Morgunblaðið - 22.03.1975, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 22. MARZ 1975
29
17
verð. Eg ætlaði að fá mér bita. Má
bjóða þér eitthvað mér til sam-
lætis?
Þar sem ég gerði þvi skóna að
Hulda sæi af fyllstu samvizku-
semi um föður minn og Einar —
þrátt fyrir allan gauraganginn,
þakkaði ég kærlega fyrir.
Hún útbjó lystugan hádegis-
verð handa okkur og við neyttum
hans úti á svölunum i forsælunni.
Hún kom öllu mjög vel og snyrti-
lega fyrir og við vorum komnar að
kaffinu og sígarettunum, áður en
við höfðum látið útrætt um ýmis
ópersónuleg samræðuefni: tón-
list, leikhús, bókmenntir. Þegar
hér var komið sögu hafði ég og
gert mér grein fyrir því að hún
var bæði létt í lund og kát en hún
hafði afdráttarlausar skoðanir, og
dálítið öfgakenndar á hvorn veg-
inn sem var. Eg hafði einnig
skynjað að maðurinn hennar sem
var kaupsýslumaður í bænum hét
Yngve, að þau voru barnlaus og
henni þótti leiðinlegt að búa ekki
í Stokkhólmi. Nokkrum sinnum á
ári sagðist hún þó bregða sér
þangað til að fara i óperuna og á
tónleika og fara í nokkra tíma hjá
söngkennaranum sinum.
— Ég get ekki hugsað mér að
ryóga alveg niður... Og svo er það
ákjósanleg átylla til að komast í
burtu og fá örlítið loft i lung-
un...
— Þér líður greinilega ekki vel
hér.
Hún gretti sig.
— Ef þú hefðir verið vetursak-
ir í Skógum myndir þú sannar-
lega ekki furða þig á því. Það
gerðist ekkert... maður fer í
þessi sömu afmæli og drekkur
kaffi þindarlaust... Klukkan hálf
tíu á kvöldin er allur bærinn far-
inn að hrjóta og manni líður
ámóta og Þyrnirósu, enda þótt
engin von sé til þess að fallegur
konungssonur komi og vitji
manns...
Hún talaði af mikilli ákefð og
rödd hennar og fas speglaði
eirðarleysi hennar og ókyrrð. Ég
greip gætilega fram í:
— En þú hefur nú manninn
þinn...
Hún hvarflaði augunum flótta-
lega undan... en aðeins andartak.
Svo kinkaði hún kolli og sagði
rólega:
— Hann er ágætur. Og ég er
jafn ástfangin af hnnum og þegar
við giftum okkur lyrir sjö árum.
Og þó... Ef ég væri frí og frjáls
og gæti valið upp á nýtt er ég
hreint ekki viss um ég kysi vistina
hér...
Ég slökkti i sigarettunni sem ég
hafði verið að reykja og sagði
dálítið óþolinmóð:
— Ég hef enn ekki verið hér
fullan sólarhring, en ég get svei
mér ekki kvartað undan því að
ekkert gerist. Eitt lik á dag dugir
mér að minnsta kosti...
Hún hrökk í kút og roði breidd-
ist yfir andlit hennar, en ég fæ
vist aldrei að vita hvað hún hafði
hugsað sér að segja því að nú
birtist lágvaxin vinnustúlka og
sagði að Einar Bure væri í síman-
um og að hann vildi fá að tala við
mig.
— Við mig? Hvernig getur
hann vitað að ég er hér?
— Það er hinn þráðlausi
Skógarsimi, vina mín. Þú hættir
að velta slíkum smáatriöum fyrir
þér, þegar þú hefur dvalið hér um
hríð.
Kaldhæðnin í rödd Lous leyndi
sér ekki, en ég sá hræðslusvipinn
i augum hennar. Þegar ég kom
aftur úr simanum hafði hræðslan
breytzt i einurð. Ég sagði að ég
yrði að fara heim, þar sem allir á
Arbökkum — þar með talið
lögregluliðið með Löving í farar-
broddi — virtust vera að leita
min. Hún strauk varalitnum
hirðuleysislega yfir varirnar, sem
voru þó rauðar fyrir og lýsti því
yfir að hún skyldi labba með mér
heim.
— Það er óralangt síðan ég hef
séð Einar. Og ég fer líka að verða
forvitin að sjá hvað þið eruð
eiginlega að gera þarna hinum
megin.
