Morgunblaðið - 13.07.1972, Blaðsíða 21

Morgunblaðið - 13.07.1972, Blaðsíða 21
r MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 13. JÚLÍ 1972 21 Landhelgism álið r'raniliald aí bls. 1. landsstrenduir, sem væri 75% af ársafla 1971. Alilar tillögur ís- lendinga hefðu verið miummiegar og ekki hefði verið unnt að fá þær útskýrðar í smáatriðum. Þegar rætt hefði verið um svæða skipulaig og heimild til veiða, hefðu Bretar aidrei getað fengið út nákvæmlega hvaða svæði ís- lendingar byðu. Aðspurð um það, hvað Bretar myndu igera i nýju þorstoastríði, sagði ráðherrann að ýmsar lieið- ir væru tii. Brezki flotinn gæti griþið inn í ef naiuðsyni krefði. Um vistir og vatn handa brezk- um togurum, sagði hún að kæmi tii greina að afla með móður- skipi. Bretar hefðu rétt til veiða upp að 12 milum og þeir myndu haída fast við það, þar til haf- réttarráðstefnan eða Haag-dóm- stólinn ákvæðu annaö. Tweeds- muiir barónessa sagðist vonast tid þess að þessi viðræðutslit um þetta mál í heild hefði sem minnst áhrif á brezk- íslienzk samskipti, þótt erfiöteik- ar yrðu nu um stund. Hún ítrek- aði að hún héldi enn opnum við- ræðum, þótt ekki virtist neinn gruindvöllur til samkomuilaigs. BLAÐAMANNAFUNDUR EINARS OG LÚÐVÍKS Á blaðamanafundinum með ís- lenzku ráðherrumum, Einari Ág- ústssyni og Lúðvik Jósepssyni, voru einniig Hans G. Andersen og Hannes Jónsson. Einar Ágústssion sagði að við- töl þau, sem farið hefðu fram við Breta, hefðu nú endað um siran. ístenzka samninganefndin treysti sér ekki til þess að vinna áfram að samningagerð, en frá hennar hálfu hefði þó engurn dyrum ver- ið lokað. Nauðsyinl'egt sé að gefa út regilugerð um landhelgisút- færsluina og yrði það gert á föstu dag, 14. júlí. Útgáfa regLugerð- arinnar þyldi ekki bið, ef koma ætti fram við þær þjóðir, sem átt hefðu veiðiskip á þessum svæðum, af kurteisi. Þvi væri nauðsynlegt að hafa nægan fyr- irvara á útgáfu regluigerðarinn- ar. Bretar hins vegar þyrftu að fara fram á lögbannsúrskurð Haag-dómstóisins í málinu til þess að freista þess að hann komi ekki til framkvæmda. Hins vegar taldi ráðherrann að þetta tvennt ætti ekki að þurfa að koma i veg fyrir áframhaldandi viðræður Landanna. ísland hins vegar viðurkennir ekki lögsögu Haagdómstólsins í málinu og þvi kemur ekki til greina að útgáflu regluiger ðari n n a r verði frestað eða útfærslu landhelginnar. Lúðvik Jósepsson sagði að tii- lögur felendinga i viðræðum þes®um hefðu allar lotið að þvá að um bráðabirgðasaimkomulag væri að ræða, en ekki viðræður um lan dhel gi.smálið eða lagatega hiið þe.ss. Á tillög’uim okkar — saigði ráðherrann — var gengið út frá þvi að fiskveiðiréftur út- lendra sikipa yrði takmarkaður við Leyfi miinni skipa á takmark- aðri svæðum en áður. Brezikir togarar fengju þá að veiða á til- teknum svæðuim á tilteknum tíma, en þesisi svæði væru ella lökuð. Ðretar hins vegar sagði Lúðvík, eru reiðuibúnir til þesis að gera samlkomuiag uim há- marksaiflamagn brezkra skipa og tryggja það einni.g að veiði þeirra Jari minnkandi. Þá hefðu Bretar einnig lagt flram tiliögur um há- ma