Morgunblaðið - 22.03.1981, Síða 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. MARZ 1981
COSPER
Hún heldur honum þó heimavið á kvöldin, en nú
orðið þori ég ekki út fyrir hússins dyr!

lj> lns
,, c'
lÓA/\*
sterkari en
nokkur verölauna-
vasi.
TM Reg U S Pat Otf all rights reserved
® 1978 Los Angeles Times Syndlcate
Ekki hávaða. — Þetta var mjöK
erfiður dagur fyrir hann pabha
þinn. — Hann opnaði fyrir mÍK Fi.skur — já frú mín, ósvikinn
fiskholludós áðan! fiskur er það.
HÖGNI HREKKVÍSI
mmw ííb vtíMen, *ft v."
Huggun harmi gegn
Iiúsmóðir skrifar:
„Enn getur fólk verið að kýta
um Darwins-kenninguna. Ég segi
bara að maðurinn er herra jarð-
arinnar, og sama er mér hvaðan
gott kemur. Og margar góðar
uppgötvanir hefur hann gert og
er alltaf að gera, það er að segja
þar sem frjáls hugsun má þrífast.
Ég tek undir það með æruverð-
uga fátækrafulltrúanum, sem
hneykslaði marga fyrir aldamót.
Hann hafði þetta fyrir máltæki:
„Mikið á guð mönnunum að
þakka." Og hann áleit það emb-
ættisskyldu sína að fylgja þurfa-
lingunum til grafar.
Gerir mann að hugs-
unarlausu þarfadýri
Það er önnur þróunarkenning,
sem heimurinn ætti að jarð-
syngja strax, enda er hún búin
fyrir lifandi löngu að vinna sér til
ólífis með illverkum sínum, og
það er kenning Karl Marx. Hún
tekur manninn og gerir hann að
hugsunarlausu þarfadýri stjórn-
enda. Eins og skáldið sagði, að
maður ætti að afklæðast per-
sónuleika sínum og skríða inn í
mauraþúfuna og hlýða blint. Það
Þessir hringdu . . .
Hver týndi
alpahúfu á
Laugarásvegi?
77fi7-66fi8 hringdi og sagði:
Sl. þriðjudagsmorgun, er ég
kom út úr húsi mínu á Laug-
arásvegi um klukkan 7.15 tók
ég eftir því að bílar höfðu
stoppað á götunni og bílstjór-
arnir reyndu að_ ná alpahúfu,
sem einhver hafði misst í
norðanrokinu. Það gekk brös-
ótt því alltaf fauk húfan. Ég
snaraðist upp í bílinn minn og
tók þátt í eltingarleiknum og
um síðir tókst mér að hand-
sama húfuna. En þegar ég
sneri til baka var eigandinn á
bak og burt og er húfan því í
mínum fórum. Þetta er for-
láta húfa og vafalaust baglegt
fyrir eigandann að missa
hana.
Ef eigandinn les þessar lín-
ur er hann beðinn að hringja í
síma 52365 og fær hann þá
húfuna senda um hæl.
Keflavíkursjón-
varpið aftur
Aldraður sjónvarpsnot-
andi hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja: — Ég legg nú
til, vegna samdráttar í
dagskrá sjónvarpsins okkar,
að aftur verði opnað fyrir
Keflavíkursjónvarpið. Ég er
sannfærður um að margur
yrði glaður við, ef það næði
fram að ganga. Þó að Stein-
grímur ráðherra hafi verið
einn af hinum svokölluðu sex-
tíumenningum, sem aldrei
hefðu átt að fá sínum kröfum
framgengt, finnst mér að
hann verði nú að taka þeim
Snorri
mun meira tillit til þeirra sem
vilja fá Keflavíkursjónvarpið
aftur, sem ríkisstjórn hans
hefur guggnað á að halda uppi
fullri dagskrá íslenska sjón-
varpsins. Og það er einnig
vitað, á hverjum þetta bitnar
helst: Auðvitað þeim sem eiga
ekki annarra kosta völ í
skemmtunum en sjónvarps-
dagskrána, en þeir eru margir
og í hópi þeirra er gamalt fólk
og lasburða fjölmennt. Og það
á líka að taka af gamla
fólkinu samband þess við um-
heiminn með því að múlbinda
það í skrefamælingu símtala.
