Morgunblaðið - 03.08.1979, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 3. ÁGÚST 1979
21
Kristín Guðmundsdótt-
ir — Minningarorð
Fædd 10. júlí 1916
Dáin 28. júlí 1979
Kristín Guðmundsdóttir lést á
gjörgæsludeild Landakotsspítal-
ans eftir langvarandi og þjáning-
armikil veikindi, en þar hafði hún
dvalið síðan 8. maí. Aðstandendur
hennar höfðu fylgst náið með
líðan hennar allan tímann og mun
seint úr minni líða það þrek og
æðruleysi sem henni var gefið.
Alúð sú og nákvæmni, sem fjöl-
skylda hennar sýndi í veikindum
Kristínar ber öðru fremur vott um
hin sterku bönd, sem hún var
tengd fjölskyldu sinni.
Kristín var fædd í Reykjavík og
átti þar heima lengstan hluta ævi
sinnar, að Hverfisgötu 66A. Þar
hafði hún búið manni sínum Páli
Kristinssyni og börnum þeirra
vistlegt og glæsilegt heimili við
þröngar aðstæður. Á síðastliðnu
ári keyptu þau sér nýja íbúð að
Trönuhólum 14 og voru langt
komin með að ljúka henni, þegr
Kristín veiktist. Börn þeirra hjóna
eru: Helga, gift Þóri B. Eyjólfs-
syni, húsasmið og Kristinn, bif-
vélavirki, giftur Gerði Sigurðar-
dóttur. Barnabörnin eru 4.
Við hjónin höfum haft mikil
kynni af þeim Kristínu heitinni og
Páli um tuttugu ára skeið. A
heimili þeirra ríkti alla tíð rausn-
arskapur, velvild og hlýja í við-
móti við þá, sem að garði bar.
Áttum við þar marga ánægju-
stund, sem við fáum seint þakkað
og þá ekki síður í sumarhúsi
þeirra að Iðu. Sár harmur er því
ríkjandi að Trönuhólum 14 við
fráfall húsmóðurinnar, sem gætti
að öllu og öllum og lét það ætíð
vera sitt fyrsta og síðasta að gæta
vellíðanar fjölskyldanna. Einkum
verður söknuðurinn sár fjörgam-
alli móður hennar, sem dvalið
hefur á heimili þeirra hjóna alla
tíð, og eftirlifandi manni hennar.
Við hjónin getum aldrei full-
þakkað þá alúð og vináttu, sem við
nutum frá hinni horfnu húsmóður
og heimili hennar.
Ég kveð Kristínu, Guð leiði
hana og aðstandendur sem eftir
lifa
Sigrún og Eyjólfur
Á heiðríkum hásumardegi hitt-
umst við fyrst. Þau bjuggu í tjaldi
við Brúafossa, hún og unnusti
hennar, Páll Kristinsson. Hann
hafði verið sendur að sunnan til
þess að undirbúa Iaxaklak. Nú var
hann kvaddur í síma, og fór ég á
fund tjaldbúa með kvaðninguna.
Hún varð fyrir svörum, því að
hann yar með veiðistöngina við
ána. Ég virti hana fyrir mér,
meðan hún hljóp til hans léttstíg
og hnakkakert. Hún var þéttvaxin
og þrekleg, dökk á brún og brá, en
þó björt í andliti, lyfting í hárinu
og fór vel. Heimleiðis fékk ég far
með „Stuttmalli", en svo var bíll-
inn nefndur. Bílstjórinn lék við
hvern sinn fingur og bauð í nefið,
þegar upp komst, hver var farþeg-
inn.
Þannig hófust þau kynni, sem
lengi hafa verið okkur hjónum
ljúfust allra. Kristín og Páll eða
„Pallistína" eins og kunningjar
þeirra kölluðu þau í gamni, voru
svo samhent og samhuga, að
manni kemur hann í hug þegar
hennar er minnzt. Þau fluttu með
sér hvort fyrir sig, og bæði saman,
ferskan sunnanandvara inn í logn-
mollu hversdagsleikans. Þau voru
öllum þeim ólík sem við umgeng-
umst þar nyrðra, áhyggjulaus eins
og fuglar himins, náttúrubörn,
sem nutu útivistar og farandlífs.
