Morgunblaðið - 23.04.1978, Side 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. APRÍL 1978
+
Faöir minn, tengdafaöir og afi,
JÓN NÍELSSON,
FramnMvegi 18,
veröur jarösunginn mánudaginn 24. apríl kl. 1.30 frá Fossvogskirkju.
Elsa Braiófjörö,
og daatur.
Giali Magnússon
t
Sonur okkar, bróöir og faöir,
BRAGI HAUKUR KRISTJÁNSSON,
Mýrargötu 14,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju, þriöjudaglnn 25. apríl kl. 10.30 f.h.
Þeim, sem vildu minnast hans er bent á Slysavarnafélagið.
Fyrir hönd systur, dætra, vina og vandamanna,
Guórún Bjsrnadóttir,
Kristján J. Sveinbjömsson.
+
Eiginmaöur minn, faðir, tengdafaöir og afi,
KARL JÓNSSON
frá Mörk, Sörlaskjóli 94,
sem andaöist 17. apríl, veröur jarösunginn frá Fríkirkjunni, þriöjudaginn 25.
apríl kl. 1.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Kristjana Baldvinsdótlir.
+
Útför eiginmanns míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
ÁSGEIRS BJARNASONAR
frá Húsavfk,
Tjarnargötu 44, Raykjavík,
ferö fram frá Fossvogskirkju, mánudaginn 24. apríl kl. 3 e.h. Blóm
vinsamlegast afþökkuö, en þeir, sem vilja minnast hins látna eru beönir aö
láta líknarstofnanir njóta þess.
Rósa Finnbogadóttir,
Bjarni B. Ásgeirsson, Elín Guömundsdóttir,
Þórdís Áspeirsdóttir, Höróur G. Albartsson,
Finnbogi Asgairsson, Edda Valgarósdóttir
og barnabörn.
+
Móöir, stjúpmóöir og tengdamóöir okkar,
ELÍSABET M. JÓNASDÓTTIR,
sem lést aö Hrafnistu 15. þ.m. veröur jarösungin þriöjud. 25. þ.m. kl. 13.30
frá Fossvogskirkju.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á líknarstofnanir.
Jónas A. Aóalsteinsson, Guórún Eiríksdóttir,
Elín Aðalstainsdóttir, Siguróur Hallgrfmsson,
Guóbjörg Finnsan, Ólafur Finnsan,
Sigríóur Aóalstainsdóttir, Svana Aóalstainsaon,
Össur Aöalatainsson, Guðrún Pálsdóttir.
+
Innilegar þakkir til allra, er auösýndu okkur samúö og hlýhug vlö andlát og
jaröarför,
ÞORVALDAR EYJÓLFSSONAR,
bifválavirkjameistara,
Rauóagarói 72.
Fyrir hönd vandamanna.
Sigrfður Kristinsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinsemd viö andlát og jaröarför
konu minnar og móöur,
JÁRNGERÐAR EIRÍKSDÓTTUR.
Ólafur Ólafsson,
Katla Ólafsdóttir.
Minning:
Ásgeir Bjarnason
framkvœmdastjóri
Fæddur 10. júní 1910
Dáinn 13. apríl 1978
Einn af eftirminnilegustu at-
burðum úr barnæsku minni var, er
ég, strákhnokki á 7. ári var við
brúðkaup frænku minnar, Þórdís-
ar Ásgeirsdóttur frá Knarrarnesi
á Mýrum. I barnsaugum mínum
var hún glæsilegust ungra kvenna.
Ásgeir faðir hennar bóndi í
Knarrarnesi var mjög hlédrægur
en virðulegur geðspektarmaður og
kona hans Ragnheiður Helgadóttir
frá Vogi á Mýrum, húsmóðir af
reisn og skörungskap.
Knarrarnes var að þéirra tíma
búskaparháttum mikil gæðajörð,
hlunnindi til sjós og lands, gott
útræði, selveiði mikil, fuglatekja
svo og æðardúntekja, sem þá þegar
var mikil og arðbær peningalind.
