Morgunblaðið - 05.01.1980, Qupperneq 11

Morgunblaðið - 05.01.1980, Qupperneq 11
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. JANÚAR 1980 11 er við að borgin missi fjár- hagsaðstoð ríkisins við rekst- ur skólanna. í tveimur menntaskólum (high scholls) borgarinnar er þó stefnt að því að hafa jafnmarga hvíta og svarta nemendur. Annar þeirra er Morgan Park High School. Hann er í gömlu írsku hverfi sem er óðum að breytast í svart miðstéttarhverfi. Sú þróun er enn algeng í bandarískum borgum að hvítt fólk flytur burt úr hverfum sem blökkufólk byrjar að flytjast í. Morgan Park þótti áður einn af betri skólum Chicago en á nú í erfiðleikum með að fylla kvóta hvítu nemendanna. Skólastjórnin hefur gripið til þess ráðs að bjóða góðum nemendum úr síðasta bekk gagnfræðaskóla að sækja tíma í skólanum áður en þeirra skóli hefst á morgnana. Þannig verða svartir og hvítir nemendur jafnmargir og vonast er til að krökkunum lítist nógu vel á skólann til að velja hann heldur en einkaskóla næstu fjögur árin. Einn þýzkukennari í Morg- an Park, frú Eva Platzman, bauð mér að heimsækja skól- ann einn dag. Auðséð var að gagnfræðaskólanemendur sóttu skólann aðeins í fyrsta tíma. Þau skáru sig úr vegna þess að þau voru yngri en aðrir nemendur og auk þess flest klædd í skólabúninga írsk-kaþólskra einkaskóla. Þegar þau fara eru svartir nemendur í meirihluta. Sam- skipti þeirra við hvíta eru heldur lítil. Til dæmis sitja hvítir og svartir nemendur varla nokkurn tímann við sama borð í matsalnum og einn kennara skólans fullyrti jafnvel að hvítir nemendur væru smeykir við að sýna sig þar inni. Eina iðju stunda þó nokkrir nemendur af báðum kynþáttum í sameiningu: Þeir dunda sér við að kveikja í auðum húsum í nágrenni skólans í stað þess að mæta í tímum. Nemendum í Morgan Park hefur fækkað nokkuð á und- anförnum árum, þeir eru nú um 2500 talsins. Aðbúnaður í skólanum virtist mjög góður og hann búinn fullkomnustu kennslutækjum. Hæfileikar kennaranna virtust þó æði misjafnir. Kennslustund í sögu Afríku var til dæmis tímasóun fyrir alla viðstadda en kennsla í ræðuhöldum fyrsta flokks. Frú Platzman sagði að skólar borgarinnar ættu erfitt með að fá góða kennara til starfa vegna lágra launa og ótta kennara við ofbeldi nemenda. Það er skemmtilegt að sjá hvað nemendur í 12. bekk, sem er síðasti bekkur menntaskóla, kusu að flytja ræður um. Þeir áttu að tala um eitthvert hugðarefni sitt og reyna að , sannfæra áheyrendur um réttmæti skoðunar sinnar. Ein stúlka talaði um mikilvægi þess að unglingar fengju rétt til að láta eyða fóstri án samþykkis foreldra sinna. Bekknum var vandamálið augsýnilega hug- leikið en ræðumanni tókst ekki að sannfæra alla. Önnur talaði um nauðsyn þess að mæta alltaf í kennslustund- um. Hún benti á að ef búð væri rænd í nágrenninu væri bekkjarkladdinn bezta fjar- vistarsönnunin sem nokkur gæti haft. Síðasti ræðumaður, sem var hvítur, ræddi vandamál skóla í stórborgum og gagn- rýndi aðgerðir ríkisins. Hann var á móti akstri nemenda milli skólahverfa. Bekkurinn virtist vera á sama máli þangað til að bætt var við að allir skólar væru hvort eð er jafnir að gæðum. Þá sauð upp úr og auðheyrt var að nem- endur töldu skóla í fátækra- hverfum miðborgarinnar ekki jafnast á við skóla í auðugri hverfum og úthverfum. ab. gera var að skila aftur til skattborgaranna þeim 20 millj- örðum sem þá voru lagðar af 13 mánaðar stjórninni. Til þess að bæta ríkissjóði þetta tekjutap var bent á 3—4% hagræðingu í ríkiskerfinu og það skal viðurkennt að nokkur tilflutningur á vinnumarkaðn- um hefði orðið. En ekki atvinnu- leysi. En hér með féll ég í þá gryfju að fara að útskýra stefn- una með tölum en á því eru kjósendur orðnir þreyttir. Þeir vilja heldur sjá árangurinn. Ég skal því klifra upp úr þeirri gryfju hið snarasta. En hvað er þá framundan? Ég tel sterkar líkur á því að starfsstjórn Alþýðuflokksins hangi fram á vorið. Formenn flokkanna geri sér brátt ljóst að enginn geti myndað starfhæfa meirihlutastjórn. Komi til kosninga þá á Sjálf- stæðisflokkurinn að hafa for- ystu fyrir því að breytingar verði á kjördæma og kosninga- fyrirkomulagi. Sjálfstæðismenn eiga ekki að láta deigann síga og halda á lofti þeirri stefnu sem mótuð var á síðasta landsfundi. Sterk- lega kemur til greina að boða til auka landsfundar. Ekki til þess að skipta um forystu flokksins. Ég tel það ekki tímabært heldur til að gefa mönnum kost á að segja álit sitt á núverandi stefnu og móta stefnuna í þýð- ingarmiklum málum