En þegar haustaði að, gerðist
kaldsamt að hafast við í tjaldi á
kambinum við Laxá. Þá leituðu
þau húsaskjóls á Grenjaðarstað og
var ekki og fengist, að þröngt væri
á þingi og þvottahús kæmi í
eldhúss stað til að byrja með og
síðar matreitt í kaldri kompu á
prímus og kom ekki að sök. Ekki
batnaði aðbúnaðurinn eftir að þau
fluttust frá Grenjaðarstað. Fyrst
var hafst við í klakhúsinu, tjaldað
á milli með striga, síðan í kjallara
stöðvarstjórahúss, en loks var
byggt yfir þau hús, þar sem heitir
á Kambi. Þar fæddist þeim dóttir
vorið 1940, en sonur níu árum
síðar í Reykjavík.
George E. Howser
—Minningarorð
Kceðja frá samstarfsmönnum.
I dag verður til moldar borinn
George E. Howser, Bandaríkja-
maður sem dvalið hefur hálfa
æfina hér á landi.
Svo lengi sem eistu starfsmenn
muna hefur George verið starf-
andi á Keflavíkurflugvelli, fyrst
við uppbyggingu flugvallarins og
síðan við ýms störf á vegum
varnarliðsins.
Lengst af starfaði George við
birgðastofnun varnarliðsins og er
enginn lastaður þótt sagt sé að
fáir hafi verið honum jafnfærir í
hans sérgrein.
Mun nú skarð fyrir skildi hjá
mörgum sem leituðu ráða hjá
honum í viðureign sinni við „kerf-
ið“, en fáir rötuðu þá villugjörnu
vegu betur en hann.
George rækti störf sín af ein-
stakri alúð og trúmennsku, og
fram á síðasta dag var það talið til
tíðinda ef hann mætti ekki til
vinnu, þótt sjúkur væri.
George var vel liðinn jafnt af
yfirmönnum sínum sem sam-
starfsmönnum, enda sérstaklega
greiðugur og fórnfús maður, sem
vildi hjálpa öllum ef mögulegt var.
Hann var maður stefnufastur og
Sonur okkar og bróöir
RAGNAR BJARNI STEINGRÍMSSON
veröur jarösunginn frá Þjóökirkjunnl í Hafnarflröi b 3 áaúst kl
10.30.
þeim sem vildu minnast hans er bent á SÍBS og aörar
líknarstofnanlr.
Steingrímur Gunnarsson Hjördís Þorsteinsdóttir,
íris Randversdóttir,
Randver Randvarsson,
Lára Björk Steíngrímsdóttir,
Margrét Hildur Steingrímsdóttir,
Rafnar Steingrímsson.
Kristín Guðmundsdóttir var
borinn og barnfæddur Reykvík-
ingur og ólst upp hjá móður sinni
Guðrúnu Helgadóttur og Helga
afa sínum á Hverfisgötu 66a, en
faðir hennar, norðlenzkur að ætt,
andaðist í spönsku veikinni 1918,
þegar hún var á þriðja ári. í þessu
húsi áttu þau Páll og Kristín
heimili sitt uppi á lofti. Þar var
gestum tekið opnum örmum,
hvenær sem var og hvernig sem á
stóð, það þurfti ekki að gera boð á
undan sér. En ekki er nema
hálfsögð sagan. Páll átti sér veiði-
rétt austur við Iðu, og þar reistu
þau sér sumarbústað, sem varð
með árunum svo fullkominn að
búnaði öllum, að af bar. Þar réð
Kristín ríkjum með reisn og prýði.
Þangað var gott að koma og
gleðjast með glöðum, enda
gömlum vinum fagnað af hjartan-
legri alúð, því að hún Stína Palla
var trygglynd með afbrigðum,
nærgætin um annarra hag og svo
rausnarleg að hélt við ofrausn á
stundum.
Á nýársnótt 1976 eyðilagðist
íbúð þeirra af eldi frá næstu íbúð.
