Morgunblaðið - 04.06.1980, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 04.06.1980, Blaðsíða 11
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. JÚNÍ1980 11 Sigrún Gísladóttir: Vigdís Finnbogadóttir einn frambjóðenda til forsetakjörs töluverðum kostnaði við innkaup og fjármögnun þessara birgða. Þessi kostnaður hlýtur með einum eða öðrum hætti að lenda á endanlegum notendum olíunnar. Viðamiklar rannsóknir Alþjóðaorkustofnunin er þegar orðin leiðandi aðili í orkuskipu- lagningarmálum og rannsóknum á sviði orkumála í þessum heims- hluta. Nefndir sérfræðinga á veg- um stofnunarinnar vinna nú að hugmyndum um hvernig spara megi orku í atvinnulífinu í sam- göngum og við húshitun. Jafn- framt vinnur stofnunin að sam- ræmingu á orkusparnaðaráætlun- um aðildarlandanna, en á því sviði hafa ríkin ekki tekist á hendur beinar skuldbindingar, heldur er um að ræða samvinnu og samráð. Rannsóknarverkefni á vegum IEA eru unnin í hinum einstöku aðildarlöndum, en fjármögnuð af stofnuninni. Sérhvert ríki getur að sjálfsögðu valið, hvort það kýs að taka þátt í tílteknu verkefni, en einstök ríki geta jafnframt gert uppástungur um ný verkefni og fengið aðstoð annarra ríkja og fjármagn frá stofnuninni, sé verk- efnið talið gagnlegt. Ástæða er til þess að ætla, að þessi hlið IEA gæti verið Islendingum sérstak- lega áhugaverð, bæði vegna þess að unnið er að rannsóknum á ýmsum verkefnum, sem íslending- um eru hugleikin, og jafnframt er hugsanlegt, að stofnunin mundi fjármagna kostnaðarsamar rann- sóknir hér á landi, sem ella kynnu að þurfa að bíða betri tíma. Það var mat olíuviðskiptanefnd- ar, að aðild að IEA fylgdu ótví- ræðir kostir og að vandkvæði sem að aðild gætu fylgt væru lítil og yfirstíganleg. í niðurstöðum nefndarinnar segir eftirfarandi: „Ljóst er að íslendingar geta haft verulegan stuðning af neyð- ardreifikerfi stofnunarinnar, verði skortur á olíu hér á landi af einhverjum ástæðum. Eru engin haldbær rök sjáanleg, sem mæla gegn því, að íslendingar gerist þátttakendur í því tryggingakerfi, sem hér er í raun á ferðinni, enda hafa flestar þjóðir reynt að tryggja sem best olíuaðföng sín við breytilegar aðstæður, og er það íslendingum ekki síður nauð- syn en öðrum. Jafnframt er ljóst, að aðild að IEA kann að skipta verulegu máli ef leitað verður hófanna um olíuviðskipti við þau aðildarlönd stofnunarinnar eins og Bretland, sem veita öðrum IEA-ríkjum forgang um olíukaup. Einnig mun aðild að stofnunnni veita íslendingum aðgang að dýrmætum upplýsingum um olíu- mál og orkumál almennt, sem ella kynnu að verða torfengnari. Loks má nefna að þátttaka í hinni almennu samvinnu í orkumálum getur aðeins orðið landsmönnum að gagni og má þar einkanlega nefna þær rannsóknir, sem unnið er að á vegum stofnunarinnar. Ættu íslendingar á þeim vettv- angi að geta orðið veitendur jafnt sem þiggjendur, en fullkomlega ástæðulaust virðist að hafa að engu þetta samstarf og hagnýta ekki þá möguleika sem í því kunna að felast." Jafnframt segir að ekki verði með nokkru móti séð, að aðild að IEA geti skaðað núverandi við- skiptahagsmuni íslendinga, enda séu mörg ríki, sem kaupa olíuvör- ur frá Sovétríkjunum, aðilar að IEA og hafi ekkert komið fram um að aðild þeirra sé í óþökk Soyétmanna. Ég hef nú rakið í mjög grófum dráttum