rksaffla.sókn, hámarksstærð skipa með tiliiti til sóknargetu og að siíkar hömlur yrðu einnig lagðar á islenzik fiskveiðiskip. Krafa ísiendinga hefði verið að þeir einir hetfðu fullkomna stjórn á firamíkvsemid útfænslunnar í sambandi við þær regLur, sem sottar verða. Einar Ágúsitsson neiJtaði þvi að nokkur ný tiilaga hefði komið fram flná ísienzku samninga- neflndinni í gænmongun, heldur hetfðu þeir á Æundimum haldið því flram, sem þeiir hefðu alla tíð gert. Mendingar teldu að þeir þyrfltu að hafa meiri rétt en er- | lend sikip og að þeir yrðu að hafa lögtsöguna. Lúðvík sagði að tiliögurinar, sem til umræðu hefðu verið í gærmorgun væru á þá leið að skýrt þyrfti að koma fram, að islienzik skip hefðu meiri rétt en erliend og Islendinig- ar hefðu óumdeilantegt fram- kvæmdavaid i málinu. Hins veg- ar taldi Lúðvík ekki unmt að gefa upp, hver þau svæði væru, sem þeir hefðu lagt ti'l að brezk skip fengju ívilnanir á. Þá voru íslenzfcu ráðherramir spuTðir að því, er fram kom í máli Tweedsmuir barónessu, að einihverjir í íalenzku samin- inganefndimni hefðu viljað semja, en aðrir ekki og að af- staða ístemzku rífcisstjómarinnar hefði breytz’t frá fufndu-num í London og þeir fjarlægzt sam- komulag. Einar Ágústsison sagði að allir samjninganefndajnmenn íslands hefðu viljað semja og hann s-agðist ekki geta fallizt á þá skoðum brezka ráðherrans, að afstaða Liendiniganna hefði breytzt. Lögð hefðu verið út á korti þau s-væði, sem íslenzika ríki'sstjórnin vildi veita ívilnanir á. Það hefði verið gert til þess að gera málið skýrara og hætt yrði að tala um svæðin í mílum. Þessi kortasvæði voru Bretum eklki fuliLnægjandi. Hins vegar upplýstist það á fundinum, að algert samkomulag var um friðun þeirra svæða sem smá- fiskur eingöngu heldur sig á og samkomulag hafði orðið um friðun á smáfiski. Um þá tillögu ísland.s að Bret- ar drægju úr fiskveiðum símum í 75% miiðað við ársafla 1971 á svæðu-nium, sagði Lúðvík, að allt tal um próseníur væri rnjög villandi. Bretar reiikini í pró- semtutölu, ef einhverjum skipum er vísað frá ákveðinium svæðum, án þesg að taka með í reikmimig- inin, að þessi skip getia fært sig til og veitt fisk annars staðar. Taldi hann si’ífcan málflutning hreina fjar&tæðu. • VIÐRÆÐUR VIÐ EBE Þá var vikið að samningum ís- lands við ECnahagsbandalagið, en skilyrði fyirir því að við- skiptasamningur við EBE náist af háliflu bandalagsins er að sam- komulag máist í lanidhelgisim’ál- inu. Hinn 21.- júií á að fara fram undirritun samnings við 6 lönd uta-n EBE og var Lúðvík Jósefs- son spurður að því hvort slíkur samningur væri þá ekki úr sögunmi. Hann svaraði *því til að sjálfsagt myndu báðir aðilal unidirrita samran-ginn mneð fyrir- vara. >ó væri það enn ekki Ljóst. Við lítum á samn-imgajna við EBE sem viðskiptasamndmga og þeim eigi efcki að blanda saman við landhelgismálið. Viðræðum- ar við Breta hefðu hins vegar stefnt að því að gera við þá fisfcveiðisa-mning án þess að landhelgi kæmi þar inn í. Þetta Tweedsmuir, barónessa á blaða mannafundínum í gau-. Til hægri bandar henni er Stodart, landbú naðar- og' fiskimálaráðherra