Morgunblaðið - 26.05.1978, Blaðsíða 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. MAÍ 1978
63
Umhverfi Flúða — séð yfir Grafarhverfið. (Ljósm. Sigurður Sigmundsson)
Sumarhótelið á
Flúðum tíu ára
Þessa dagana er sumarhóteiið á
Flúðum í Hrunamannahreppi að
taka til starfa. en hótelið á tíu ára
afmæli um þessar mundir.
— Nú orðið má heita að hótelið
starfi allan ársins hring, en
Skjólborg er opin jafnt vetur sem
sumar og er rekin í beinum
tengslum við hótelið, sagði
Tryggvi Guðmundsson hótelstjóri
er Mbl. átti tal við hann nýlega.
— Aðsóknin að Skjólborg er
mjög mikil á sumrin og er yfirleitt
fullbókað langt fram í tímann en
á öðrum árstíma er þar auðvitað
minna um að vera. Þó er það sífellt
að aukast að fólk komi og dveljist
í Skjólborg um helgar, enda eru
kjörin hagstæð' Til samanburðar
má geta þess að vikudvöl í
Skjólborg kostar á sumrin 32
þúsund krónur. Við höfum mikinn
áhuga á að nýta betur það
gistirými, sem við höfum til
ráðstöfunar, og í því sambandi
kemur einkum til greina ráð-
stefnuhald. Hér er góð aðstaða til
þess konar mannamóta, en við
getum hýst hér í einu milli 50 og
60 manns auk þess sem umráð eru
yfir flestum stærðum af fundasöl-
um, sagði Tryggvi.
— Það er óhætt að segja að hér
sé mikið um að vera í félagslífinu,
hélt hann áfram. — I aprílmánuði
voru alls 56 samkomur haldnar í
félagsheimilinu hér á Flúðum, og
var algengt að þrjár samkomur
væru í húsinu sama kvöldið. I
febrúar og marz voru samkomurn-
ar enn fleiri, og stundum heyrist
það hér um slóðir að félagslífið sé
eiginlega of þróttmikið. Ung-
mennafélagið er stórtækast, og má
segja að það sé potturinn og
pannan í því sem hér er um að
vera. Nei, það er nú öðru nær en
að ungmennafélögin séu að verða
úrelt, kannski hafa þau aldrei
staðið með meiri blóma, og þeir,
sem þar eru virkir, eru á öllum
aldri.
— Ferðamannastraumurinn
hingað að Flúðum er alltaf að
aukast, og til dæmis má nefna, að
yfir sumartímann framreiðum við
máltíðir handa 18 þúsund manns.
Það er alltaf mest um matargesti
í hádeginu. Verulegur hluti eru
erlendir ferðamenn, sem hafa
skamma viðdvöl á íslandi, en fara
meðal annars í hópferð að Gull-
fossi og Geysi og snæða hér í
leiðinni. Það, sem tvímælalaust er
snar þáttur í því hve gestkvæmt er
hér á Flúðum, er það hvað
staðurinn er miðsvæðis. Héðan er
stutt til fjölmargra staða, sem
ferðamenn sitja sig ekki úr færi
með að skoða, og má þar til dæmis
nefna Gullfoss og Geysi, sögustaði
Njálu og Skálholt, fyrir utan það
að héðan er aðeins um tveggja
tíma akstur í Landmannalaugar.
Þá er í næsta nágrenni Flúða
mikið af skemmtilegum gönguleið-
um, sagði Tryggvi Guðmundsson
hótelstjóri að lokurn.
Tryggvi Guðmundsson hótclstjóri á Flúðum. Myndin er tekin fyrir
utan Skjólborg, sem er samstæða átta lítilla húsa. Skjólborg er rekin
eftir „móter-fyrirmynd. sem víða tíðkast, og fyllgir fullkomin
snyrtiaðstaða hverju herbcrgi, en eldhús er sameiginlcgt. Fyrir
framan hvert herbergi er kerlaug með heitu vatni, en á Flúðum og
þar í kring er mikið jarðhitasva,ði. (Ljósm. Sigurður Sigmundsson).
Æskulýðsstarf skáta að
Úlfljótsvatni að hefjast
FJÖLBREYTT æskulýðsstarf
verður á vegum skáta að Úlfljóts-
vatni eins og undanfarin ár. Auk
foringjanámskeiða og annarrar
starfsemi, sem einskorðast við
félaga skátahreyfingarinnar,
verða rekin þar útilífsnámskeið
og sumarbúðir, sem standa öllum
börnum opin, segir í frétt frá
Bandalagi fslenzkra skáta.
Útilífsnámskeiðin eru ætluð
fyrir 11—14 ára krakka. Þátttak-
endur fá þar þjálfun í ýmsum
undirstöðuatriðum útilífs og
ferðamennsku, s.s. meðferð korta
og áttavita, útimatreiðslu, nátt-
úruskoðun, skyndihjálp o.s.frv.
