Morgunblaðið - 21.09.1974, Page 21

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 21. SEPTEMBER 1974
21
Evelyn
Anthony:
LAUNMORÐINGINN
Jóhanna v
Kristjönsdöttir
þýddi /
2
má hann ekki vita, að ég spurði
þig. Það myndi eyðileggja allt.
— En ég skil ekki, sagði Elisa-
beth í mótmælaskyni. — Hann
þarf ekki nema lyfta litlaputta, þá
fær hann alla ...
— Nei, ekki 1 þetta skipti, svar-
aði King. — Að þessu sinni verð-
ur hann að treysta vinum sínum.
Og þér, góða mín. I þetta skipti er
hann ekki 1 þeirri aðstöðu að
hann geti gert neitt í þessu sjálf-
ur. Eg fer á þriðjudaginn kemur.
Hugsaðu máiið og hringdu f mig á
morgun.
Síðan hafði hann breytt um um-
ræðuefni og ekkert, sem hún
sagði, gat fengið hann til að taka
málið fyrir að nýju. — Hugleiddu
þetta og láttu mig vita.
Meira vildi hann ekki segja.
Þegar hann hafði skilið við hana
úti fyrir íbúð hennar í 53stræti
hafði hún líka hugsað um það,
sem hann sagði. Henni fannst hún
standa 1 þakkarskuld við Huntley
frænda sinn. Eftir slysið hafði
hann boðið henni til heimilis síns
1 Freemont og verndað hana á
allan hátt og séð um hennar mál,
svo að hún þurfti ekki að hafa
neinar áhyggjur af ávöxtun
þeirra miklu fjármuna, sem faðir
hennar lét eftir sig. Hann hafði
boðið henni hvers kyns hjálp og
fyrirgreióslu, sem hægt var að
hugsa sér. Hann stakk upp á hún
færi 1 ferðalag til að dreifa hugan-
um. Hann hafði ekki skipt sér að
öðru leyti sérstaklega mikið af
henni. En á sinn hátt hafði hann
verið vingjarnlegur. Og ef hún
færi nú í þessa ferð, hver myndi
þá sakna hennar, hugsaði Elisa-
beth með sér. Hennar beið ekkert
sérstakt nema runa af kokkteil-
boðum og kvöldverðarboðum og
fundastörfum með líknarfélög-
um, sem hún var verndari fyrir.
Hún gat sett niður föggur sínar og
farið sína leið og það yrðu fáir,
sem tækju eftir þvf, að nokkuð
hefði gerzt.
Hún beið ekki til morguns að
láta Eddi King vita. Hún hringdi
til hans um kvöldið og sagðist
hafa ákveðið að koma með hon-
um.
Elisabeth leit á armbandsúrið
og veifaði f þjón til að borga kaff-
ið. King hafði aðeins verið eina
nótt á Excelsiorhótelinu. Hann
tiafði sagt til skýringar, að hann
byrfti að hitta hóp iðnrekenda í
Uilanö, sem hann vonaðist til að
dldu leggja fé í ítölsku útgáfuna
á stjórnmálariti því, sem hann var
útgefandi að. Hann bjóst við að
verða allan næsta dag og gista f
Mílanó. Þau ákváðu að hittast úti
á flugvellinum og taka vélina til
Beirut.
Elisabeth varð litið á ungt par,
sem sat rétt hjá henni og það
leiddi hugann að Peter Mathews.
Hún var ekki beizk eða gröm í
hans garð. Hún óskaði þess eins,
að hann hefói ekki fært henni
heim sanninn um, hversu lífið var
innantómt án ástar.
Hún stöðvaði leigubíl skammt
frá og bað bílstjórann að aka til
hótelsins að ná í farangur hennar.
Hún hafði setið á litla kaffihúsinu
og hugsað til baka og það var
óráðlegt. En þá komst hún hjá að
hugsa um framtíðina, það var
nokkurs virði. Hún hafði ekki
þurft að hugsa um ferðina til
Beirut með Eddi King. Hann
hafði ekki látið neitt frekar upp-
skátt á leiðinni til Rómar. Hann
sagðist ætla að segja henni það,
sem hún þyrfti að vita, þegar á
ákvörðunarstað kæmi. Hann
hafði brosað þegar hann sagði
þau orð og þrýst hönd hennar.