en til vinstri liandar lienni er Jolin MeKenzie, sendilierra Breta á íslandi. Ljósm.: BrynjóLfur. hefði verið ætlunin á grundvelli ályktunar, sem bæði löndin hefði undirritað í Genf um aukin fiskveiðiréttindi strand- ríkja. Að loku-m voru ráðherrarnir Frá fimdi islenzku ráðiierranna: Frá vinstri: Hans G. Andersen, epsson. Einar Ágústsson og Liiðvík Jós- — Bændahöllin Framhald af bls. 32. sagnar Guninans Guðbjartsison- ar, íormanns Stéttarsambands bænda, um það, hvort því væri sem slifeu heiimil-t að starfrækja og leggja í hóteiifraimkvæimdir. Hanin sagði m. a.: „Hér er að- eins um að ræða ráðstöfun fjár- maigns, sem samtökin ei-ga en efeki einstakir bændur, og útveg- un lánsfjár til þess að koma þessu í verk. Að-alfundur stéttar- bandsins er að sjálfsögðu sjálf- ráður um, hvaða ákvörðun hann tekur, enda tekið fram í lögum samtoandisins, að aðalfundur hafi æðsta vaild í öllum málefn.iim samtakaninia jafnt þessu-m sem hinum, se-m snerta höfuðmark- miðið.“ Gunnar Guðbjartsson tók sér- s-tafeleiga flram, að með þeim fram kvæmdum, sem fælust í fyrri lið tillögunnar, væri verið að bæta rekstraraðstöðuna, enda hefði verið frestað hluta af fram- kvsemduinum, þegar Bændahöll- in var byggð. Það væri skoðun hótelstjórans og stjórnarienar, að viðbyggingin myndi aufea á hagikvæmni og fy'Lgdi henni emg- in fj árh-agslleig áhætta. Um síðari hluta tillöguninar, byggingu hótelálmiu með 100 gistiherbergjum, sagði Gutnnar Guðbjartsison, að með hentrai yrði Hótel Saga hagkvæmari rekst-r- atreiniing að mati sérfræðinga. Út í þá framikvæmd yrði þó eíkki farið nema að fullnœgðum setturn skilyrðum um ríkis- ábyrgð á lánum og útvegun á inn-len-du fjármagni o. fl. og eftir niánia íhugun á fjáa'hagslegri hag'k’værmn i fra-mkvæmdariinnar, enda yrði þörf fyrir hið aufena hótelrými í höíuðfoorginni. Bænd- ur mættu treysta því, að ailrar varúðar yrð' gætt. — Fischer Framhald af hls. 32. sem sýnir myndina af skák- inni hverju sinni. Ekki var vitað, hvernig þessi aðferð ætti eftir að takast, með þvi að ljósin kynnu að vera of dauf á sviðinu. En þar sem Fischer vildi fá iýsinguna meiri að nýju eftir fyrstu skákina, var ekki vitað nema þetta atriði kynni að leysast. Þegar Bobby Fischer hafði gefið skákina við Spassky, skundaði hann þegar burt, e-n áhorfendur klöppuðu Spassky lof í lófa lengi og innilega. Fischer vatt sér út um bakdyr Laugardalshallarinnar og ætl- aði að aka hið bráðasta á brott, er hann kom auga á John Collins frá New York, sem ekur um i hjólastól, en er frá fornu fari einn af beztu og tryggustu vinum Fischers. — Mér þykir þetta leitt, kall- aði Fischer til hans, — en þetia á eftir að lagast. Siðan ók hann brott. I gær fékk Fischer til um- ráða annan bil en hann áður hafði. Eigandi þessa bíls er Guðni Þórðarson, forstjóri Ferðaskrifstofunnar Sunnu, og er bíillinin grænn af gerð- inni Mercury Couger, árgerð 1969. Er bíllinn sjálfskiptur, sem var algjört skilyrði af Fischers hálfu. Var ekki um nema tvo kosti að velja, að fá slikan bíl lánaðan hjá einkaaðila eða þá að kaupa hann, þvi að ókleift var