, Þorsteinn Guðlaugsson,
Indiana Guðlaugsdóttir, Guðbjörn Guðlaugsson,
Sveinbjörn Guðlaugsson.___________________
stúlka, kom nafna hennar frá
Flögu norður í Skagafjörð og
reiddi með sér búóim úr garði
foreldra sinna og batt sjálf úr
þeiim sveig á kistuna. Hitt at-
vikið gerðist vorið 1911. Mamma
min fluttist þá til Blönduóss.
Rannveig var ráðslcona hjá
Magnúsi bróður sinuim. Einn
daginn sátum við syst'kinin sjö
og mamma í litla húsinu, sem
hún ætlaði að búa í. Hún var
að útbúa föt barnanna, sem inn
an fárra daga áttu að hverfa
frá henni.
Þá snarasf Rannveig inn til
okkar, hress og glöð, og segir.
„Mig langar til að gera eitt-
hvað ykkur til ánægju, ég er
búin að útvega myndasimið til
að taka mynd af ykkur, áður en
þið skiljið.“ Mamma var dauf,
við bömin feimin og vandræða-
leg. „Það er ekki víst, að þið
verðið öll saman aftur," sagði
frænka. Hennar þrá varaðsýna
ekkju móðurbróður síns huggun
og samúð.
Mynddn var tekin, hún geymir
margar minningar. Þessi 8
manna fj'ölskylda var aldirei
framar saman í þessu lífi.
Það væri of langt mál að
lýsa öllum þeim kærleiksverk-
um, sem Rannveiig leysti af
hendi í kyrrþey, án þess að
krefjast endurgjalds. Hér verð-
ur þó stiklað á stóru i sam-
bandi við þessa eJskulegu
frænku mína. Hún annaðist, og
hjúkraði foreldrum sínum, þeg-
ar þau voru orðin gömul og
heilsulaus, bjó þau bœði til
grafar. Margrét systir hennar,
þjáðist len,gi af alvarlegum sjúk
dómi. Rannveig var yfir henni
og liðsinnti, meðan hún þurfti.
Þegar Magnús, bróðir hennar,
lá banaleguna, fór hún norður
að Flögu og sifcóð við hlið konu
hans og dætra til hjálpar og
uppörvunar.
Þegar HeLga, ekkja Magnús-
ar fluttist til Reykjavikur, bjó
Rannveig hjá henni og stundaði
ýmsa vinnu. Nokkru síðar
kynntist hún eldri konu, Krist
Jarðarför mannsins míns
GUNNARS VIÐARS,
fyrrverandi bankastjóra,
Hraunteigi 9,
fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík laugardaginn 13. mai
kl. 10,30.
Guðrún Viðar.
t
Útför
BERGÞÓRU BERGSDÓTTUR,
Álftamýri 10,
fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 12. maí 1972, kl. 2 e.h.
Blóm eru vinsamlega afþökkuð, en þeir, sem minnast vildu
hinnar látnu, eru beðnir um að láta líknarstofnanir njóta þess.
Jón Bjömsson,
Bergur Jónsson,
Halldór S. Magnússon,
ínu Lárusdótfcur, hún var las-
burða og gat ekki sofið ein.
Rannveig fór til herrnar á
hverju kvöldi, svaf hjá henni
en annaðist Helgu mágkonu
sína á daginn. Hún var þá bil-
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og útför,
Ingunnar Bjarnadóttur,
Hveragerði.
Börn, tengdabörn og
barnaböm.