Hún hafðihrokkiðvið, þegar hann
þrýsti hönd hennar. Einhveín
veginn var öll snerting við King
henni mjög ógeðfelld, og hún
hafði ósjálfrátt orðið smeyk og
farið að velta fyrir sér í hvað hún
hefði verið að ana. Frá því augna-
bliki hafði ferðin orðið ógeðfelld.
í New York hafði henni fundizt
þetta dularfullt og auk þess gott
ráð til að losna frá sjálfri sér um
stund. En nú þegar bíllinn
brunaði í átt til flugvallarins varð
Elisabeth að viðurkenna að þetta
var allt í senn dularfullt og órök-
rétt. Ef engin hætta var þessu
samfara, ef allt var löglegt, þvf
gat þá King ekki sagt henni,
hvaða hlutverki hún hafði að
gegna í þessu — hvers vegna
hafði hún ekki sett honum stólinn
fyrir dyrnar og krafizt þess að fá
að vita meira ... En bíllinn rann
inn um flugvallarhliðið, tösk-
urnar voru teknar úr bílnum og
hún gekk inn til að sýna farmiða
sirin og láta skrá sig inn. Eddi
King stóð og beið eftir henni. Nú
var of seint að snúa við.
Það var febrúar í Beirut.
Og kalt. Ríku erlendu ferða-
mennirnir voru löngu farn-
ir heim til sín, að strönd-
inni við ríkisbubbahótelin hafði
verið breytt yfir sólhlífarnar og
sjórinn var grár en ekki blár og
sléttur. Þau bjuggu á St. Georgs-
hótelinu, sem var frægt, kannski
vegna þess að þar hafði njósnar-
inn Philby haldið til á sínum
tíma.
Maðurinn gekk í áttina að gisti-
húsinu. Þar var hvergi sálu að sjá.
Vindurinn frá hafinu næddi um
hann og hann bretti upp kragann.
Hann gekk hraðar, en þegar hann
kom móts við hótelið, staðnæmd-
ist hann andartak og kveikti sér 1
sígarettu.
Hann hafði fengið þessi fyrir-
mæli. Þau virtust fáránleg i sjálfu
sér, en hann fór eftir þeim út í
æsar. Hann leit ekki upp til að gá
hvort einhver fylgdist með hon-
um, vegna þess hann vissi að
horft var á hann innan
úr hótelinu. Svo kastaði
hann eldspýtunni frá sér og
hélt áfram göngunni. Skammt
frá var strætisvagnaskýli og
þegar hann kom þangað var hann
farinn að skjálfa af kulda.
Þar var fyrir stúlka, sennilega
ekki eldri en fjórtán fimmtán ára.
Hún gaf honum til kynna hver
atvinna hennar væri. En hann
gerði sér ekki þá fyrirhöfn að líta
upp.
— Ég hef enga peninga. Farðu í
burtu, sagði hann á arabisku.
Tann bölvaði henni ekki né
hrækti á hana, eins og hennar
eigin landar gerðu, þegar þeir vís-
uðu henni á bug. Hann var
Minnisvarðií
Innri- Njarðvík
NÆSTKOMANDI sunnudag, 22.
sept. kl. 2 síðd. verður haldin
guðsþjónustu í Innri-Njarðvfkur-
kirkju. Minnst verður 30 ára
endurvígsluafmælis kirkjunnar,
_en hún var endurvígð 24. sept.
1944. Þá hafði hún verið lögð
niður sem sóknarkirkja í 27 ár.
Að kirkjuathöfninni lokinni á
morgun, verður afhjúpað minnis-
merki um þjóðhátíð sem þar var
haldin fyrir 4 innstu hreppa Gull-
bringusýslu dagana 15,—16. ágúst
1874. Hálfum mánuði áður, 2.
ágúst hafði verið haldin þjóðhátfð
á Garðskaga fyrir ystu hreppa
syslunnar. Minnismerkið sem hér
um ræðir er stór steinn sem
komið hefur verið fyrir þar sem
þjóðhátíðin fór fram árið 1874. Er
steinninn um 11 tonn á þyngd og
er á þriðja metra á hæð, sérkenni-
legur að lögun. Hann fannst i
næsta rigrenni við staðinn. Á
steininn er fest koparplata með
áletrun á. Að þessum athöfnum
loknum býður hreppsnefnd
Njarðvíkurhrepps viðstöddum
gestum til kaffidrykkju f
safnaðarheimili Innri-Njarð-
víkur.
