Morgunblaðið - 27.01.1981, Page 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. JANÚAR 1981
HÖGNI HREKKVlSI
„ m flb m' . ÚU.I0VR1Ð IXW i]P? AB Mte
. m m\)\m HM i’Ao...
MJÁ / *
er...
... að yceía barns-
ins, svo konan kom-
ist út i búd.
TM Rag U.S P«t Off —aN rtghts rwarved
_____• 1978 Los Anga*— Tim—_
Liferni þitt «k barheimsóknir
er að verða mikið aivörumál!
Með
morgnnkaffinu
É|? hef látið mér detta i huK að
nætrar annir geti hjálpað hon-
um, læknir!
COSPER
Þú baðst um eKgsjampó, ekki satt?
Ofugþróun í
kirkjubyggingum
Ingvar Agnarsson skrifar:
Margar kirkjur hafa risið í
Reykjavík á seinni árum. Miklu
hefur verið til þeirra kostað, enda
sumar þeirra allásjálegar að ytra
útliti, en aðrar ekki. Eg geri ráð
fyrir að öll hönnun kirkna sé að
mestu verk arkitekta og að það sé
að mestu þeirra sök eða sómi,
hvernig til tekst með ytra útlit
þeirra, sem og alla tilhögun innan-
húss.
Fáránleg staðsetning
Það er aðeins eitt atriði, sem ég
vil gera hér að umtalsefni, en það
eru söngpallar þeir, sem kirkju-
kórum eru ætlaðir. í svo að segja
öllum kirkjum eru pallar þessir
settir upp undir rjáfur, ofan og
aftan við kirkjugesti. Staðsetning
þessi er auðsjáanlega sú fárán-
legasta, sem hægt er að hugsa sér.
Mætti eins notast við
hljómplötur og segulbönd
Kirkjur eru ekki síður hljóm-
leikahús en ræðuhús. Fólk kemur í
kirkju til að hlusta á tónlist eða
söng, ekki síður en til að hlusta á
ræðu prestsins. Ef það er viðeig-
andi að setja söngfólkið aftan við
áheyrendur, þá mætti hið sama
segja um staðsetningu prestsins,
og sjá þó allir, hversu fráleit sú
tilhögun væri. Ef kirkjugestir
mega ekki sjá söngfólkið, þá
mætti eins láta sér detta í hug að
notast mætti við hljómplötur eða
segulbönd í staðinn. Það mundi
líklega ekki gera svo mikinn mun.
Kirkjugestir
líta um öxl
Það er eðli allra að vilja hafa
flytjendur söngs og tónlistar fyrir
framan sig, enda nýtur þessi list
sín ekki vel, nema hún berist
hlustendum framan frá en ekki
aftan frá.
Áberandi er það, hve kirkju-
gestir snúa sér oft við í sætum
sínum, og iíta um öxl, til að geta
þó sem snöggvast séð örlítinn
glampa af því fólki, sem lögin
flytur. Þetta getur þó aldrei átt
við aðra en þá, sem innarlega
sitja, en ekki þá, sem sitja framar-
lega, undir söngpöllunum. Þeir
hafa ekki tækifæri til slíks.
Á villigötum
Það er nokkuð furðuleg hug-
mynd að staðsetja flytjendur
söngs og tóna á þessum stað í
kirkjunum. Það er eins og hönnuð-
ir kirkna, arkitektarnir, api þess-
ar fráleitu hugmyndir hver eftir
öðrum, og að ekkert nýtt geti
komist þarna að. Því ekki geri ég
ráð fyrir að ráðamenn kirkjusafn-
aða heimti þessa tilhögun. Hér er
verið á slæmum villigötum, og
skyldi varast þessi víti þegar
nýjar kirkjur verða reistar.
Ilvers eiga kirkj-
urnar að gjalda?
Kirkjur eru öðrum þræði hljóm-
leikasalir. Hverjum kæmi til hug-
ar að útbúa hljómleikasali þannig,
að hljómsveitirnar væru staðsett-
ar aftan við tilheyrendur? Auðvit-
að þætti slík tilhögun hin mesta
fjarstæða, og kæmi víst engum til
hugar.
