Morgunblaðið - 16.06.1981, Qupperneq 13
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚNÍ 1981
13
Hvað segja
skoðanakann-
anirnar okkur?
eftir Davíð Oddsson
borgarfulltrúa
Ekki er langt síðan skoðana-
kannanir urðu fastur þáttur í
þjóðlífinu, en áhrif þeirra fara
vaxandi. M'argir litu þær horn-
auga í fyrstu og gera kannski enn.
Iðulega hefur verið á það bent að
kannanir heimsþekktra stofnana
á þessum sviði hafi oft farið mjög
á skjön við raunveruleg úrslit og
þess vegna beri að taka skoðana-
könnunum með varúð.
Þeir sem fara illa út úr skoðana-
könnunum í það og það sinnið
leggja yfirleitt aðaláhersluna á
þetta strið, svo sem von er. Þeir,
sem könnunarstikan mælir vel,
vekja hins vegar gjarnan athygli á
hversu nærri kannanir síðdegis-
blaðanna fóru í síðustu kosningum
þegar reynt var að segja fyrir um
úrslit. Ekki er hægt annað en að
hafa svolítið gaman af því, þegar á
daginn kemur skyndilega að gal-
vaskir nýjungamenn í pólitik og
knáir riddarar fólksins, sem áður
tóku slíkum könnunum sem merk-
um boðunum mikilla tiðinda, sem
treysta mætti sæmilega á að
gengju eftir, sjá ekkert nú nema
fyrirvara og annmarka þegar
niðurstöður eru skoðaðar. Þó verð-
ur ekki séð að neitt hafi breyst
annað en að þeir og þeirra flokkar
virðast ekki njóta trausts lengur.
Ekki þarf um það að deila, að sú
könnun sem mestu máli skiptir í
stjórnmálum er gerð opinber í
beinni útsendingu frá Austurbæj-
arskólanum fjórða hvert ár og
stundum reyndar oftar. Um hana
verður ekki deilt þótt ýmsir vildu
sjálfsagt fá að sjá niðurstöður
hennar í öðru ljósi en þar birtist.
En er þá könnun eins og sú sem
Vísir birti nýlega einskis virði, af
því hún getur hugsanlega verið
röng. Alls ekki, ef menn gæta þess
Sunddeild KR
með barna-
námskeið
SUNDDEILD KR hefur ákveðið að
bjóða 10—12 ára börnum upp á
leiðbeiningar og létta þjálfun í
sundi nú i sumar.
Ætlunin með þessu er að auka
valmöguleika barna á frístundaiðk-
unum yfir sumartímann. Hér er
ekki um sundkennslu að ræða,
heldur gefst syndum börnum tæki-
færi til að auka sundfimi sína og
kynnast nýjum sundaðferðum.
Námskeiðið verður haldið í Sund-
laug Vesturbæjar og hefst þann 18.
júní.
að draga ekki af henni of víðtækar
ályktanir. Vísiskönnunin gefur til
kynna, að Sjálfstæðisflokkurinn
fengi góðan meirihluta í borgar-
stjórn, ef kosið væri nú. Þetta er
út af fyrir sig hreint ekki ótrúlegt,
en þarf þó ekki að standast í raun.
Úrtakið gæti verið of lítið, eða
fyrir tilviljun óheppilega saman-
sett og niðurstaðan því villandi
eða jafnvel beinlínis röng. En þó
ætti að vera óhætt að líta svo á, að
þarna sé um nokkra vísbendingu
að ræða. Ekki síst þegar Vísis-
könnunin er borin saman við
könnun Dagblaðsins fyrir nokkru
um sama efni, sem fór á sömu
lund, þótt niðurstaðan væri ekki
eins afgerandi. Og eins þegar litið
er til nýlegrar könnunar Dag-
blaðsins um einn mikilvægan þátt
borgarmála, þar sem hallaði mjög
á vinstriflokkana. En þrátt fyrir
þetta má ekki túlka þessar kann-
anir frekar en svo, að þarna komi
fram vísbending um hvert
straumurinn liggi, ef áfram fer
sem horfir.