Björguðust þau naumlega úr
brunanum. Fluttust þau þá ásamt
móður Kristínar til Helgu dóttur
sinnar og dvöldust þar, meðan
svipast var um eftir nýjum sama-
stað. Varð þá fyrir valinu
ófullgert hús í Trönuhólum,
tilbúið undir tréverk. Var nú
öllum frístundum varið til þess að
fullkomna þetta framtíðarheimili
og ekkert til sparað, að það gæti
orðið sem þægilegast. Síðastliðið
sumar fluttu þau í húsið, þegar
búið var að ganga frá til fulls
herbergi því, sem Guðrúnu móður
Kristínar var ætlað, þótt annars
væri margt enn ógert. Fjölskyldu-
tengslin höfðu ávallt verið mjög
sterk, nú verða þau enn nánari
undir einu og sama eigin þaki: Páll
og Kristín og móðir hennar,
dóttirin Helga með eiginmanni
sínum Þóri og dætrum þeirra
tveim, og sonurinn Kristinn
leggur þar hönd að verki flesta
daga, enda þótt hann búi annars
staðar með Gerði eiginkonu sinni,
syni þeirra og dóttur. Og fram-
tíðin blasti við sjónum.
En enginn má sköpum renna.
Banamein hafði búið um sig,
sjúkrahúsvist afráðin og upp-
skurður óumflýjanlegur. Vikum
saman var vakað og beðið fyrir
bata. Vinirnir mörgu, vandamenn
sem vandalausir, fylgdust með
daglegri líðan. En allt kom fyrir
ekki. Að morgni dags fyrir viku
var hún liðin.
Blessuð sé minning Kristínar
Guðmundsdóttur, gefi henni Guð
á himni líf lofi betra.
Þorgr. V. Sigurðsson
framfylgdi ætíð sannfæringu
sinni, þó aldrei af hörku.
I dag eru liðin 21 ár síðan hann
gekk að eiga eftirlifandi konu sína
Lilju Hjartardóttur og hafði hann
oft orð á að það hefði verið sitt
mesta gæfuspor, enda reyndist
hún honum ástrík eiginkona og
mikill stuðningur í erfiðleikum
hans. Reistu þau heimili að
Stekkjarkinn 3, Hafnarfirði og
áttu saman þrjú börn, en hann
átti eina dóttur af fyrra hjóna-
bandi.
Samstarfsmenn Georgs E.
Howsers á Keflavíkurflugvelli
senda eiginkonu hans og fjöl-
skyldu innilegustu samúðarkveðj-
ur á þessari stundu.
+
Konan mín,
HELGA SIGFUSDÓTTIR,
Brekkugötu 10, Akureyri
lést í Landspítalanum 2. ágúst.
OddurJónsson.
Móöir okkar. + ODDNÝ ÁRNADÓTTIR,
lést 2. ágúst. Esjubergi,
Sigríöur Gísladóttir, Bergpóra Gísladóttir.
t
Fósturfaöir okkar
JÓHANN PÁLSSON,
Þrastarhóli, Stöövarfirði,
lést aö heimilí sínu 2. ágúst.
Börnín.
+
Eiginmaöur minn, faðir, tengdafaöir og afi
HELGI ÞÓRARINSSON,
Æöey,
lést á Borgarspítalanum miövikudaginn 1. ágúst.
Guörún Lárusdóttir,
börn, tengdadætur og barnabörn.
+
Hjartkær eiginmaöur minn og faðir okkar,
SIGURJÓN MAGNUSSON,
framkvæmdautjóri, Erluhólum 3
er látinn.
Sigrún Björnsdóttir og börnin.
+ Móöir mín
SVAVA BLÖNDAL,
Lynghaga 1,
andaöist aöfararnótt 1. ágúst. Ingólfur Blöndal.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
GEORGS E. HOWSER,
Stekkjarkinn 3, Hafnarfirói,
veröur jarösunginn frá Þjóökirkjunni í Hafnarfirði kl. 16 í dag, 3.
ágúst.
Þeim sem vilja minnast hins látna er bent á Krabbameinsfélag
íslands.
Lilja Hjartardóttir Howser og börn.
+
Maöurinn minn,
GUÐMUNDUR S. JÚLÍUSSON,
stórkaupmaður,
Nesvegi 76,
sem lézt af slysförum aö kvöldi 26. júlí, veröur jarösunginn frá
Fríkirkjunni í Reykjavík, míövikudaginn 8. ágúst kl. 13.30.
Hulda Þorsteinsdóttir.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og útför bróöur
okkar
JÓNS ÁRNASONAR,
Stóra-Ármóti.
Sérstakar þakkir til stjórnar Búnaðarsambands Suöurlands fyrir 1
aö sjá veglega um útför hans.
Sigriöur og Ingileif Ai * «ji< r