Morgunblaðið - 17.11.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 17. NÓVEMBER 1978
GRANI GÖSLARI
Stattu klár aA því. Hér kemur kafíihrúsinn þinn!
Ég þarf að fá að tala við iækn
inn nokkur alvarleg orð!
GggRÓóððaann dddaantíinn
gggeeettt ég fengið lánaða
undirskál?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Lengd í einum lit þýðir fa-rri
spil í hinum litunum og eykur
líkurnar á einsspili í einhverjum
þeirra verulega. Og eins má
segja. að fá spil í tilteknum lit á
ákveðinni hendi þýði um leið. að á
þessari siimu hendi séu fleiri spil í
hinum litunum.
Þetta atriði ski[)ti rniklu máli í
spili dagsins. Suður gaf, allir utan
hættu.
Norður
S. Á
II. Á87
T. DG87t>
L. K I.Í2
Vestur
S. Glt)
ll. iot;r>i:i2
T. ‘»r> '
L. ÁGIO
Suður
S. 512
II. DG
T. ÁKIO
Austur
S. K D98763
II. K9
T. 132
L. 9
COSPER
Nú spilum við niundu sinfóniu Beethovens í aukinni og endurbættri
útgáfu okkar sjálfra!
Er þetta
öfugþróun?
„Ég var að horfa og hlusta á
sjónvarpsfréttirnar í gærkvöldi.
Þar var aðalfréttin um að alvar-
legur samdráttur hefði orðið í
brennivínssölu ríkisins undanfarið
og var ekki gott að skilja á
fréttinni hvort þetta væri nú til
góðs eða hins verra fyrir landið
okkar. Þessari frétt til áréttingar
voru sýndir staflar af áfengi og
oðru eitri sem illa gengi út. Skildi
maður helzt á sjónvarpsfréttinni
að þarna hlyti að vera einhver
öfugþróun á ferðinni, því á yfir-
standandi tímum er erfitt að sætta
sig við að þjóðin sé farin að sjá að
sér og hugsa, verða heilbrigðari í
lifnaðarháttum en áður.
Það var eins og einhverjum
annarlegum atvikum væri að
kenna að svona væri komið fyrir
þeim sem bíða eftir fari til
Freeport. En meðal annarra orða,
ætti það ekki að vera öllum
heilbrigt hugsandi mönnum fagn-
aðarefni ef úr þessum ósköpum
drægi?
Einkennilegt finnst mér um leið
og enginn fæst nú lengur, með
ástand dagsins í dag fyrir augum,
aö mæla eiturnautnunum bót, þá
skuii menningarstofnun þjóðar-
innar, blessað sjónvarpið, hafa
áhyggjur af því þegar lítið gengur
á staflann í vörubirgðum ÁTVR.
Nú væri kannski ekki úr vegi að
spyrja: Af hverju stafa öll
vandræði af völdum eiturefna,
nema af því ð keppst er um að
koma þeim á markað með illu eða
góðu? Jafnvel eru sumir það
ósvífnir að læða því inn hjá
þjóðinni að ríkissjóður megi ekki
vera án þessara tekna. Með öðrum
orðum, hann verði að rekast á böli
samtímans. Þvílíkt siðferði.
Menn tala um aukna lögreglu-
og dómsstjórn, aukin innbrot og
alls kyns glæpi og eru hissa um
leið og olíunni (brennivíni og fl.) er
hellt á eldinn. Hvernig halda
menn að hægt sé að efla siðgæði
einnar þjóðar með svona hugar-
fari. Verkin sýna merkin, svo sem
menn sá, uppskera þeir, það er
lögmál og eins er með forystu
hverrar þjóðar. Sú þjóð sem telur
sér trú um að þegnarnir verði bezt
aldir upp á fíkniefnum og harmar
ef straumur í áfengisverzlanir
L. D87fi5
SaKnirnar.
Surtur \4 >tur Ntirður Austur
1 l,auí - 1 TíkuII 3 Spartar
5 Lauí allir pass.
Vestur spilaöi út spaðagosa i
borðið fékk slaginn. Spilarinn fór í
trompið og vestur tók drottning-
una með ás. Hann skipti í hjarta
og í von um, að trompin lægju 2—2
eða að sá sem i upphafi hefði átt
þrjá hefði einnigátt þrjá tígla, tók
sagnhafi á hjartaás og síðan
laufkóng áður en hann spilaði
tíglunum. En þegar í Ijós kom, að
vestur hafði átt aðeins tígla og
laufin þrjú, var ekki unnt að losna
við gjafaslaginn í hjarta. Vestur
trompaði jiriðja tígulinn og austur
fékk síðan þriðja slag varnarinnar
á hjartakóng’.
