Morgunblaðið - 22.02.1976, Qupperneq 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. FEBRUAR 1976
Texti of> niyndir Á.II.
Fyrsta desember 1975 bjuggu á Reyðarfirði 670
manns. Þar af bjuggu 640 f sjálfu þorpinu en aðrir f
hreppnum. Heldur f jölgar f hreppnum og mun
fjölgunin á sfðast liðnu ári hafa verið 3%.
Miklar framkvæmdir eru á Reyðarfirði. Mikill
fjöldi fólksins vinnur við fiskveiðar og fiskvinnslu
en á Reyðarfirði er einnig Vegagerð rfkisins með
aðsetur og nokkur fjöldi fólks vinnur hjá kaupfélag-
inu. Byggingarframkvæmdir eru miklar, bæði á
vegum bæjarins og einstaklinga. Er m.a. verið að
byggja sundlaug og fþróttahús sem vonazt er til að
verði fokhelt á þessu ári. MiIIi 15 og 20 hús voru f
byggingu á sfðast liðnu ári og nú er búið að úthluta
15 lóðum til viðbótar þar sem framkvæmdir gætu
hafizt á komandi sumri.
Við höfnina var gerður um 100 metra viðlegu-
kantur á sfðasta ári. Við hann á að verða 7.5 metra
dýpi og er vonandi að hægt verði að dýpka við hann á
næsta sumri.
Áætlun hefur verið gerð um lagningu slitlags á
allar götur bæjarins og hljóðar hún upp á allt að 180
milljónir.
Hugsanlegt er að norskt fyrirtæki hef ji smfði
olfuborpalla á Reyðarfirði og yrði það mikil lyfti-
stöng fyrir bæinn.
Er Morgunblaðið fór austur fyrir skömmu var
mikið um að vera á Reyðarfirði enda loðnuvertfðin f
fullum gangi. Reykinn úr verksmiðjunni lagði yfir
bæinn en f verksmiðjunni vinna um 30 manns á
vöktum allan sólarhringinn meðan loðnuvertíðin
stendur yfir. Verksmiðjan afkastar 500—600 tonn-
um á sólarhring og er geymslurými 4.500 tonn. 1
fyrra bræddi verksmiðjan um 25.000 tonn af loðnu.
Leiðin lá f verksmiðjuna til að spjalla svolftið við
starfsmenn þar.
„Varð að sætta
sig yiðlyktina’,
Herbert Harðarson vinnur á
pallinum í m.jölhúsinu.
—Ég er uppalinn hér á Reyð-
arfirði og hef alltaf verið hér.
—Ég starfa bara yfir loðnu-
timann í verksmiðjunni og er
ég að reyna að hala inn aura á
þessum tfma. Annars var ég i
brúarvinnu hjá vegagerðinni
hef aldrei farið á sjó og langar
ekki til þess. Eg hugsa að það sé
samt ekkert svo slæmt að vera
til sjós. Ég kann bara betur við
að hafa fast land undir fótum.

—Við vinnum á átta tíma
vöktum og fáum átta tíma hvíld
á milli. Vaktirnar skiptast á há-
degi, kl. 8 á kvöldin og 4 á
nóttunni. Við vinnum þannig
alltaf 12 tíma á sólarhring.
—Ég er yfirleitt ánægður
með þá vinnu sem ég er i. Þó
sumum finnist lyktin í verk-
smiðjunni vond held ég að þeir
verði bara að sleppa því að láta
hana fara í taugarnar á sér.
—Loðnan lífgar vel upp á
daufan kafla sem annars yrði í
atvinnulífinu ástaðnum.

Kristján Kristjánsson
Páll Valgeirsson.
„... .og er gott
aðvera hér”
Páll Valgeirsson er nemandi
úr fiskvinnsluskólanum og
starfar á efnagreiningarstofu
Síldarverksmiðju ríkisins á
Reyðarfírði. Hann er Reykvík-
ingur og starfar bara á Reyðar-
firði yfir loðnutimann.
— Starfið byggist í grófum
dráttum á eftirliti með fram-
leiðslunni fullunninni og
einnig meðan á framleiðslu
stendur svo og hvort hráefni er
vinnsluhæft eða ekki. Mikil-
vægt er að fylgjast með raka í
mjöli, sýru í lýsi og ekki sízt
magni rotvarnarefna í geymslu-
þró.
