Morgunblaðið - 22.02.1976, Qupperneq 11

Morgunblaðið - 22.02.1976, Qupperneq 11
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 1976 H Enginn maður í veröldinni er jafn ofarlega á n(5ska lista” lög- reglunnar í jafn mörgum ríkjum. Hann stjörnaði (meðal annars) skotbardaganum í Vínarborg nuna fyrir jdlin, sem lyktaði með því að ellefu olíumálaráðherrar voru orðnir fangar hans. - Colin Smith lýsir hér þessum atburði þegar kominn inn i ráðstefnusalinn og hafði þröngvað ráð- herrunum og sendinefndum þeirra út að vegg með þvi að miða á þá. Hryðjuverkamennirnir létu sér einkum umhugað um á þessu stigi málsins að halda óviðkomandi aðilum frá ráðstefnu- salnum og ganginum og voru allir sllkir neyddir til að fara inn I hliðarherbergi. Þangað lenti Janda, en Carlos beitti sér nú að því að kanna naerliggjandi herbergi. Þar rakst hann á mann úr sendinefnd Libýu. Hann hét Yousef Ismirili og var háttsettur embaettismaður og átti tvö ung börn Baðst afsökunar Ismirili horfði stundarkorn á tilræðismanninn, og þreif siðan I vélbyssu hans af þviliku afli, að honum tókst að ná henni frá honum, þannig að hann gat ekki hleypt af, hins vegar nam axlarólin við úlnlið Carlosar, og tókst honum að rykkja byssunni til sin aftur um leið og hann dró fram skammbyssu. Þegar Líbýumaðurinn sá hvað verðavildi sneri hann sér viðiofboði. Fyrstu skotin, sem Carlos hleypti af, komu i hægri öxl fórnar- dýrsins, sem sneri sér við af sársauka og stóð enn augliti til auglitis við Carlos. Sá siðarnefndi var bersýnilega viti sinu fjær af reiði og skelfingu Hann hleypti enn af þremur skotum Komu tvö i kvið mannsins og það þriðja í háls honum. Eitt fór i gegnum manninn og lenti svo í hægri handlegg manns úr sendinefnd Kuwait, sem einnig var i herberginu. Eftir á baðst Carlos afsökunar eins og vinkona hans, og þótti honum sérstaklega fyrir þvi að hafa drepið Libýumann, en hann gaf það I skyn a.m.k. einu sinni meðan á leiðangrinum stóð, að Llbýumenn stæðu að baki árásinni á OPEC. [ Tripoli, sem var siðasti viðkomustaðurinn i langri og þreytandi flugferð frá Vínarborg, sagði Carlos i reiðikasti við austurriska flugmanninn, sem flaug vélinni. „Guð minn góðurl Hvernig er hægt að vinna fyrir þessa menn? Þeir kunna ekkert til verka '' Ýmislegt annað bendir til þess að Llbýumenn hafi staðið á bak við verknaðinn. Það siðasta sem sást til skæruliðanna var það að þeim var ekið frá flugvellinum I Algeirsborg i lögreglubif- reið. Viku slðar voru þeir sagðir vera komnir til Libýu, þar sem einn þeirra hafði verið lagður inn á sjúkrahús til meðferðar Og fimm dögum siðar glopraði einn af ráðherrum Llbýu þvi út úr sér i viðtali við David Martin, fréttaritara Observer í Afriku, að Gadaffi forseti hefði staðið á bak við leiðangurinn. Hjálparbeiðni Janda lögregluforingi hrósaði happi yfir þvi að hafa ekki týnt lifi og lét fyrirberast á skrifstofunni, þar sem Carlos hafði hent honum inn Þegar hann hafði séð hryðjuverkamennina ryðjast inn, hafði hann i fyrstu ætlað að grlpa til byssu sinnar, en er hann kom auga á vélbyssur þeirra vissi hann að það var ekki til neins. Hann telur að hefði hann dregið byssuna fram myndi hann hafa verið skotinn áður en ráðrúm