helstu hliðar samstarfs- ins innan Alþjóðaorkustofnunar- innar og þau atriði sem helst skipta máli varðandi aðild íslands að stofnuninni. Eins og fram hefur komið mælir margt með aðild íslendinga að þessari stofn- un, og vænti ég þess að lagt verði fram frumvarp um heimild til aðildar að þessari stofnun þegar á næsta þingi. Má þá búast við frekari umræðum um þetta mál í heild sinni. Ég gladdist innilega þegar ég las um þetta framboð Vigdísar í dagblöðum Reykjavíkur og skal hér tekið fram að persónulega þekki ég ekki Vigdísi, en þar sem ég hef unnið í tónlistardeild Ríkis- útvarpsins í 45 ár eða frá áramót- um 1929—30 fer ekki hjá því að allir starfsmenn þeirrar stofnunar kynntust að meira eða minna leyti flestum, sem þangað áttu erindi, af sjálfsdáðum eða valdir til þjónustu í dagskrárliði. Meðal þeirra gesta var Vigdís Finnbogadóttir og vegna sérlega aðlaðandi framkomu hennar var hún ævinlega kærkominn gestur í þeirri stofnun. Flutningur hennar um margskonar efni féll vel að eyrum hlustenda. Það er mér vel kunnugt. Þegar ég svo les grein í Morgun- blaðinu laugard. 12. apríl 1980 eftir Ph. dr. Þorstein Sæmundsson stjarnfræðing, sem hann nefnir „Frá Keflavík til Bessastaða (sjónleikur í sjö þáttum)" varð ég hreinlega undrandi! Frá barns- aldri var okkur kennt að þekking væri lykill að vizkunni og sannar- lega má það til sanns vegar færa, í flestum tilfellum. Dr. Þorsteinn hefur notfært sér þennan lykil til könnunar á gangi stjarna og tungla himingeimsins og má með sanni kalla það háfleyg svið. Þar sem hann reiknar og býr til prentunar almanök fyrir Raun- vísindastofnun Háskólans, mun engin efast um hæfni hans á þeim sviðum. Er því naumast almúganum láandi þótt hann undrist slíka „speki“, sem stjarnfræðingurinn ber fram fyrir almenning í einu víðlesnasta blaði landsins. Það er hans eigið mál og einskis annars, á hvern hátt hann túlkar hugsanir sínar og svo má segja um hvern einn í lýðfrjálsu landi, en sá hinn sami ber ábyrgð á orðum sínum og gjörðum, hvort sem er í ræðu eða riti — og hann einn. Við skulum því glugga í annan þátt greinarinnar, sem höfundur nefnir „Ævintýri á gönguför". Ósjálfrátt reikaði hugur minn til æskuáranna, þegar ég í fyrsta Synodus í M.R. PRESTASTEFNAN 1980 verð- ur haldin í Menntaskólanum í Reykjavik 24.-26. júní. Munu þá vera rétt 100 ár síðan Prestasteína var þar haldin síðast. en frá M.R. fluttist hún í Alþingishúsið og var haldin þar um allangt skeið. segir i fréttabréfi Biskupsstofu. Aðalmál Prestastefnunnar að þessu sinni er nýskipan helgisiða kirkjunnar og mun handbókar- nefnd leggja þar fram tillögur að nýrri Handbók fyrir íslenzku kirkjuna. Nefndina skipa: Dr. Ein- ar Sigurbjörnsson, prófessor, formaður, Sr. örn Friðriksson, Skútustöðum, Sr. Arngrímur Jónsson, Reykjavík, Sr. Gunnar Björnsson, Bolungavík, Sr. Sigurð- ur Sigurðarson, Selfossi, Sr. Ólaf- ur Skúlason, Reykjavík, Sr. Eirík- ur J. Eiríksson, Þingvöllum, Sr. Kristján Valur Ingólfsson, p.t. Þýzkalandi, Jón Stefánsson, org- anleikari, Reykjavík, Gústaf Jó- hannesson, organleikari, Reykja- vík og Haukur Guðlaugsson, söng- málastjóri, Akranesi. sinn sá leikrit með sama nafni eftir Jens Chr. Hostrup og sem varð afar vinsælt hér heima gegn- um áraraðir. En hvar er ævintýrið á gönguför dr. Þorsteins? Þegar