— Til þess að megi vinna
hráefnið verður nítrítmagnið í
hráefninu að vera undir
ákveðnu marki sem er 0.15 pro-
miil.
Annars felst starfið í ýmsu
öðru t.d. ákvörðun fitu í skil-
vinduvatni, ákvörðun á óhrein-
indum og vatni í lýsi að
ógleymdri fitunni í loðnunni
sjálfri.
— Þó að þetta sé talið upp tel
ég flesta þætti starfsins jafn
mikilvæga.
— Einnig eru reglulega
teknar skyndiprufur til að
ákvarða raka í mjöli ásamt
ýmsu öðru.
— Sem dæmi um vinnubrögð-
in þegar aðalprufa vaktarinnar
er tekin þá eru vigtuð á mjög
nákvæmri vigt 5 grömm af
mjöli í dós sem síðan er sett í
hitaskáp við 102 til 105 gráðu
hita í nákvæmlega 4 klst. Síðan
er dósin með mjölinu kæld og
vigtuð á ný. Mismunurinn á
þyngdinni er rakinn í mjölinu
og tel ég æskilegt að hann sé á
bilinu frá 8.5 til 9%. Þar á móti-
er æskilegt að fitan í mjölinu sé
10%
— Þetta er önnur loðnu-
vertiðin sem ég vinn við þessi
störf hér á Reyðarfirði. Kann
ég vel við mig hér ig er gott að
vera hér einkum þegar veðrið
er gott og meður er hjá góðu
fólki.
Herbert Harðarson.
„ Vildi hvergi ann-
ars staðar vera”
Kristinn Björnsson,
maður.
úti-
— Ég hef verið hér á Reyðar-
firði síðan ég man eftir mér og
kann mjög vel við mig hér.
Vildi ég hvergi annars staðar
eiga heima.
— Þetta er i þriðja sinn sem
ég vinn á loðnuvertíð í verk-
smiðjunni. Annars starfa ég
ýmislegt, hvað sem til fellur.
— Það eru fimm útimenn og
skiptum við starfinu á milli
okkar. Einn er niðri á bryggju
og skiptir á bílana. Hinir eru
við þrærnar að taka á móti.
— Ég hef einu sinni verið á
sjó. Fór ég á grálúðu með Snæ-
fuglinum. Það var litil veiði ög
litið upp úr þessu að hafa svo
ég hætti. Eg kann miklu betur
vió mig í landi.
— Það er mikill munur fyrir
verkamenn að fá svona vinnu
við loðnuna. Þetta gefur góðan
pening og ekki veitir verka-
mönnum af því. Annars er ekki
atvinnuleysi hér og man ég
ekki eftir að það hafi verið hér.
„Hvergi
að
Kristinn Björnsson.
Kristján Kristjánsson og
Björn Egilsson reka vél-
smiðju á Reyðarfirði.
— Það verður geysileg
hreyfing þegar loðnan kemur
og sérstaklega í þessu sem
við erum að gera bæði í
bátunum og í verksmiðjunni.
Þetta stendur svona tvo
mánuði en undirbúningur
hefst raunverulega miklu
fyrr.
— Annars er hér alltaf nóg
að gera fyrir þá sem vilja
vinna og sérstaklega yfir
loðnuvertíðina. Þess á milli er
þetta miklu hefðbundnara.
Vegagerðin og kaupfélagið
eru með menn í vinnu allt
árið en hvað okkur viðkemur
er starfið fyrst og fremst í
kringum útgerðina.
— Héðan eru gerðir út
tveir bátar, Gunnar og Snæ-
fugl og skuttogarinn Hólma-
nes til hálfs á móti Hraðfrysti-
húsinu á Eskifirði en hann
sjáum við aldrei þar sem
hann landar alltaf á Eskifirði.
Síðan er aflinn fluttur á milli
á bílum.
— Gunnar er á netum en
Snæfugl er á loðnu en fer
síðan að loðnuvertíðinni lok-
inni á net.
— í sumar var hér bætt
120 metra stálþili við við-