gafst til að hleypa af Nú var það tvennt sem á honum brann. Annars vegar að biðja um aukna liðveizlu og hins vegar að losna við byssuna. Hann spurði ritara, sem lá i felum undir skrifborði, hvernig hann gæti hringt út I bæ, og um leið lét hann byssuna ofan i skrifborðs- skúffu svo að litið bar á Hjálparbeiðni Janda barst kl 1 1.45. Hann talaði greinilega og yfirvegað „Þetta er Janda lögregluforingi, deild eitt," sagði hann. „Árás á OPEC. Skotið með vélbyssum." Simtalið var tekið upp og má á upptökunni heyra skot þau er drápu Libýu- manninn. Nokkrum sekúndum síðar barst lögreglunni annað neyðarkall frá bllstjóra hjá OPEC, Eddy Henterecker að nafni. Hann hafði verið á kafbát og þar áður strlðsfangi I Bandarikjunum. Hann var inni í fjarskiptaherberginu, þegar hann heyrði skothríðina. Er hann hljóp eftir ganginum, dundu skot á veggnum til hliðar við hann og mylsnur úr veggnum þeyttust yfir hann. Hann hljóp inn á skrifstofu hægra megin við ganginn og bað skrifstofustúlku að hringja á lögregluna Þvl næst hentist hann ásamt nokkrum félögum sinum yfir ganginn og inn i annað herbergi. þar sem þeir töldu sig geta farið út um glugga og komizt niður á götu. Það gátu þeir ekki, þvi að í OPEC-byggingunni er loftræstikerfi og sérstaka lykla þarf til að opna glugga Enginn þeirra félaga vissi hvar þessir lyklar voru. Tvennar dyr voru inn á skrifstofuna. Þeir hófust þegar handa um að stafla húsgögnum og öðru lauslegu framan við þær Jafnskjótt og þeir höfðu lokið við gerð þessara virkja heyrðu þeir kvenrödd sem skipaði þeim að koma út að öðrum kosti yrði skotið. Þeir hnipruðu sig saman við aðrar dyrnar. Enn á ný var þeim skipað að opna, og Hinterecker kveðst muna, hversu undrandi hann var, er hann heyrði að þetta var kona. Um það bil 10 sekúndum siðar skaut hún tveimur skotum gegnum hurð báðum megin við hurðarhúninn Þá kallaði bilstjórinn sem talaði bezta ensku af þeim sem i hópnum voru, að þeir myndu opna, en það tæki nokkurn tima til að rlfa staflana niður Síðan fór konan með þá eftir ganginum I átt að ráðstefnusalnum og gengu þeir framhjá írakmanninum Hassan, sem lá rétt hjá lyftunum og engdist í dauðateygjunum. Stúlkan var með hnotulaga augu, áberandi þunnar varir og mjög smáa fætur. Eftir rannsókn á Ijósmyndum og fingraförum komst lögreglan að raun um, að her var um að ræða Gabriele Kroecher Tiedeman 24 ár gamla konu, félaqa i vestur-þýzku hermdarverkasamtökunum Baader-Meinhof. [ júlimánuði 1973 náðist hún eftir vopnuð átök við lögregluna i smábænum Bochum og var dæmd til 8 ára fangelsisvistar fyrir þátttöku i bankaráni í Vestur-Berlln árið á undan I marz 1975 var hún i hópi stjórnleysingja sem rændu Peter Lorenz leiðtoga Kristilegra demókrata i borginni og sömdu síðar um að láta hann lausan. Hópurinn fór slðan flugleiðis til Suður-Yemen Það síðasta er heyrðist til stúlkunnar, áður en harmleikurinn I Vlnarborg átti sér stað var það að hún var að kvarta yfir matnum á hóteli sinu i Aden Eftir stafrófsröð Inni i ráðstefnusalnum sátu ráðherrar olluríkjanna eftir staf- rófsröð við sporöskjulagað borð og hver hafði fyrir framan sig litinn borðfána er gaf þjóðerni viðkomandi til kynna. Um- ræðurnar höfðu enn einu