Hvers eiga kirkjurnar að
gjalda? Er ekki aðsókn að þeim
nógu dræm, þótt fólk sé ekki
flæmt frá þeim, með svona frá-
leitri tilhögun? Eða er þetta að-
eins eitt af mörgu fleiri, sem
veldur því, að fólk sækir ekki
kirkjur, sem skyldi?
Að túlka skoðanakann-
anir eins og guðspjöllin
G.E. skrifar:
„Velvakandi góður.
Er ekki kominn tími til, að
settar séu einhverjar reglur
um framkvæmd skoðana-
kannana hérlendis? Mér
finn'st hreint ekki eðlilegt, að
hægt sé eftirlitslaust að
hringja í einhvern hóp manna
og spyrja hann einhverra
spurninga og draga af því
einhverjar ályktanir, sem síð-
an er hamrað á fram og aftur
og endalaust, eins og um
hávísindaleg vinnubrögð hafi
verið að ræða. Það er kannski
sök sér, að „frjáls og óháð"
dagblöð noti slíkar aðferðir
til þess að auka sölu og búa til
plmenningsálit, en þá þykir
mér skörin vera farin að
færast upp í bekkinn, þegar
Valdimar Gislason skrifar:
„Velvakandi góður,
Mig langar til að biðja þig
fyrir þakklæti til Sjónvarpsins
fyrir „Hellisheiðarþáttinn"
sem Jón I. Bjarnason ritstjóri
flutti í Sjónvarpinu laugar-
daginn 17. janúar sl.
Svona þættir hljóta að vera
mjög vinsælir því í þeim er
mikill fróðleikur og skemmtun
ríkisfjölmiðlarnir fjalla um
þessi uppátæki dögum og
jafnvel vikum saman eins og
væru þetta sjálf guðspjöllin.
Mér er fullkunnugt um, að í
sl. forsetakosningum lét al-
menningur þessar svokölluðu
skoðanakannanir síðdegis-
blaðanna hafa stórkostleg
áhrif á sig. Menn létu sann-
færingu sína lönd og leið í
ákafanum við að veðja á þann
sigurstranglegasta eða til
þess að koma í veg fyrir að sá
sigurstranglegasti næði kjöri.
Á meðan fyrirbærið skoðana-
kannanir er tiltölulega nýtt
hér á landi, þykir mér rétt, að
settar verði um þær einhverj-
ar lágmarksreglur, þannig að
og vonandi lætur Sjónvarpið
gera fleiri þætti af þessu tagi.
Jón I. Bjarnason á sérstakar
þakkir skilið fyrir frábæran
flutning og meðferð á efninu,
frásögnin var svo lifandi og
skýr, enda mun hann manna
fróðastur um landið — ferða-
lög og gönguleiðir eru hans
sérgrein.
Meira af þessu tagi. Kær
kveðja."
kosningarétturinn, sem er á
meðal okkar helgustu mann-
réttinda, verði ekki notaður
sem seðill í verðlauna-
samkeppni eða kosningaget-
raun.“
„Meintar“
fréttir
Útvarpshlustandi skrifar:
„Þar sem fréttastofa Ríkis-
útvarpsins hefur verið í kast-
ljósi að undanförnu, hef ég
gert mér far um að sperra
eyrun við því, sem frá henni
hefur komið. Það vakti til
dæmis athygli mína, að í
kvöldfréttum 23. janúar var
ekki minnzt á mótmælaað-
gerðir starfsmanna í gos-
drykkjaiðnaði gegn þeim
ráðstöfunum stjórnvalda, er
svipta munu stóran hóp þeirra
atvinnunni. Á laugardag 24.
janúar skýrði fréttastofan
hins vegar frá því, að forsætis-
ráðherra myndi kanna meint-
an samdrátt í sölu gosdrykkja,
eftir að vörugjaldið hækkaði.
Nú sp’-r ég, hvort er frétt-
næma a — aðgerðir verka-
fólks gegn atvinnumissi, eða
„mei itar“ ástæður fyrir þeim?
Meira af þessu tagi