Morgunblaðið - 15.09.1974, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. SEPTEMBER 1974
39
— Minning
Steingrímur
Framhald af bls. 26
styttri en til stóð, og fluttu þau
um stund á æskuheimili Kristín-
ar, að Vestri-Loftsstöðum, en þar
fæddist þeim sonur, friður og
vænn, skírður Bjarni eftir látnum
frænda. Litlu síðar flytjast þau til
Reykjavíkur, reisa sér hús og
nefna það Reykhóla. Þau rækta
þar grýtta jörð og gera að grónu
túni. Þar fæðist þeim þriðja barn-
ið, yndisleg stúlka og er hún skírð
Ragnhildur Sóley í höfuðið á
ömmu sinni á Loftsstöðum.
Öll giftust börn þeirra Kristínar
og Steingrfms og búa í Reykjavík.
Ölöf var gift Sigurjóni Sveinssyni
byggingarfulltrúa i Reykjavík, er
lést um aldur fram fyrir tæpum
tveim árum.
Bjarni múrari kvæntur Erlu
Kristjánsdóttur, og Ragnhildur
Sóley gift Hjálmari Bjarnasyni
fyrv. bankafulltrúa.
Þótt fjárhagur Steingríms væri
ekki alltaf samkvæmt nútima
upphæðum, einkum fyrri ár
hjónabandsins, kostaði hann öll
sín börn á skóla og kom þeim vel
til manns.
Árin frá 1920-40, urðu margri
fjölskyldunni þung í skauti fjár-
hagslega, m.a. atvinnuleysi.
Þá kom sér vel fyrir Steingrím
iðkun íþrótta á yngri árum, því
alltaf var þörf fyrir hraustmenni
til gæslu og lögreglustarfa, en það
mátti heita, að Steingrimur
sleppti aldrei vinnudegi öll þessi
kreppuár, svo var hann eftir-
sóttur til slíkra starfa, að fyrir
kom að hann lagði nótt við dag,
þegar mikils þurfti við. Svo þegar
Reykjavikurbær stofnsetti vist-
heimili að Elliðavatni 1942, fyrir
geðveika menn, var Steingrímur
fenginn til að veita því forstöðu.
Þangað fluttu hjónin um vorið,
og uppfrá því er hann ávallt
kenndur við Elliðavatn.
Þar hófst langur og strangur
vinnudagur i tuttugu og tvö ár,
hann utan, en hún innanstokks.
Þá fór ekki hluti vinnudagsins í
að skrifa eftir- og næturvinnu, og
allskyns gæslu og aukavaktir
eins ognú tíðkast, nei, þá var unn-
ið af samviskusemi og
hjartahlýju, svo vistmönn-
unum liði sem allra best.
Áður en Steingrímur fór frá
Elliðavatni byggði fjölskyldan sér
nýtískulegt hús að Selvogsgrunni
3 í Reykjavík, þar hefur hann eitt
ævikvöldinu í faðmi fjölskyldu og
vina, þar lifði hann glaður og
sáttur við sitt umhverfi, og bætti
stöðugt við fróðleik sinn með
lestri góðra bóka, enda var Stein-
grimur stórfróður og stálminn-
ugur, slunginn í orðaleik íslenskr-
ar tungu, sérstaklega ljóða, enda
af skáldum kominn.
Ég man Steingrím Pálsson
ungan mann, liðlega tvítugan, og
varð mér starsýnt á manninn
sakir glæsileiks og atgervis.
Mér þótti hann bera af ungum
mönnum og fékk strax traust á
persónunni, þrátt fyrir það, að
fimm ára barnið vildi ekki missa
góðu systur, sem hafði gengið mér
í móðurstað.
Árin liðu, kynningin óx, innri
maður Steingríms kom betur og
betur í ljós.
Það hafði bæst traustur meiður
í Vestri-Loftsstaðafjölskylduna,
gulltryggur, og vitur vel.
Fyrirhyggja og ráðdeild hafði
verið innleidd í fjölskylduna, þar
fór einnig glaðlyndi og góðvild, og
man ég sérstaklega hvað hann
hafði gott lag á unglingum og
minnimáttar.
Steingrímur gekk öruggur til
allra starfa, hvort sem þau voru
andlegs eða veraldlegs eðlis.
Það fer ekki milli mála, að lífs-
braut Steingríms hefur oft legið á
brattann, og ekki voru breidd
klæði fyrir fætur hans á fyrstu
árum ævinnar, en þrátt fyrir það
mætti margur maður vel við una,
sem endaði sitt skeið jafnfætis
honum.
Við frændur og vinir kveðjum
heiðursmann og vottum konu
hans, börnum og öðrum nánustu
ættingjum dýpstu samúð.
Far heill kæri vinur.
Gfsli Jónsson.
NU ERU
ÞAÐ SKÓR!

• ' &■: '.-f' X'J w
ÍÍ-A '■) ■ ■
• Átt y..\ * ? ... -
■-/ -■'*» - *%. ** ■• - ' •'*■- ■•■•
• '#%?■; i '■''.■
& ’áSM- :t •,. .,
- <• • - '»ív
Allt 1. flokks leðurskór
\ >'■*'' ** ■
ih ■ ■ >4,
iff 7/f / J
v. 4 f ■ 1 f 1 Uf
irfch*.
C -
i -&>-
>, ;jSs-
í
-j’ «--4'
"■ 'Wzm'i
áfg^ TÍZKUVERZLUN UNGA FÓLKSINS
KARNABÆR
SKÓDEILD — AUSTURSTRÆTI 22 — SÍMI 28460.