Svo voru þar grasgefnar eyjar,
sem sjávarfuglinn lagði til ókeypis
áburð af gnægð.
Ásgeir og Ragnheiður bjuggu
þarna við góð efni og nutu
virðingar sveitunga sinna.
Brúðkáup uppáhalds dótturinn-
ar skyldi fara fram með rausn, er
hún gekk að eiga myndarlegan
kaupmann með glæsibrag, frá
Húsavík í Þingeyjarsýslu. Gestum
var boðið víða að og sjálfur
dómkirkjupresturinn úr Reykjavík
var tilkvaddur til að framkvæma
vígsluna, er fram skyldi fara í
hinni fornu kirkju að Álftanesi á
Mýrum, einni af höfuðbújörðum
Skallagríms landnámsmanns.
Eg hafði sem drengur aldrei séð
slíkan hóp glæsibúins, fólks og
konur klæddar höfuðdjásni og
útflúri hins glæsilega íslenska
skautbúnings.
Hjónavígslan fór fram við
kirkjufylli sveitunga og fjarlægra
gesta og að henni lokinni var
haldin vegleg veizla.
Þessi ungu hjón, Þórdís og
maður hennar, Bjarni Benedikts-
son kaupmaður, stofnuðu svo
heimili sitt að Húsavík, þar sem
Bjarni rak umfangsmikla verzlun
og útgerð.
Húsmóðirin rak þar mannmargt
heimili með rausn og þau eignuð-
ust þar hóp glæsilegra barna svo
þekkt var um byggðir landsins.
Elstur barna þeirra var látinn
heita Ásgeir í höfuð afa síns
laglegt og ljóshært ungmenni.
Þessum frænda mínum kynntist
ég fyrst, er ég var samskipa
honum, ungum að aldri, er hann
var að koma úr verzlunarnámi frá
Kaupmannahöfn, hvað eftir hann
hóf verzlunarstörf hjá fyrirtæki
föður síns.
Fyrirtæki Bjarna, sem og flest
önnur atvinnufyrirtæki á Islandi
komst í fjárhagsörðugleika er
viðskiptakreppan hin mikla skall á
á árunum 1930. Þá var lítill
skilningur á að skipulögð atvinnu-
fyrirtæki væru verðmæti fyrir
samfélagið og að upplausn þeirra
eða stöðvun væri verðmætalegt
tjón fyrir umhverfið og jafnvel
þjóðarheildina. í stað þess að
hjálpa þeim út úr aðsteðjandi
örðugleikum, sem þeim voru flest-
um óviðráðanlegir var miskunnar-
laust gengið að þeim og þau færð
til slátrunar í fullu skilningsleysi
á því að slík framkvæmd hafði
neikvæð áhrif á hag þjóðarheild-
arinnar. Þessi framkvæmd leiddi
til að fátækt og mikið atvinnuleysi
hóf innreið sína í mörg byggðarlög
landsins og áhrif kreppunnar urðu
geigvænlegri langt fram yfir það,
sem þurft hefði, ef skynsamlegar
hefði verið staðið að hlutunum.
Eftir nútíma skilningi hefði þetta
vandamál verið leyst með gengis-
falli íslensku krónunnar hvað nú
er ástundað árlega eða oftar á ári.
Rekstrarörðugleikar fyrirtækis
Bjarna leiddi til þess, að Ásgeir
•sonur hans hvarf frá störfum hjá
honum og hann leitaöi sér starfa
á öðrum vettvangi. Hann réðst
fyrst til starfa hjá Eimskipafélagi
íslands, en er Sparisjóður Reykja-
víkur og nágrennis var stofnaður
sótti hann um starf framkvæmda-
stjóra sjóðsins, sem hann svo var
ráðinn til. Þar kynntist ég Ásgeiri
frænda mínum fyrst, þar sem
fyrirtæki það, er ég veitti forstöðu,
hafði fengið lánsfjárfyrirgreiðslu
og átti viðskipti við Sparisjóðinn.
