Morgunblaðið - 29.12.1972, Side 22

Morgunblaðið - 29.12.1972, Side 22
22 MORX3UÍNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUB 29. DESEMBER 1972 Björg Gísladóttir — Minning Fædd 18. maí 1921. Dáin 3. desember 1972. Minninigar hei3sa tiðast með þeim hugblœ, sam fyiigt heifur þeim frá upphafi. — Fyrir þrem- uir áratugum hafði ég kálgarðs- holu í Gnensáshverfmu í Reykja- vik, og er það vart á orði haf- Bmdi, eif Okk i kæmi airnnað til og mieira. Ég hlakkaði jafnan tii vorynkjustar'fia þar, því að oft var kvöid.saát og sýn þaðan fög- ur ti’l f jalia oig hafs. Enn á ofan vonu ekki síður eftirsófenarverð Ikymii aif manníífiinu í görðun- um, en samfélagið þar hirti í hrxxtskurn baksvið sögu, sem fól í sér ýmsar sikýrinigar á því, að Refcjavík var ört að breytaist úr bæ i boirg. — Við hjónin lentum þarna ininan garðs fyrir áeggj- ain og tiilsituðfl'an Ástrósar Jónas- dótt)U.r og Gísla Guðmundssonar á Hverfisgötu 96, og o>llu þvi sifjatengsil. Stefán Gestur, bróð- ir minn, haifði þá fyrir sikömmu kvænzt Björgu, sem var næst yrngst af sjö bömum þeirra hjóna. Ástrós og Gísli, sem látin eru fyria- mörgum árum, fluttust til Reykjavíikur austan úr Ánnies- sýshi um það leyti, sem umitails- verðusitu þróuinarskil í sögu bæj arins voru að hefjast. Eftir það var starfsdagur þeirra þar ahur. í Mjóðlátri önn komu þau bamahóp sínum tii þroska o>g inntu þar með svikaliaiust af hendi hlutdei'ld sína í framtíðar- hieffl lands og þjóðar. — Þótt þrömgbýlt væri 4 Hverfisgötu 96 var þar þó jiaifnBn furðwmikið giestarými og því samfaæa örlæti í beina og önnur kærkomin greiðasemi. Reyndu það óvanda- bundmir sem skyldir. — Hjá fjöl- skyldu Ástrósar og Gísla var eiindirægni og samheldi meiri og traustari en ég hef almennt kynnzit. Á því heíur eigi breyt- ing orðið meðail bama þeirra, sem gteggst gáfust vitnin, mieð- an Björg þreytti sina lömgu og stríðu gffimiu við ólæknandii sjúk- dóm. Heiimafylgja úr föðurgarði fólst eklki í álmium, en eóffiskostum og upeldisvemjum, er henini varð senn tnaust og hald í sem húsfreyju og móðuir. Tel ég mig þar ekki mæla út i bláinn, þar siem ég hafði alla tið náin kynini ■af heimiii bennar. — Þau hjón- in settu samian bú í Reykjavík, en hafa um tvo ánaitugi átt heima i Hafnarfirði. Böm þeiwra er fimm, öll búsett í Firðinum: Kristján, fulltrúi; kvæntur Hrörun Kjartansdótltur. Gite, tré- smiður, kveentur Rósu Héðins- dóttur. Rósa, gift Viðari Viíl- hjálmssyni bainkiaistainfsmianni. í heimahúsum eru Sæmumdur, niemandi í jnieiruntaskóia, og Ámi, ófenmdur. Ætóð þótti mér áviminingsauki að deiia geði við Bjöngu, því að hún var viðræðuþýð og gaman- lynd í hófi. Á mömgu kunni húm. skil, ettcki sízt úr samitíð sismi, enda var heiruni fiast í minni, sem hún las og heyrði. Þótt okkur sýndist ékki ætíð allt á einn veg, varð það eimmgis til þess að blanida eittitki kryd'di í samræðu okikar. Gildismiat Bjargar og sfkil- greining á hismi og kjama var