Morgunblaðið - 15.09.1974, Qupperneq 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. SEPTEMBER 1974
Skýrsla um
helmsðkn Slagslðunnar...
Nú var engin þörí
fyrir enskar afsak-
anir. Þetta var ramm-
Islenzkt hailó, já,
mikið ef það var ekki
keflvfskur hreimur af
þvf!!
Blaðamaðurinn
renndi þvf öndinni
niður aftur og sagði
svo (og spurði
svo???): „Er hann
Magnús heima?“
Já, Magnús var
heima. Er ekki ástæða
til að rekja sfmtal
þeirra frekar, nema að
Magnús veitti blaða-
manninum nákvæma
leiðsögn að heimiii
sfnu f Dartford, leið-
sögn sem bæði var
skýr og skilmerkileg.
En samt villtist
Slagsfðumaðurinn og
það var ekki fyrr en
hann var búinn að
hringja f Magnús á ný
úr sjálfsalasfma fyrir
utan bjórkrá — og þar
að auki spyrja lög-
regluþjón til vegar
sfðar — að hann fann
húsíð, sem Magnús
býr f ásamt konu sinni
og tveimur dætrum.
Orsökin var einfald-
lega sú, að hugtökin
hægri og vinstri eru
afstæð, eftir þvf hvort
áheyrandinn snýr
fram eða aftur, með
öðrum orðum, úr
hvorri áttinni hann
kemur til Dartford.
Nóg um það.
• STEIN-
RUNNINN?
Magnús sat inni f
borðstofu með æva-
forna fslenzk-enska
orðabók og var að
reyna að koma fs-
lenzkum hugsunum
sfnum á blað á ensku,
svo að úr mætti verða
texti við nýsamið lag.
„Veiztu hvað er enska
orðið yfir „steinrunn-
inn“?“ spurði Magnús
blaðamanninn, en
blaðamaðurinn mundi
það ekki f svipinn.
Svo var setzt í stofu
og blaðamaðurinn og
Magnús tóku tal
saman, en aðrir fóru
að horfa á gamla
kúrekamynd í lita-
sjónvarpinu.
Skömmu síðar birt-
ust félagar Magnúsar f
Change, þeir Birgir
Hrafnsson, Sigurður
Karlsson og Jóhann
Sigmundsson, en þeir
bjuggu saman f fbúð
annars staðar f Dart-
ford ásamt fjölskyldu
Sigurðar. Þeir Birgir
og Jóhann eru þó bún-
ir að verða sér úti um
annað húsnæði og eru
Ifklega fluttir, þegar
þetta kemst á prent.
Með þvf að blaða-
maðurinn nennti ekki
að burðast með blýant
og blokk, byggir hann
þessa grein eingöngu
á minni sfnu, sem
hingað til hefur yfir-
Blaðamaður Slagsfðunnar hafði búið sig vel að heim-
an, til þess að vera öruggur um að ná sambandi við
strákana í Change, er hann væri kominn til Englands.
Leynivopnið var símanúmerið hjá Magnúsi Helgasyni.
Magnús og félagar hans f Change búa f Dartford, Iftilli
borg stundarakstur frá miðborg Lundúna. Dartford
hefur sérstakt svæðisnúmer og þegar Slagsfðumaðurinn
hafði orðið sér úti um vandaðan síma (af sömu gerð og
Bræðurnir í sjónvarpinu nota), hóf hann hringinguna.
Svæðisnúmerin í Englandi eru bæði mörg og löng og
óteljandi möguleikar á því að ruglast. Því var hann
búinn að æfa sig (í hljóði þó) á alls kyns afsökunum á
ensku, ef hann fengi vitlaust númer.
Stóra stundin rann upp: Suðið f sfmanum benti til
þess, að í einhverju húsi f Englandi væri núna einmitt
sími að hringja. Og svo . . . var tólinu á þeim síma lyft
upp óg hjartnæm stúlkubarnsrödd sagði: „Halló!“
leitt reynzt haldgott.