sinni borizt að mismunandi verðlagi (þ.e. verði, sem sett er upp fyrir mismunandi tegundir ollu og sum aðildarrikin reyna að nota þessa smugu til þess að gera vægari greiðslukröfur). Fulltrúi íraks var I miðri ræðu. M.O Feyide frá Nígerlu aðalritari samtakanna, sem sat við enda borðsins. veitti því athygli að maður úr sendinefnd Libýu stóð upp, svo að litið bar á og gekk út úr herberginu — sennilega til að sinna þörfum likamans. Nokkrum mínútum siðar tók aðal- ritarinn eftir þvi að Libýumaðurinn kom inn aftur en af ein- hverjum óskiljanlegum ástæðum var hann nú með loðhúfu á höfði. Og þegar hann gætti betur, var þetta alls ekki Líbýumaður- inn sem hafði gengið frá því að þessi maður hélt á skammbyssu sem hann miðaði upp i loft og hleypti af fimm skotum. XXX Grizelda Carey, ung ensk kona, sem er einkaritari Feyide, var að stilla hljóðnemakerfið, þegar hún kom auga á manninn með loðhúfuna, sem gekk inn. Þegar hann fór að skjóta, fleygði hún sér á hnén ofan á gólf. Og flestir aðrir forðuðu sér niður á gólf þar á meðal olíumálaráðherra Saudi-Arabiu Ahmed Zaki Yamani fursti sá fundarmanna sem þekktastur var. „Allt i einu heyrðum við að farið var að skjóta," sagði hann. „Ég leit í átt að dyrunum og sá tvo grimuklædda menn sem báru byssur. Við fulltrúarnir skriðum undir fundarborðið i þeirri von að það myndi veita okkur vernd gegn skothríðinni Stundarkorn var allt hljótt Siðan heyrðum við einn tilræðismannanna segja á arabísku með er- lendum hreim: „Yussef — láttu sprengjuna hérna " Annar sagði á ensku: „Eruð þið búnir að finna Yamani? „Ollumálaráðherra Gabon leit til mln með meðaumkun I augnaráðinu. Maðurinn með byssuna virti okkur gaumgæfilega fyrir sér og þegar hann leit framan i mig heilsaði hann mér hæðnislega og sýndi mig félögum sinum." Handsprengja Enski einkaritarinn, sem lá á gólfinu heyrði að fleiri voru færðir inn I ráðstefnusalinn. Öllum, sem inn komu, var sagt að leggjast niður. Edith Heller og tvær konur úr eldhúsinu voru meðal þeirra, sem leiddir voru inn. Fannst Heller eina andartaks- stund sem allir inni i salnum hlytu að vera dánir Raunar hafði það verið fyrsta hugboð Grizelda Carey að mennirnir mundu skjóta eins marga og hægt væri og hlaupast siðan á brott, en fólkið tók fljótlega að gera sér grein fyrir þvi að þeir myndu ekki hafa fjöldamorð i hyggju a.m.k ekki að svo stöddu Þá heyrðist á ný skothrið utan frá ganginum. Einhver nrópaði eitthvað en engin leið var að greina orðaskil vegna hávaðans Siðan heyrðust sprengingar og ramma reykjarsvælu lagði inn f ráð- stefnusalinn. Eddie Hinterecker bílstjóri áttaði sig nokkurn veginn á þvf sem var á seyði Hann greindi vangasvip hryðjuverkamannsins Klein frammi á ganginum. Þar stóð maðurinn i dyragætt á skrifstofu við ganginn andspænis móttökusalnum og skaut að lögreglumönnum sem komnir voru upp á hæðina. I hvert skipti sem lát varð á skothriðinni, er hann þurfti að hlaða byssu slna á nýjan leik, hrópaði hann á ensku: „Farið út ellegar verða allir skotnir." Þá sá Hinterecker sér til mikillar skelfingar að maður- inn opnaði handsprengju með tönnunum og fleygði henni eftir ganginum. Atgangurinn var æðisgenginn og þessi litla rússneska eða kínverska handsprengja RGD 5, lenti á veggnum vinstra megin i u.