Morgunblaðið - 04.07.1978, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. JÚLÍ 1978
39
30 myrtir
1 Ródesíu
Salisbury. Kódcsíu. 3. júlí. Reuter.
SVARTIR hryðjuverka-
menn myrtu þrjátíu afr-
íska borgara, þar af fjórt-
án manns í sömu andrá, á
búgarði í eign hvítra
manna, að því er áreiðan-
legar heimildir frá aðal-
stöðvum öryggissveitanna
í Ródesíu herma.
Því fylgdi fréttinni að
skæruliðarnir hefðu ráðizt
á verkamannabústaði í
Kudara um það bil 200
kílómetra suð-austur af
Salisbury aðfararnótt
Caróline
og Junot
á Tahiti
Papeete. Tahiti. 3. júlí. AP.
CAROLINE prinsessa af
Mónakó og eiginmaður
hennar Philip Junot
komu hingað á sunnu-
dag í brúðkaupsferð
sinni og var fagnað af
innfæddum konum á
flugvellinum, sem sungu
sálma innfæddra og
skreyttu hin nýgiftu með
blómakrönsum.
Caróline og Philip Junot
komu til Tahiti um miðnætti en
því var haldið leyndu hvert ferð
þeirra var heitið frá Mónakó
eftir hjónavígsluna sem fór
fram í kyrrþey s.l. fimmtudag.
Brúðhjónin gáfu engar yfir-
lýsingar við komuna til Tahiti
og hyggjast þau komast enn
lengra í burt úr sviðsljósinu
með því að halda flugleiðis til
eyjarinnar Moorea í nágrenni
Tahiti, að sögn vina þeirra.
Á Tahiti gistu þau hjá vini
föður Junots.
sunnudags og fundust lík
sjö blökkumanna, þar af
fimm barna í rústum kofa,
sem hafði verið kveikt í.
Talsmaður hersins sagði það
óvíst hvort blökkumennirnir hefðu
verið myrtir áður en kofinn var
brenndur eða hvort þeir hefðu
verið brenndir lifandi. Þá hafði
öðrum sjö blökkumönnum verið
stillt upp og þeir síðan skotnir og
þrír verkamenn særðir.
Þá drápu uppreisnarmennirnir
sextán blökkumenn á öðrum stað
þar sem óeirðir geysa og hvítan
bónda úr launsátri í norð-vestur-
hluta Ródesíu aðfararnótt sunnu-
dags.
Enn fremur er upplýst að
Ródesíuhermenn hafi fellt fjórtán
skæruliða, fjóra samverkamenn
þeirra og þrjá hermenn frá
Mosambique.
Talsmaður skæruliða sagði í
tilefni þessara frétta að Ródesía
ætti fyrir höndum hræðilega
framtíð ef ekki hæfust fljótlega
friðarviðræður allra aðila
Ródesíudeilunnar. „Því meir sem
stríðið dregst á langinn því
grimmilegra verður það,“ sagði
hann.
Ekki virðast allir hlusta jafn agndofa á forseta Bandaríkjanna flytja ræðu í Rósagarðinum við Hvíta
Húsið í Washington. Amy Carter dóttir forsetans sem þarna situr við hlið móður sinnar, gat allténd
ekki haldið aftur af stórum geispa, sem ljósmyndarinn festi á filmu. Kannski leiðist henni einfaldlega
tal föður síns um þátttöku Bandaríkjanna í Alþjóðlega barnaári Sameinuðu þjóðanna árið 1979.
(AP símamynd).
Blóðsúthellingar í Beirút
Bcirút. 3. júlí. Rcutcr.
SÝRLENZKAR friðargæzlusveitir skutu eldflaugum á
stöðvar hægrisinnaðra falangista í austurhverfum
Beirút í dag, á þriðja degi tilrauna þeirra til að brjóta
á bak aftur hernaðarmátt falangista. Barizt var í
einstökum hverfum. Þrátt fyrir fréttir um að Hafez
Al-Assad Sýrlandsforseti hefði fyrirskipað hersveitum
sínum að hætta árásunum. Að minnsta kosti 98 manns
hafa látið lifið síðan óeirðirnar brutust út á laugardag.
Útvarp hægrisinnaðra falang-
ista skýrði frá því, að tveir menn
hefðu látizt af völdum sprengikúla
og að íbúðarhverfi í borginni hefðu
verið aðalskotmörkin. í útvarpi
var ennfremur skýrt frá því að
fjögur börn hefðu látið lífið af
sömu orsökum í einu íbúðarhverf-
inu þar sem lítið hefur verið um
bardaga.
Óeirðirnar eiga rót sína að rekja
til versnandi samskipta Sýrlend-
inga og hægrisinna í Líbanon, en
her þeirra var bjargað frá ósigri
þegar Sýrlendingar hófu að styðja
hægrisinna á lokastigi borgara-
stríðsins 1975—1976.
Eilias Sarkis forseti Líbanon
ráðfærði sig í dag við leiðtoga
kristinna manna og múhameðstrú-
armanna i von um að finna lausn
sem gæti stöðvað bardagana í
borginni.