Þó getur hann ekki
birt tilvitnanir innan
gæsalappa, því að
hann man ekki neinar
setningar þeirra
Change-félaga orð fyr-
ir orð. En megininn-
takið var þetta:
Þeir hafa að undan-
förnu verið að hljóð-
rita lög á stóra plötu
fyrir fslenzkan mark-
að. Þessi lög voru þeir
raunar búnir að æfa
heima á tslandi áður
en þeir héldu til
London og upphaflega
var ætlunin eingöngu
sú að taka þá plötu
upp í hraði og fara
sfðan heim aftur. Slfk
vinnubrögð hafa verið
stunduð af fslenzkum
hljómsveitum um ára-
bil og alltaf hefur við-
kvæðið verið það
saraa, er heim var
komið: „Ef við hefð-
um bara getað verið
lengur f upptökustúdf-
óinu, þá hefði platan
orðið betri. En tfminn
var bara svo naumur.
ÓMÖGULEG
VINNU-
BRÖGÐ
Eftir fárra daga
dvöl f London og nokk-
urra stunda vinnu f
stúdfóinu komust þeir
Change-félagar að
þeirri niðurstöðu, að
svona vinnubrögð
væru ómöguleg. Þeir
tóku þvf ákvörðun,
sem að margr'a dómi
var djörf: Þeir ákváðu
að setjast að f Eng-
landi um skeið, helzt f
heilt ár, til að vinna að
tónlist sinni og plötu-
upptökum, með það að
markmiði, að ná þvf
bezta út úr tónlist
sinni og sjálfum sér.
Hljóðfærin voru þvf
fengin að heiman,
nema söngkerfið, það
var selt fslenzkri
hljórnsveit. Hafizt var
handa um að útvega
fbúðarhúsnæði og þeir
Magnús og Sigurður
fengu fjölskyldur
sfnar út til Englands.
Á endanum fékkst
húsnæði f Dartford og
sfðan fóru hjólin að
snúast. . .
Það er rétt, þessi grein er
dálítið löng, Ef þú, lesandi
góður, nennir ekki að lesa
hana til enda, en vilt samt fá
að vita, svona í aðalatrið-
um, um efni hennar, þá ert
þú heppinn. Slagsíðan ætlar
nefnilega að segja þér um
hvað hún fjallar: Heimsókn
til íslenzku hljómsveitarinnar
CHANGE í London og til
tveggja liðsmanna hljóm-
sveitarinnar John Miles Set,
sem heimsótti okkur íslend-
inga fyrir nokkru síðan.
Báðar hljómsveitirnar eru
bjartsýnar á að ná frægð og
frama í brezkum tónlistar-
heimi innan skamms — en
þú, lesandi góður, færð ekki
að vita hvers vegna þær eru
svona bjartsýnar, nema þú
lesir meira af greininni en
bara formálann . . .
...lll
_ CHANGE
og John
Miles í
Þegar Slagsfðumað-
urinn heimsótti þá
félaga, voru þeir bún-
ir að vera f Eng-
landi f tvo mánuði
og kváðust rétt ný-
farnir að átta sig
á hlutunum. Fyrstu
vikurnar bjuggu
þeir á hótelum og
þeyttust út um all-
ar trissur, bæði f
leit að húsnæði og til
að hlusta á hljómsveit-
ir. En það gerðist svo á
svipuðum tfma, að
þeir fundu húsnæði f
Dartford og að áhugi
þeirra á að eltast við
hljómsveitir dofnaði
stórlega. Þeir höfðu
nefnilega komizt að
raun um, að gæði
enskra hljómsveita
eru harla rýr yfir höf-
uð og aðeins fáar
standa upp úr og eru
áhugaverðar.
! sambandi við
enskar hljómsveitir
eru þær fslenzku mjög
góðar, sögðu þeir fé-
lagar, og sumir fs-
lenzkir hljómlistar-
menn kæmust f
fremstu röð hér f Eng-
landi, ef þeir reyndu.
— Nefndu þeir félag-
ar nöfn eins og t.d.