Búið verður jöfnum höndum í
skála og tjöldum og borðað í
mötuneyti staðarins, nema að
sjálfsögðu í gönguferðunum.
Sumarbúðirnar eru nú orðnar
hefðbundinn þáttur í sumarstarf-
inu að Úlfljótsvatni. Þær eru
ætlaðar 7—11 ára börnum. Þar er
lögð áherzla á útiveru, jafnt
gönguferðir og náttúruskoðun,
sem íþróttir og leiki.
Innritun er þegar hafin á
útilífsnámskeiðin og sumarbúðirn-
ar og eru allar nánari upplýsingar
veittar á skrifstofu BtfAd&lags
íslenzkra skáta, segir að lokum í
fréttinni.
SUMARBÚÐIR
SKATA
ÚLFLJbTSVATNI
— Um hlutverk
Framhald af bls. 41.
þess, að þá sé hámark leti að álíta
að ekki sé hægt að gera betur.
Málarinn Eugene Delacroix,
sem óþarft er að kynna, en miklu
færri vita þó, að hann skrifaði
meira um listir en flestir málarar
er lifað hafa — og var einn hinn
djúpvitrasti á slík mál, — átti
raunar gáfurnar ekki langt að
sækja þar eð hann var talinn
launsonur Talleyrands, stjórn-
vitringsins franska. Sú list sem
Delacroix boðaði var dýrkun ein-
staklingsins, frelsi snillingsins til
að tjá sig, án nokkurra fjötra.
Raunveruleikinn væri fyrst og
fremst hinar innri tilfinningar
mannsins, heimurinn og sálarlífið
— Enn heyrum við rödd þessa
snillings er hann talar til okkar:
„Ó. ungi listamaður — þú sem
leitar að viðfangsefnum — allt er
efniviður — efnið ert þú sjálfur,
þínar kenndir frammi fyrir
náttúrunni, — horfðu fyrst inn í
sjálfan þig og síðan á umhverfið.
afneita henni. Við getum t.d. slegið
því föstu sem sannreynd að
Grikkir lærðu af Egyptum og
Rómverjar af Grikkjum. ítalir á
15. og 16. öld — og Frakkar 19
aldar, kenndu allri Evrópu að líta
hlutina í nýju ljósi. Margir eru
blindir fyrir þessum staðreyndum
— og lögmálum þróunarinnar, —
ferils listar og telja sig hafa
fundið flest upp sjálfir, en ekkert
fæst án rökréttra vinnubragða og
eðlilegra svara gagnvart því sem
lífið og náttúran kennir.
Ymsir, og þar á meðal ég hallast
að því í sambandi við framtíð
slíkra stofnana, að þær eigi öðru
fremur að miðla tæknikunnáttu
til nemenda sinna — loka ekki
dyrum fyrir neinum nýjungum, en
leggja þó ekki stofnanirnar alfarið
þeim á vald, að hver skóli hafi sitt
tilraunasvið sem rekið sé á
breiðum grunni, því að enginn geti
sagt með vissu hvað raunverulega
sé nýlist hverju sinni.
Hið fagra er alltaf ávöxtur af
ómótstæðilegum innblæstri, sem á
hinu harðasta að mæta — það
brýst fram úr hinu innra með
sársauka, eins og allt sem krefst
þess að lifa“.
— Einn víðsýnasti listamaður
aldarinnar, Henri Matisse, er hélt
nafntogaðan skóla í París á fyrsta
áratug aldarinnar, — gafst upp
með skóla sinn og fróðleiksmiðlun
vegna þess að nemendur hans
flestir urðu einungis vasaútgáfur
lærimeistarans. — En í dag er
þessu öðruvísi farið hjá mörgum
listamönnum er kenna í listaskól-
um eða utan veggja þeirra — þeir
hugsa einungis um fjölföldun eigin
skoðana og myndlistar, og prédika
þær jafnvel á torgum og á hinum
stóru myndlistarsýningum — og
hér er fáránleikinn ósjaldan í
fyrirrúmi. Þptt þetta séu á stund-
um gildir listamenn, virðast þeir
engar eða litlar kröfur gera til
tæknikunnáttu nemenda sinna —
en aðalatriðið að þeir útbreiði
skoðanir meistarans, — og eru
þannig komnir í föt postula
frelsarans — enda álíta margir
slíkir sig frelsara listarinnar.
Nytsöm
vandræðabörn
Þá má slá því fram, að mynd-
listaskólar hafi frá upphafi verið
nytsöm vandræðabörn — þeir hafa
ekki útskrifað listamenn, enda var
það, og er, naumast tilgangur
þeirra, — og hafi þeir reynt að
gera það hefur allt farið úr
böndum, því ekki er hægt að
framleiða slíka — þeir ryðja sér
einfaldlega braut sjálfir og ekki
síður utan veggja skóla en innan.
