Morgunblaðið - 05.02.1974, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. FEBRUAR 1974
^ 22122-
RAUOARÁRSTÍG 31
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
TS 21190 21188
TEL 14444*25555
BÍLALEIGA car rental
SENDUM
Hverf isgötu 18
86060
/£5bílaleigan
'felEYSIR
CAR RENTAL
24460
I HVERJUM BÍL
PIO MEER
ÚTVARP OG STEREO
KASETTUTÆKÍ
VELDUR,HVER
t SAMVINNUBANKINN i
m
HELDUR
Bílaleiga
GAB BENTAL
Sendum
14*41660-42902
“SKODA EYÐIR MINNA.
Shodb
■ UtGAH
AUÐBREKKU 44-46.
SÍMI 42600.
FERÐABÍLAR HF.
Bílaleiga. —i Sími 81260.
Fimm manna Citroen G.
S. station. Fimm manna
Citroen G.S. 8 — 22
manna Mercedes Benzi
hópferðabílar (m. bílstjór-
um).___________________
MIR RUKR
UieSKIPTin SERI
nucLVsn í
3H9rði»m5laí>itiu
l STAKSTEINAR
Einkennilegur
leikur
ÞESSA dagana fer fram
einkennilegur leikur í stjórnar-
ráðshúsinu við Lækjartorg.
Rfkisstjórn landsins situr þar
og hefur öryggismál þjóðar-
innar að leik. Þar er ekki spurt,
hverjir séu öryggishagsmunir
tslendinga. heldur er spurt,
hvað er hægt að gera f málinu,
svo að rfkisstjórnin springi
ekki. Allt gengur nú út á að
hugleiða, hvað Alþýðubanda-
lagið geti samþykkt í varnar-
málunum. Framsóknarmenn
setja fram tillögur, sem utan-
ríkisráðherra „kynnir“ á opin-
berum vettvangi, en fæst þó
ekki til að svara þýðingarmikl-
um spurningum um, hvað í tii-
lögunum felist. Þó liggur fyrir,
að f þeim er gert ráð fyrir, að
hér verði áfram eftirlitsstöð,
sem nægi til að við sinnum
skyldum okkar gagnvart öðrum
aðildarþjóðum Atlantshafs-
bandalagsins, og að ekki bresti
sá hlekkur í varnarkeðjunni,
sem herstöðin á Keflavíkur-
flugvelli er.
1 tiliögunum er á hinn
bóginn ekki gert ráð fyrir, að
beinum varnarhagsmunum
ISLENDINGA verði sinnt.
Einungis á að sinna varnar-
hagsmunum bandaiags-
þjóðanna og þá varnarhags-
munum Islendinga að þvf
marki, sem þeir fara saman. Og
nú má daglega sjá á sfðum
Þjóðviljans, að Alþýðubanda-
lagið ætlar að ganga að þessu. t
sl. viku birtist f biaðinu álykt-
un miðstjórnar Alþýðubanda-
lagsins um málið. Þar sagði
m.a.: „Miðstjórninni er á hinn
bóginn Ijóst, að þar sem
óhjákvæmilegt reyndist að
fallast á það við myndun
núverandi rfkisstjórnar, að
Island yrði f NATO enn um
sinn, fylgja þeirri aðild vissar
kvaðir."
Það er út af fyrir sig ánægju-
legt, að Alþýðubandalagið
skuli viðurkenna, að aðildinni
að Atlantshafsbandalaginu
fylgi sú skylda okkar Is-
lendinga, að leggja okkar af
mörkum til sameiginlegra
varna bandalagsins. Einhver
hefði nú einhvern tíma ekki
trúað, að slfk yfirlýsing kæmi
úr þeim herbúðum. Það er á
hinn bóginn hitt, sem afhjúpar
gæfuleysi þessarar ríkisstjórn-
ár f öryggismálunum, að beinir
öryggishagsmunir tslendinga
eru fyrir borð bornir f þessum
tillögum, a.m.k. eftir þvf sem
séð verður. Nú á eingöngu að
hugsa um varnir bandaiags-
þjóðanna, en ekkert að hugsa
um, að hér verði varnarlið, sem
sinni beinum landvörnum á
Islandi.