Mig langaði mest til að vekja
athygli hennar á því að hingað til
hefði henni tekizt að hafa hemil á
forvitni sinni á mjög óvenjulegan
máta, en ég stillti mig og þegar
við gengum inn um hliðið á Ár-
bökkum varð mér ljóst að ég hafði
ekki fengið neitt bitastætt að vita.
Hvað hafði hún verið að gera i
garðinum okkar? Að hverju hafði
hún leitað svona ákaft? Hvers
vegna hafði hún — meðan við
töluðum saman, látið eins og hún
VELVAKANOI
Velvakandi svarar I slma 10-100
kl. 1 0.30 — 1 1.30, frá mánudegi
'til föstudags.
0 Skólaeldhús
í Kópavogi
Vilborg Björnsdóttir hús-
mæðrakennari í Kópavogi skrifar
eftirfarandi bréf:
Það voru góðar fréttir, þegar
mér barst til eyrna, að starf hefði
hafizt í nýju skólaeldhúsi I Þing-
hölsskóla í Kópavogi í byrjun
þessa inánaðar. Saga þessa máls
er orðin þó nokkuð löng. Það var
síðla árs 1950 að mér var sagt frá
myndarlegri skólabyggingu i
Kópavogi, er stæói við Digranes-
veg. Fylgdi það sögunni, að þar
ætti að vera skólaeldhús. Það leið
ekki langur tiini, að ég var búin
að spyrja svo til vegar, að ég náði
tali af frú Huldu Jakobsdóttur í
síina. Jú, það stóð heima, myndar-
skólabygging var að risa, en þegar
ég fór að spyrja uin skólaeldhús,
kom svolítið annað hljóð í strokk-
inn. Lauk svo saintali okkar, að ég
hafði enga von uin að fregna af
skólaeldhúsi þar á næstunni.
Stendur svo enn. Um eða upp úr
1960 sat ég sein fulltrúi á þingi
Landsainbands framhaldsskóla-
kennara sein oftar. Var ég þá flutt
í Kópavog. Þar' hitti ég einn af
kennuruin Gagnfræðaskólans I
Kópavogi, sem nú ber nafnið Vig-
hólaskóli. Tjáði hann inér að
verknáinsálma ætti að rísa við
þann skóla og koina fullkomið
skólaeldhús. Gladdi það inig
injög. Álman var reist, en þegar
ég fór að spyrja uin skólaeldhús-
ið, fékk ég þau svör, að húsnæðis-
vandræði skólans væru svo inikil,
að eldhús væri ekki hægt að inn-
rétta. Mun handavinna og ýinis-
legt föndur vera þar til húsa o.fl.
Árið 1966 gekk ég í Kvenfélag
Kópavogs og var það in.a. gert til
að fá félagskonur í lið með mér að
ýta á skólaeldhúshugmynd inina.
Þar var inikill áhugi fyrir málinu
og sterkur einhugur. Nokkru sið-
ar skrifaði stjórn Kvenfélags
Kópavogs fræðsluráði Kópavogs
og reifaði málið. Bréf barst svo
frá fræðsluráði og var forinanni
og stjórn Kvenfélags Kópavogs
| boðið á fund i Kársnesskóla 9. júli
1969. Þáverandi fræðslustjóri,
Karl Guðjónsson, og forinaður
Kvenfélags Kópavogs, Eygló
Jónsdóttir, lögðu til, að ég yrði
með I þessari för. Flutti ég erindi
uin skólaeldhús og kennslu í
heimilisfræðum. Fræðsluráðs-
inenn og skólastjórar, sein þarna
voru koinnir, spurðu inargra
spurninga, sem ég leysti úr eftir
getu.
0 Eldhús komið
eftir 25 ár
Kópavogskaupstaður hefur vax-
ið ört. Fljótlega varð að reisa
annan gagnfræðaskóla og nú í
vesturbæ — Þinghólsskóla. Var
reiknað ineð kennslueldhúsi í
seinni hluta þeirrar byggingar.
Fyrir uin tveim áruin hófst þar
bygging nýrrar álmu. Þar áttu
tn.a. að koina tvö kennslueldhús.