I útvarpinu í Damaskus var sagt
að kominn væri tími til að ganga
í skrokk á hægrisinnuðum falang-
istum fyrir landráð þeirra og þeir
m.a. nefndir nöfnum eins og
nazistar og fasistar. Ennfremur
var sagt að ekki væri hægt að þola
það að þeir tefldu öryggi Sýrlands
og Líbanon í tvísýnu.
Einn leiðtogi kristinna manna
hefur m.a. sent orðsendingu til
Vatikansins með beiðni um hjálp
til að bjarga kristnum mönnum
frá „þjóðarmorði" Sýrlendinga,
sem stefndu að yfirráðum í
Líbanon. Annar leiðtogi kristinna,
Pierre Gemayel, sagði óeirðirnar
vera sprottnar af undirróðri
ákveðinna hreyfinga sem stefndu
að því að valda ófriði á milli
Sýrlands og Líbanon á tímum
þegar þessar þjóðir þyrftu meira
en nokkru sinni á friði að halda sín
á milli.
Walter Mondale varaforseti
Bandaríkjanna sagði í ísrael í dag
að stjórnin í Washington hefði
beðið Líbanonstjórn, Sýrlands-
stjórn og stjórnmálahreyfingar í
Líbanon um að stöðva þessar
-blóðsúthellingar.
Sprengja féll í garðinn við
forsetahöllina þar sem Sarkis
forseti var staddur, og særði einn
varðmann.
ERLENT
Nixon í sviðsljósið á ný
Hydcn. Kcntucky. 3. júlí. Rcutcr.
RICHARD Nixon fyrrum Bandaríkjaforseti hefur enn skotið upp
kollinum f fjölmiðlum og umræðum meðal almcnnings með
áskorun sinni um að Bandaríkin efii her sinn til verndar frelsi
og lýðræði í heiminum.
Þúsundir manna söfnuðust saman í litla námubænum Ilyden
til að sýna samstöðu síná með Nixon í áskoruninni, en þar flutti
hann í fyrsta sinn ræðu á almannafæri síðan hann lét af
forsetaembætti með skömm ,9. ágúst 1974. Áheyrendur stóðu
margir upp og hylltu Nixon bæði fyrir og eftir ræðuna og tvisvar
var hleypt af tuttugu og einu fallbyssuskoti til heiðurs
forsetanum fyrrverandi.
Heimsókn Nixons til Hyden
sýnir að enn á hann fylgi að
fagna meðal ýmissa Bandaríkja-
manna, þrátt fyrir Water-
gate-hneykslið sem varð þess
valdandi að hann neyddist til að
segja af sér.
Maður að nafni Walker
McFadden, sem ók þriggja
stunda leið með fjölskyldu sína
til að hlýða á ræðu Nixons, sagði
að henni lokinni að Nixon væri
enn þá einn af merkustu forset-
um sem Bandaríkin hefðu átt og
hann mundi kjósa Nixon á
stundinni ef hann byði sig fram.
Nixon minntist ekkert á Wat-
ergatemálið í þessari fyrstu
opinberu ræðu sinni eftir af-
sögnina, né á Carter núverandi
forseta eða stjórn hans. í
ræðunni, sem var 45 mínútna
löng, sagði hann m.a.: „Engin
þjóð í hinum frjálsa heimi hefur
eins mikinn styrk og völd til að
stemma stigu við einræði og
ánauð eins og Bandaríkin. Frelsi
og heimsfriður komandi tíma
hvílir á herðum Bandaríkja-
manna.“ Þá var Nixon fagnað
með miklu lófaklappi þegar
hann sagði sig og stjórn sína
hafa bundið enda á Víetnam
stríðið og herskyldu, og þegar
Nixon
hann talaði um nauðsyn Iand-
varna til að binda endi á þá
ógnun, sem væri hættulegri en
stríð, ógnunina við landvinninga
án stríðs.
Ástæðan fyrir heimsókn Nix-
on til Hyden var sú að hann átti
að vígja tómstundahöll, sem er
skýrð eftir honum. Hann ók um
bæinn í lögreglufylgd. Á götum
úti stóð fólk með spjöld þar sem
á voru letruð slagorð til heiðurs
honum, svo sem „Þetta er land
Nixons" — engin mótrnæla-
spjöld voru á lofti.
Nixon, sem nú er hálf sjötug-
ur, sagði við þetta tækifæri að
hann mundi í framtíðinni flytja
ræður um mikilvæg mál hafin
yfir flokkadeilur en tók það
skýrt fram að hann hygðist ekki
hafa bein afskipti af pólitík.
Engu að síður hikaði hann ekki
við' að þröngva sér inn í
mannmergðina á götum Hyden,
þar sem hann þrýsti hendur
fólks, klappaði því kumpanlega
á öxlina og hagaði sér nákvæm-
lega eins og hann væri að leggja
út í nýja kosningabaráttu að
sögn sjónarvotta.
Þá hélt forsetinn fyrrverandi
til einkamóttöku fyrir stjórn-
málaleiðtoga í Memphis í
. Tennessee-fylki og síðan til
búgarðs síns í San Clemente í
Kaliforníu, þar sem hann hefur
búið í hálfgerðri einangrun
síðan hann hrökklaðist frá
embætti.