Morgunblaðið - 30.09.1976, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. SEPTEMBER 1976

viomvnflir
aðuta

0 Ein af uppáhaldsgreinum
Nelson Rockefellers varafor-
seta Bandaríkjanna á sviði
stjórnmálaíþróttanna hefur
löngum verið að kveða í kútinn
þá, sem hafa haft uppi hróp og
köll á fundum hjá honum Svo
virðist þó nú, að ýmsum finnist
Rockefeller vera farinn að
ganga of langt í þeim efnum og
hafa ýmsir vinir hans áhyggjur
af honum. Síðasta atvikið á
þessu sviði gerðist fyrir rúmri
viku, er Rockefeller kom fram á
kosningafundi með Robert
Dole öldungadeildarþingmanni
og varaforsetaefni Fords í Bing-
hamton i New York, þar sem
hópur háskólastúdenta var
með hávær hróp og ásakanir í
garð Rockefellers og gerðu
miður kurteislegar fingrabend-
ingar máli sínu tíl áherzlu.
Rockefeller lét þetta sig engu
skipta og kynnti Dole fyrir fund-
armönnum, en er andófsmenn-
irnir gerðust háværari hló vara-
forsetinn og svaraði þeim með
sömu fingrabendingu Þeim
sem voru í föruneyti Rockefell-
ers krossbrá, enda slíkar ben
ingar almeimt^akki flokkaða
sagði sjálfur%ð pi,rlb»h'efði a
eins látið augnablikið ná tökum
á sér og svarað i sömu mynt.
Margir af samstarfsmönnum
Rockefeller
með fingurinn
á lofti.
hans hristu hins vegar höfuðið
og sögðu að hann hefði ger-
samlega tapað sér. Þetta er
ekki eina dæmið undanfarið,
þar sem Rockefeller hefur þótt
haga sér einkennilega eða
segja eða gera eitthvað, sem
menn hafa ekki átt von á. Þeg-
ar forkosningarnar stóðu sem
hæst lét hann eitt sinn svo um
mælt i einkaviðræðum, að
hann teldi að kommúnistar
gætu hafa komist inn í starfslið
Henry Jacksons öldungadeild-
arþingmanns. Þessi ummæli
hans láku siðai:,4M>g varð hann
að kveða^ér hljóðsá bin
og feiðja Jacksoi
framboðt fyrir demókrata, af'-
sökunar svo og alla deildina. í
slúðurdálki timaritsins New
Times var nýlega sagt frá því
að Rockefeller hefði komið
að hann sé farinn að drekka of
mikið. Þeir segja að hann
drekki aðeins Dubonnet og
menn geti ekki orðið fullir af
því. Einnig mótmæla þeir því
að honum sé farið að förlast
fyrir aldurs sakir. Þeir segja að
Rockefeller hafi alltaf verið
harður baráttumaður og hörku--
karl i sér Margir hafa sifellt
verið að reyna að egna hann og
ögra honum og hann hafi stað-
ið upp og svarað fyrir sig. Auk
þess sé þrýstingur embættisins
brátt á enda og því þurfi hann
ekki að halda eins aftur af sér
Umdeildur varaforseti
þéttkenndur i samkvæmi i
Washington og sagt: ..Castró
drap Kennedy Það hlýtur að
hafa verið hroðalegt fyrir
Bobby að vita, að tilraunir hans
til að láta myrða Xastró hafi
_ . _ . _ ' : i£//Á &
orðið til þess að Jack var \
tockefeller sér
éínkennilega á flokksþingi
repúblikana, er hann reif plakat
úr höndum eins af stuðnings-
mönnum Ronald Reagans og
gekk með það í burtu. Nokkr-
um sekúndum síðar sleit ösku-
reiður stuðningsmaður
Reagans sima New York sendi-
nefndarinnar úr sambandi i
hefndarskyni. Rockefeller veif-
aði þá simtólinu og sagði
Maður verður að geta ák
r svofitið"
Mun ýmsum fínnast að vara-
forsetinn sé farinn að ganga of
langt í að skemmta sér og
benda á að hann sé varaforseti
og geti orðið forseti fram i
janúar, hverníg sem kosning-
arnar í nóvember fara. Vinir
hans visa á bug ummælum um
fyrir kurteisis sakir. Mun ýms-
um þó f.innast að RockefeHgr
eigi að reyna að halcta afí
sér þar tii kosningarr
v lri^*<(wliaí"'að hegðun
%ns hjálpi repúblíkönum ekki i
erfiðri kosningabaráttu og mun
Ford forseti ekki mjög skemmt
yfir tiltækjum varaforseta sins,
Rockefeller hefur ekki látið
þetta mikið á sig fá, þvi að
hann hefur tekið til við að
senda vinum sínum áritaða
mynd, þar sem hann sést með
fingurinn á lofti.
