Morgunblaðið - 03.01.1981, Qupperneq 32

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 1981
32
HÖGNI HREKKVISI
»••06 MVA© \HLL anna litla fA 'I
JöLAáJÖF ?■"'
ásí er..
... aö hugsa um
hann og hjúkra
honum.
TM Reg U S_ Pat Ott ail rights reservec)
I Tin>
• 1978 Los Angetos Times
1240
Já dóttir mín kær: Oj? svo Ertu viss um að yoga sé heilsu-
eignast þú þetta allt einn góðan samlegt?
veðurdag!
COSPER
C PIB
carimMCiM
COSPER 6513
Reyndu nú að bera þig dálítið vel á götunni, því
þarna sé ég að fyrri konan mín kemur!
Smáfuglarn-
ir og jólin
Ingvar Agnarsson skrifar:
„Nú er vetur konungur í veldi
sínu og honum fylgja fannir og
frost, svo tvísýnt er um líf margra
villtra dýra, fleygra og ófleygra,
sem heima eiga á landi okkar.
í vetrarhörkum flykkjast smá-
fuglar heim að hýbýlum manna,
bæði í borg og sveit. Líf þeirra
getur oltið á góðsemi og hjarta-
hlýju þeirra, sem þeir heimsækja.
Og sem betur fer, gleðjast flestir
af návist þessara litlu vina og gefa
þeim brauð og korn.
Nú eru jólin komin, hátíð, sem
ætti að glæða hjartahlýju og
góðvild í brjóstum allra manna,
ekki síst barnanna.
Þegar ég var að alast upp á
Steinstúni í Norðurfirði, var
„Jólakveðja til íslenskra barna
frá dönskum sunnudagaskóla-
börnum“, send inn á hvert heimili.
Þetta litla blað var okkur börnun-
um mikið tilhlökkunarefni fyrir
hver jól, enda flutti það fagrar
sögur og ljóð, og einnig frásagnir
og myndir frá fjarlægum löndum.
Mun þó engum
ævin köld?
I einu þessara blaða var saga og
ljóð um fuglana, sem koma heim
að húsum manna á aðfangadags-
kvöld. Lítil stúlka er látin syngja
kvæði það, sem hér fer á eftir:
Hér er glatt og hlýtt i kvöld,
heilsast ifleði og friÖur.
Mun þó engum ævin köld? —
ójú, þvl er miöur.
Úti flýgur fuglinn minn,
æm fyrrum söng I runni;
ekkert hús á auminginn
og ekkert sætt I munni.
FroHtiÖ hart og hriöin köld
hug og orku lamar;
ó, ef hann veröur úti i kvöld
hann aldrei syngur framar.
Ljúfi Drottinn littu á hann,
leyfÖu aÖ skíni sólin,
láttu ekki aumingjann
eiga bágt um jólin.
Drottinn, þú átt þúsund ráö,
þekkir ótal vegi,
sendu hjálp og sýndu náö,
svo hann ekki deyi.
(Erindin eftir S.J. Jóhannesson, Winnipeg.)
Hvetjið börnin til
að gefa fuglunum
Þetta hugljúfa ljóð á sama
„Mafía mafía“
Þorsteinn Daníelsson, Gutt-
ormshaga, skrifar:
„Mafía, mafía," hreytti Ólafur
Jóhannesson út úr sér á frægum
þingfundi fyrir nokkrum árum.
Mér skildist hann vera að bera
það á einhverja þingfélaga sína,
að þeir væru í þeim illræmda
félagsskap. Ekki hef ég þó heyrt
að hann sem þáverandi dóms-
málaráðherra léti það neitt til
sín taka, eða aðrir sem síðan
hafa gegnt því embætti. Þess
vegna gætu mafíumenn setið á
Alþingi ennþá. Ný skattalög voru
sett á þessu ári og ný gerð af
framtalseyðublöðum tekin í
notkun. Ekki veit ég hvort þar
hafa að unnið óvitar eða ofvitar,
venjulegir menn virðast þar
hvergi hafa nálægt komið.
Að „réttum“ landslögum
Ekki man ég orðið hvað þau
blöð voru mörg sem hver bóndi
varð að útfylla. Víst ein 6—8. Ég
var svo vitlaus að reyna að
útfylla mínar skýrslur svo réttar
sem ég hafði vit á. Hjálp mér
færari manna varð ég að fá, tel
mig of gamlan til að reyna að
læra slíkar hundakúnstir. Ekki
dugðu mér samt allar skýrslurn-
ar, því skattstofumenn sáu að ég
hafði ekki haft nógar tekjur til
að hægt væri að leggja skamm-
litla skatta á okkur hjón. Þá varð
að bæta úr því. Almáttugur
kertiskarl hafði séð við svona
lekum. Að „réttum" landslögum
bætti skattstofan við tekjumegin
kr. 2.143.895.- Það var mér sagt
að ég gæti fært sem rekstrartap
á næsta ári. Þessi skattstofu-
tekjuviðbót svarar til þess að ég
hefði selt 100 lömbum meira en
ég átti. Af því vilja yfirvöldin fá
í sinn hlut 17—20 alvörulömb.
Sjálfum sér til
skammar en skrattanum
til skemmtunar
Alþingismenn tala stundum
um að virðing Alþingis og al-
þingismanna fari minnkandi hjá
þjóðinni og eru undrandi á því.
Fólkið í landinu ætti þó að sjá og
vita að allt hlýtur að vera í lagi
meðan þeir sitja þar, þessir sem
sjá að frumvarpið er ólán eins og
það er, en greiða því samt
atkvæði í von um að ekki verði
farið eftir lögum. Eitthvað þessu
líkar voru skýringar Tómasar
ráðherra í því, að hann greiddi
atkvæði með því ákvæði skatta-
laganna, að ekki þyrfti að fara
eftir skýrslum tekjulágra bænda.
Þeim skyldu áætiuð lágmarks-
laun það rífleg, að verulegir
skattar séu á þá lagðir. Alþingi
og alþingismenn sem svona lög
setja, sé ég ekki að hægt sé að
líta öðruvísi en sem ræningja í
ræningjabæli. Væri það ekki
alþingismönnum þarfara verk-
efni að sníða verstu vankantana
af gömlum lögum áður en þeir
unga út nýjum ólögum, sjálfum
sér til skammar er skrattanum
til skemmtunar?"