Morgunblaðið - 09.08.1975, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. ÁGÚST 1975
Pétur prangari
Hvernig þorir þú hingað, góði maður?“
sagði hún við piltinn. „Hér hefir ekki sést
kristinn maður, síðan ég kom hingað og
það er best fyrir þig, að komast af stað
aftur, ef þú vilt halda lífinu, því þegar
drekinn kemur heim, þá finnur hann
lyktina af þér, og þá gleypir hann þig um
leið, og það þætti mér svo leiðinlegt að
hann gerði“.
„Nei“, sagði pilturinn. „Ég get ekki
farið, fyrr en ég hefi náð þrem fjöðrum
úr stélinu á honum.“
„Þær færöu aldrei“, sagði hún.
En piltur sat við sinn keip, hann vildi
bíða drekans og ná fjöðrunum og fá svör
við spurningunum.
„Jæja fyrst þú ert svona stífur og þrár
þá verð ég liklega að reyna, hvort ég get
hjálpað þér“, sagði konungsdóttir.
„Reyndu hvort þú getur lyft sverðinu,
sem hangir þarna á veggnum".
Nei, piltur gat ekki einu sinni hreyft
það.
„Jæja, fáðu þér þá sopa úr þessari
flösku“, sagði konungsdóttir.
Þegar piltur var búinn að því, og hafði
beðið nokkra stund, átti hann að reyna
/-COSPER
Blessaður flýttu þér annars missi ég af veð-
urlýsingunni klukkan eitt.
V________________________/
aftur, og þá gat hann rétt aðeins hreyft
sverðið.
„Þú verður líklega að fá þér einn sopa í
viðbót“, sagði konungsdóttir.
Það gerði hann, og svo sagði hann
henni, að konungur nokkur hefði beðið
sig að spyrja drekann, hvers vegna hann
gæti ekki fengið hreint vatn í brunninn
sinn annar bað hann að spyrja hvað væri
orðið af dóttur sinni sem hefði horfið
fyrir mörgum árum, og drottning ein
bað hann að spyrja um, hvað orðið hefði
af gulllyklunum hennar, og að lokum átti
hann að spyrja drekann að því frá ferju-
manninum, hve lengi hann ætti að hjálpa
fólki yfir ána.
Þegar hann fór að reyna við sverðið
aftur, gat hann tekið það upp, og eftir að
hann hafði fengið sér einn sopa til, gat
hann sveiflað því.
„Ef drekinn á ekki að gera út af við þig
þegar í stað, þá verðurðu að skríða undir
rúmið hans,“ sagði konungsdóttir, þegar
liða tók að kveldi, „því nú kemur hann
bráðum heim, og þú verður að hafa svo
hljótt um þig, að hann heyri ekkert til
þín. Þegar við svo erum háttuð, skal ég
kalla til hans og spyrja hann, og þá
verður þú að taka vel eftir hverju hann
svarar ogundirrúminuverðurðuað vera
kyrr, þangað til hann sofnar aftur.
Skríddu þá hægt undan rúminu og taktu
sverðið, og þegar hann svo rís upp, verð-
urðu að gæta þess að höggva af honum
höfuðið í einu höggi og grípa fjaðrirnar
þrjár um leið, því annars rífur hann þær
af sér sjálfur og þá verða þær að engu
gagni.“
Rétt áður en drekinn kom heim, var
piltur skriðinn undir rúmið, og þegar
drekinn kom inn, sagði hann: „Hér er
lykt af kristnum mönnum."
„Já,“ sagði konungsdóttir. Hér kom
fyrir skömmu gamall karl og bað ölmusu*
Ætli lyktin af honum sé hér ekki enn?“
„Líklega er það svo,“ sagði drekinn.
Svo bar konungsdóttir mat fyrir drek-
ann og sá át nú ekki lítið. Eftir það fóru
þau að hátta en þegar nokkur stund var
liðin, tók konungsdóttir að láta illa í
svefni. Reis þá drekinn upp í rúmi sínu
og fór að skyggnast yfir til konungsdótt-
ur, en rúmið hennar stóð úti við hinn
vegginn.
„Æ, æ,“ sagði konungsdóttir.
„Hvað gengur að þér?“ kallaði drek-
inn.
VÚ9
M0R6ÚM
RAFf/NL)
— Ég skal sjá um að þú fáir
skilnað, ég er lögfræðingur.
— Ég vona bara að þú fáir með
þessu útrás fyrir ofbeldis-
hneigð þfpa.
— Guð minn gðður, þarna er
bréf frá konunni minni.
— Hafið þið reynt munn við
munn aðferðina?
MINNIR þETT/A þiö- A NOKKUO
■SEM SKEOÍ FVRiR 30 ARUM
£LSKAN //
V6!
JA -Bö/ AÐ 5EMJA v/e pRES1ÍHN
'UM LENGRI 6REÍ05LU-FREST FYR.ÍR
AÐ GEFA OKKUR SAMAM /j

jarGAIÚ/VD
V.

Kvikmyndahandrit aö morði
Eftir Lillian
O'Donnell
Þýðandi Jóhanna
Kristjónsdóttir.
16
verð hálftfma síðar og Callie fyig-
ir telpunum f skólann, eða fer f
gönguferð með þær eins og í dag.