nærfaarið og greindartegt og t Móðir okkar, STEiNUNN BJARNADÓTTiR, Geitabergi, andaðist 27. þessa mánaðar. Bömin. t Faðir okkar og tffngdafaðir, HÖGNI GUÐWASON, bóndi frá Laxárdal, Gnúpverjahreppi, lézt að St. Josepsspítata, Hafnarfirði, 27. desember. Börn og tengdaböm. t Eiginmaður minn og faðir, SIGURÐUR ARNASON frá Jörva, andaðist 27. desember. Sigríður Þorvarðardóttir, Arinbjöm Sigurðsson. t Hjartansþakkir fyrir samúð og vinarhug við andlát og jarðar- för GUÐflÚNAR M. JÓNSSON. Sérstaklega þökkum við læknum og hjúkrunarliði Landakots- spítala. Karl Jónsson læknir og fjölskylda. t Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför GiSLA HANNESSONAR, Auðsholti, ölfusi. Sérstakar þakkir færum við læknum, starfsfóTi og stofufélög- um hans í Reykjalundi. Guðbjörg Runólfsdóttir, böm og tengdaböm. vitiniaði um skiíuiingsiáik viðhorf heainar til veraildarvafsturs. — Ég veit, að Björigu væri ek'ki um það gefið, aff ág gerði mér leiik að því að hlaffa hama lofi, Þó má okki ógeitið fómfýsi Bjargar. Þeirri eigiind hennar kyinnitust ekki ekuungis þeiir, sem voru hemni nákomnastiir. Mátti ég það gerzt keruna og þá ekiki sízt sum systkina minnia. — Björg var í g>ei'ð sinni stór, er sízt leyndi sér, þegar miest reyndi á hana. Hartmatölur breyta eiitíki harms- efini. — en miruniínigin um þá, se«n Itoveðja, verður ekki buit mumim. Björg Gdsla- dóttiir, mágkoma míms, má að veigasíkilum vita, að þeir sem bezt þekktu hienmair heita hjairta, hvemig og hverjum það sló, standia við hama í ómældri þakk- arskuild. Lúðvík Kristjánsson. SONARKVEÐJA Þegar ástviinir eru ka'lllaðir brott úr jairðvist, leita á ætt- imgjama söknuður og tregi. — Sökmuðurimm verður þeim mum sárairi, þegair ásitvinir kveðja i blórjia liíifsims. Vaikma þá hjá að- stamdiemdum emdiuirmiinminigar úr samiferðimmi við himm iátoia. Ég mimnisit móður mimrnar að góðu eiarni, og þá móður viidi ég eimia hafa átt. Tett ég það mima imestu gæfu og okikar systkim- amma að hafa fiemgið að afl>aist uipp á hmjám hemmiar, og vildi ég ékki hatf-a misst aif þeim skóla. Húm var sífiefllt veitamdi hjálp og hvetjiamdi i hinuim ýmisiu vamda- málum okkair sysitkimainma, og gáfust ráð hiemmar ávattflt vel. Þar réð miesitu um hreimskittni hiemmar og góð dómigreimd. Húm ksom aetóð til dyramma eins og húm var kl’ædd. Hiemmi gazt ekki að háværð, em eiigi að siður stóð búm íðst og áflcveðim á slooðum- um sinum. Hún simmti lltt féttiaigs- máflum, kiaus fremur að ihettiga kra'fita síma heiimilinu, pahba og okkur syistkinuraum, og gerði það atf meðfæddri skylduræíkni. — Em fieigum verður ekttti forð- að. Hverjum hefði boðið í grumi, er hieimisótti hama fyrir ári, að nú væri húm öll. Okikur, sem miest umigemgumst hana, var þó ijóst, að hún átti ekttd um heilt að bimdia. Aldirei mimmtist húm eimu orði á vamlheilsu sinia og var að srtörtfum svo lemgi sem húm mátti. Aldrei æðraðist húm eimu orði, og mimmdist ég þess ekttd. þau