Morgunblaðið - 18.08.1972, Side 28

28 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. ÁGÚST 1972

SAI GAI N | í frjálsu ríki eftir VS. Naipaul
Heimsk kona, sem veit ekki
hvað hún er að segja. Ég hleyp
út úr húsinu og út á para-gras-
ekruna og inn i sykur-reyrinn.
Ég reyni að bæla niður skömm-
ina og gremjuna.
Ég geng lengra og lengra og
mér finnst sem ég vilji aldrei
faira aÆtuir heim. En daguiriinin líð
ur. Ég verð að snúa við. Frosfcamn
ir kvaka í dýjunum og skurðun-
unum. Dauf ljósin skína
1 gluggunum. Enginn sakn-
ar mín. Öllum er sama, hvað
sagt er við mig. Enginn spyr,
hvert ég hafi farið eða hvað ég
hafi gert. Allir eru uppfullir af
nýju frétibunum. Dayo á að fflytj
ast til borgiariinnar. Hann á að setj
ast að hjá Stefani og fjölskyidu
hans. Stefan ætiar að koma hon-
um í skóla og sjá um framhalds-
menntun hans. Stefan ætlar að
gera hann að lögfræðingi eða
lækni eða einhverju álíka. Allt
er þegar ákveðið.
Þetta var eins og draumur. En
það gerðist á röngu augnabliki.
Ég á að vera glaður, en mér
finnst illur andi i öllu. Nú þegar
Dayo á að fara burt, finnst mér
ég bera hann innra með mér,
eins og Stefan ber sinn son innra
með sér, eins og brothættan hlut,
sem gæti orðið skeinuhættur. Og
um leið, fyrirgefið mér, gerir ný
tilfinning vart við sig hjá mér.
Ég fer að bíða þess, að faðir
minn og móðir, að Stefan og öll
fjölskylda hans og allir, sem
voru hér þennan dag, ég fer að
bíða þess að þau deyi, svo ég
geti lagt niðurlægingu mina í
gröfina með þeim. Ég hata þau.
Ég get jafnvel hatað þau i dag,
þegar ég ætti frekar að hata
hvíta menn, ég hata þessa kaffi-
stofu og þessa götu og þetta fólk,
sem hefur gert mig örkumla og
eyðilagt líf mitt. Því nú
er dauði maðurinn ég sjálfur.
Ég sá fyrir mér í huganum
stóra borg. En hún var ekki
svona. Göturnar voru öðruvísi.
Ég sá fyrir mér fallegan garð
með háu spjótiaga grindverki og
gömlum trjám með digra stofna,
sem uxu upp úr breiðum gang-
stígunum, og regn, sem féll eins
og regnið féll á Robert Taylor
í „Waterloo-brúnni“. Og gang-
stéttar þaktar laufblöðum, alla-
vega að lit og lögun, gullnum
og rauðum.
Lauf af hlyni. Sonur Stefans
sendi okkur lauf af hlyni
skömmu eftir að hann fór til
Montreal til að stunda fram-
TIZKUSYNINGAB
AÐ
HOTEL
LOFTLEIÐUM
ALUA FÓSTUDAGA KL. 12:30—13:00,
Hinir vinsælu islenzku hádegisréltir verða enn Ijuf-
fengari, þegar gestir eiga þess kost aS sjá tizku-
sýningar, sem íslenzkur HeimilisiSnaSur, Módel-
samtökin og RammagerSin halda alla föstudaga,
til þess að kynna sérstaeða skartgripi og nýjustu
gerSir fatnaðar, sem unninn er úr islenzkum ullar-
og skinnavörum.
ssssö'.
.....
haldsnám. Umslagið er ílangt,
frímerkið ókunnuglegt og innan j býðingn
í umslaginu og bréfinu er þetta
fallega laufblað af hlyni, eitt IlUlaU V altýsdottur.
laufblað af þúsundum á gang-
stéttinni. Ég handfjatla umslag-
ið oft og laufblaðið. Ég grand-
skoða frimerkið og ég sé fyrir
mér son Stefans, þaæ sem hann
gengur á gangstéttinni meðfram
svörtu grindverki. Það er mjög
kalt í veðri og ég sé að hann
stanzar til að snýta sér. Og hann
horfir á laufin og hugsar um
okkur frændur sína.
Hann er í frakka til að halda
á sér hita og hann er með skjala
tösku undir hendinni. Þann-
ig hugsa ég mér hann í Montre-
al, við framhaldsnám, glaðan inn
an um laufblöðin. Og þannig lang
ar mig til að sjá Dayo.
Þegar sonur Stefans var far-
S^i//c/oy'c
Hd- og snyrtistofa
Astu Baldvinsdóttur Knpavngi
HRAUNTUNGU 85 — SÍMI 40609.
Tyrknesk böð Handsnyrting
Megrunarnudd Fótsnyrtirrg
Partanudd Augnabrúnalitanir
Húðhreinsun
Vil sérstaklega vekja athygli
á 10 tíma megrunartímum
meö mælingum, viktun og
matarkúr.
Opið til klukkan 10 á kvöldin.
Bílastæði. — Sími 40609.
tVriNGANa 'Sta
inn til Montreal, fór fyrst að
bera veruliega á aifhrýðilsemi hjá
1 fjölskyldu Stefans gagnvart
NILFISK
mm gæéítt er
" tefía....
