Morgunblaðið - 07.06.1972, Blaðsíða 28

28 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. JÚNl 1972
SAI BAI N | maigret fær samvizkubit eftir georges simenon
„Nei. Ég sá hann fara hér
inn, og ég vi&si, að hann ætlaði
að hitta yður. Hann dáir yður
mjög og yðar starf og minnist á
yður við hvert tækifæri sem
gefst.“
„Eigið þér við, að þér hafið
veitt eiginmanni yðar eftirför?"
„Já,“ sagði hún blátt áfram.
f>á varð stutt þögn.
„Kemur yður það á óvart, þeg
ar þér hafið séð hann og heyrt?"
„Vitið þér lika, hvað hann
sagði við mig?“
„Bg get getið mér þess til. Við
höfum verið gift í tólf ár og ég
þekki Xavier vel. Hann er i eðli
S'íniu bæði góður og gegn maður.
Eins og þér vltið sennilega,
þekkti hann aldroi foreldra sína
en ólst upp á vegum hins opin-
bera.“
Hann kinkaði kolli.
„Hann ólst upp á bóndabæ i
Sologne. Tækist homum að hafa
hendiur á bók, var hún tafar-
iaust þrifin af honum. Þó hefur
hann aflað sér góðrar menntun-
ar og að mánu áliti er þetta starf
hans nú engan veginn honum
samboðið. Hvað þekkingu snert
ir, kemur hann mér stöðugt
á óvart. Hann hefur lesið ailt.
Hann veit um alit. En fólk not-
faerir sér það. Hann gengur fram
af sér i vinnu. Sex mánuðum fyr
ir jól er hann þegar farinn að
undirbúa jólahátíðina og vinnur
myrkranna á milli.“
Hún hafði opnað handtöskú
sin'a og hi'kaði við að taka upp
sígarettuhyliki úr silfri.
„Þér megið reykja,“ sagði
hann.
„Þakka yður fyrir. Það er
minn löstur. Ég reyki of mikið.
Ég vona að nærvera mín aftri
yður ekki frá að fá yður í pípu.“
Hann veitti athygli fíngerðum
hrufckum við augnakróka henn-
ar. Þeir gerðu hana þó ekki elli
legri en voru frekar til prýðá.
Gráblá augun voru skær, eins
og oft i nænsýmu fólki.
„Við hljótum að koma yður
spaugilega fyrir sjónir, eiginmað
ur minn og ég. Við leitum bæði
til yðar eins og til að gera játn-
ingu. Ég hef haft áhyggjur af
eiginmannd mdnum í marga mán-
uði. Hann er þjakaður af oí mik
ilii vinnu og áhygigjum. Þess á
mildi þjáist hann af hugarvíli og
þá hefst ekki upp úr hon-
um orð.“
Maigret ósifcaði þess með sjálf
urn sér, að Pardon læknir væri
kominn. Ef til vill hefði hann
getað I'agt einhverja merkingu í
þetta.
„1 október . . . já, einmitt i
byrjun október, sagðd ég við
hann að hann væri að verða
tau'gaveiklaður og ætti að leita
læknis . . .“
„Minntust þér fyrst á tauga-
veifclun við hann?“
„Já. Hefði ég efcki átt að gera
það?“
„Haldið þér áfram.“
„Ég fylgdist náið með honum.
Hann fór að kvarta undan ein-
um yfirboðara sínum, sem hon-
um hefur aldrei verið neitt gef-
ið um. En hann minntist á sam-
særi gegn sér. Svo beindist and
úð hans að unguim söliu-
manni . . .“
„Hwers vegna?“
„Ég veit, að þetta kann að
virðast hlægilegt, en að vissu
leyti skil ég Xavier vel. Það er
ekki orðum aukið, að hann er
einn færasti sérfræðingur Frafck
lands í líkönum af rafmaignsjárn
brautum. Þér megið efcki brosa.
Fólk gerir ekki gys að þeim, sem
til dæmis eyðir aU'ri æ-vimni í að
gera fyrirmyndir aö brjiósta-
. höldium og liífs'tykkjum."
„Hafið þér eittihivað af þeirri
starfisigrein að segja?“ Ekki
vissi hann, hvers vegna hann
spurði þessar.
Hún hló við.
„Ég verzla með slíkan varn-
ing. En ég yar ekki að tala um
sjáil'fa mi'g. Svo við. víkjum aftur
að söiumanniniuim, þá fór hann
að gefa sérstakan gaum að að-
fei-ð* ’m mannsins míns, iæra af
honium og gera uppdrætti
að nýjium já'rnbrautarhrinigjum.
Það var engu likara en hann
ætlaði sér hans starf . . . en í
rauninni fór ég ekki að hafa
áhygigjiur í alvöru fyrr en tor-
tryg’gni Xaviers beindiist að mér
<«
„Hvers vegna fór hann að tor
tryggja yðiur?“
„Hann hlýtiur að haía sagt yð
ur það sjálfur. Ryrjiunin var éig
inlega sú, að eitt kvöldið horfði
hann l'engi á mig og sagði svo:
„Þú yrðir vissulega glæsi-
leg ekkja." Og þetta orð bar
stöðuigt á góma í samræðum okk
ar. Til dæmis: „Konur eru til
þess skapaðar að verða ekkjur.