Skrítið að þetta skuli allt bera
upp á sama tíma. Ætli það sé
tilviljun? Eða er þetta aðeins
byrjunin?
er ekki hægt að gera uppgötvanir
eftir Maó-kveri, og ekki mögulegt
að finna týndan hlut eftir fyrir-
fram gefinni línu.
Meðan hinn frjálsi heimur
kemur með eina uppfinninguna
annarri betri á sviði vísinda, í
læknisfræði og í öllum öðrum
greinum, þá berast þær fregnir
frá Rússlandi að ungbarnadauð-
inn sé eins og í svörtustu Afríku,
og þykir mesta smán fyrir stjórn-
arfarið. Skorturinn, sem var
landlægur á dögum keisaranna
hefur frekar aukist, og þá þarf
ekki að sökum að spyrja. Alls
staðar þar sem þetta hagkerfi er
notað, þar minnkar matvæla-
framleiðslan.
Ekki mikill munur
Þrátt fyrir þessar staðreyndir
eru menn í öllum löndum, sem
trúa á þessi ósköp, og aldrei hefði
nokkurt land þurft að kveljast
undir kommúnismanum hefðu
ekki verið föðurlandssvikarar,
sem glaðir hættu ekki við, fyrr en
lönd þeirra voru ofurseld
Moskvu-valdinu. Tékkarnir, sem
unnu þessi óhæfuverk, voru öðru-
vísi þjóðernissinnar heldur en
Smetana. Hérna eru þeir eins,
þessir sem tóku barnatennurnar
hjá Tíma-Tóta, og þessir sem
menntuðust hjá Austur-Þjóðverj-
um, sem fyrst ólust upp hjá
Göbbels, enda ekki mikill munur
á meðferðinni á sannleikanum.
Norðmennirnir, sem sátu Norð-
urlandaþingið hér á dögunum,
hafa örugglega fundið skyldleik-
ann, enda ekki búnir að gleyma
stríðinu, eins og sést á fylgisleysi
kommúnista í því landi. Það var
huggun harmi gegn fyrir ísland,
að á sama tíma kom til Kaup-
mannahafnar Snorri Hjartarson,
skáld, og sýndi svo að ekki varð
um villst, að enn heyrist rödd
hins frjálsa norræna anda svo að
hin Norðurlöndin geta vitað það,
að á Islandi mega kommúnistar
sín einskis, ef þjóðin fær í
þjóðaratkvæðagreiðslu að sýna
hug sinn.“
Ætla stjórnvöld að eyði-
leggja nýju krónuna?
P. skrifar:
„Fjálglega var talað um það,
að myntbreytingin ætti að auka
traust almennings á íslensku
krónunni og sú tiltrú gæti orðið
til hjálpar í baráttunni við
verðbólguna. Ég óttaðist hins-
vegar að myntbreytingin næði
ekki þeim tilgangi að auka trú
fólks á krónunni fyrst ekki var
hægt að draga verulega úr verð-
bólgunni áður en myntbreyting-
in færi fram.
Slæmt fordæmi
En nú heggur sá er hlíf
skyldi. Stjórnvöldin sjálf haf
ekki meiri trú á hinni nýj
krónu en það, að þau leggja all
kapp á að nota ekki aura. Og þa
virðist fjármálaráðuneyti
ganga á undan. Ekki bendir þa
til þess að ætlunin sé að draga ú
verðbólgunni og standa vörð ur
krónuna á þeim bæ. Er það ill
farið og slæmt fordæmi."
Hjartarson