En það er annað sem er einkum
athyglisvert við Vísiskönnunina
og verður ekki dregið í efa með
vísun til þess, að úrtakið sé ef til
vill of lítið eða að það kunni að
vera óheppilega saman sett. Það
kemur sem sé í ljós að vinstri
flokkarnir fá miklu minna fylgi í
borgarstjórnarmálum en í lands-
málum meðal þess hóps sem
spupður er. Menn gera sem sagt
enn verulegan mun á því, hvort
þeir vilji kjósa glundroðaflokkana
til að hafa á hendi framkvæmda-
stjórn höfuðborgarinnar eða hvort
þeir kjósi þá til setu á Alþingi.
Það sem sjálfsagt veldur þessu, er
sá raunhæfi möguleiki á meiri-
hlutastjórn eins flokks sem fyrir
hendi er í borgarstjórn Reykjavík-
ur en ekki á Alþingi. En þessi
niðurstaða er á efa þýðingarmesti
þátturinn í þessari könnun Vísis.
Mætti segja mér, að þessi stað-
reynd kynni að skipta sköpum
seinni hluta maí 1982.
Innbyrðis skiptingin á milli
vinstriflokkanna er athyglisverð.
Alþýðubandalagið, sem hefur haft
allfastmótaða stefnu og ráðið því
sem það hefur viljað hjá borginni,,
heldur sínum hlut best flokkanna
þriggja.
Alþýðuflokkurinn, sem hefur,
með örfáum undantekningum,
verið mjög ósjálfstæður og daufur,
dalar mjög. En verst verður
Framsóknarflokkurinn úti og seg-
ir það okkur margt um stefnu
forystumanns hans, sem telur
hlutverk sitt í borgarmálum ekki
vera annað en að sjá um að
Alþýðubandalagið og yfirborgar-
stjóri þess fái starfsfrið. Úr þeirri
rullu rankar hann ekki nema
einstöku sinnum, þegar hann telur
sig þurfa að gæta sérstaklega
hagsmuna landsbyggðarinnar
gagnvart Reykjavík. Reyndar frá
hagsmunum Alþýðubandalagsins
svo það lítur mildilega á þessa
sjálfstæðisviðleitni framsóknar-
mannsins.
Nokkur hópur kjósenda trúði
ekki aðvörunarorðum okkar sjálf-
stæðismanna 1978, að Alþýðu-
bandalagið myndi mestu eða öllu
ráða ef sjálfstæðismönnum yrði
bægt frá stjórnartaumunum.
Þessir kjósendur sjá nú og trúa og
kunna handbendunum í Framsókn
og Alþýðuflokki litlar þakkir.
Vinstrimeirihlutinn hefur farið
offari í skattamálum og ófarir
hent hann í flestum öðrum mál-
um, svo sem skipulags- og lóða-
málum, umhverfis- og útivistar-
málum og fl. Hugmyndafátækt
einkennir hann, þróttleysið þjakar
hann svo engann þarf að undra að
Reykvíkingar séu að fá sig full-
sadda af honum.
Sterkari en hver?
Leikritið „Sterkari en Súperman“ sem sýnt var úr á hátíð Sjálfshjargar
13. júni síðastliðinn.
LelKllst
eftir ÓLAF M.
JÓHANNESSON
Það mega þeir Alþýðuleik-
hússmenn eiga að þeir taka fyrir
vandamál líðandi stundar, öðrum
leikhúsum fremur, nægir í þessu
sambandi að Enfna „Pæld’í’ðí"
sem fjallar um kynfræðslu
grunn/framhaldsskólastigsins og
„Stjórnleysingjann" sem tekur til
umfjöllunar terrorismann, vá-
gestinn mikla er ríður húsum á
Vesturlöndum um þessar mundir.