að fá sjálfskiptan bíl leigðan. Áður hafði Fischer haft til umráða póls-ka Fiat-bifreið, sem ekki var sjálfskipt. Fisch- er vildi hins vegar umfram allt geta ekið bíl sinum sjálf- ur og kvaðst ekki geta ekið nema sjálfskiptum bíl. 1 gærkvöldi óku þeir Fisch- er og William Lomtoardy, að- stoðarmaður han-s suður í varnarstöðina á Keflavíkur- flugvelli til þess að slappa af. spurðir að því, hvort orðið hefði einihver breyting á afstöðú brezku sendinefndarinnar í garð íslendinga í 1 ara d h e 1 g i .smá 1 im u. Eimar Ágús-tsson kvað nei við því og taldi sig ekki geta fumdið það. Lúðvík Jósefsson sagði að í lok fundarins í London hefði því verið lofað af hálfu Breta, að þeir myndu ræða við íslend- inga á g-rundveili þess svæða- s-kipulags, sem krafizt hefði verið. Bretar hefðu sitaðið við það, en ávallt miðað við það að íslenzk skip iytu sömu kvöðu-m og brezk. í þessum svæðatillöguim kvað Lúðvík mikið bera í m-illi. Það kom fram á blaðamanna- fundinum að landhelgisnefnd- inni hefði verið skýrt frá niður- stöðum viðræðnanna við Breta, þegar er þeim var lokið í gær. Allmargir brezkir blaðamenn sóttu fundinn hjá Tweedsmuir barónessu. Þegar íslenzku blaða- mennirnir héldu til fundar við íslenzku ráðherrana komu þeir einnig með. Þar, sem blaða- mannafundurinn fór fram á ís- lenzku, skildu þeir ekkert af þvi sem fram fór og yfirgáfu fund- inn eftir að hafa fengið neitun um að fundarefnið færi fram á ensku. Var þeim sagt að bíða, ráðherrarnir myndu ræða við þá eftir fundinn með íslenzku blaða mönnunum. Er íslenzku blaða- mennirnir komu af fundi með ráðherrunum, var erlendu blaða mennina hvergi að sjá. - Hneyksli F’ramhald af bls. 32. sjálfur lýst því yfir, að hann liafi aldrei verið hlntlaus rsem útvarpsmaðnr og- ætli sér það ekki. I Orðabók Arna Böðvarsson ar segir, að orðið „álitamál" merki: „mál, sem þarf að at- lulga“. Hið sama má sannar- lega segja um þátt Stefáns Jónssonar, „Alitainái,“ að hann þarf athugunar við. Er |>ess að vaenta, að útvarpsráð geri það liyrr «n isiðar. — Kúrdar Framiiald af bls. 1. faliið í bardögunum til þessa. Bardagarnir hofust þegar Kúrda- ættbállkur, svokallaðir Jazídar, sem eru djöfiatrúarmemn, gerðu uppreisin þega.j íraksstjórn þjóð- nýtti íirakska olíufélagið (IPC), sem er í eigi- vestraenna aðila, 1. júní. IPC innti af höndum greiðslur til Jazída gegn því að þeir réðust ekki á mannvirki félagsins í írak að því er beim- i-ldirnar í Bagdad heirma. Stjórnin sendi fulltrúa á íund Jazída til þess að f riðmælast við þá, en hann var drepinn í Jinj- ar-héraði 3. júlí, og- morðið á honum varð til þess að hernum var skipað að skerast í leikinn að sögn blaðsins. Kúrdaforinginn Mustafa Barz- ani skipaði stríðsmönnum sinum að veita Jazídum stuðning þótt þeir styddu hann ekki í borg- arastríðinu sem lauk í marz 1970 er það hafði staðið i einn áratug. Seinna gerðu hins veg- ar Barzami og Ahm-ed Hassan A1 Bakr forseti með sér samkomu- lag um að binda enda á bardag- ana. Þó eru ennþá miklar við- sjár í héraðinu að sögn „A1 Nahar“.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.