Morgunblaðið - 30.03.1980, Blaðsíða 30
30
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. MARZ 1980
Vandræði breska sjávarútvegsins:
Togurum hefur fækk-
að um 100 síðan 1976
VANDRÆÐIN í breska sjáv-
arútveginum virðast vera að
ná hámarki, segir nýiega í
blaðinu The Guardian. í
síðustu viku tilkynnti sjávar-
útvegsráðherrann, Peter
Walker, að ríkisstjórnin
myndi veita viðbótarstyrk að
upphæð 3 milljónir punda til
að fleyta útgerðinni yfir
næstu mánuði. En Christoph-
er Huhne fréttaritari The
Guardian segir, að hversu
mjög sem stjórnmalamenn
hugi að hag útgerðarinnar,
geti rikisstjórnin lítið gert
henni til bjargar.
Mestu vandræðin stafa af
þeirri ofveiði, sem stunduð
hefur verið undanfarin ár bæði
í lögsögu Evrópulanda og á
Atlantshafi. Þetta hefur komið
þyngst niður á breskum fisk-
iðnaði, sem er hinn umfangs-
MYNDAMÓT HF.
PRENTMYNDAGERÐ
ADALSTR/CTI • SÍMAR: 17152- 17355
mesti í Evrópu. Undanfarin
fimm ár hefur starfsmönnum í
breskum sjávarútvegi ekki
fækkað. Sú staðreynd gefur þó
ekki rétta mynd af ástandi
úthafsflotans en í honum voru
237 togarar 1976 (þegar Bretar
voru útilokaðir frá íslensku
200 mílunum) en voru 1979
aðeins 146. Hins vegar hefur
þeim bátum, sem stunda veið-
ar við strendur Bretlandseyja
vegnað nokkuð vel. talið er, að
30 þúsund manns muni missa
atvinnu sína til sjós og lands,
ef hætt verði útgerð úthafstog-
ara.
í The Guardian segir, að þar
til fyrir tveimur árum hafi
hátt verðlag á fiski bætt upp
minnkandi afla og meira en
það. Hins vegar sé verð nú
lækkandi og togararnir verði
að vera lengur á veiðum til að
ná sama afla og áður. Þá hafi
Heimilisfang
leiðrétt
HEIMILISFANG fermingar-
drengsins Árna Jóns Árnasonar,
sem fermdur verður í dag í
Hallgrímskirkju kl. 2, er að Mána-
götu 24, en ekki 14 eins og
misritast hefur í blaðinu í gær.
olíuverð tvöfaldast á síðustu
tólf mánuðum, en í því felist
um það bil fjórðungur af
rekstrarkostnaði togara.
í greininni er vakin athygli á
því, að meira en 60% af
fiskstofnum Efnahagsbanda-
lagslandanna sé að finna í
breskri lögsögu, en í hugmynd-
um stjórnarnefndar banda-
lagsins um sameiginlega fisk-
veiðistefnu þess komi fram, að
Bretar eigi aðeins að fá 30%
hlutdeild í afla Efnahags-
bandalagslandanna. Þetta eru
ekki endanlegar tillögur
stjórnarnefndarinnar og gera
Bretar sér vonir um að fá
meira í sinn hlut. Hitt er ljóst,
að þeir verða að sætta sig við
minni afla af eigin miðum en
þeir hefðu fengið, ef þeir stæðu
utan Efnahagsbandalagsins.
I lok greinarinnar í The
Guardian er vakin athygli á
því, að þótt breskur sjávarút-
vegur sé ekki stór í saman-
burði við aðrar atvinnugreinar
þar í landi, þá hafi hann
pólitísk áhrif, sem séu í öfugu
hlutfalli við stærðina. Fisk-
veiðibæirnir kjósa samtals 22
þingmenn og 9 þessara þing-
sæta eru talin á mörkunum
milli stóru flokkanna, þannig
að þeir leggja sig fram um að
þóknast kjósendum þar.