Auk þess sína linurit . . .“ Þér
skiljið Og siðan fór hann að
lýsa því fyrir mér, hversu mikdð
betur mér miundi vegna án hans,
hann væri aðeins hindrun
á framabraut minni . . .“
Henni fipaðist aldrei, þrátt
fyrir tóma augnaráðið, sem Mai-
gret beindi vidjandi tid hennar.
„Þér vitið framhaddið. Hann
er sannfærður um, að ég hafi
ákveðið að ryðja bonum úr vegi.
Við matborðið skipti'r hann oft
á minu glasi og sínu, án þess
að reyna á niokkurn hátt
að dylja það fyrir mér. Horíir
bara á mig með hæðinisigliotti. Áð
ur en hann tekur til matar sdns,
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
biður hann eftir, að ég hafi
kyngt fyrsta bitanum. Þegar ég
kem beim á eftir honum, kem ég
stundum að honiurn þar sem
hann er á kafi í leit að ein-
hverju í eldihússíkápunum. Éig
veit ekki, hvað Steiner l'æknir
sáigði við hann .. .“
„Fóruð þér þangað með hon-
um?“
„Nei. Xavier sagðist ætía að
fara til hans. Það var líka ein-
hiwers konar ögrun af hans
háilfiu. Hann sagði við mdg: Ég
veit að þú ert að reyna að telja
mér trú um, að ég sé að gainga
af göfdunum og þú beitir við
það mikidli kænsfcu. En nú skiul-
um við kynma okkur, hvað sér-
fræiðdngur segir um mállið.“
„Sagði hann yður, hver niðiur
staða læfcnisvitjunarinnar var?“
,'Hann sagði ekkert, en síðan
. . . þetta var fyrir mánuði eða
svo . . hefiur hann horft á mig
með kaldhæðni þess sem hefur
GLÆSILEG
NORSK FRAMLEIÐSLA.
E. TH. MATHIESEN H.F.
SUÐURG'ÖTU 23— HAFNARFIRÐI — SÍMI 50152
Til sölu
í Háaleítishverfi
mjög glæsileg 3ja herbergja íbúð við
FELLSMÚLA.
Upplýsingar gefnar á skrifstofunni á milli
kl. 4 og 6 e.h. og á kvöldin í síma 25425.
HAFSTEINN HAFSTEINSSON HDL.,
Bankastræti 11.
velvakandi
0 Þakkir frá enskri
sjómannskonu
Frú T. Brickwood, 9 Red-
cliff Drive, North-Ferriby,
Yorkshire, HU14 — 3DP, Eng-
landi, skrifar:
„Gætuð þér skilað þakklæti
mínu til Reykvíkinga og áhafn-
arinnar á þýzka skipinu
„Frithjof"? Áhöfnin bjargaði
skipverjum í Ranger Ajax, þeg-
ar skipið sökk undan Græn-
landi. Hvemig get ég komið
orðum að þakklæti minu fyrir
að bjarga lífi mannsins mtns?
Hann var loftskeytamaður á
Ranger Ajax. Þalkkarorð eru
ekki nóg. Guð blessi þá.
Reykvikingum sendi ég hjart-
anlegt þakklæti fyrir hjálp og
góðar móttökur við hina skip-
reika menn, þegar þeir komu
til ísiands.
Yðar einlæg,
T. Brickwood.“
Q Skemmtistað vantar
handa unglingum
Velvakanda hefur borizt.
eftirfarandi bréf, sem ellefu
unglingar skrifa undir:
„Reykjavík, 18. maí 1972.
Kæri Velvakandi!
Við deyfum okkur hér með,
nokkrir vinir á aldrinum 19—21
árs, að rita þér bréf i von
um birtingu þess.
Svo er mál með vexti, að
unglingar frá 18—21 árs hafa
mjög fáa staði til að skemmta
sér á, og er það alveg furðu-
legt, að enginn skuli gera neitt
i því sambandi að koma á stofn
fleiri skemmtistöðum fyrir
þennan addursflokk.
Síðan Glaumbær brann, er
orðið alveg óviðunandi ástand
fyrir utan skemmtistaðina hér
í borg, og viljum við nefna sem
dæmi Klúbbinn, Röðul og Sig-
tún. Þar bíður hópur unglinga
úti, oft í bullandi rigningu, roki
og frosti, i um klukkutíma, til
þess að komast inn. Er oftast
orðið uppselt á þessum stöðum
kl. 21.30, nema ef maður end-
ist til að bíða úti í biðröð til kl.