Um svipað leyti fékk Kven-
félagasainband Kópavogs því
áorkað, að tvær konur, húsinæðra-
kennarar, er það tilnefndi, fylgd-
ust ineð innréttingum eldhúsanna
og störfuðu með arkitektuin
byggingarinnar. Undirrituð var
önnur þeirra. Við leituðum til
ýmissa gagnfræðaskóla í Reykja-
vik og fenguin að sjá skólaeldhús
þar. í þær ferðir fóru ineð okkur,
fræðslustjóri og fræðsluráðs-
menn, arkitektar og skólastjóri
Þinghólsskóla, sitt á hvað eftir
ástæðutn. Þá fóruin við margar
ferðir til arkitektanna, Helga og
Vilhjálms Hjálinarssona, og átt-
um góðar viðræður við þá. Hér er
að hefjast ný kennslugrein i
Kópavogi. Fylgja henni góðar ósk-
ir, þegar hún ýtir úr vör. Um
stjórnvöl hennar haldi hinir
reyndustu og bezt menntuðu
kennarar hverju sinni. Nú er 25
ára baráttu Iokið, ég fagna að
unginenni þau, sem stunda nám i
Þinghólsskóla, njöta nú kennslu i
heiinilisfræðum eins og öðrum
skyldunáinsgreinurn. En enguin
treysti ég betur en röggsainri
skólanefnd og úrvals fræðslu-
stjóra að fá innréttað skólaeldhús
i Vighólaskóla fyrir árið 2000.
Kópavogi, 18. inarz 1975.
Vilborg Björnsdóttir
húsmæðrakennari."
0 Ugla sat
á kvisti
Steinar Guðjónsson, Kapla-
skjólsvegi 65, hringdi. Tilefnið
var bréf ellilifeyrisþega uin verð-
launaveitingu i sjónvarpsþættin-
um Ugla sat á kvisti. Steinar vildi
taka undir skoðanir, sem komu
frain í þessu bréfi, og sagði m.a.:
„Það er greinilegt, að þátturinn
nýtur alls ekki vinsælda í sam-
ræmi við útgjöld. Þótt ég vilji á
engan hátt gera lítið úr frainmi-
stöðu þeirra, sein þarna hafa kom-
ið frain, þá fer að inínu viti frain
bruól með fjármuni í þessum
þáttum. Að mínu inati ætti t.d.
Pétur Gautur að hljóta milljónir í
verðlaun fyrir fraministöðu sina í
þættinuin „Þekkirðu land?“ sain-
ræmisins vegna. Mér finnst þetta
vera peningasóun hjá stofnun,
sem stynur þungan undan fjár-
hagsvandræðuin og fer þar að
auki vafasainar fjáröflunarleiðir
eins og þá að láta inenn borga
afnotagjald af útvarpi, þótt þeir
eigi ekkert útvarpstæki.“
0 Hin hliðin
á málinu
Gagnrýni á ugluverðlaunin
hefur verið ærin hér í dálkunuin
að undanförnu og hefur aðeins
verið fjallað utn inálið frá einni
hlið frain að þessu.
Þess vegna hefur Jón Þórarins-
son dagskrárstjóri Sjónvarpsins
beðið okkur fyrir eftirfarandi:
Að marggefnu tilefni þykir rétt
að taka þetta frain varðandi verð-
launaveitingar i sjónvarpsþættin-
uin „Ugla sat á kvisti“:
Þeir sem koma frain i sjón-
varpsþáttum fá að jafnaði þóknun
fyrir það. Greiðslur til keppenda í
„Uglu-þáttunuin hefðu getað orð-
ið 3^-10 þús. kr. á inann, eða
jafnvel hærri, ef um beinar
greiðslur héfði verið að ræða, en
upphæðirnar hefðu farið eftir
því, hve lengi hver þátttakandi
entist i keppninni.
Þegar þættir þessir voru í
undirbúningi sl. sumar, koin frain
sú huginynd að láta greiðslur
þessar niður falla, en verja áinóta
fjárhæðuin til að verðlauna þá
keppendur, sein sigursælastir
reyndust. Var talið, að þannig
inundi fást meira fjör í þættina og
þeir mundu vekja ineiri áhuga,
einnig ineðal þeirra áhorfenda,
sein heima sitja. í kostnaðaráætl-
un var gert ráð fyrir, að verðlaun-
in gætu nuinið 40 þús. kr. í hverj-
um þætti að ineðaltali.
í reyndinni hefur verðlauna-
upphæðin orðið inun lægri en
áætlað var, eða tæplega 25 þús.
kr. á þátt að ineðaltali í þeiin
ellefu þáttuin, sem teknir hafa
verið upp til þessa (tveir biða
útsendingar, þegar þetta er rit-
að). Heildarupphæðin nemur 273
þús. kr. i stað 440 þús. kr. sam-
kvætnt áætluninni. Eru þá
ineðtalin verðlaun til áhrofenda i
sjónvarpssal (i svonefndum
„spottaleik"), saintals 39 þús. kr.
sein skiptast milli 25 manna.