ég las grein hans áfram, varð mér æ ljósari tilgangurinn með þessari greinar- gerð hans, og fyrir hugskotssjón- um mínum varð fyrir mér svið, þar sem hinn hámenntaði og glæsilegi maður var skríðandi í mýrarfenjum og óræktarmóum tínandi upp hrossatað og lamba- spörð, jafnvel frá árum áður, þar sem hann sjálfur vitnar í grein í Þjóðviljanum 9. maí 1961 — til þess að kasta að Vigdísi þeim ófögnuði. Sér er nú hver af- þreyingin! Nokkrir heiðursmenn hafa svar- að dr. Þorsteini til varnar Vigdísi, þar sem þá ög allan fjöldann undrar framkomu hans. Það er vel að enn skuli finnast einlægir og heiðarlegir menn, sem ekki þola aðför með skítkast að heiðarlegu fólki fyrir það eitt að bjóða sig fram til forsetakjörs. Þeim mönnum eru hér þakkir færðar. Enn kemur stjarnfræðingurinn með langhund í Morgunblaðinu 6. maí, sem hann nefnir „Riddarinn og hefðarmærin". Má sjá við lestur þeirrar greinar að höfund- urinn heldur sig enn við ævintýrið Sigrún Gisladóttir. og sparðatínsluna og vitnar þar enn í Þjóðviljann 28. júní 1974. Ólíkt hafast mennirnir að. — Hér skal vitnað í bók, sem sir James Jeans prófessor í stjörnu- fræði m.m. við Royal Institution skrifar 1930, sem hann nefnir: „The Mysterious Universe", og vitnar í Plato þar sem hann segir: „Fortíð og framtíð nefnast sér- stakir þættir tímans, sem við ómeðvitandi en ranglega færum yfir á svið eilífðarinnar. Við segj- um: Sem var, sem er, og sem verður, en sannleikurinn er að halda sig við raunveruleikann, á líðandi stund, sem er. Það mundi æra óstöðugan að vitna í blaðagreinar, sem ritaðar hafa verið í sambandi við forseta- kjör, sem nú nálgast og er það í alla staði eðlilegt að fólk deili um frambjóðendur til æðsta embættis þjóðarinnar. Læt ég það hlutlaust. Með greinum yðar dr. Þorsteinn Sæmundsson vilduð þér niður- lægja Vigdísi Finnbogadóttur, sem einn frambjóðanda til emb- ættisins sakir þess að hún er kvenkyns. Það má glöggt lesa milli línanna í greinum yðar, þar sem virðist skortur á einlægni, eða gunguskapur, af ótta við að gefa á yður höggstað, sem ætlaður var henni. Vigdís hefur opinberlega gefið skýrslu um menntaferil sinn, störf og reynslu. Það, sem gefur skýrslu hennar ótvírætt sannleiksgildi, er sú einurð og djörfung, sem hún býr yfir, því þeir hæfileikar þróast með einstaklingnum gegnum skóia reynslunnar og gerir þá frjálsa. í Morgunblaðinu 28.1.1979 er birt viðtal, sem danskur frétta- maður átti við Evu Curie um móður hennar Madame Curie 1978. Þar segir m.a.: „Móðir mín varð fyrst kvenna prófessor við Sorbonneháskóla (1906). Það er ekki hægt að leggja neinn réttlæt- ismælikvarða á hana. Auðvitað fannst henni konur ættu að eiga sömu tækifæri, sem karlmenn, en í huga hennar var það ekkert mál. Þarna var um að ræða ágæti hvers og eins. Sigrún Gísladóttir Sóívallagötu 33 líliim einni vav ... þessi aðferð notuð við þvotta. En timar liðu og tímar breyttust. PHILCO kom til sögunnar og þreyta og erfiði þvottakonunnar heyrðu fortíðinni til. PHILCO þvottavél er í dag ekki forréttindi, heldur nauðsyn hverju nútímaheimili, því PHILCO skilar á stuttum tíma heilu dags- verki, eins og það var unnið. PHILCO þjónustu getur þú treyst. heimilistæki hf HAFNARSTRÆTI 3 — 20455 — SÆTÚN 8 — 15655

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.