Kaffisala
Lionsklúbbs
Kópavogs
ÁRLEG kaffisala Lionsklúbbs
Kópavogs verður haldinn sunnu-
daginn 22. september í Kópaseli,
sumardvalarheimilinu að Lækjar-
botnum. Hefst kaffisalan kl.
14.00, en sama dag verður réttað í
Lögbergsrétt sem er i næsta
nágrenni.
öllum ágóða verður eins og
undanfarin ár, varið til
Minningarsjóðs Brynjúlfs Dags-
sonar, en mikill fjöldi barna
hefur notið sumardvalar undan-
farin ár vegna aðstoðar sjóðsins.
Þá má geta þess að eiginkonur
Lionsmanna munu sjá til þess að
gómsætar kökur verði nægilegar
og Lionsfélagar sjálfir sjá um að
þjónusta við gesti verði góð.
15 áráféll
í áras IRA
Úr því Kalli er með, þurfum við ekki að kvíða skot-
færaleysi.
VELVAKAINiDI
Velvakandi svarar í síma 10-100
kl. 1 0.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags.
Strætisvagn
áLækjartorgi
— léleg
sjónvarpsdagskrá
Kona nokkur, sem kvaðst vera
sjúklingur, hringdi. Hún óskaði
að koma á framfæri kvörtun sinni
um, að strætisvagn nr. 6, sem hef-
ur viðkomustað á Lækjartorgi og
hefur þar yfirleitt 10—12 mín-
útna viðdvöl væri alltaf lokaður
þar til rétt áður en haldið væri af
stað. Hún sagði, að vagnstjórinn
færi út úr vagninum, lokaði hon-
um, og kæmi svo ekki aftur fyrr
en brottfararstundin væri runnin
upp. Hún sagði ennfremur, að
þetta væri mjög bagalegt, ekki
sízt fyrir þá, sem væru ekki heilsu
hraustir, t.d. hefði hún séð gamla
konu um daginn, og hefðu sú ver-
ið að yfirliði komin, en enginn
bekkur væri sem hægt væri að
tylla sér á við vagninn. Viðmael-
andi okkar vildi óska eftir breyt-
ingu á þessu, sérstaklega þar sem
veturinn væri núframundan og
allra veðra von.
Um leið vildi hún láta koma
fram, að sér hefði aldrei þótt sjón-
varpsdagskráin lélegri en um
þessar mundir. Sjálf væri hún,
svo sem fyrr var sagt, sjúklingur,
kæmist lítið út, og væri sjónvarp-
ið þvi sín aðal afþreying.
0 Að svara ckki
fyrirspurnum
eða gagnrýni
Húnvetningur skrifar:
„Ein er sú aðferð, sem opinber-
ar stofnanir eru af yfirmönn-
umsínum látnar beita, en það er
að svara ekki fyrirspurnum eða
hvers konar gagnrýni, hvort sem
hún er á rökum reist eða ekki.
— Með þögninni látum við
þetta hverfa og gleymast almenn-
ingi.
í ágústlok var grein í Morgun-
blaðinu eftir Torfa nokkurn
Ölafsson, sem stundum grípur sér
penna i hönd og er þá óhætt að
lesa slíka grein, því að hún á
erindi til fólks.
Grein Torfa á dögunum var
skrifuð að gefnu tilefni, þ.e.a.s. út
af hinu hvimleiða sjónvarpi og
efni í því, eða öllu heldur kynn-
ingu á efni.
1 greininni beindi Torfi fyrir-
spurn til útvarpsráðs.
Ég hef ekki orðið þess var, að
það svaraði greininni, og þar á ég
við það, sem ég sagði áðan, að
svona hluti er reynt að svæfa með
þögninni.
En slíka afgreiðslu má ekki láta
ráðið komast upp með.
Við eigum að sjá svo um þegar
svaraverðar greinar birtast, að
þeim sé svarað.
Húnvetningur.“
# Slysahætta
á Vesturgötu
„Vesturbæingurinn gangandi“
sendir okkur þetta tilskrif:
„Hvi i ósköpunum er Vesturgat-
an ekki breikkuð um 4—5 metra
sunnan megin, á móts við Naust
og niður að reiðhjólaverkstæðinu
Baldri (Aberdeen)?
Umferðin milli Garðastrætis og
Grófarinnar er gífurleg, og þar
fara jafnt um vörubílar, strætis-
vagnar og litlir bílar.