t
I
I
ÆVISAGA Sig Inggjaldssonar frá
Balaskraði sem Indriði G Þorsteinsson
flytur er gerðarleg saga og flutningur-
mn í samræmi viðefnið, yfirlætislaus
og óþvmgaður Indriði er notalegur
kvóldgestur í stofu Sama er að segja
um Guðmund Jónsson sem miðlaði
okkur tónlist um regn og snjó og
fleygaði stundma ágætu kryddi í
bundnu máli og lausu Guðmundur og
hans likar mættu vera oftar i dag
skránm þegar hausta tekur Þeim er
sýnt um að sætta konurnar við að
halda sig heima við i rökkrunum
Ein af tíu bestu kvikmyndum sem ég
hef horft á um dagana er Hiroshima
mon amour (Hírosima, ástm min) Hún
var sýnd í Háskólábíói fyrir mörgum
árum Höfundur handritsms var
Marguerite Duras og jafnframt höfund
ur fimmtudagsleikritsins Að loknum
miðdegisblundi Ekki var annað að
heyra en þýðing Ásthildar Egilsson
væri með miklum ágætum Það sem
fólst milli lina í samtölum verksms var
vandmeðfarið — en Gísli Halldórsson
stýrði þrennmgunni i verkinu af mikilli
riærfærm, Ragnheiði Stemdórsdóttir,
Helgi/ Bachmann og Þorstemi Ö
Stephensen, nema mér fannst
monsieur Andemas gerður meira en
gamall Á stundum var því líkast að
monsjörmn lægi þungt haldinn á
sóttarsæng, en hann sat allan timann
hvitklæddur og forríkur á verönd í
blíðviðri og hafði ekki yfir nemu að
kvarta nema elli það maður best vissi
Raddsvið Helgu Bachmann, blæ
birgðaauðgm, er með ólíkmdum Hún
getur hlaðið eitt orð eins og ..komdu”
þvilíkri munúð að hrollur fer um fólk,
og á næsta andartaki túlkað slíkan
tilfmnmgakulda að orðin snerta hlustir
áheyrenda eins og grýlukerti En miklu
rýrara var þetta verk í roðinu en
Hirósima
TVEIR KOSTIR
TÓMASAR
Fyrra fimmtudagsleikritið entist ég
ekki til að hlusta á til enda og var þó
vel flutt Þessi tegund franskra bók
mennta, ástaflækjur þrihyrndar og fer
hyrndar, gera mig veikan Ég get sagt
eins og Tómas Guðmundsson sagði
um bók sem reynt var að hampa
umfram verðleika á sinum tíma Þegar
ég var kominn á blaðsiðu sjö. sagði
Tómas, var ég að byrja að verða veikur
— og ekki nema um tvennt að velja
kasta bókinni — eða kalla á heimilis-
lækmnn — Höfundurinn tók þessi
ummæli óstinnt upp, enda vaxið meira
metnaður en vit eftir þvi sem árm hafa
sáldrast á hann
Grænn varstu dalur, heitir bók í
útvarpi Þar leggja tveir góðir saman,
þrir raunar, Ólafur Jó ann, Óskar
Halldórsson — og velski höfundurinn
Dagur Þorleifsson þýðir svo og les
kvöldsöguna með mikilli prýði
Dagskrá hljóðvarpsins er langtímum
saman svo fjölbreytt og menntandi að
manni er raun að tilhugsur.inm um að
meirihluti þjóðarmnar skuli á sama
tima vera að hesthúsa maggadúlluna i
sjónvarpmu Það var i upphafi undan-
látssemi við öfgahneigð þjóðarinnar að
sjónvarpsendmgar skyldu hafðar oftar
en sosum þrisvar i viku Þessu þarf að
breyta, vanda betur til dagskrárinnar
og spila þau kvöld svo til eingöngu
hljómlist i hljóðvarpi Fjöldi manns
reynir að gleypa samtimis hljóðvarps
og sjónvarpsefnið — og hættir þannig
á að taka sjúkdóm sem geðklofi heitir
Sæmundurá Sjónarhæð, ritstjóri
einhvers akureysks Ljósbera, skilst
mér, flutti erindi um Salómon konung