— En þó er sú menntun er þeir
bjóða af slíku gildi fyrir þjóðfélög-
in, að fæstir vilja án þeirra vera
— og kom t.d. hið fyrsta fram á
stefnuskrá menningarríkis svo
sem Israel, að stofna sem flesta
fagurlistaskóla, tónlistarskóla og
hverskonar menningarmiðstöðvar
— og hafa slíkir reynslð aldanna
og þróaðan skilning á þýðingu
slíkra stofnana sem kjölfestu
menningarríkis. — Komast hvar-
vetna stórum færri inn fyrir dyr
þessara stofnana en vilja.
Líkt og ég hef áður vikið að,
hafa listaskólar frá upphafi verið
frekar íhaldssamar stofnanir fram
til vorra tíma, — innan veggja
þeirra vildi myndast ýmis gervi-
mennská, — víðast hvar voru
þetta stofnanir sem auðugt fólk og
valdamikið sendi börn sín til — og
þótti upphefð að. En einnig voru
þetta stofnanir, sem hæfileika-
miklir skjólstæðingar ríkra
manna sóttu menntun sína til og
gerðu þeir þá ósjaldan góða för. I
dag er þetta gjörbreytt — að sinni,
og víðast hvar gengur frjálsræðið
jafn langt og íhaldsemin áður fyrr,
og er mönnum ljóst að hér á milli
beri að þræða. Við getum alls ekki
kastað frá okkur reynslu fortíðar-
innar, enda leita þeir menn í raun
einna mest fortíðar, er í orði
Ný löggjöf
Það sem öðru fremur liggur til
grundvallar nýrri löggjöf fyrir
myndlista- og handíðaskóla Is-
lands er að efla og styrkja þessa
stofnun á framtíðarbraut hennar.
Starfssvið skólans hefur vaxið og-
hann er orðinn viðamikil stofnun
er styðjast þarf við raunsæa og
framsýna löggjöf og reglugerð.
Flestar deildir skólans hafa frá
upphafi og fram til þess dags verið
í mótun — og á það svo að vera
að ýmsu leyti, en það er leitt að
verða að viðurkenna að ekki hefur
t.d. tekist að koma á fót grund-
vallaðri „skúlptúrdeild" innan
skólans í nær 40 ára starfsemi
hans og hefur slíkt vissulega sagt
til sín. I grafik hefur einungis
málmgrafík verið sýndur viðhlýt-
andi sómi, og frumgrein svo sem
trérista, hefur verið vanhaldin, að
ekki sé talað um „litógrafíu". Á
sama tíma hafa þó verið stofnaðar
nýjar og fjárfrekar aðrar kennslu-
deildir. Skóli þessi hefur því
þróast þannig, að fæst er heilt en
flest hálft — og þaðan af minna,
— forskólinn hefur einnig þróast
í smáskammtaskóla og mætti hér
enn minnast þess, er Stephen G.
kastaði fram — „List er það líka
og vinna / lítið að tæta upp í
minna / Alltaf í þynnra að þynna
/ þynnkuna allra hinna" ...
Enginn skóli getur starfað og
dafnað án kennara og hér vil ég
skjóta því inn, að þeir hafa að
miklu til gleymst í þróuninni. —
aðstaða þeirra hér er sú alversta
er ég þekki til um opinberan
listaskóla, og til stórskaða — þeir
þurfa að geta starfað að rannsókn-
um innan veggja skólans jafn-
framt kennslunni, líkt og alls-
staðar þar sem ég þekki til. Það
þarf sem sagt einnig að rækta
kennara. ekki síður en nemendur.
Aðkallandi er því að gerð verði
framtíðaráætlun um rekstur
skólans, og að hér verði stigin stór
skref til aukinnar reisnar hans.
Margt það, sem gert hefur verið í
þessum efnum á síðustu árum, er
spor í rétta átt, og-mikilsvert að
fast sé fylgt eftir. En hér eru úrelt
lög í dag fjötur um fót — og er
horft til þess. að ný framsýn
löggjöf nái sem fyrst að marka
verðskuldaða stöðu skólans innan
ramma menntakerfis þjóðar vorr-
ar í sókn að gildisríkum auðæfum
og leit að sannri lífshamingju. —
Bragi Ásgeirsson.
r
— Ognarstjórnin
Framhald af bls. 35
Uruguay, t.d. með fjárframlögum,
bréfaskriftum o.fl., til þess að hafa
samband við stjórnarmenn í ís-
landsdeildinni. Þeir munu veita
allar tiltækar uppiýsingar og
aðstoða þá sem kynnu að vilja
skrifa bréf til stjórnvalda í
Uruguay t.d. vegna stéttarbræðra
sinna, eða til að mótmæla mann-
réttindabrotum á annan hátt.
(Frá íslandsdeild
Amnesty International).