s.s. stjórn- arskrámálinu. Sá landsfundur yrði til að eyða þeim misskiln- ingi sem virðist hafa komið upp í túlkun á stefnunni. Þar eiga menn að deila málefnalega en níða ekki skóinn ofan af hvorum öðrum á síðum dagblaðanna. Á þeim landsfundi tel ég að lögfesta beri prófkjör í skipu- lagsreglum flokksins. Þá tel ég að endurskoða verði þær reglur sem miðstjórnin setti. Sjálfstæðisflokkurinn á gott málefni að verja og hann á að móta almenningsálitið en ekki mótast af því. Með þeim hætti má vel vera að flokkurinn end- urheimti það traust er kjósend- ur sýndu honum í kosningum 1974. Gísli Baldvinsson. Þorsteinn Stefánsson: Yinsældir verðbólgunnar Það sem vakti mér mestrar furðu á þessu líðandi ári eru úrslit Alþingiskosninganna sem fram fóru dagana 2. og 3. des. með sigri Framsóknarflokksins, og þó sér- staklega hér í Reykjavík. Ég hafði búist við að það væri á takmörk- um að Ólafur Jóhannesson næði hér kosningu, en kemur hér inn við annan mann. Eru þessi kosn- ingaúrslit viðurkennig á farsælli stjórn vinstri flokkanna þetta brot úr kjörtímabili — 13% mánuð sem þeir fóru með stjórn landsins? Mér þykir það ólíklegt. Eða var það fyrir vinsældir vinstribæjar- stjórnarinnar og umhyggju Fram- sóknar fyrir velferð höfuðborgar- innar? Ekki þykir mér það trú- legra. Ástæðnanna verður því að leita annars staðar. Tvisvar á þessum áratug hefur Framsóknarflokkurinn staðið fyrir myndun vinstri stjórnar undir forustu Ólafs Jóhannesson- ar; þeirrar fyrri með Alþýðu- bandalaginu og þeirri síðari með Alþýðubandalagi og Alþýðuflokki. Báðar settu þessar stjórnir met í verðbólgu, með miklum yfirburð- um, og báðar skilja þær við mikla fj árhagserf iðleika. Margir hafa grætt vel á verð- bólgunni. Að sjálfsögðu er það annarra tap, því verðbólga er ekki verðmætaskapandi. Enn aðrir halda sig græða á henni meðan hún grefur undan velferð þeirra. Þessi trú á verðbólguna er stefnu- markandi í Framsóknarflokknum. Það staðfesta kosningaúrslitin hér í Reykjavík. Þessi áhugi fyrir verðbólgunni nær einnig inn í raðir Sjálfstæðisflokks og Alþýðu- flokks. Mat mitt á kosningaúrslitunum er því það, að þau séu sigur verðbólgunnar undir stjórn Fram- sóknarflokksins. Fleira má svo tilnefna, sem stuðlar að samtök- um vinstri flokkanna gegn Sjálf- stæðisflokknum, svo sem mögu- leika á því að hægri stjórn næmi úr gildi kauplagsvísitöluna, þetta „fenomen" sem er blóðrás verð- bólgunnar og hvergi á sér sam- stæðu í allri jarðarkringlunni, og einnig það að vinnulöggjöfinni yrði breytt í þá veru að það gæti ekki endurteki- sig að einn ábyrgðarlaus skynvillingur geti bannað alla vöruflutninga frá landinu í langan tíma til milljarða tjóns fyrir þjóðfélagið. Þetta heit- ir helgur réttur til kjarabaráttu öreiganna. Hver varð svo árangur- inn? Það hefur ekki verið upplýst. í kosningabaráttunni lagði Sjálfstæðisflokkurinn höfuð- áherslu á viðnám gegn verðbólg- unni og lækkun skatta. Þetta reyndist ekki sigurstranglegt, eins og stemningin er fyrir verðbólg- unni. Þó skattalækkanir séu vin- sælar, þá nær það skammt þegar verðbólgan er annars vegar. En við erum þó reynslunni ríkari. Ástandið í íslenskum efna- hagsmálum er mjög alvarlegt. Landið má heita stjórnlaust. Er- lend skuldasöfnun er orðin hroll- vekjandi og á eftir að valda hér miklum kjaraskerðingum ef þær skuldir verða nokkurn tíma borg- aðar. Skattheimta vinstri flokk- anna blóðmjólkar fjárvana at- vinnuvegi, sem eru eins og hús það sem byggt er á sandi. Hagnaður af atvinnurekstri heitir arðrán, og atvinnurekendur arðræningjar. Verðbólgugróðinn einn er þessum flokkum þóknanlegur. Hann er líka skattfrír. Framhaldandi vinstri stjórn finnst mér stefna í þá átt að sjálfstæði þjóðarinnar verði sjálf- stæði beiningamannsins. Og þá gæti þess ekki orðið langt að bíða að einhver sú jþjóð sem sæktist eftir aðstöðu á Islandi tæki að sér framfærslu þurfalingsins og skap- aði sér sjálf þóknun fyrir aðstoð- ina. Þorsteinn Stefánsson Landsleikur í handknattleik ISLAND POLLAND í Laugardalshöll í dag kl. 15.00. E.Th. Mathiesen h.f. Dalshrauni 5, Hafnarfirði, sími 51888. Fékkst þú þér Tropicana í morgun? Sól h.f. s. 26300. íþróttafólki og áhuga- og stuðningsmönnum íþrótta óskum viö heilla og góörar ánægju á nýbyrjuöu ári. Ágnar Lúðvíksson h.f., Reykjavík. Skrifstofuvélar h.f. Hverfisgötu 33, Reykjavík, sími 20560. LIIVI OG KITTI ppÁ Ferðaskrífstofan ÚTSÝN — ® 0 Skagfjörð Lesiö sérritin. Frjálst framtak Ármúla 18. HSI Afram Island HSI

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.