Og nú hyggjast þeir taka fyrir
vandamál fatlaðra, einmitt þegar
ÁR FATLAÐRA hefur hafið
göngu sína. Þetta kalla ég að
skjóta í mark. En þá vaknar
spurning: Hvernær eru vandamál
fatlaðs fólks ekki áleitin og
brennandi? Eigum við aðeins að
fjalla um vandamál þess þegar
lögverndað ár fatlaðra rennur
upp?
Að mínu mati er það þjóðfélag
á hnignunarbraut sem tekur að-
eins mið af þeim sem ganga
algerlega heilir til skógar. Slíkt
samfélag þrátt fyrir fagra fram-
hlið er ómennskt, eigingjarnt og
heimskt.
Þegar Rauðu khmerarnir kom-
ust til valda í Kampútseu, köstuðu
þeir sjúklingum út af sjúkrahús-
unum, aðeins hinir sterkustu
skyldu fá líf, þegar Hitler hélt
hersýningar sínar voru ekki fatl-
aðir með í hópnum, fyrir þá var
ekki pláss í Þriðja ríkinu.
Þegar ég leit yfir fólkið í
hjólastólunum á útifundi Sjálfs-
bjargar á laugardaginn var, sá ég
ekki veikasta hlekkinn í samfélagi
okkar heldur þann STERKASTA.
Eða getur einhver svarað því
Hugleiðingar
sprottnar af sýningu
Alþýðuleikhússins á
degi fatlaðra
hvenær Þriðja ríkið komst á legg
og hvar er nú hreysti Rauðu
khmeranna sem húka inní frum-
skógum Suðaustur-Asíu og lifa
eins og dýr? Nei, það samfélag er
sterkt sem viðurkennir rétt hinna
veikustu. Það er sterkt vegna þess
að það gefur einstaklingum rúm.
Það líkist stórri samheldinni fjöl-
skyldu þar sem ekki er gert upp á
milli barnanna. Þar sem móðirin
skilur að veikasta barnið þarf á
mestum styrk að halda til að
verða sjálfstætt og sjálfu sér
nægt. Við þurfum nefnilega að
skilja að fatlaðir eru bara eins og
við hin. Sum viðvik reynast þeim
örðug og þar getum við hlaupið
undir bagga en að öðru leyti sé ég
ekki ástæðu til að líma á þá
merkimiða’. Hamingjusöm held ég
að sú þjóð hljóti að vera þar sem
slíkum miðum er ekki klínt á fólk.
Eins og menn sjá er þetta
greinarkorn ekki hefðbundinn
leikdómur, aðeins hugleiðingar
útaf leikritinu „Sterkari en Súp-
erman" sem Alþýðuleikhúsið
sýndi brot úr á fyrrgreindum
útifundi Sjálfsbjargar. Mér sýnd-
ist af þessu broti að leikritið sé
hnyttið og laust við væmni sem
svo oft einkennir vandamála-
stykki. Verður forvitnilegt að sjá
verkið birtast alskapað á sviðinu í
Hafnarbíói með haustinu. Ég verð
þó að játa að ég varð fyrir
nokkrum vonbrigðum með að
ákveðinn leikari sem lamaðist á
miðjum ferli skyldi ekki fá hlut-
verk í þessu stykki. Þessi leikari
veit ég að stendur fyrir ágætis
leiknámskeiðum úti í bæ. Við
verðum að gefa hinum fötluðu
tækifæri að taka þátt í listsköp-
uninni. Vafalaust eru þar hæfi-
leikamenn sem geta tekið að sér
hlutverk á sviði. Munum að leik-
húsið er eign allrar þjóðarinnar,
þaðan sem það fær lífsblóð sitt.
GF-6060H
Stereo Portable Radio Cassette
Ferðatæki
Verö 2.395.-
Góður )
félagi
****í*il*»»í!'*H*I****ííI'“*»Uiíí*
iliaiislislisiliisiiiiiiill
Ml
il:Í«H!tunn5
ÍiliÍÉ
iiilllllS
iilllp.il iiiiPl
HSSIÍiBlu
6qBO
^IUílíÍ!
tao'
HLJÓMTÆKJADEILD
LAUGAVEGI 66 SÍMI 25999