fjöimörgu skipti, sem ég heimsótti hiamia á Landspítalamm, að hiaifa hitt hamia öðru vísi en káta og glaða. Það var eMd fyrr em allira síðast, að fundið varð, að hún væri ögn döpmr, enda hefiur húm etfliaust ek'ki gemgið þess duttim, að mú drægi að loteum. Elsku mamma. Við sysikimin sökmium þess inniliC'ga að fá eikki notið þím og vettivittidar þimmar lemgur. Við sendujxi þér ókkar himztu tewðju og biðjium algóð- am guð að geyma þig og varð- veita. Ármann Kr. Eyjólfs son — Minning í DAG er tifl mioldiar borimm mað- ur, sem lokið hefur gönigu sinmi hér á jörð. Harnm lauk hanini fyrr en maður átti vom 4. Eftir aðeins þriggja viknia dvöl í Lamdspítal- amum kvaddi hanm fyrirvara- laust að morgmi himis 19. þ. m. Áirmamm Kristiinm Eyjólfssom, fyrrverandi kaupmaður, var fæddur 21. 12. 1902 að Hvammi í Landssveit. Foreldrar hams voru hjónin Eyjólfur G u ðmu ndssom, bómdi í Hvamimii, og kona hams, Guðbjörg jónisdóttir. Ármainm var ymgstur 10 systíkima. Eru nú aðeáns tvö þeirra á lífi, Guðrún og Ósflaar, auik uppeldisbróður þeirra, Sigurgeirs Guðjómssontar húsasmíðameistara, Með Ár- miammd er faffiirm traustur og góð- ur maður. Það skarð, sem mú hef- ur myndazt, verður aldrei upp- fyllt. Ha.nm var mikife virði fyrir fjöliskyldu sírn.a, því að ekfki var ósjaldam leitað ráða hjá honum. Hamm var hagfræðiingur af Guðs niáð og sá ýmsa hluti fyrir. Það var óhætt að treysta því, sem hanm sa.gði. Maður lærði að meta kosti hans því meira sem maður kynntist hanium. Ármamin var frasnur dulur maður og fá- Skiptimm. Ég, sem terugdasomur hans, roaut í rilkum mælí manm- kosta ha'nis og velvilja í mimm og ofchar hjónianma ga.rð. Og verður það seimt fullþakkað. Hann var mjög traustvekjandi og ákveðimm maður og fasitur fyrir. Maður var svo öruggur og mammi leið t Ininilega þökkum við ölium þeian, sem vottuðu okkur samúð og vinarhug við ánd- iát og jarðarför systur okkar, Steinunnar Bj. Melsteð, Njálsgötu 15A. Fyrir hömd aðstandenda, Soffía Bj. Melsteð, Brynjólfur Bj. Melsteð. + I Þökkum samiúð o.g vinsemd við fráfall eiginikomu og móð- ur Hallbjargar Guðmundsdóttur, Sigtúni 25, Selfossi. Skúli B. Ágústsson, börn og tengdaböm. svo vel í mávist haras. Hianm fttík- aðd efc'ki tiltfininiiinigum sínium við aðra og ekki máíklaðist hann af því, sem banm átti og gerði. Hanm var saninarttiega tnaustur viinur viina Siniraa. Ánmaintn. óttsit upp í fioreldrahús- uim. Iminan við tvíituigt fór hamn að heimian.. Réð hianm sig til Kaup- félagsins Inigólfs á Stottdkseyri. Hann stiuindaði miám í Flemsborg- arskólia. Árdð 1925 fór hanm utan til Danmerkur. Þar stumdaði hamn mám í verzlumarskóla og var við verzlumiarstörf. í Dam'- rnörlcu. kynmti'sit Ánmamin ástkærri eigiin.konu siinini, Hildu Madsen hjúkruniarkonu, mjög mætri og mikittsvirtri konu. Eftir um þ&ð bil þriggja ára dvöl í Dammöilku; fliuttist Ármanin aftur heirn til ísLamdg ásamt ummustu siinmi, Hild'U, og stofnuðu þau þar til hjúslkapar 22. 