Þetta sýnir betur en flest
annað, hvað það er, sem ræður
ferðinni hjá ríkisstjórninni f
þessu þýðingarmikla máli. Það
eru ekki hagsmunir Islendinga
sjálfra, heldur fer nú allt eftir
þvf, hverju Alþýðubandalagið
getur kyngt af stóru orðunum,
svo að rfkisstjórnin geti enn
um sinn setið við völd. Morgun-
blaðið hefur að sjálfsögðu
ekkert á móti þvf, að Alþýðu-
bandalagið > kyngi óábyrgum
yfirlýsingum sfnum um
öryggismál landsins, en full
ástæða er til að menn geri sér
fulla grein fyrir þeim
hráskinnsleik, sem nú á sér
stað í stjórnarráðinu.
Merkin
sýna verkin
Einn blaðamaður við Þjóð-
viljann ritar pistil f blað sitt sl.
sunnudag, þar sem hann
hneykslast á því, að blaða-
manni frá Þjóðviljanum skuli
ekki hafa verið boðið á ráð-
stefnu, sem samtök um
vestræna samvinnu héldu nú
um helgina. Einnig finnst hon-
um ekki gott að hafa ekki verið
boðaður á blaðamannafund,
sem forgöngumenn undir-
skriftasöfnunarinnar Varið
land efndu til. Telur blaðamað-
urinn þetta vera hina mestu
svfvirðu og ósamrýmanlegt lýð-
ræði.
Astæðurnar fyrir. þvf, að
blaðamaður Þjóðviljans var
ekki boðaður á þessa fundi eru
sennilega afar einfaidar. Þeir,
sem þarna áttu hlut að máli,
vita eins og allir þeir, sem
fylgjast með skrifum dag-
blaðanna, að blaðamönnum
Þjóðviljans er ekki treystandi
til að skýra hlutlaust frá mál-
um. Allra sfzt, þegar um er að
ræða málefni, sem ekki falla að
opinberri lfnu blaðsins. Þetta
hafa skrif blaðsins sjálf stað-
fest að er rétt mat. Ekki sfzt
skrif þess „blaðamanns", sem
framangreindan pistil ritar.
Nýjum Ingólfi Arnarsyni
FYRIR fáum dögum sigldi í
Reykjavikurhöfn nýr, glæsilegur
skuttogari, „Ingólfur Arnarson"
RE 201, eign Bæjarútgerðar
Reykjavíkur, hinn fjóði þeirra
sex skuttogara, sem smíðaðir eru
á Spáni samkvæmt samningum
ríkisstjórnarinnar. Aður eru
komnir til landsins af þessum tog-
urum þeir „Bjarni Benediktsson“
og „Snorri Sturluson“, eign Bæj-
arútgerðar Reykjavíkur og
„Júni“, eign Bæjarútgerðar Hafn-
arfjarðar.
Af þessu tilefni bauð útgerðar-
ráð Bæjarútgerðar Reykjavíkur
nokkrum gestum um borð í
„Ingólf Arnarson“ í fyrradag þar
sem skipið liggur í Reykjavíkur-
höfn, framámönnum í togaraút-
gerð, borgarstjóranum í Reykja-
vík, Ráðherrum, bankastjórum og
öldnum togarasjómönnum.
Sveinn Benediktsson, formaður
útgerðarráðsins, bauð gesti vel-
komna. Minnti hann á, að þetta
nýja skip bæri nafn og einkennis-
stafi fyrsta nýsköpunartogarans,
sem Islendingar eignuðust að af-
lokinni síðari heimsstyrjöldinni,
og sem jafnframt hefði reynzt ein-
hver mesta happafleyta íslenzka
togaraflotans síðan. Kvaðst hann
vona, að gifta hins eldra skips,
sem enn stæði vel fyrir sínu,
mætti fylgja þessum nýja, glæsta
farkosti.
