Morgunblaðið - 11.02.1973, Side 22

22
MORGUNBLAEHŒJ, SUNNUD-AGUR 11. FEBEUff-Affi 19<73
Minning;
Arngrímur K. Jóns-
son. skólastjóri
Faeddur 5. september 1926.
Dáinn 2. febrúar 1973.
KVEÐJA AÐ VESTAN
Arngrímur K. Jónsson skóla-
stjóri er fallinn frá á miðj'um
sfarfsaldri. Með honum er gen>g
inn ágætur s'kólamaður og dug
mikidl félagsmálaimaður. Hann
var kennari að Núpi í Dýra-
firfSi og síðar skóiastjóri þar um
langt árabil, en á sL hausti
fflmttist hann búferluim suður og
gerðist skólastjóri í Reykjavík.
Þaíi var mikil eftinsjá að hon-
um að vestan, þvi að hanu var
mikill dugnaðarmaður að
hverju þvi verkefní, sem hann
tók sér fyrir bendur. Kennsla
Og skólastjóm voru hans aðal-
starf en hann sýndi á margan
hátt miMnn áhuiga fyrir at-
vinnumákim og félagsmálum.
Hann var um árabil formaður
kjðrdæmisráíðs Sjálfstaeðis
flokksins 1 Vestf jarðakjördaemi
og víð síðustu al'þingisknsning-
ar varð haam 2. varaþiiii-gimaður
flokksin® í kjórdænttÍMffi.
Þau ár sem hamn gtegndi for-
mennsku í saanitSfeuim okfear
sjálfstæðStermanna á Vestfjörð--
um átbuna vcð nnifeiið og áeseigjíu-
legt samsitarf, sctn varð til að
skapa viraáttu og traust, sem
mér er Ijúft og skylt að þafeka
af heilum huig
Við scm þekktiam Anagriim
Jónsson söknum þess iminiiiLegia,
að sjá á bak homim svo sifeynÆ-
Iiega á bezta aLdri. Éig sendí
konu hans, börmim þeirra, aldr
aðri móður og oUum öðrum ást-
vinum sam úðarkveðju r og bfð
þeim hugigunar f sorg þeirra.
Vestfirafefe- sjálfstæðisanenn
og allir þeir aðrir, sem Arn-
griimi kynmtust þakka honum
heilladrjúg störf og góð kynni.
Að fokum þakka éig hanu-m
góða og trygga vináttu sem stað
ið hefur frá því að t£t hennar
var stofnað og gjaman hefði
mátt vera fyrr. Miinniinig haras
Bróðir t minn. AUÐUNN MAGNÚSSON frá Hafnarfirði,
andaðist í Borgarsjúkrahúsinu 9. febrúar. Jarðarförio ákveðin síðar Fyrir mrna bönd og annarra vandamarana
Ástríður Magnúsdóttir.
t
l rrarnu nafrvi, barna rninna 09 anrtarra aðstandeoda, færi' ég
alúðarþakkrr öllum þeim er auðsýndu samúð og margvíslega
vinsemd við andlát og útför eigírrkonu mmrtar,
GUNNLEIFAR KRISTlNAR SVBNSOÓTTUR,
Króki Kjalamesi.
Guðbjartur Hókn.
t
Útför
STEFANlU GUÐMUNDSDÓTTUR,
fyrrverandi Ijósmóður í Neskaupstað,
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudagmn 13. febrúar ki. 3.
síðdegis. Blóm afþökkuð.
Böm og tengdaböm.
t
Útför eiginmanns míns,
AKSELS KRISTENSEN,
apótekara,
fer fram frá Dómkírkjimni þriðjudagirtn T3 febrúar kl. 3 e.h.
■<>' Ása Þorsteinsdóttir Kristensen.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, sonur minn og bróðir,
ARNGRÍMUR JÓNSSON,
skólastjóri, Nýbýlavegi 24 A.
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánucfagmn 12. febrúar
kl. 15.
Þyri Jensdóttir, Ama Amgrímsdóttir,
Davíð Amgrímsson, Svanbjörg Amgrímsdóttir,
Hjörtur Jónsson.
t
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
ÞURÍÐUR BJARNADÓTTIR,
Norðurbraut 7, HafnarRrðr,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn 13.
febrúar kl. 2 síðdegis. Þeim. sem vírdu minnast hinnar látnu,
er bent á Ifknarstofnanir.
Hrefna Eyjólfsdóttir, Sæmundur Bjömsson,
og bamaböm.
miun lifa með okkur siem þekkt-
um hann og áttum að samstarfs-
manmí.
Guðebtessura fylgi þér, Arn-
garínniiaar naáœira S raýjium heim-
BEyrararam.
Matthías Bjomason.
Arragrferaw K. Jénsson, sfeóla-
stjlóri, Nýbýfavegi 24A, Kopa-
vogr, fæddist að Failjeyri.
við ÖrEurrdarfjörð hfem 5, sep*-
eiraber 1926. Foreidrar hans
voru Jóra Þorbjamarsora, GnA-
mundssonar frá Flateyri ©g
feoraa hans SVanbjörg ArragTtms
dótrtir, Jónssonaj: frá Jarðbrú 5
Svarfaðardal. Föðœr sinn missti
Amgrfmur hiran 6. júI5 1964, era
rraóðír hæras er exm á lifi ag bú-
sett að Nýbýisvegi 24A f Köpa-
vogi.
