Morgunblaðið - 06.09.1980, Qupperneq 45
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. SEPTEMBER 1980
45
TT
VELVAKANDI
SVARARí SÍMA
10100 KL. 13-14
FRÁ MANUDEGI
efni, en veitir ekki af liðsauka á
stundum. Finnst mér að ekki væri
úr vegi að fá einn eða tvo bíla úr
slökkviliði borgarinnar og bleyta
rækilega í lýðnum — enginn
verður verri þótt hann vökni.
kannski hefði einhver bara gott af
þessu og vaknaði af drykkjuvím-
unni. Jafnvel finnst mér koma til
álita að lögreglan beiti táragasi
við aðstæður eins og sköpuðust um
helgina. Eitthvað verður að gerast
svo að lát verði á þessum skrílslát-
um. Burt með þennan óaldarlýð,
hvar sem hann safnast saman til
skemmdarverka. Ég þykist mæla
fyrir munn margra öskureiðra
samborgara minna."
Þessir hringdu . . .
• Hafið hund-
ana í bandi
Elín hringdi og bað Velvak-
anda um að koma fyrir sig ábend-
ingu til hundaeigenda. Hún sagð-
ist hafa verið á gangi í borgar-
landinu og mætt á förnum vegi
manni og hundi. Engin ól lá á
milli þessara tveggja og er ekki að
orðlengja það að hundurinn tekur
til fótanna og hendist í áttina til
hennar. — Eg hef allt frá barn-
æsku mínní veríð óskaplega
hrædd við hunda og ég ætla ekki
að reyna að lýsa þeirri skelfingu
sem greip mig þegar hundurinn
kom þarna í áttina til mín á
harðastökki. Og þegar hann sent-
ist á mig, þá barði ég blint frá mér
og fannst mín síðasta stund upp
runnin. Ég heyrði óljóst að maður-
inn kallaði til mín að hundurinn
væri meinlaus, en á svona stund-
um starfar hugsunin ekki eftir
venjulegum leiðum.
Ég lifði þetta vissulega af og
það sem eftir stóð var gremjufull
reiði. Ég var að hugsa um að kæra
manninn til lögreglunnar. En svo
rann mér reiðin. Mér finnst að
fólk eigi að lifa í sátt og samlyndi
og ég ákvað að hringja fremur í
Velvakanda og koma þeirri ábend-
ingu til hundaeigenda að gæta
þess að hafa hunda sína í ólum,
hafi þeir minnstu tilhneigingu til
þess að rása svona frá eigendum
sínum. Það eru fleiri en ég, sem
eru haldnir hundahræðslu, og at-
vik eins og þarna varð, geta haft
alvarlegar afleiðingar í för með
sér, þó að enginn sé bitinn eða
brákaður.
Verkamaður á Þórshöfn
hringdi í Velvakanda og kvað
engan grundvöll fyrir að verða við
kauphækkunarkröfum Alþýðu-
sambands íslands. — Vinnuveit-
SKÁK
Umsjón: Margeir Pétursson
í undanrásum Moskvumeistara-
mótsins í ár kom þessi staða upp í
skak meistaranna Arbakovs, sem
hafði hvítt og átti leik, og Losevs:
37. Hxf7! - Kxf7 (Eftir
37.... Dxf7 er svartur mát í ein-
um)
38. Dh7+ og svartur gafst upp, því
hann er óverjandi mát.
endasambandið hefur þegar boðið
það sem fært er að bjóða. Eina
leiðin til að þetta hætti að vinda
endalaust upp á sig er að taka
vísitöluna úr sambandi, og þetta
vita menn ósköp vel.
íbúi í Grjótaþorpinu hafði sam-
band við Velvakanda og kvartaði
sáran undan því hernaðarástandi
sem ríkti á hans heimaslóð um
hverja einustu helgi. — Þú getur
sent ljósmyndara út til mín, það
er ekki langt að fara, og þá getur
þú séð og sýnt öðrum hvernig þeir
hafa leikið gamalt og virðulegt tré
sem prýddi aðkomuna að húsinu
hérna. Þetta er gjörsamlega óþol-
andi ástand.
HÖGNI HREKKVISI
Rætt við bókavörð í Siglufirði:
Minningarherbergi
um sr. Bjarna Þor-
steinsson
Skjalasafn varðandi atvinnu-
og menningarsögu Sigluf jarðar
Bókavarðafélag íslands
gekkst fyrir bókavarða-
námskeiði á dögunum.
Mbl. tókst að ná í Óla J.
Blöndal. bókavörð í Siglu-
firði, og lagði fyrir hann
fáeinar spurningar varð-
andi safnið nyrðra.
Séra Bjarni Þorsteinsson, sókn-
arprestur, tónskáld og þjóðlaga-
safnari hafði forgöngu um stofnun
bókasafnsins, sem opnað var 1916,
eins og um fleiri menningarmál í
Siglufirði fyrrum, sagði Óli. Lestr-
arfélag, sem sr. Bjarni stofnaði, sá
um safnið fyrstu árin, en árið 1920
tók bæjarfélagið við rekstri þess
og hefur annast síðan.
Bókasafnið er nú til húsa á
neðstu hæð ráðhúss bæjarins, eða
frá árinu 1964, í vistlegum og
þægilegum húsakynnum. Safnið
fær innan skamms viðbótarhús-
næði í þessu húsi, á annari hæð,
bæði geymslurými til nýrra
starfsþátta, en mikið vantar á að
það húsnæði sé fullunnið þann veg
að nýta megi.
