Morgunblaðið - 19.11.1980, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. NÓVEMBER 1980
ást er...
... aö taka eftir-
lœtis danssporið
hans.
TM Reg U.S Pat. Off—all rights reserved
•1977 Los Angeles Times
'í».
Var hann með okkur þe(?ar við
byrjuðum í kvöld?
Látum árið 1981 verða
friðarár r júpunnar
SÍKurjón Ilallsteinsson, Skor-
holti, Leirár- og Melahreppi skrif-
ar:
„Nú þegar sumarið hefur kvatt
og vetur er genginn í garð, þá
verður mörgum söknuður í huga.
Bjartir blíðviðrisdagar vorsins
voru öllum svo kærkomnir og
gróður jarðar lifnaði og blómgað-
ist svo snemma. Laufskógar uxu
og ilmuðu og gáfu fegurð og
fjölbreytni í lífríki jarðarinnar nú
á ári trésins. Þá komu líka
snemma kærkomnu vinirnir
okkar, farfuglarnir, með sína dýrð
og gleðisöng, sem alla hrífur og
breytir til betri manns. En hvað
um blessaða rjúpuna okkar, ætli
það séu ekki margir sem sakna
hennar? Þessi saklausi og fallegi
fugl sem verið hefur augnayndi
þeirra sem um landið fara, sést nú
ekki lengur. Allir, sem komnir eru
á fullorðins ár hafa fylgst með
rjúpunni undanfarin ár og ára-
tugi, sjá hvert stefnir.
SkotKlaðir kaupstaðabúar
Nú á haustdögum sést varla
rjúpa hér í Borgarfirði, þar sem
áður voru góð rjúpnalönd. Margir
landeigendur hafa reynt að frið-
lýsa lönd sín og hafa bannað allar
fuglaveiðar, sem skotglaðir kaup-
staðabúar hafa lítið virt og telja
sig í fullum rétti þó þeir leggi
undir sig afréttarlönd bænda og
hefur foringi þeirra verið mál-
hress í umræðum um þennan
veiðirétt þeirra. Ekki vil ég þó
kenna veiðimönnum einum um
hvernig komið er. Fuglafræðingar
hafa haldið því fram að ekki væri
hætta á ofveiði og að rjúpnastofn-
inn væri ekki í neinni hættu.
Ekki fallegt að
segja börnum ósatt
Ekki veit ég hvort fuglafræð-
ingar eru samstilltir í þessu máli
en ég vil vara við ef þeir vilja láta
taka mark á orðum sínum, að
halda ekki fram eins og ég hlust-
aði á í útvarpserindi að ekki skipti
máli hvað mikið skotið væri, það
færist hvort sem væri mest með
öðrum hætti bæði ungar og full-
orðnir fuglar. Það er ekki hægt að
segja fullorðnu fólki svona fjar-
stæðu og ekki fallegt að segja
börnum ósatt. Mér finnst þeir eiga
nokkurn þátt í að örva menn til
rjúpnaveiða í stað þess að leggja
áherslu á að fækka skaðlegum
vargfugli, hrafni og veiðibjöllu,
sem vitað er að eru skaðlegir búfé,
nytjafugli og lax- og silungsstofni.
Ekki hafa alþingismenn sýnt
mannúð eða metnað í því að
bjarga rjúpnastofninum með því
að friða hann þó ekki hefði verið
nema þriðja hvert ár eins og var á
meðan næg rjúpa var í öilum
héruðum landsins.
Er Davíð í fríi
hjá samlaginu?
Solla skrifar:
„Velvakandi minn!
Þú myndir nú ekki vilja vera svo
góður að segja mér hvort hann
Davíð Oddsson, sem lætur nú
birta af sér myndir í Mogganum á
hverjum degi þar sem hann er að
tala við starfsfólk fyrirtækja út
um allan bæ, hvort hann er í fríi
hjá samlaginu. Eða er hann ekki
lengur forstjóri Sjúkrasamlags
Reykjavíkur?
Mig langar bara til að vita hvort
hann er á fullum launum hjá
okkur á meðan hann er að leita sér
að atkvæðum hávaðann úr degin-
um út um hvippinn og hvappinn.
Þakka þér fyrir hjálpina."
Rairgeit. — Komdu eins og skot út ur búrinu segi ég!
Skáldstúlkan úr
Biskupstungunum
Sigrún Valbergsdóttir hafði
samband við Velvakanda vegna
fyrirspurnar „hlustanda" um
skáld-stúlkuna „sem átti hugleið-
ingu í þættinum Púkk í hljóðvarpi
í sumar og fékk plötuverðlaunin".
— Stúlka þessi heitir Sigríður
Jónsdóttir og er frá Gýgjarhóls-
koti í Biskupstungum. Hún er 15
ára gömul. Hugleiðingin sem lesin
var eftir hana nefnist Heima —
Gýgjarhólskot og „leikkonan með
yndislegu röddina", sem las hana,
heitir Kolbrún Halldórsdóttir. Við
reyndum í þessum þætti að vera
með sem mest af efni frá ungling
unum og fannst mér sérstaklega
athyglisvert hvað mikið barst til
okkar af vönduðu efni frá þeirra
hendi, bæði af ljóðum og sögum.
Hirtist í Leshókinni
Morgunblaðið hefur fengið leyfi
Sigríðar til að birta frásögnina.
Hver var
stúlkan?
Hlustandí hrinndi og baft Vel-
ikanda að spyrjast fyrir um
úlku sem átti hugleiðingu 1
ettinum Púkk i sumar og fékk
ötuverðlaunin. — Mig minnir að
jn hafi verið nefnd Sigriður, en
• þó ekki alveg viss um það.
olhrún Harðardóttir eða Hall-
órsdóttir (einhver ung leikkona
ieð yndisiega rðdd) las þessa
ugleiðingu í sumar og svo var
ami þittur endurtekinn fyrir
kki löngu síðan. Stúlkan segir
iarna frá því á skáldlegan og
jóðrænan hátt hvernig hún
kynjaði sitt nánasta umhverfi í
yrstu bernsku, og hvernig sjón-
leddarhringurinn staekkaði með
irunum Það var mikil hlýja og
mgurværð i þessari lýsingu. Hver
>r þessi skáld-stúlka?
Gota lesendnr því séð með eigin
augum hvað það var sem hreif
„Hlustanda“ svo mjög en frásögn-
in mun birt.ist í Lesbókinni 6.
desemlier
Ætti að taka
sér annað fyrir
hendur
Kristján Blöndal skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Astæðan fyrir því að ég læt
verða af því að skrifa þér í fyrsta
skipti er grein sem ég las í Vísi
hinn 7. þ.m., en þar skrifar B.K.L.
um íþróttaþætti Jóns B. Stefáns-
sonar. Ég er B.K.L. innilega sam-
mála um að Jón B. Stefánsson ætti
helst að taka sér eitthvað annað
fyrir hendur en stjórnun íþrótta-
frétta. Bjarni Felixson er svo sem
ekki upp á marga fiska, en velur
þó mun skárra efni í þáttinn. Svo
vil ég koma þeirri tillögu á
framfæri að fenginn verði líflegur
og skemmtilegur íþróttafrétta-
maður til þess að annast þáttinn.
Hann verður helst að vera fær um
að gera daufan íþróttakappleik að
spennandi efni. Að lokum nefni ég
3 íþróttafréttamenn sem að mín-
um dómi hafa verið starfi sínu
vaxnir. Þeir eru Ómar Ragnars