Hvað um slysahættu við Grófar-
hornið og bílastæðið beint á mótí?
Hvað segir gatnamálastjóri?
„Vesturbæingurinn gangandi".
Vesturbæingurinn virðist nú
ekki leggja á sig mjög miklar
gönguferðir um vesturbæinn,
a.m.k. virðist hann ekki hafa kom-
ið auga á rikjandi hættuástand
ofar á Vesturgötunni. Það er í
rauninni mesta furða, að Vestur-
gatan skuli ekki fyrir löngu hafa
verið gerð að einstefnuaksturs-
götu, ellegar þá a.m.k. hafi bif-
reiðastöður við götuna verið
bannaðar.
Það er nú svo, að ógerlegt er að
mæta bil á Vesturgötunni án þess
að annar bíllinn þurfi að aka upp
á gangstétt og geta menn þá
ímyndað sér hversu þægilegt það
er þegar um er að ræða strætis-
vagn eða stóran vöruflutningabfl.
En umferðin i vesturbænum er
víðar hættuleg en á Vesturgöt-
unni, og á þetta einkum við um
elztu hluta hverfisins. Þar voru
göturnar upphaflega ekki ætlaðar
fyrir svo mikla umferð, sem síðar
hefur orðið þar. Þess vegna virð-
ist nauðsynlegt að gera raunhæf-
ar ráðstafanir, eins og t.d. þær að
gera mjóstu göturnar að ein-
stefnuakstursgötum.
0 Gömul egg eöa ný
Neytandi hafði samband við
okkur, og kvartaði undan því, að
erfitt væri að kaupa egg hér í
Reykjavík. Egg væru nú óvart
þannig gerð frá náttúrunnar
hendi, að ekkert væri athugavert
við útlitið, þótt innihaldið væri
ekki eins og til væri ætlazt eða
jafnvel skemmt, en hann sagðist
iðulega verða fyrir því að kaupa
köttinn þannig i sekknum.
Hann sagðist ekki halda, að til
of mikils væri mælzt, þótt ætlazt
væri til að dagsetning væri
stimpluð á eggin, eins og gert var
hér i eina tíð.
Ennfremur sagðist hann hafa
tekið eftir þvi, að stundum kæmu
timabil þegar ómögulegt væri að
fá egg. Ekki sagðist hann trúa þvi,
að varpið dytti úr öllum hænum i
einu, og varla væri það tilviljun,
að eggjaskorturinn gerði yfirleitt
vart við sig rétt áður en verðið
hækkaði.
Neytandinn sagðist vera ánægð-
ur með að kaupmenn hefðu nú
efnt til námskeiðs i meðferð
grænmetis, en lagði til að fleiri
vörutegundir, eins og t.d. egg,
væru teknar með í fræðslustarf-
semi þessari.
Að lokum spurði hann hvernig
það væri eiginlega með Neytenda-
samtökin. Hvort starfsemi þeirra
hefði lagzt niður, eða hvort hún
væri kannski leynileg. Alla vega
sagðist hann ekki hafa heyrt þau
samtök nefnd lengi, og hlyti nú að
vakna sú spurning hvort ekki
þyrfti að endurlifga samtökin,
eða hreinlega stofna ný
Belfast, 19. september. AP.
FIMMTÁN ára gamall kaþólskur
piltur lézt af skotsárum á höfði og
þrfr kaþólskir byggingaverka-
menn særðust í árásum hryðju-
verkamanna I dag. Lögreglan
kenndi öfgasinnuðum mótmæl-
endum um báðar árásirnar.
Arásirnar fylgja í kjölfar til-
ræðis manna úr Irska lýðveldis-
hernum (IRA) við tvo norður-
írska dómara, sem hafa dæmt
hryðjuverkamenn IRA í fangelsi.
„Við óttumst, að þessar síðustu
árásir geti leitt til nýrrar morð-
öldu,“ sagði lögregluforingi.
Sekt fyrir skopmynd
Lissabon, 19. sept.
Reuter.
VINSTRISINNAÐ vikublað hef-
ur verið dæmt til að greiða um
23.000 kr. í sekt fyrir að birta
skopmynd af einum af ráðherrum
portúgölsku stjórnarinnar.
Ritskoðunarnefnd taldi, að
teikning af Galvao de Melo hers-
höfðingja, sem á sæti í stjórninni,
sýndi hann ekki í réttu ljósi.