22.30 eða 23.00, eins og maður
hefur svo oft þurft að gera, þá
hleypa þeir stundum nokkrum
inn, eftir að nokkrir hafa farið
út. Það hlýtur að vera öllum
ljóst, að ailur sá fjöldi ungl-
inga, sem er á þessum aldri,
rúmast ekki inni á þessum
stöðum, sem eru fjórir að tölu,
að Tjarnarbúð meðtaldri. Nógu
slæmt var það, þegar Glaum-
bær var uppi, hvað þá nú, þeg-
ar allur sá hópur, sem stundaði
Glaumbæ, þarf að velja á milli
þessara staða, sem eru allir
miklu minni en Glaumbær var.
Ekki er hægt að ætlast til, að
við förum í Tónabæ, eða er
það? Á meðan krakkar á aldr-
inum 14—15 ára eru að
skemmta sér í Tónabæ um
hverja helgi, (sem okkur finnst
allt of mikið fyrir þann ald-
ursflokk), þurfa margir ungl-
ingar á aldrinum 18—21 ára að
vera heima, og oft 18—19 ára
sökum þess, að þeir komast
ekki inn á staðina, vegna þess
að þeir hafa ekki náð 20 ára
aldrinum. Þess vegna leyfum
við okkur að spyrja, hvað á að
gera við Glaumbæ? Er það
satt, sem við höfum heyrt, að
það eigi að breyta honum í
safn? Er ekki til nóg af þeim
i bili?
Utlendingar hafa örugglega
oftar kvartað yfir því, hve það
eru fáir skemmtistaðir hér í
borginni, heldur en að hér séu
of fá söfn. I það minnsta þeir,
sem við höfum talað við. Væri
ekki nær að byggja upp Glaum-
bæ, eins og hann var, — það
tæki ekki svo langan tíma, ef
byrjað væri strax. Eða þá að
leigja út annan stað, sem starf-
ræktur yrði með sama hætti,
þ.e.a.s. diskótek og hljómsveit.
Að síðustu langar okkur til að
minnast á hina svoköiluðu
Glaumbæjarhreyfingu. Hvað
hefur henni orðið ágengt, — og
yfirleitt, hvað hún er að gera?
Væri ekki gott ráð, ef hún t.d.
gengi á milii á skemmtistöðum
borgarinnar og bæði fólk að
leggja nokkrar krónur í sjóð
fyrir nýjum skemmtistað?
Við erum viss um, að það
myndi brátt safnast nógu há
fjárhæð til að standsetja nýjan
stað. Þetta yrði nákvæmlega
eins og þegar skólar og félög
tóku sig saman og söfnuðu
stórum fjárhæðum fyrir Pak-
istan- og Biafrasöfnunina og
fleiri safnanir.
Síðar meir yrðum við mjög
stolt af þvi, að hafa sjálf lagt
fram fé fyrir honum (skemmti-
staðnum). Vlð gætum virkilega
stært okkur af því, að hann
væri okkar eign.
Við vonum, að einhver taki
þetta til athugunar hið bráð-
asta.
Með þökk fyrir lesturinn og
birtinguna.
Virðingarfyllst.
Vinir á aldrinum 19—21 árs.
P. S. — Okkur langar einnig
til að minnast á, hvernig
stendur á því, að beztu hljóm-
sveitirnar, eins og t.d. Roof
Tops, Náttúra, Svanfriður og
Trúbrot, leika eiginlega ein-
göngu úti á landi og í Ungó og
Stapanum, en ekki á þeim stöð-
um hér í Reykjavík, sem ég hef
minnzt á hér í bréfinu. Það er
alveg furðulegt, að þessar
hljómsveitir skuli leggja sig
svo lágt að spila fyrir eins mik-
inn skríl og t.d. sækir Ungó í
Keflavík, það liggur við, að
maður skammist sín fyrir land-
ann af að sjá þann skríl. Hvers
vegna geta þær ekki farið á
samning við eitthvað af veit-
ingahúsunum hér i bænum, t.d.
Klúbbinn eða Röðul? Maður er
farinn að fá leið á að heyra
sjónvarpsauglýsinigalög, eins og
„Ljóminn er góður" og fleira í
þeim dúr, hvað eftir annað.
S#mu.“
GUNNAR JÓNSSON
lögmaður
löggiltur dómtúlkur og skjala-
þýðandi í frönsku.
Grettisgata 19a — simi 26613.
ÚTSÝNARKVÖLD
í VESTMANNAEYJUM
FERÐAKYNNING OG SKEMMTIKVÖLD í
samkomuhúsi Vestmannaeyja föstudaginn
9. júní kl. 21.00.
★ FERÐAKYNNING: Ingólfur Guðbrands-
son, forstjóri, kynnir ferðaáætlun Út-
sýnar 1972.
★ MYNDASÝNING: Ný kvikmynd frá
Costa del Sol.
★ FERÐABINGÓ: Spilað um 2 stóra vinn-
inga. Útsýnarferð til Costa del Sol og
Lundúnaferð.
ir SKEMMTIATRIÐI: ? ? ?
'A' DANS: Hljómsveitin LOGAR leika fyrir
dansi til kl. 01.00.
fjölmennið og kynnizt hinum rómuðu ÚTSÝNARFERÐUM
eða rifjið upp skemmtilegar ferðaminningar.
FERÐASKRIFSTOFAN ÚTSÝN