Gunnar Þórðarson,
Magnús Kjartansson
og Björgvin Gfslason
og töldu raunar, að
einungis örfáir
brezkir gftarleikarar
stæðu samhliða Björg-
vin. Þá töldu þeir
Change-félagar nokkr-
ar fslenzkar hljóm-
sveitir tvfmælalaust
myndu fá plötusamn-
inga f Bretlandi, ef
þær reyndu fyrir sér,
t.d. Pelican og Júdas.
Það er fullt af
ágætum hljóðfæra-
leikurum hér, sögðu
þeir, en samkeppnin
er geysilega hörð og
aðeins þeir, sem hafa
upp á eitthvað frum-
legt að bjóða, hafa
sinn eigin stfl og eigið
efni, geta átt von um
að komast áfram. En
hinir, sem stunda
stælingar, eru f yfir-
gnæfandi meirihluta.
Þess vegna ættu fs-
lenzkar hljómsveitir
og einstaklingar góða
möguleika á að
komast áfram; þeir
hafa upp á eitthvað
annað en stælingar að
bjóða.
• PLÖTURÁ
ÍSLENZKAN
MARKAÐ
útgáfa er aukageta hjá
þvf, einkum til komin
vegna þess, að fyrir-
tækið kom sér upp
upptökustúdfói fyrir
nokkrum árum og vill
tryggja sæmilega nýt-
ingu þess. Gerði það
þvf samninga við eina
sjö listamenn og
hljómsveitir og veitti
þeim afnotarétt af
stúdfóinu að vild, svo
og f járveitingar til að
ráða aðstoðarhljóð-
færaleikara innan
vissra takmarka. Hins
vegar reyndi fyrirtæk-
ið ekki mikið að aug-
lýsa plötur sfnar, þá er
þær komu á markað-
inn, og fyrir vikið
seldust þær tiltölulega
lftið. Helzt voru það
plötur John Miles
Set, sem seldust f
Newcastle og ná-
grenni, en þaðan
er John Miles ætt-
nýtur þar
fylgis. Þá
Plötur
einnig sæmi-
4 Islandi.
lega,
aður og
mikils
seldust
Change
m.a-
Og skal nú haldið
áfram frásögninni af
plötuupptökumálefn-
um Change. Eins og
alþjóð er kunnugt er
hljómsveitin á samn-
ingi hjá brezka fyrir-
tækinu Orange. Raun-
ar er fyrirtækið fyrst
og fremst framleið-
andi að hljómburðar-
tækjum f hæsta gæða-
flokki, en hljómplötu-
jafnhissa og aðrir les-
endur, en þeir sáu þá
frétt.
Change-fyrirtækið
hefur gefið út tvær
litlar plötur með tón-
list þeirra Magnúsar
og Jóhanns. Sú fyrri
var gefin út undir
nafninu Change og
var aðallagið „Yaketty
Vak, Smacketty
Smack“. Þarna voru
þeir Magnús og Jó-
hann einir að verki, þó
með undirleik brezkra
tónlistarmanna, þvf að
þeir Birgir og Sig-
urður gerðust ekki
liðsmenn hljómsveit-
arinnar fyrr en sfðar.
Hin litla platan var
gefin út undir nafn-
inu Pal Brothers og
var aðallag hennar
„Candy Girl“. Sem
fyrr voru þeir Magnús
og Jóhann þar einir að
verki. Eftir að Birgir
og Sigurður bættust f
—
svettin uPP flel
Hins vegar hafa þær
ekki verið gefnar út
annars stað.-.r en f
Bretlandiogá Islandi
og frétt f fslenzku dag-
biaði fyrir allnokkru
um metsölu f Frakk-1
Iandi átti ekki við
nein rök að styðjast.
Urðu þeir félagar
enþauhaia^
gefin út á litlum plot-
um ennþá. Að undan-
förnu hefur hljóm-
sveitin sfðan tekíð upp
fleiri lög og verða á
næstunni gefnar út á
Islandi Iftil plata og
stór plata með þessum
lögum. Ekki um að
ræða neina sérstaka