Þetta starf hentaði Ásgeiri vel.
Hann hafði áhuga á viðskiptamál-
um og peninga- og verðbréfaverzl-
un og allskonar fjármálalegum
útreikningum og bókhaldi í því
sambandi. Lét hann sér mjög annt
um Sparisjóðinn og var mjög
áhugasamur í starfi sínu þar. Eftir
að hann hætti sem starfsmaður
Sparisjóðsins var hann stjórnar-
meðlimur hans til æviloka.
Er heimsstyrjöldin skall á,
batnaði mjög hagur þjóðarinnar
og færðist fjör í viðskipti. Freist-
aði það Ásgeiri að reyna sig á
einhverju nýju viðskiptasviði og
varð það að niðurstöðu, að hann
réðist til starfa sem forstjóri hjá
VINNUFATAGERÐ ÍSLANDS,
hvar hann starfaði um áratuga
skeið, ásamt fyrirtækjum, sem
voru Vinnufatagerðinni tengd og
sem hann var meðeigandi að.
Fyrir allmörgum árum varð
Ásgeir fyrir þeirri ógæfu að fá
innanmein, sem kallaði á að hann
þurfti að gangast undir mikinn
holskurð. Hann náði sér aldrei
fyllilega eftir þessa aðgerð og gekk
tæplega heill til skógar upp frá
því, sem endaði með að hann taldi
sig ekki færan til fullra starfa að
lokum.
Áratuga náið samstarf mitt með
Ásgeiri gáfu mér náin kynni af
honum og hans lyndiseinkunn.
Hann var mér í fyrsta lagi tryggur
vinur og frændi. I starfi sínu var
hann afskaplega samviskusamur
og trúverðugur. Hann var stund-
um nokkuð orðhvatur, sem aflaði
honum stundum nokkurrar and-
stöðu. En hvatleiki hans til orða,
sem talin hefur verið fylgja
sumum ættmennum hans, var ekki
sprottin af slæmu innræti, frekar
af hreinlund, öru geði, sem ekki
+
Þökkum auösýnda samúö og viröingu viö andlát og jaröarför,
ARTHÚRS H. ÍSAKSSONAR.
Lillý Krimtjénsson, Guömundur Kristjénsson,
Karl Harrý Sigurösaon, Halga Krialín Möllar,
Ari Guömundaaon, Fríöur Siguröardóttir.
Kriatjana Guömundadöttir,
Guörún Guömundadóttir, Guómundur Ebanaaar Hallatainaaon.
+
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför bróöur okkar,
SIGURDAR ÓLAFSSONAR,
bókbindara,
Hoftoigi 10,
Sigurbór Ingi Ólafsaon,
Auöur Ólafsdóttir,
Jónína Birna Kialua.
tamdi sér aðferðis að, að hagræða
sannleikanum, sem einhverjum,
sem á hlýddi, kynni að finnast
bitur. Að þessu leyti var hann
líkur Georg Washington, hann
kunni ekki að skrökva. Þessi
lyndiseinkunn gerði Ásgeir mjög
ákveðinn í skoðunum óg hann lét
lítt aðra telja sér hughvarf. Hann
var mjög tryggur vinur vina sinna
og varði þá með oddi og egg, ef
einhverjum þeirra var hallmælt.
Hann átti því fjölda traustra vina
sem minnast hans með hlýhug.
Ásgeir var hamingjusamur í
einkalífi sínu. Hann kvæntist
ungri og ástúðlegri stúlku, Rósu
Finnbogadóttur frá Vestmanna-
eyjum, sem lifir mann sinn. Þau
áttu 3 mannvænleg börn, tvo syni,
Bjarna og Finnboga, ásamt dóttur,
Þórdísi, sem öll eru gift og búsett
hér í borg. Þessum eftirlifandi
ættingjum Ásgeirs sendi ég, ásamt
fjölmörgum starfsfélögum hans
hjá Vinnufatagerð Islands, hug-
heilar samúðarkveðjur.