Sveinn Benediktsson rakti að
nokkru útgerðarsögu hins eddra
„Ingólfs Arnarsonar", sem nú
ber nafnið „Hjörleifur", og ýmis
gæfumerki, sem sér sýndust, að
því skipi hafi fylgt, er það kom til
landsins. Kvaðst hann vona að
svipuð merki nú spáðu hinu nýja
skipi sviðaðri giftu.
Sveinn Benedikrsson skýrði frá
því, að hinn fyrsti skipstjóri á
hinum eldra „Ingólfi Arnarsyni"
hefði verið Hannes Pálsson, sem
valinn var úr hópi margra úrvals-
skipstjóra, sem völ var á. Fylgdi
honum mikil gifta, ekki aðeins
um aflafeng heldur og mann-
björg, svo sem kunnugt er. Þá tók
við skipinu nokkru eftir að Hann-
es lét af skipstjórn Sigurjón
Stefánsson, sem gegndi starfinu
fram til ársins 1972, eða um
tveggja áratuga skeið. Og aldrei
hefði því skeikað, að afkoma
skipsins hafi verið með ágætum.
Nú tæki Sigurjón Stefánsson við
stjórn hins nýja skips, og kvað
Sveinn það vera von sína og ósk,
að gifta og gæfa mætti fylgja
skipi, skipshöfn og nafni.
Birgir Isleifur Gunnarsson
borgarstjóri tók til máls, og ræddi
nokkuð í upphafi um fjárhags-
vanda togaraútgerðarinnar í dag,
og þá sérstaklega Bæjarútgerðar
Reykjavíkur. Hann benti á, að
Reykjavík ætti útgerðinni og ekki
sízt togaraútgerðinni vöxt sinn og
viðgang að þakka. Allt benti nú til
þess, að Reykjavík yrði ekki sízt
að byggja á togaraútgerð í fram-
tíðinni, ef hún ætti að blómgast
sem stórborg á tslandi. Hann
kvaðst fagna komu þessa skips til
Reykjavíkur, eins og annarra
sams konar skipa, og árnaði hin-
um rlýja „Ingólfi Arnarsyni“,
skipstjóra hans og skipshöfn allra
heilla.
Nokkrir gestir tóku til máls,
Skúli Pálsson, Steindór Arnason
og Loftur Bjarnason, fyrrverandi
formaður F.I.B., sem allir höfðu
stundan sjómennsku um langan
eða skamman tíma. Rifjuðu þeir
upp aðbúnað og vinnuskilyrði á
togurum áður fyrr og kváðu eng-
um ungum manni vorkunn að
stunda sjómennsku á slíku skipi
sem „Ingólfi Arnarsyni" hinum
nýja.
I framhaldi af þesu gat Sveinn
Benediktsson þess, að nú væri
vaktmaður í „Ingólfi Arnarsyni“
Guðmundur H. Guðmundsson, 86
ára að aldri, sem stundað hefði
sjómennsku alls 67 ár, þar af 54 ár
sem togarasjómaður.
Kjartan Jóhannsson, formaður
útgerðarráðs Bæjarútgerðar
Hafnarfjarðar, kvaddi sér hljóðs
og kvaðst vilja nota þetta tæki-
færi, er nú kæmi til landsins hið
fjórðaskip sem samninganefnd rík
isstjórnarinnar hefði samið um
smíði á á Spáni, undir forustu
Sveins Benediktssonar, til að
þakka Sveini fyrir þrotlaust starf
og mikla fyrirhöfn, sem hann
hefði aldrei talið eftir, til að koma
í kring kaupum á þessum glæsi-
legu skipum.
Loks þakkaðí Sigurjón Stefáns-
son skipstjóri góðar óskir í sinn
garð og skipshafnarinnar.
Hér fer á eftir lýsing á hinu nýja
skipi.