9. 1929 og byrjuðu búskap að Týsgötu 1. Hirngað kom Hdlda í algjörri óvis'su því að líltið vissi himm aiimiemmi borg- ari í Dammörku um ísland og varð húin því algjörlega að treysta á rraamn sirom. Hildu gekk vel að vemijast ístemzfcum stað- háttum og siðum og lærði málið fljótt og vel. Égheymði Hi'ldu oft miimín0.sit á mágfconu sfem, sem hjálparhelliu. í fyrsitu erfiSJelk- um, s©m við var að gMma vegna málsims. Eftir stutta samibúð á Týsigötu 1 festi Ánmanm kaup á húaeign- inmi Fjölmisvegi 4. Þamgað flutt- ust þau og bjuggu sér þar mjög mymdarliegit heitmiili, Hilda var fyrirmyndar húsmóðir, ráðdeild- arsöm og sénsit.aklega hreimtteg. Björfk, 28. desem'ber. HÉR var milt og ágætt veður á aðfangadag, en sunnanátt og þíð- viðri á jóladag. Á annan í jólum var komin norðanátt og snjó- koma fram eftir degi. Síðan hef ur verið hægviðri, bjart, nokkurt frost en annars liið fegnrsta veð ur í dag. Færð á vegum er yfir- leitt góð. Messað var hér í báð- um kirkjum um jólin, og var kirkjusókn ágæt. f dag er jóia- trésskemmtun fyrir böm í félags heimilinu, og þar verður einnig jólafagnaður annað kvöld. Eitrtihvað munu S'kemmdir hatfa orðið meiri hér í ofviðrinu að- fararmótt fösrtudags em í fymstfu var vitað. Komið hefiu-r í ljós að Húrn var mi'kið fyrir böm siín og bar veltferð þeirra fyrir brjósti. Húin var sérstakLe.ga hlýleg og elslkuleig í viðmótd óg á ég henni naargt að þaktoa. Þau hjómim eiginuðust tvö böm, Guðbjörgu og Thór. Hilda anidaðisrt; í Landa- kotsspítala 7. maí 1957 og var að hemni mikiffi söknuður. Efti.r að Ánmiamm kom frá Dan- miöirfcu hóf hamm verzlumarstörf að nýju og þá mieð bróður sínum, Einiari. Stofinsieittt hanin síðan eig- im nýlemduvöruverzlun að Týs- götu 1. í lok sitriðsáramiraa breytti hamm verzlumilrani í tóbaksverzl- urn, sem hanm nak til ársims 1964, umz hanm hættt allri verzlun. Síð- uatu sjö áitta árim starfaði haran hjá Alþinig'i á veturma. Nú þegar þú hefur lokið göragu þimm hér og ert horfimn sjóraum okfcar, vil ég þafcka þér, Ármanct minm., fyrir allt og allt og bið þér allnar Guðsblessunar á þeirri leið, siem þú hefur mú lagt út á. Um leáð votta ég námiustu ætt- irngjum og vttmium þínum dýpstu hluttekraimgu rraíma. nokkrir heyskaðar urðu á nokikr urn bæjum. Þá fuku jámplötur af fjárthúsum og hlöðu í Álfita- gerði og Skútustöðum. Á síma- línuim urðu skemmdir hjá Kálfa strönd. Þar brotnaði og sirna- stfaur. Vatnsroikið barst langt upp á land, og þar sem noklkurt frost var fraus það á síima'línunni þanmig að hún varð í þver- mál eims og hamdllegigur á marani. í þessu veðri fauik bíffi út atf veig- i num á Mývatnsheið'i og valt. Veður þetta er talið eitt hið mesta sem hér hefiur komið, og má merkilegt teija e.ö tjón skyldi ekki verða meira en raun ber vitni. — Kriistján. Þórir S. Hersveinsson. Mývatnssveit; GOTT JÓLAVEÐUR Talsverðar skemmdir vegna ofviðrisins

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.