Gera mátti betur. Hindrunar-
sögn austurs jók líkurnar á þrem
laufum á hgndi vesturs og að ásinn
vau i þar á meðal. Best var að spila
tígli á ásinn í öðrum slag og síðan
laufi að kúngnum. Vestur getur
ekki tekið á ásinn nema að tapa
trompslag svo kóngurinn fær
slaginn og þá er mál til komið að
spila tíglunum. Vestur má fá
trompslagina tvo á þennan hátt
því á meðan losnar suður við eitt
hjarta af hendinni og suður vinnur
sitt spil.
JOL MAIGRETS
Framhaldssaga ettir Georges Simenon.
Jóhanna Kristjónsdóttir islenzkaói.
36
— Hafið þér hugsað yður að
vcra lengi.
— Að minnsta kosti þangað
til maðurinn yðar kemur heim.
— Ætlið þér þá að segja
honum frá heimsókn herra
Lorilleux á hótelið?
— Ef það reynist nauðsyn-
legt.
— Þvflfkur þorparii Jcan
veit ekkert um það og hefur
ekkert með það að gera.
— Því miður. Hann er nú
eiginmaður yðar.
Þegar Lucas kom inn sátu
þau enn í sömu stellingum.
steinþegjandi og horfðu hvort á
annað iiðru hverju.
— Janvier mun annast um
póstkassarannsóknina. hús-
Ixmdi góður.
Ég httti Torrence niðri áðan
og hann sagði að maðurinn
væri í vinbúðinni hérna
skammt frá.
Hún reis snöggt upp.
— vaða maður?
Maigret sagði rólega.
— Maðurinn sem var hér í
nótt. Þér vissuð að hann myndi
koma aftur. þar sem hann fann
ekki það sem hann var að leita
að. Én kannski hann hafi
einhver önnur áform á prjón-
unum núna?
Hún leit skelfd á klukkuna.
Nú voru ekki nema tuttugu
mínútur unz lestin frá
Bergerac æki inn á stiiðina.
Tæki maðurinn hcnnar síðan
leiguhfl mátti ætla að ekki væri
lengri frestur gefinn en fjöru-
tíu mínútur.
— Vitið þér hver hann er?
— Ég hef hugboð um það.
Ég þarf bara að fara niður til
að ganga úr skugga um það.
Auðvitað er það Lorilleux sem
er mjög áfjáður í að ná í feng
sinn.
— Hann á ekkert í honum.
— Við getum þá orðað það
svo að hann líti svo á — með
réttu eða röngu. Hann heldur
áreiðanlega til hér í grennd-
inni. Tvfvegis hefur hann leitað
hingað til að fá sinn hlut. Ilann
mun án efa verða mjög undr-
andi þegar hann sér hvaða
gesti þér hafið og ég er einnig
sannfærður um að hann verður
fúsari að leysa frá skjóðunni en
þér hafið verið. Það er nefni-
lega yfirlcitt svo — andstætt
því sem fólk heldur — að
karlmenn ei-u oft málglaðari en
konur. Haldið þér að hann sé
vopnaður?
— Ilef ekki hugmynd um
það.
— Ég hugsa að svo sé. Hann
er orðinn þreyttur á að bíða.
Ég veit ekki hvernig þér hafið
farið að því að draga hann
svona lengi á þessu en nú er
hann búinn að fá sig fullsaddan
af biðinni. Nú vill hann láta til
skarar skríða. Rcyndar er ég
ekki viss um mér myndi geðjast
að honum. Svona braskarar og
smyglarar eru yfirleitt hcldur
viðurstyggilegar persónur.
— Haldið yður saman.
— Þér viljið kannski við
drögum okkur í hlé og leyfum
ykkur að vera einum?
í minnisbók sína hafði
Maigret skrifað.
— Klukkan 10.30 — hún
byrjar að tala.
En hann haíði ekki skrifað
niður nánar það scm hún sagði.
Orð hennar voru slitrótt og
hún átti í fyrstu erfitt með að
tjá sig og það var Maigrct sem
stöðugt varð að koma henni til
hjálpar þegar hana rak í
vörðurnar.
— Ilvað viljið þér vita?
— Voru peningar í töskunni
scm þér skiluðuð í farangurs-
geymsluna á stöðinni?
— Já.í seðlum. Um það bil
ein milijón franka.
— Ilver átti þessa peninga?
Lorilleux?
— Ég á þá ekkcrt síður en
hann.
— Komu þeir upphaflega
frá viðskiptavini hans?
— Já. Julien Boissy. sem var
einn af föstu kúnnunum í
verzluninni.
— Hvað varð um hann?
— Hann er dáinn.