Togarinn Ingólfur Arnarson
RE 201 er hinn fjóði af sex togur-
um, sem samið hefur verið um
smíði á vegna íslenzku ríkis-
stjórnarinnar hjá skipasmíðastöð-
inni AstiIIeros Luzuriaga S.A.,
Pasajes de San Juan á Sþani, en
af þessum sex togurum verða þrír
í eigu Bæjarútgerðar Reykjavík-
ur.
Skipið er í ísklassa II sam-
kvæmt Lloyds reglum. Mesta
lengd togarans er 68,7 metrar,
milli lóðlína 59 metrar, breydd
11,6 metrar, dýpt frá millidekki 5
metrar, dýpt frá efra dekki 7,5
metrar, djúprista fullhlaðins 5
metrar. Skipið er 968,79 brl. að
stærð samkvæmt hinum nýju
mælingareglum. Samkvæmt hin-
um eldri mælingareglum hefði
skipið mælzt um 1417 brl., sam-
kvæmt upplýsingum Siglinga-
málastofnunarinnar. Bygging tog-
fagnað
arans hófst hjá skipasmíðastöð-
inni í ágústmánuði 1971. Skipin
höfðu verið tankprófuð hjá Hya
Laborafarium i Lyngby i Dan-
mörku samkvæmt tillögu Hjálm-
ars Báðarsonar, isiglingamála-
stjóra, og er það því að þakka, hve
miklar sjóborgir skipin eru.
Skipið er búið tveimur aðalvél-
um af MAN gerð, og er hvor um
sig 1410 hestöfl, og framleiða því
aðalvélar skipsins 2820 hestöfl.
Tvær ljósavélar eru í skipinu,
önnur af MAN gerð, 230 hestöfl,
hin af Caterpillar gerð, 67 hestöfl.
Skipið er með skiptiskrúfu af
Escher Wyss gerð, sem stjórnað
er eftir atvikum af stjórnpalli eða
úr vélarrúmi. Skipið er búið öll-
um venjulegum fjarskiptatækj-
um, gírókompás og sjálfstýringu,
tveimur ratsjártækjum af Kelvin
Hughes gerð, einnig fiskileitar-
tæki frá Atlas, sjálfritandi með
stækkurum af nýjustu gerð
höfuðlínumæli af Elac gerð, sjálf-
virkri miðunarstöð af japanskri
gerð og veðurkortavél. I skipinu
er togvinda af Brússel gerð, drifin
af 520 hestafla rammótor. Tog-
vindunni er hægt að stjórna af
stjórnpalli eða af þiifari. Auk
þess eru tvær aukavindur stað-
settar á afturskipi, hvor fyrir 5
tonna þunga.
Tvær vindur (grandaravindur)
með 4 tromlum hvor, eru sín hvor-
um megin við aðaltogvindurnar.
Með þessu móti er ávallt unnt að
hafa tvö troll tilbúin til veiða, en
fram til byggingar þessara fjög-
urra togara hefur á skuttogurun-
um aðeins eitt troll verið tilbúið.
Jafnframt þessu hafa verið gerð-
ar breytingar á fyrirkomulagi á
dekki, sem gera þetta mögulegt.
Fjarskiptatæki eru frá M.P. Pet-
ersen,
Skipstjóri á skipinu er Sigurjón
Stefánsson, en hann hefur áður
um langt árabil verið skipstjóri á
togaranum Ingólfi Arnarsyni.
Fyrsti stýrimaður er Grimur
Jónsson, fyrsti vélstjóri I heim-
ferðinni og I fyrstu veiðiför skips-
ins verður Alfreð Júlíusson, en
síðar tekur við Ari Guðmundsson.
Eftirlitsmenn með smíði skips-
ins voru þeir Erlingur Þorkelsson
vélfræðingur og Alfreð Júliusson
vélstjóri. Einnig hefur flokkunar-
féiagið Lloyd Register of Shipp-
ing i London haft eftirlit með
smíði allra sex skuttogaranna.