Morgunblaðið - 16.01.1973, Qupperneq 7

MORGUNRLAÐIÐ, ÞRTÐJUDAGUR 16. JANÚAR 1973
7
Bridge
Það er ekki oft, sem amdisiteeð-
ingaun Garozzo, íitaTsika heiims-
rjoeistianamis, tiekst að villa uin
fyrir homumn, em þegar það tekst,
þá vekur það allltaf aithygh. Hér
fer á eftir spál frá leiikniuim mihi
ftaMu og Mexieo í OJympíiuikieppm
rrmi 1972, en þar tókist unguim
spi'iana frá Mexico r.ð vinna
Dokasöginiina með smá tarellru.
Norður
S: D-G-2
H: Á-D-9-6-5
T: D-G-7
L: 8-3
Vestar Austur
S: 8-7-3 S: Á-10-6-5
H: 8-4 H: K-7-3-2
T: Á-10-9-3 T: K-5-2
L,: 10-7-6 5 TL:-Á-4
Suður
S: K-9-4
H: G-10
T: 8-6-4
L: K-D-G-9 2
ItöOiskiu spdDaramir D’Aieliio
og Pabis Ticci sátu N-S vdð ann
að taorðið oig spiiiuðai 2 lauf. Vest
ur lét út spaða 7 og A-V femgu
6 slaigi þ.e. einn á spaóa einn á
hjiarta, 2 á tigu! og 2 á lauf.
ViÖ hitt borðið sátu spiiaram
ir frá Mexico N-S o>g sögðiu
eiinnig 2 iauf. Uts.pil vcr það
saona þ.e. spaða 7, sagnhafi
drap með drottningunni og fékik
þamn slag. Næs-t var iauf látáð
út, ausitur gaf, saigmhaifi drap
með drottningu, iét næist út iaufa
kóng og austur (Garozzo)
dnap með ás. Austur lét nú út
tigiul 2, vestur drap með ási og
lét út hjarta 8. Saignhafi drap
■mieð áisá og kastaðd goisemuon
heima. Næst lét sa.gmhafi út
hjiaria 5 úr borði og Garrozzo
hiuigsaði sig iengi um og ákvað
sdðan að láta hjarta 2 og þann-
ig venm sagnhafi sipiJið.
DeiBcuriinin milli Noregis og
Damimerkur í Evrópuonótimu 1971
ba.uð upp á mörg skeimimitáileig
spd'T. Við sikuiuim nú aithuiga eitt
þessara spila.
Norður
S: —
H: Á-K-7-6
T: K-G-7-5
L: K9-5-4-2
Vestur Austur
S: 4-2 S: Á-K-8-6-5
H: D-G-IÖ84-2 H: 9-5
T: 3-2 T: Á-9-4
L: Á 8-7 L: D-G-3
Suður
S: DG-10-9 7-3
H: 3
T: D-10-8-6
L: 10 6
Dönsiku spilararndr sátiu N-S
við annað borðið ag þar gemgu
sagnir þamná'g:
s. V. N. A.
p. P. 2 t. 2 sp.
p. P. D. A.P.
Dönstou spiiianamir notuðu
Ma,rmdcsa.gnkerfið og það þýðir
opnun á 2 tdiglum, sikfiptingu, sem
er annaðhvort 4-4-41 eða 5-
4-4. Þegar norður dobiar
2 spaða þá óskar hann eftir að
féiagá hens segi bezta litinn, og
því má bæta við, að í þessu safm
kerfd geíur suður ekki dob'lað 2
sipaða. Suður va-r aBis ekki á þvi
að fara að segja frá tfigldmum,
heklur ákvað hann að spila 2
spaða doblaða.
Suður lét að sjálfsöigðu út
tnamp og spilið varð 3 náður og
damska svei'tín fékk 500 fyrir.
Við hiitt borðið opnaði suður á
2 spöðum, sem varð iokaisögin-
in (!!). Spilið vammst og norska
srveitin tapaðd 9 stiigum á spii-
inu.
ö érerö
DAGBOK
B4RMMA..
ALBERT
OG
HVALURINN
EFTIR PAUL GILRERT
I þýðingu Iluldu Valtýsdóttur
Saga fyrir yngstu lesendurna.
ALBERT, Diamma ha.ns og Samúel litli bróðir hans
dvöldust um sumartíma við ströndina. Da.g nokkurn
þegar Albert var að leika séi í sandinum með rauðu
fötuna sína og skófiuna, spurði hann móður sína:
„Mamma, er Holland þarna?“ og hann benti yfir sjó-
inn.
„Já, ætli það ekki,“ 9agði mamma hans og þurrkaði
sandkom úr munnimum á Samúel litla.
„Hvernig heldur þú að það sé á litinn?“ spurði Albert.
„Hvernig held ég að hvað sé á litinn?“ sagði móðir
hans.
„Holland, auðvitað,“ sagði Albert. Hann hafði verið
að lesa um Ho]]and í skójarum.
„Æt]i það sé ekki grænt eins og fiest önnur lönd.
Hvers vegna spyrðu að því?“
„Mér sýndist það vera svo ]jósleitt á landakortinu,"
sagði Albert. ,,Mamma?“
„Já.“
FRHMHflLBS&fí&flN
„Þ-að var annars ekkert.“
„Jú, víst.“
„Ég vildi óska að ég gæti farið til Ho]lands,“ sagði
Albert.
„Holland er langt í burtu,“ sagði mamma hans. „Þú
yrðir að fara þangað með skipi.“
„Á ég að segja þér, hvernig mig ]amgar að fara
þangað?“
„Já.“
„Mig lamgar að fara þangað sitjandi á hval.“
„Þú yrðir þá að hafa kútinn þinn á bakinu,“ sagði
mamma hans. „Hvemig færi annars fyrir þér, ef hval-
urinn skyldi stinga sér.“
„Nú, ég gæti svamlað um, þangað til hann kæmi
upp aftur.“
„Já, ef hann kæmi þá upp aftur á sama stað. En það
er ekkert víst. Mér finnst ekki mikið vit í því. Þú mund-
ir lika fá kvef og þá þyrfti ég að stjana við þig og hjúkra
þér. Eins og ég hafi ekki nóg að gera fyrir.“ Og móðir
Alberts stundi við.
„Nei, ég mundi ekkert fá kvef,“ sagði Albert. „Ekki
fékk ég kvef um daginn þegar ég var að synda.“
„Jæja, við skulum nú bara sjá til,“ sagði mamma
bans.
Næsta dag var Albert einn niðri á ströndinni og lék
sér að því að grafa upp skeljar úr sandinum. Þá heyrði
hann allt í einu sárar stunur. „Óóóó.“ Albert leit upp
til að vita, hvaðan þær kæmu. Skammt frá ströndinni
sá hann, hvar stór hvalur rak upp höfuðið.
HENRY
SMÁFÓLK
PEANUTS
— v máitii er ot miliils virði — itíg held, aú þið Bíbí ætt-
til að eyðileg-g:.ia hana með uð að reyna að laga þetta
rifrildi . . . með því að tala út um hlut-
— Hagsatt. ina . . .
— Huh, það er sem ég heyri
ha.nn . . .
Tm U. S. P*. Off.-AI ýhh «197?kr UNlM f M*M 5/nduifc tm.
/VHM
/ ‘11 lUi |
/L imm \
táf I A

99 99 99 99 99
— Ég skil hvað þú átt við.
— Þakka þér.
FFRPT\A\D
*