I safninu eru nú um 40 þúsund
bindi, ef allt er talið, tvítök og
smáprent. Útlán á sl. ári vóru
tæplega 42 þúsund, en safnið
þjónar Siglufjarðarkaupstað
(rúmlega 2000 íbúar), Siglunesi og
Fljótum. Einnig lánar safnið bæk-
ur í skip, sem gerð eru út frá
Siglufirði. Þá er þjónusta við
Sjúkrahús Siglufjarðar fastur lið-
ur í starfseminni. Frá árinu 1078
hefur safnið og annast hljóðbóka-
þjónustu (fyrir blinda), en upphaf
þessa starfs var vegleg gjöf frá
Lionsklúbbi Siglufjarðar. Spari-
sjóður Siglufjarðar hefur um
langt árabil verið safninu drjúgur
stuðningsaðili. Kjartan Bjarna-
son, fv. sparisjóðsstjóri, Björn
Jónasson, núverandi sparisjóðs-
stjóri og stjórn sjóðsins, eiga
þakkir skilið fyrir þann stuðn-
ing, margháttaðan.
Til stendur að koma upp, í
tengslum við safnið, minningar-
herbergi um sr. Bjarna Þor-
steinsson, tónskáld, þar sem
geymdir verða ýmsir munir hans:
orgel, skrifborð, helgisiðabók,
nótnahandrit o.m.fl. Sr. Bjarni var
oddviti Siglfirðinga í áratugi,
bæði í veraldlegum og andlegum
efnum, og oft nefndur „faðir
Siglufjarðar". Hann lagði og
merkt ævistarf, á sviði tónmennt-
ar og þjóðlagasöfnunar, í menn-
ingarbanka þjóðarinnar. Eini eft-
irlifandi niðji sr. Bjarna, Bein-
teinn fv. útgerðarmaður, hefur
verið mjög hjálplegur um útvegun
muna föður síns. Þá er hugmyndin
að inn af þessu minningarherbergi
verði annað minna, sem í væru
hljómflutningstæki af beztu teg-
und og þar væri hægt að hlusta á.
lög sr. Bjarna, íslenzk þjóðlög og
ÓH J. Blöndal
þjóðlög frá sem flestum löndum,
sem yrði mjög í anda hans. Þarna
eiga og að vera ýmis músíkrit,
uppsláttarrit, nótur o.s.frv.
Þá höfum við mikinn hug á að
koma upp skjalasafni til varð-
veizlu á gögnum varðandi at-
vinnu- og menningarsögu Siglu-
fjarðar, sagði Óli J. Blöndal,
bókavörður. Siglufjörður var um
langt árabil höfuðstaður síldveiða
og síldariðnaðar, sem var þunga-
miðja í þjóðarbúskapnum fyrri
helming þessarar aldar. Hér vóru
á þriðja tug söltunarstöðva, auk
mikilvirkra síldarverksmiðja, sem
unnu lýsi og mjöl, og vóru í raun
fyrsta hérlenda stóriðjan. Ekki er
verjandi að þetta „gullaldartíma-
bil“ í sögu staðar og þjóðar,
glatist, ef unnt er að draga fram í
dagsljósið minjar þess, s.s. starfs-
tæki, verzlunarbækur, handrit er
geyma gamlan fróðleik, myndir
o.s.frv., sem segja þessa merku,
liðnu sögu og varðveita til fram-
tíðarinnar.
Bókasafn Siglufjarðar hefur
tryggt sér húsnæði fyrir minn-
ingarherbergi um sr. Bjarna og
skjalasafn til varðveizlu á gögnum
varðandi atvinnu- og menningar-
sögu staðarins. Þetta húsnæði er
að vísu ekki fullgert, aðeins tilbúið
undir tréverk. Það þarf mikla
fjármuni til að gera það hæft til
notkunar. Við höfum því sótt um
styrk á fjárlögum næsta árs, 1981,
til þessa verkefnis, og væntum
skilnings stjórnvalda.
Töluverðar breytingar hafa orð-
ið á skipulagningu Bókasafns
Siglufjarðar hin síðari árin. Tekið
hefur verið upp svokallað Dewey-
kerfi, sem gerir safnið auðveldara
fyrir notendur. Hefur verið unnið
að þessari breytingu sl. 3 ár með
velvilja og hjálpsemi Kristínar
Pétursdóttur, bókafulltrúa ríkis-
ins, sem hefur unnið með bóka-
verði að þessari breytingu, sagði
Óli J. Blöndal að lokum.
Órói og óöld í Tyrklandi
lstanbul, 4. sept. AP.
16 MANNS féllu í T-w.-•• •
_ . Ji munai 1
Z* er hryðjuverkamönnum
vinstri og hægri manna kennt
'úlíi. Með þessum morðum er tala
fallinna komin upp í 64 i þessari
viku og virðist upplausnin í
Tyrklandi fara stöðugt vaxandi.
í hverfi heldra fólksins í Istan-
bul voru lögreglumaður og tveir
almennir borgarar skotnir þegar
fjórir menn óku um á stolnum bíl
og létn o...
_ ____aivuinnoina dynja a veg-
farendum. Tveir vinstrisinnaðir
verkamenn fundust myrtir í fá-
tækrahverfi Istanbul-borgar og
setið var fyrir tveimur mönnum
og þeir myrtir í Adana í Suður-
Tyrklandi.
Herlögum hefur verið komið á í
þriðjungi Tyrklands til að reyna
að stemma stigu við vaxandi
ókyrrð en á þessu ári hafa fallið
2000 manns og 3800 frá árinu 1975.