og var hrifinn af auðæfum kóngsa,
gulltalentum hans og gimsteinum og
eiginkonunum þrjú hundruð og hjá-
konunum sjö hundruð Ekki svo vit
laust hlutfall Hvað sögðu ekki forfeður
okkar? Betra er að vera góðs manns
frilla en illa gefin Luther hafði svo
mikið að gera að hann varð að lesa
biblíuna þrjá tíma á dag, sagði ritstjór-
inn og var full alvara Og Drottinn sá
svo sannarlega um sina Sjónvarp-
sending féll nefnilega óvænt niður
þetta kvöld þannig að öll þjóðin hefur
væntanlega meðtekið þennan vísdóm
að norðan Erindið sætti þannig tiðind-
um í dagskránni — í tvennum skiln-
ingi
AÐ HAFA
FÓLK í
GREIP SINNI
Nasasjómn af Birgi Sigurðssym var
ágæt Birgir er blessunarlega laus við
tilgerð og svör hans voru hrein g bein
En gaman hefði venð að fá að heyra
manninn syngja úr því að hann lærði
það, þótt ekki heíði venð nema til að
ganga úr skugga um hvort söngmaður
hefði farið forgörðum i honum Birgir
lýsti því yfir — og það fiafa fleiri
leikritahöfundar gert — að honum
hefði ekki heppnast að skrifa frambæri
leg Ijóð né sögur Hvernig ber að skilja
þetta? Ber að skilja það svo að nóg sé
að afhenda leikhúsunum beinagrind,
leikhúsið sjái svo um að klæða hana
holdi og blása lifi i skapnaðinn? Eru þá
ekki höfundarnir orðnir tveir eða fleiri?
Birgir kvaðst njóta þess að hafa fólk i
greip sinni — i merkingunni að taka
hug þess fanginn, býst ég við Svona
tal er della Listin á að leysa — ekki
fjötra
Vetur i vændum Bessíar Jóhanns-
dóttur var nýtileg hugvekja Spurning-
ar spyrilsins voru að vísu latneskjuleg-
ar flestar, fyrirfram orðaðar, eins
manns boltaleikur, en það kom ekki að
sök vegna þess að kanna Gunnars
Ásgeirssonar var alltaf fleytifull, og
margt þarft orðið talaði hann í ekki
lengri þætti
Ég lagði á mig að hlýða messu einn
sunnudagsmorgun Það hefði ég ekki
átt að gera Ég hugsa til þess með
skelfingu ef prestar landsins ætla að
halda áfram að þrælast á texta þessa
afgamla serkneska doðrants sem biblía'
heitir það sem eftir er aldarinnar Mað-
ur gæti haldið að tilgangurinn væri að
klína óafmáanlegu óorði á kristnina.
Gagnmerk heimspeki kristins dóms,
mannúðarstefnan, á betra skilið Ann-
að tveggja verður að gerast henni til
framdráttar að prestarnir fari aftur að
tala á latínu þannig að maður skilji ekki
stakt orð af þvi sem þeir segja — eða
þá að þeir verði skyldaðir til að láta
vandamál liðandi stundar — sem yfrið
nóg er til af — til sin taka á skiljanlegu
máli Þriðji kosturinn er raunar til að
maður fái að njóta kórsöngsins alfarið í
friði fyrir þeim Biskupinn mun hafa
sagt einhverntíma á kirkjuþingi að ef
kirkjan giftist tíðarandanum yrði hún í
eilifu ekkjustandi Hann sagði það Ég
held það sé misskilningur Hún þarf
ekki að vera í neinu ekkjustandi ef hún
kappkostar að viðhalda æsku sinni
Það gera kátar ekkjur — og hafa erindi
sem erfiði Þaðer megurinn málsins
Ég hef aldrei venð fyrir djass, en
slysaðist til að hafa opið fyrir þáttinn
Ljóð og djass á skjánum, ætlaði rétt að
berja upphafið aurjum og loka svo, en
þátturinn tók hug vnn fanginn Sam-