20*
AFSLÁTTUR
á páskaeggjum
Sumir versla dýrt —
aðrir versla hjá okkur
Okkar verð eru ekki tilboð
heldur árangur af
hagstæðum innkaupum
Opið
iaugardaga
til hádegis
STARMÝRI 2 AUSTURSTRÆTI 17
Það er nú svo, að stundum
berast fleiri bréf en hægt er að
sinna. Og stundum verður mér á
að láta dragast úr hömlu að
sinna erindi. 19. febrúar sendi
Margrét Ólafsdóttir mér þessar
oddhendur sem svar við vísu frá
Andrési Valberg, — og bið ég
hana velvirðingar á að vísurnar
hafa ekki komið fyrr:
Andrés spinnur óðinn sinn,
okkar tvinnar vilja.
En fegurð minni aö flækja inn
fáir kynnu að skilja.
Ljóst þó hefur Ijóðastef
lyndið gefið bjarta,
því án efa víst ég vef
vinarbréfi að hjarta.
Ýmsum þótti íslenzk drótt
efla þróttinn Braga.
Andrés rótt með orðagnótt
allra njóttu daga.
Eins og iðulega hefur komið
fram er Albert Guðmundsson
ekki stuðningsmaður ríkis-
stjórnarinnar í þeim skilningi að
hann telji sig múlbundinn, held-
ur fer „eftir sannfæringu sinni“ í
hverju máli, eins og hann hefur
komizt að orði. Ymsir henda
gaman að þessu svo sem þing-
bróðir hans, Sighvatur Björg-
vinsson, þegar hann yrkir:
Ávallt hann undrar mig,
engan slíkan ég þekki.
Þótt Albert sé samur við sig
er sannfæring hans það ekki.
Eggert Haukdal er ólíkt farið.
Ríkisstjórnin getur reitt sig á
hann, á hverju sem gengur og
jafnvel þótt honum sé þvert um
geð. Það er í mesta lagi, að hann
geri grein fyrir atkvæði sínu þar
sem hann lýsir yfir trausti sínu
á ríkisstjórninni um leið og hann
segir „neiið", — nú síðast við
afgreiðslu fjárlaga þegar hann
lagðist gegn framlagi til vega-
mála, sem þó var gert ráð fyrir í
vegaáætlun. Móri kvað:
Til „neisins“ hans var tungan
treg,
trúar galt hann sinnar.
Nú langar hann til að leggja
veg
með loforðum stjórnarinnar.
Markús Jónsson á Borgareyr-
um orti svo um hestamenn:
Tigna margir tölt og skeið
með tæran blæ í fangi.
Aðrir laumast ævileið
á yfirgangi.
Sigurður Jónsson frá Hauka-
gili hefur kennt mér þessa vísu
eftir meistara Þórberg:
Ef þú hittir Arndísi
undir himins þaki,
þá skaltu frá Þórbergi
þegja eins og klaki.
Vísa eins og þessi er að sínu
leyti eins og skissa eftir Kjarval.
Hún hefur orðið til viðstöðulaust
og við getum vel orðið ásátt um
að hún sé bull og óskiljanleg með
köflum, — en handbragð meist;
arans er á henni sarmt og' þess
vegna getur maður ekki gleymt
henni.
Síðast var fyrrihlutinn
hringhentur og eins og svo oft
þegar efnið er „upplagt" og
rímorðin mörg bera botnarnir
keim hver af öðrum.
Fyrri hluti Margrétar Ólafs-
dóttur var svona:
Sunnanvindar senda yl,
snjó af tindum þíöa.
Kristín Jónsdóttir botnar:
Kliðar linda Ijóðaspil
Ijúft í rindum hlíða.
Ásgeir botnar:
Vetri hrinda. Verður til
vorið yndisblíða.
E.B. botnar og rrféð því að
„brúa til“ er að líkindum
skírskotað til þess, að vorið sé
tími grósku og ásta:
Elda kynda, brúa bil,
burtu hrinda kvíða.
Nafnlaus barst þessi botn:
Vorsins yndi verður til
vetrar myndir líöa.
Og þá er það fyrrihlutinn og
að þessu sinni eftir Móra:
Þegar maöur orðinn er
„algjör misskilningur"...
Ekki verður meira kveðið að
sinni.
Halldór Blöndal
Limran
Eitt haustkvöld við Hrafnatóttir
bar harðan gust yfir dróttir.
„Þessi útsynningur
er einn langur fingur,“
mælti uppstaöin bóndadóttir.
KK