Sfðan sinnir hún ýmsum skyldu-
störfum sfnum, en ég fer hingað
upp f vinnustofuna og kem mér
að verki. Hádegisverð borðum við
klukkan stundarfjórðungyfir eitt
og sfðan vinn ég áfram í nokkra
klukkutíma, Callie fer I búðir og
sækir dætur okkar f skófann.
Callie staðfesti með höfuð-
hneigingu orð manns síns.
— Og síðasta spurningin.
Link horfði fast á Brahm, en
gaut engu að sfður augunum til
konu hans.
— Hafið þér nokkvtrn tfma sent
ungfrú Shaw gular rósir?
— Þegar hún var módel hjá
mér, hafði ég ekki ráð á slfku og
nú kaupi ég aðeins blóm handa
konu minni... ekki satl, vina?
Link stökk upp tröppurnar á
stöðinni og gekk upp og niður af
mæðí, þegar hann stóð frammi
fyrir verðinum sem var á vakt.
— Nokkuð að frétta af vitni,
sem ég er að leita að ...
Arthur Talmey ...?
— Nei, hann hefur ekki fundist
enn og ég skal láta yður vita strax
og hann skýtur upp kollinum.
Link gekk inn til starfsfélaga
sinna. t
— Hefur nokkur spurt eftir
mér, meðan ég var f burtu, sagði
hann og svarið var neitandi muld-
ur frá viðstöddum.
David var alitof eirðarlaus til
að geta sest niður. Hann hringdi
nokkur sfmtöi, án árangurs. Það
svaraði ekki hjá Kirkjuleikhús-
hópnum, sennilega enginn mætt-
ur svona snemma dags og hjá
Hagen Associated fékk hann að
vita að Hagen væri á leiðinni með
flugvéi til Los Angeles. Niður-
dreginn settist David niður við
skrifborðið tii að skrifa skýrslu.
en hugsanir flögruðu svo víða að
honum varð lítið ágengt.
Hann varð sennilega að sætta
sig við að Talmey væri horfinn.
Eitthvað hafði hindrað hann f að
komast á leiðarenda og það var að
minnsta kosti ekki umferðarslys
4.kafli.
— Reyndu að losa þig við þenn-
an fýlusvip þegar þú kemur að
morgunverðarborði, urraði Jarius
Kroneberg til dóttur sinnar.
— Ef þú ert í fýlu geturðu
farið.
— Viltu að ég fagni og hrópi
húrra þegar þú ert að eyðileggja
þitt eigið líf samtímis því sem þú
ert með aðra löppina f gröfinni,
hrópaði kona hans.
— Ykkur er skftsama hvort ég
drepst eða ekki, bara ef ég verð
ekki gjaldþrota áður!
— Þú getur ekki leyft þér að
tala svona, pabbi! kveinaði Naomi
Kroneberg.
— Þér hefur vonandi ekki verið
alvara, Jake? sagði móðirin.
— Ég er ekki kominn á giafar-
bakkann enn, getið þið ekki
komið því inn í ykkar heimsku
hausa! Ég hef ekki hugsað mér að
eyða tfmanum í sjónvarpsgláp og
ég þoli hvorki golf né bridge. Ég
get enn þá haldið á penna og
skrifað út ávfsanir og gert það
bæði vel og rækilega, hvað sem
hver segir! Og ef þið hafið ein-
hvern áhuga á að halda f mér
Ifflórunni skuluð þið leyfa mér að
vinna f friði...!
Rödd Kronebergs hækkaði sig
og endaði í öskri.
— Ég hefði átt að vera kyrr f
Palm Springs, æpti hann svo. —
Ég hefði átt að láta það vera að
koma aftur.
Beulah Kroneberg var farin að
gráta. Þetta rifrildi var verra en
oftast áður.
— Hvers vegna þarftu endilega
að ná í ÞENNAN kvenmann?
niótmælti dótirin illskulega.
— Hverja ætti ég að taka aðra?
Eru kannski einhverjar aðrar en
hún, sem þurfa á Jariusi Krone-
berg að halda ... Einhverjir aðrir
sem trúa á þetta kalkaða útslitna
hró sem ég er víst orðinn. Ég bara
spyr! Hverja þekkið þið!
Kroneberg stóð teinréttur og
hvessti vonskulega augun á konu
sína og dóttur til skiptis.
— Allt í lagi, við segjum það
þá. En HVERS VEGNA heldur þú
að hún snúi einmitt aftur til þfn?
Vegna þess að enginn annar í
Hollywood vill líla við henni!
hvæsti dóttirin.
— Rétt til getið ... svei mér
ertu snjöll að hitta svona naglann
á hiifuðið. Heldurðu ekki að ég
viti það? Heldurðu að ég sé svo
mikill bjálfi að ég skilji ekki fyrr
en skellur f tönnum! En Marietta
Shaw hefur einu sinni áður bjarg-
að Crown Pictures frá glötun og
það gerist aftur núna. Það getið
þið bölvað ykkur upp á.
— Málin horfðu öðruvfsi við þá.
— Jæja, þið haldið það. Hún er
jafnmikii stjarna nú og hún var
fyrír fimm árum, þegar andlit
hennar skaddaðist og hún
meiddist f bakinu. Sainkvæmt
fréttum og umsögnum frá New
York er hún meira að segja
BETRI leikkona núna. Þú heldur
kannski að égsé orðin vitlaus? Þú
ert svo sem ekki ein um það. En
ég skal sýna bæði þeim og ykkur
að J.K. kemst á lappirnar aftur.
Ég hef verið afskrifaður áður ...