Þó að þessi fjárútlát sjónvarps-
ins séu þannig 167 þús. kr. undir
áætlun, er ekki þvi að neita, að
273 þús. kr. er allmikil fjárhæð.
En þá er þess að gæta, að
keppendur í fyrrnefndum ellefu
„Uglu"-þáttuin eru 44 talsins
(auk þátttakenda úr höpi
áhorfenda). Ef þessi upphæð
skiptist jafnt inilli þeirra, mundi
hver bera úr býtum rúmlega 6200
kr. Gera má ráð fyrir, að beinar
greiðslur til þátttakenda, ef um
þær hefði verið að ræða, hefðu
getað orðið talsvert hærri að
meðaltali.
Ástæða er til að leggja áherzlu á
það, að i þessari keppni leggur
enginn neitt í hættu af eigin fé,
heldur aðeins þær fjárhæðir, sem
hann hefur unnið í keppninni
sjálfri. Enginn inaður hefur farið
frá þessuin leik fátækari en hann
kom til hans — og örfáir neina
litlu rikari.
Með þökk fyrir birtinguna.
. 20. marz 1975
Jón Þórarinsson,
dagskrárstjóri."
Mótmæla járnblend-
isverksmiðjunni
MORGUNBLAÐINU hefur borizt
samþykkt, sem gerð var á úti-
fundi þeim, sem haldinn var á
Lækjartorgi s.l. föstudag vegna
fyrirhugaðrar málmblendisverk-
smiðju í Hvalfirði. 1 samþykkt-
inni segir, að almennur fundur
haldinn á Lækjartorgi 14. marz
1975 lýsi yfir andstöðu sinni
vegna fyrirhugaðrar byggingar
járnblendisverksmiðju í Hvalfirði
í samstarfi við auðhringinn Union
Carbide.
r
Alyktun
MBL. HEFUR borizt ályktun
stjórnar Landssambands fram-
haldsskólakennara, þar sem m.a.
er vitt sú stefna sem stjórn sam-
bandsins segir rikisstjórnina
framfylgja, þ.e. að færa fjármagn
frá launþegum til atvinnurek-
enda og ýmissa milliliða. Varar
sambandið við þessari stefnu og
hvetur launþega til að standa
saman.
Gítar stolið
FYRIR skömmu var brotizt inn i
dagheimilið Laugaborg við
Laugalæk. Þaðan var stolið vönd-
uðum finnskum gitar af gerðinni
Lardola. Ef einhver hefur orðió
var við slíkan grip við óvenju-
legar kringumstæður, er sá hinn
sami beðinn að hafa samband við
rannsóknarlögregluna.

a ELECTROLUX Eftirtaldir aðilar selja Electrolux heimilistæki:
Akranes:
örin h.f., Skólabraut 31. S. 93-1880
Borgarnes:
Kf. Borgfirðinga. S. 93-7200.
Hellissandur:
Raft. verzl. óttars Sveinbjörnss.
S. 93-6685
Patreksfjöróur:
Baldvin Kristjánsson. S. 94-1295.
Bolungarvfk:
Jón Fr. Einarsson. S. 94-7351.
Isafjörður:
Straumur S. 94-3321.
Blönduós:
Kf. Húnvetninga. S. 95-4200.
Saudárkrókur:
Kf. Skagfirðinga. S. 95-5200.
Siglufjörður:
Gestur Fanndal. S. 96-71162.
Ólafsfjöróur:
Raft. vinnustofan s.f. S. 96-62164.
Akureyri:
KEA S. 96-21400.
Svalbarðseyri:
Kf. Svalbarðseyrar S 96-21338.
Húsavfk:
Grímur ogÁrni S. 96-41137.
Vopnafjörður:
Kf. Vopnfiröinga S. 97-3201.
Egilsstaðir:
Kf. Héraðsbúa S. 97-1200.
Seyðisfjörður:
Kf. Héraðsbúa S. 97-2200.
Eskifjörður:
Pöntunarfélag Eskfirðinga S. 97-6200.
Reyðarfjörður:
Kf. Héraðsbúa S. 97-4200.
Höfn, Hornafirði:
KaskS. 97-8200.
Vestmannaeyjar:
Húsgagnaverzl. Marínós Guðm. S. 98-
1200.
Þykkvibær:
Verzl. Friðriks Friðrikss. S 99-5650.
Keflavík:
Stapafell h.f. S. 92-1730.
Reykjavfk:
Raflux s/f, Austurstræti 8. S. 20301.