þ.b. 12 feta fjarlægð, þaðan lenti hún á gólfinu og sprakk Þessar sprengjur eru banvænar I allt að 40 feta radius, en til allrar hamingju fyrir Klein, sem hafði fleygt sér á gólfið lentu sprengjubrotin aðallega inni i veggnum. Lögreglan brá mjög skjótt við er hún fékk fréttir af hervirki þessu Blaðamennirnir tveir Weiland og Bandarikjamaðurinn frá Reuter sem fyrr er getið voru þeir fyrstu, sem komust undan Þegar þeir heyrðu skothriðina, þustu þeir báðir upp stiga upp á aðra hæð. Og í sama bili og Bandaríkjamaðurinn opnaði eldvarnarhurðina inn i anddyrið sá hann vopnaðan mann hleypa af. Við þá sjón hlupu báðir mennirnir niður stigann aftur og skömmu eftir kl 10.45, að Greenwich-tlma, barst eftirfarandi fréttaskeyti um allan heim: „Vín 21. des. Vélbyssuskothrið heyrist í aðalstöðvum Sambands olluútflutningsrlkja, OPEC, en þar stendur yfir fundur ráðherra oliuríkjanna. Reuter." j andarslitrunum Þegar blaðamennirnir komu aftur var þegar komið á vettvang lið úr áhlaupssveitum lögreglunnar. Voru mennirnir með stál- hjálma á .höfði og vopnaðir Israelskum uzi-vélbyssum. Höfðu þeir enga hugmynd um, að ráðherrar OPEC væru á fundi inni i húsinu og einu upplýsingarnar sem þeir höfðu fengið voru þær að skothrlð hefði heyrzt þar inni. Fjórir tóku sér stöðu framan við aðalinnganginn, en þrir geystust upp stigann [ fararbroddi var Kurt Leopolder, 52 ára gamall uppgjafahermaður sem hafði særzt tvlvegis i siðari heimsstyrjöld. Er þeir komu inn um eldvarnardyrnar sáu þeir hvar (rak- maðurinn lá i andarslitrunum rétt við glerdyrnar inn i móttöku- salinn Leopolder sneri honum við og sá að maðurinn var að dauða kominn, en i sama bili var skotið að honum frá gangmum til hægri við móttökuna. Leopolder sá bregða fyrir manni með yfirskegg. Það var Klein. Hann fleygði sér niður og beindi byssuhlaupi sínu inn um dyragættina og hleypti af. Það hefur liklega verið þetta skot, Sem lenti i kviðarholi Klein. Leopolder heyrði öskur og maðurinn lét skothriðinni linna. Leopolder sætti færis og skauzt inn i móttökusalinn Jafnskjótt hóf Klein eða ef til vill annar hryðjuverkamaður sem komið hafði honum til aðstoðar skothrið I átt að lögreglumanninum og hlaut hann mikið sár í afturendann Hann var Itka að komast i þrot með skothylki og urðu félagar hans að fleygja til hans skotfærum. þaðan sem þeir stóðu úti við vegg Leopolder hallaði sér upp að vegg i kvalakasti Hann var á milli steins og sleggju og komst hvorki til baka sómu leið og hann hafði farið né heldur gat hann haldið inn eftir ganginum Það eina sem hann gat gert var að biða þess að félagar hans kæmu til aðstoðar og veita þeim vernd með þvi að halda uppi skothrlð. En þegar hér var komið gullu við hótanir Klein um að allir yrðu skotnir, og lögreglumennirnir höfðu gert sér það Ijóst að ráðherrarnir væru algerlega á valdi hryðjuverka mannanna. Það var þvi vonlaust að hafast nokkuð að Hér eftir var ekki skotið fl'eiri skotum ! húsinu, og hermdarverkamennirnir sex höfðu i haldi 70 gisla, og þar af voru 1 1 i hópi valdamestu manna heims. Hún spyrnti líkinu inn í lyftuna

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.