Sveinn B. Valfells.
Sparisjóður Reykjavíkur og ná-
grennis tók til starfa 28. apríl
1932. Iðnaðarmannafélagið hafði
haft forgöngu um stofnun spari-
sjóðsins, en einn helzti forvígis-
maður málsins var Jón Þorláks-
son, áður forsætisráðherra en
síðar borgarstjóri. Varð hann
jafnframt fyrsti formaður stjórn-
ar sparisjóðsins.
Jón Þorláksson og meðstjórn-
endur hans völdu Ásgeir Bjarna-
son frá Húsavík til að gegna starfi
skrifstofustjóra hins nýstofnaða
sparisjóðs, en starf sparisjóðs-
stjóra bar um alllangt árabil það
starfsheiti. Ráðningin mun hafa
verið ákveðin að undangengnu
hæfnisprófi meðal umsækjenda.
Ásgeir Bjarnason hafði þá
skömmu áður lokið námi í verzlun-
arfræðum í Kaupmannahöfn og
var aðeins 21 árs að aldri.
Stjórnendur sparisjóðsins hafa því
með vali sínu sýnt ungum manni
óvenjulegt traust, og segir það
eflaust meira en mörg orð um
hæfileika Ásgeirs á sviði við-
skipta- og fjármála auk annarra
mannkosta, sem krefjast verður af
þeim, sem valdir eru til slíkra
trúnaðarstarfa.
Ásgeir Bjarnason gegndi starfi
skrifstofustjóra Sparisjóðs
Reykjavikur og nágrennis með
miklum ágætum í áratug, er hann
kaus sjálfur að snúa sér að öðrum
þáttum viðskiptalífsins. En frá
þeim tíma, eða árlega frá 1942,
hafa ábyrgðarmenn sparisjóðsins
sýnt Ásgeiri traust með því að
kjósa hann í stjórn sparisjóðsins
og s.l. 4 ár var Ásgeir varaformað-
ur stjórnarinnar.
Þegar aðalfundur sparisjóðsins
var haldinn 8. apríl s.l. var ljóst,
að Ásgeir Bjarnason gat ekki gefið
kost á sér til endurkjörs vegna
heilsubrests. Fáum dögum áður
hafði hann lagzt á sjúkrahús og
nóttina áður verið fluttur á
gjörgæzludeild mjög þungt hald-
inn. Á fundinum voru Ásgeiri
þökkuð margháttuð og mikilvæg
störf í 46 ára sögu sparisjóðsins.
Fimm dögum síðar lézt Ásgeir
Bjarnason.
Sparisjóður Reykjavíkur og ná-
grennis átti alla tíð hug og hjarta
Ásgeirs Bjarnasonar og var stór
hluti af lífi hans. Ásgeir Bjarna-
son hefur einnig markað stór spor
í sögu sparisjóðsins og átt drjúgan
þátt í vexti hans og velgengni.
Fyrir það og samfylgdina þakka
stjórnendur, ábyrgðarmenn og
starfsfólk sparisjóðsins og senda
eiginkonu Ásgeirs, Rósu Finn-
bogadóttur, börnum þeirra og
öðrum aðstandendum einlægar
samúðarkveðj ur.
Persónulega þakka ég Ásgeiri
Bjarnasyni vinsemd í minn garð
allt frá því er við vorum sveitung-
ar á Seltjarnarnesi fyrir tæpum
tveimur áratugum og fyrir einlægt
og hnökralaust samstarf í stjórn
sparisjóðsins s.l. tvö ár.
Jón G. Tómasson.
Mánudaginn 24. þ.m. verður
kvaddur hinstu kveðju hjartkær
bróðir minn Ásgeir. Hann var
elstur okkar systkina, barna