SUÐURGÖTU 10, REYKJAVlK, SÍMI 24420
velvakandi
0 Kristilegt efni í
sjónvarpi
Velvakanda hefur borizt
bréf írá tveimur ungum mönn-
um og fer það hér á eftir:
„Eftir að hafa horft á helgi-
stundina í sjónvarpinu sl.
sunnudagskvöld, finnst okkur
sjálfsagt að taka undir tiilögu
biskupsins um að hafa helgi-
stund í sjónvarpi, ekki aðeiins
á sunnudögum, heldur á hverju
kvöldi, eins og sjálfsagt þykir
í nágrannalöndum okkar og
öðrum kristnum löndum. Þetta
kæmi ekki að sök fyrir þá, sem
vilja ekkert með kristilegt efni
hafa, því þeir gætu bara slökkt
á tækinu, án þess að missa af
öðru.
Fyrir hina mörgu, sem
hlynntir eru meira kristilgu
efni í fjölmiðlum er þetta ekki
nema sjálfsögð þjónusta. Á
virkum dögum væri e.t.v. nóg
að hafa stundina fimm minút-
ur og fimmtán minútur á
sunnudögum.
Æskilegt væri, að biskupinn
sæi sér fært að taka þættina
saman. Mætti þá hugsa sér, að
stuttu þættimir værú lesnir
inn á segulband, en biskup
kæmi fram á skerminum á
sunnudögum.
Kostnaður fyrir sjónvarpið
yrði lítill, væri notuð stilli-
mynd og segulband.
Með þökk fyrir birtinguna.
Ungir iiK‘iin.“
0 Lokuð barnaheiniili
Einstæð móðir skrifar:
„Sl. þriðjudag var í út-
varpinu þátburinn Vettvangur
og fjallaði hann þá um vainda-
mál einstæðra foreldra. 1 þess-
um þætti var talað við forstöðu
konu Barnavinafélagsins Sum-
argjafar og þá aðailega um
vandamál þau, er skapast, er
barnaheimilum er lokað i 3 vik-
ur á hverju sumri. Sagði for-
stöðukonan, að þetta kæmi
harðast niður á þeim einstæðu
mæðrum, sem nýlega hefðu
hafið vinnu og ættu ekki kost
á sumarfrii, en í þeim tilvik-
um væri reynt að koma barn-
inu á annað bamaheimili, þar
sem bamaheimiiin væru ekki
lokuð öll í einu, heldur skipt-
ust á.
0 Ekkert dagheimili opið
Nú er ég einstæð móðir,
en hefi verið svo heppin að
eiga að góða foreldra, sem hafa
hjálpað mér á allan veg. Samt
sem áður hef ég haft bam mitt
á leikskóla eftir hádegi. í vor
varð ég fyrir þvi óhappi að
veikjast og var óvinnufær í 2%
mánuð. En þegar ég er rétt að
byrja að vinna aftur, lokar
leikskóiinn, sem bamið hefir
verið í, vegna sumarleyfa. Um
þetta leyti ætluðu foreldrar
mínir út úr bænum og vantaði
mig þá bamagæzlu og leitaði
ég á náðir Sumargjafar. Svar-
ið, sem ég fékk var því miður
það, að forstöðukonur barna-
heimilanna réðu því, hvort
börn væru tekin irm á heimilin,
en ekki stjóm Sumargjafar.
Nú var þama um Vá mánuð að
ræða, nánar tiltekið 24. júií til
5. ágúst. Ég bað um upplýsing-
ar um hvaða dagheimili væru
opin þennan tima. Þá kom í
ljós að vikuna 31. júií til 5.
ágúst voru öll dagheimili lok-
uð, en vikuna 24. júlí til 29. júl'í
væri Barónsborg eina heimilið,
sem til greina kæmi. Ég
hringdá strax í Barónsborg.
Kom þá í Ijós, að þar var alis
ekki urn dagheimili að ræða,
heidur leikskóla.
0 Hætta á atvinnumissi
Það er anzi hart að eiga
góða foreldra, sem reyna að
hjálpa manni á allan hátt og
þurfa svo að verða til þess, að
þeir komiist ekki i hálfsmán-
aðarferð á ári. Foreldrum, sem
sjálfir eru búnir að eiga böm
og ala þau upp, ber engin
skylda til að sjá fyrir börnum
barna sinna. En við einstæðar
mæður þurfum líka að sjá fyr-
ir bömum okkar og þá er ekk-
ert gamanmál að eiga það á
hættu að missa atvinnuna,
vegna skorts á bamagæzlu.
Einstæð móðir.“
Velvakanda hefur oft virzt
sem „barnagæzlukerfið“ væri
nokkuð ósveigjanlegt. Mætti
ekki hugsa sér, að í stað þess
að loka þessum stofnunum,
skiptust fóstmrnar á um að
taka sumarleyfi sitt, eins og
tíðikast hjá starfsfólki flestra
fyrirtækja. Eða hvers vegna
þurfa þær allar að fara í einu?
Á sumrin er oftast nóg fram-
boð af fólki til aífeysinga, þann
ig að þetta ætti að vera vel
framkvæmanlegt. Enníremur
hlýtur það að vera óæskilegt,
að bömunum sé þvælt af ednu
bamaheimili á annað umfram
það, sem brýn nauðsyn krefur.
Þetta er aðeins það, sem Vel-
vakanda dettur í hug í þessu
samhandi, en fróðlegt væri að
heyra álit annarra á þessu máH
og þá helzt þeirra, sem kunn-
ugir eru þessum málum.