Á unglingsárunum átti Am-
glímuar við mfkla varaheilsu
t
Við þökfeum hjartairalega auð-
sýnda saimúð og viiniairhiuig við
fráfail og jarðarför soraar
míras wg föðtrr,
Sigurjóns Jónssonar,
frá Mandal I Vestm.eyjum,
sem andaðisit 15. jan. si.
Drottfein blessi ykfeur ÖM»
Bergþóra Jóhannsdóttir,
Ægir Sigurjénsson.
að búa aif vöMium meiðsia, sem
hanra hafði hlotið. Það mura móð-
ur haras fyrst og ÍFemst
að þakka, að hann komst heíll
frá þeim raunum. Húrr annaðist
hanra aí eirastakri natai og taidi
í hairiirD kjarkirm. Þetta mótaði
Arngxfera svo, að siðajr á ævirarai
heyrði ranaxður hiairair aldrei kvarta
eða aeðrast þwfrt heilsan væri
ekki alitaí i sem beztu lagi. Era
um leið- og áverkar greru hélt
hann til raám»r fyrst í Héraðs-
skólanra að Píúipi i DýEafirði,
en síðiaira í Meramtassfeóilaaiiira á
Akureyri', þaðara serrr hann Tauk
gagnfræðaprófí vorið 1946. Vet-
urinn 1946—47 réðst Arngrímur
sem kennari í Mosvallahrepp f
Önundarfirði og um veurið tók
hainn próf inn í þriðjia bekk
Kennaraskóla fsSandS, þaðan sem
hann lauk kennaraprófl vor-
ið 1949. Haustið 1949 réðst hann
kennari að Héraðsskóianum að
Núpi í Dýrafirði og starfaði þar
sem kenmaan tii áutsíns 1961>
era tók þá við skólastjórn er sr.
Efríkrar J. Eiríksson- lét þar af
störfum. AFffigjrimiuar var skóta-
stjórí á Núpi fiT ársfeis 1972, en
þá fluttist hanra hingað suður og
réðst skólastjórí að hinum ný-
stofinaða FeHaiskQfa hér f borg.
Arngrimur var mjög gððum hæfí
leikum búinn og nýtti sér þá
vel bæði í námi og stSrfura. Auk
hins mikla og erfiða sfarfs sem
kennari og skólastjóri við heima
vistarskófa fyrir uiragfímga varara
Arngrímuar ótrúlega nmöirg störíf
fyrir byggffepiiag sitt og hrepp.
Svo mörg og margvísleg voru
þau störf,, að ég treysíi mér ekki
til að telja þau upp.
Mér er ófosett að fufflyrða að
öll störf, sem Arngrímur tók að
sér vann hann með fádæma dugn
aði og samyiakusemi og var ekki
í rónni fjnnr em fyrir endánrai var
séð' í hverjra máli. Hanra var því
oft óheyriilega langur ríranudag-
urinn og marga nóttiraa vax WL-
ið sofið, éf mörg verkefrtí köH-
uðu að og kröfðus* úrfausraar.
Arngrimur var lífea þæramig
skapi farinn, að hærara áfti erí-
itt með að leggja raokkurt iraál f
salt. Var því hverju máli- vel
borgið er hann léðí Kð»fcara.í sitt.
Mieðan Amgrimur v®r keraraari
að Núpi, kynntist haran eftirlif-
andi konu sinrai, Þyrí Jensdótt-
ur frá Patreksfirði. Þam geragu i
hjónaband hifeira 19. ©któber 1952
og þá eignaðisf Arrrgrfmur góð-
an lífisförunaut, sem veitti hora-
um styrk og atuðnfng í hinum
miklu og margvíslegu störfum
haras. Heimili þeiirra einkenndist
af rausn og myndarskap hjón-
anraa og þeir eru ótaldlr, sem
þar nutu einstakrar gestrisni og
fyrirgreiðsiu þeirra beggja.
Böm þeirra Amgríms og l>yrí-
ar eru tvö: Guðrún Arraa 13 ára
og Davíð Jón 6; ára. Bæði eru
þau mannvænieg og góðom ko«t
um búin, enda mun nú á þau
reyna, er þau verða af þeirri
miklu umsjá og umliyggju sem
hann ætíð bar fyrir þeiin.
Kynni okkar. Arragrtms hófust
vorið 1947 er við báðir þreytt-
um inntökupróf í Kennaraskóla
ísliands. Þessi kynni breyttust
t Soniur mirm, Jóel Om Ingimarsson, lézt að heiimili siínu, Æg-is- siðu 72„ 3. þ. m. Elín Jóelsdótt.ir, sonur og systkin. t Mijiiningarathöfn um móður aikkar, Hansínu Bjömsdóttur, frá Teigarhorni, fer fraim frá HaifligrímsiMrkju þriðjudiagiran 13. febrúar M. 1,30. Fyriir hönd varadam'ainnia. Elísa Jónsdófrtír.

t Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfall og útför, LÁRUSAR Þ. BLÖNDAL, kaupmanns, Miklubraut 52. Fyrir hönd aðstandenda Björn Blöndal, Gísli Blöndal.
fljiótliega í vfeiáttm eftir að við
■ voruim báðiir ætztir þar á skófa-
bekk og rínátta okfear hefur
haldizt óslitið æ siðan. F.ftir þvi
sem árín liðu styrktist ofekar vin
átta og viraátta tókst með kon-
um okkar beggja og bömum.
Það er þrí naargs að mhmast,
Arngrferamr minn, er ég sit og
sferifa i stórmm dráttum ævifieril
þinn. Minningamar þyrpast að
j og yljk ranér um hjartarætur og
svo- man verða um ókomna tíð,
þrí hiraar góðu miraningar eru
| nrakkuð, sem aldrei verður
i íwartw tekið, þótt vferir hverfi á
1 aimað tilverastig. Ég trúi því að
við eigum eftir að hittast aftur
og taka þá upp þráðinn að nýju.
Þrí fcveð ég þig að sinni rínur,
og geri orð skáldsins að mínum,
er hiann segir:
! „Fast ég trúi: Frá osis leið
vinirr miniT tfl vænna funda
og verka frægra, sæll að skunda
fullkomniimar fram á skeið.“
J.H.
Þökk mín fylgi þér inn í lönd
ei'MfðarrTmar, fyrír hefl-
steypta og einlæga vináttu í nær
t aJdarf jórðung.
Ég og f jölskylda mín sendum
eftíríffan® erginkonn, böm-
um og móðúr Amgríms Jónsson-
ar„ svo og öðrum vandamönnum
haras iniiilegar samúðarkveðjur.
Jón Árnason.
EÍTH, KVEÐJA
Margair berraskuminningar frá
Flateyri eru bundnar
1 fraEnkit mirarai, Svanbjörgu Arn-
grfmsdóttur, sem kom tii for-
etdra rarirana að norðan til þess
að hjálpa móður minni með
barnahópinn. Hún var þá ung
| sfriMka, falleg og skemmtileg og
það tókrast miklír kærleikar með
I okkiar Síliam og herarai. Hún varð
háMgerO fóstra okkar, og móð-
I hr rraíra leit affltaf á haraa sém syst
ttr sfeiia eða fósturdóttur. ÍTg veit
ekki, hve leragi hún hefir upp-
hafitega ætlað að dvelja hjjá okk
t*r - meran voru ekki aHtaf að
í bafa rísfaskipti í þá daga — en
; dvöt heraraar í þorpirau varð Hf
henraar svo tö aHt„ þrí að hún
' kyramtist ungam og efnileg-
um marani, sem húra gekk að eiga.
Það var Jóra Þorbjörrasson, úr-
valsmaðrar, sem látinra er fyrir
í mörgum ánrm. Á þessu
skeiðí sögunnar þótti raiér ekki
sériega vaent sm Jón, því að mér
fararast hann tafea Svanbjörgu
frá okfewr. Þetta voru viðbrögð
iitils barns — eflaust eðlileg. En
svo kom Addi fltH og þá breytt-
ist ailt. Harm varð mikið eftir-
S lætl bjá ofekur öllum, sér-
staklega okkur systrunum, sem
þóttumst vera ómissandi barn-
fóstrur í tbna og ótfena.
Það er hanra, sem er kvaddur
|í, dag„ Xátinn iaragt um aldur
fram frá konu og ungum böm-
um og skóiastarfi, sem átti hug
1 haras allara. Arragrímur bar nafn
móðurafa síns, en mðður-
amma hans var Ingigerður Sig-
1 fúsdóttrr, alsystir föður þeirrar,
er þessar iínur ritar. SvanbjÖTg
S frænka Iiefir nú orðíð að sjá á
bak augasteini sínum. Þau voru
svo samnrýrad foná fynstu tið og
svo kært á milli þeirra að fá-
titt er. Húra fylgdi honum til
Dýraljarðar, er hann tófc við
stjórn skólans að Núpl, hún
fylgdi honum til Reykjarík
ur, þegar baran tók við stjóm
nýs skófa á sJL harasti. Ég held
húra hefði fylgt horauira hvert sem
var.
Arngrímur var fjarska
skemmtílegt bam, mikifl fjör-
feáflíiar, laflflegitiir ««g alfiitaif brois-
andx eða skefliihflæjandi, enda al
inn iupp á einsitaMiega kærleiks-
riku heimili. Hann var stundum
óþekkur fannst okkur, staauk
úr vistinrri, þegar ríð áttum að
fóstra hann, er móðir hans var
við vfeiiTO, og afltaf strauk hann
FramhaJd á bls. 31.
SKILTI A GRAFREITI
OG KROSSA.
Flosprent s.f. Nýlendugötu 14
sicni 16480.