Morgunblaðið - 10.12.1980, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 10. DESEMBER 1980
HÖGNI HREKKVÍSI
*
Ast er...
... að verða ekki vond-
ur þó að hún hafi
keyrt á.
TM Rag U S Pal Ofl-all rights raaarvad
• I97S Los Angalas Tlmas
Fyrsta málið á danskra borgar-
stjórnarinnar er hin alvariega
reykmengun!
Áfengissala:
Eru börnin not-
uð sem tálbeita?
Árni Gunnlaugsson. Hafnar-
firði, skrifar 6. des.:
„Ótrúlegustu ráðum er beitt hér
á landi til að minna fólk á áfenga
drykki. Nýjasta dæmið er það
framlag tveggja dagblaða nú um
helgina (Þjóðviljans og Dagblaðs-
ins) að telja það fréttnæmt, að eitt
vínveitingahúsanna hafi á boð-
stólum „jólaglögg", sem er áfeng-
ur drykkur. Annað þeirra (Dagbl.)
gengur svo langt í skrifunum að
segja, að það „gefi sérstaka jóla-
stemmningu" að fá sér glas af
þessum drykk. — Og til þess að
lokka nú sem flesta til að falla
fyrir freistingunni er þess síðan
getið, að barnakórar muni syngja
á staðnum, og eins og við mátti
búast, í vínveitingatíma hússins.
Finnst ykkur, lesendur góðir,
ekki ástæða til kröftugra mót-
mæla, þegar svo er komið, að
saklaus börnin virðast nú notuð,
a.m.k. óbeint, sem tálbeita fyrir
sölu áfengra drykkja og það undir
yfirskini jólanna?
Stuðlar að aukinni
áfengissneyslu
Skýlaust bann er í lögum við
áfengisauglýsingum og er það í
samræmi við þann tilgang áfeng-
islaga að útrýma því böli, sem
misnotkun áfengis er samfara. Að
mínu mati eru tilgreindar fréttir
um „jólaglöggið" lúmsk áfengis-
auglýsing. — Mörg fleiri dæmi
mætti nefna um það, hvernig
áfengisáróðri er hér komið á
framfæri. T.d. kynnir Jónas
Kristjánsson á fimm síðum í
jólablaði Vikunnar ýmsar tegund-
ir áfengis með myndskreytingum
og i íslensku riti, sem dreift er í
flugvélum Flugieiða, mátti nýlega
sjá kynningu á áfengum drykk.
Þótt áhugi yfirvalda virðist lítill
sem enginn að sporna við slíkri
kynningarstarfsemi talsmanna
áfengisneyzlunnar, er ljóst, að
aliur áfengisáróður í hvaða mynd
sem er, gengur í berhögg við
tilgang áfengislaganna, stuðlar að
aukinni áfengisdrykkju og um leið
meira áfengisböii. Þess vegna
verða yfirvöldin að vakna af
svefninum og gera ráðstafanir til
að stöðva slíkan áróður.
„Skekur undirstöður
samfélagsins...“
Öllu frelsi eru takmörk sett og
skyldurnar við samféiagið getur
enginn ábyrgur þegn látið sér í
léttu rúmi liggja, þegar áfengis-
vandamálið er annars vegar.
Nú er svo komið hjá þeim
þjóðum, sem við mest áfengisfrelsi
hafa búið, að þar er farið að líta á
áfengið öðrum augum en áður.
Þannig hefir t.d. nefnd 20 fremstu
vísindamanna og sérfræðinga
Frakka á sviði drykkjusýki lagt til
að algert bann verði lagt við
áfengisauglýsingum þar í landi.
Ennfremur hefir hún hvatt til
þess, að látið verði af því fyrir
fullt og allt að vísa til þess, að
áfengi sé á nokkurn hátt tengt
lífsgildi.
Þá segir þessi sama nefnd í
skýrslu sinni: „Við lítum á málið í
heild, áfengi, útbreiðslu þess,
drykkjusýki, og fellum undir einn
hatt framleiðslu, dreifingu og
neyslu áfengis, hóflega og sjúk-
lega.“
Og sjálfur Frakklandsforseti
hefir sagt, að drykkjusýkin sé
„mesta og alvarlegasta þjóðfélags-
vandamálið", og ennfremur, að
annað sé ekki sæmandi þróaðri
þjóð en að snúast gegn slíku fári,
sem skekur undirstöður samfé-
lagsins".
Hver vill í alvöru
stuðla að slíkri þróun?
Nú kann einhver að spyrja:
Hvað varðar okkur um ástandið i
Frakklandi? Því er til að svara, að
Árni Gunnlaugsson
áróðursmenn áfengis hér á landi
hafa löngum viljað sækja fyrir-
myndir sínar um „vínmenningu"
til annarra þjóða, t.d. Frakka.
Þeim væri því hollt að kynna sér
nánar ástandið í áfengismálum
Frakklands, áður en þeir heimta
næst meira frjálsræði í okkar
áfengismálum.
Ef við spyrnum ekki fast á móti
vaxandi ásókn áfengisauðvaldsins
og skósveina þess hér á landi,
blasir við okkar þjóð fyrr eða síðar
svipaður ófarnaður og leitt hefur
franska þjóð fram á glötunar-
barm. Hver vill í alvöru stuðla að
slíkri þróun hjá eigin þjóð?
Áróðursmenn áíengis
baka sér þunga ábyrgð
Mörg öfugmælin hafa verið sögð
um áfengið. Sl. haust kom t.d.
ungur listamaður með þá líkingu í
útvarpsþætti, að áfengið væri
„uppspretta mannlegrar ham-
ingju". Þetta gerðist nokkrum
Steingeld
og leiðinleg
stofnun?
4269-1054 skrifar:
„Hvað er að ske í Þjóðleik-
húsinu? spyr Ólafur Jónsson.
Eg hef oft spurt mig þess
hins sama síðustu 2—3 ár. Ég
hef á þessu árabili staðið upp
eftir hverja sýningu sárleið og
þreytt. Til hvers er maður
eiginlega að fara í leikhús,
hvað vill maður fá út úr þessu?
Asnalegur og yf-
irdrifinn húmor
Mér finnst ég ekki hafa séð
almennilega leiksýningu siðan
ég sá Stundarfrið. Það má
segja að Prinsessan á bauninni
sem gekk í 5 sýningar hafi
verið viss hápunktur.
Þessar 3 sýningar sem hafa
verið í vetur finnst mér allar
hálf dapurlegar, ég skil ekki
hvaða erindi Könnusteypirinn
pólitíski á til okkar. Asnalegur
og yfirdrifinn húmor.
Átti von á umtals-
verðum breytingum
Hver er það sem ræður
leikritavali Þjóðleikhússins?
Er það þjóðleikhússtjóri eða
þjóðleikhúsráð? Meðan Guð-
laugur heitinn Rósinkrans var
þjóðleikhússtjóri lá hann undir
stanslausri gagnrýni. Þegar
núverandi leikhússtjóri tók við,
átti ég von á umtalsverðum
breytingum — til bóta. Eh ég
verð að segja eins og er, að mér
fannst oftar gaman í leikhús-
inu undir stjórn Guðlaugs.
Fólk fer ennþá í leikhúsið, af
gömlum vana. En það verður
ekki lengi enn. En mig langar
til að spyrja: Eigum við sem
sækjum Þjóðleikhúsið ekki rétt
á því að betur sé vandað til
leikritavals leikhússins? Eða er
þessi stofnun orðin steingeld
og leiðinleg?"