Morgunblaðið - 17.06.1982, Blaðsíða 20

52
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. JÚNÍ 1982
Margir hafa hótaö að hætta, en trúlega
mæta allir galvaskir í slaginn að ári
Litið inn á sýningu
á Kristnihaldi undir Jökli
á Blönduósi og rabbað
við Jón prímus og félaga
UM 70 LEIKFÉLÖG áhugamanna víða um land hafa á síð-
ustu mánuðum sett upp leikrit sjálfum sér og öðrum til
ánægju. Lætur nærri að 2.700 manns hafi tekið beinan þátt í
þessu mikla starfi og er það í raun með ólíkindum hve vel
fámennum leikhópum hefur tekizt í þessu starfi, sem allt er
unnið í framhaldi af vinnudegi
Blaðamaður Morgunblaðsins
var fyrir nokkru á ferð á
Blönduósi og fylgdist þar með
sýningu Leikfélags Blönduóss á
Kristnihaldi undir Jökli eftir
Halldór Laxness. Sýning þessa
verks kallar á góða aðstöðu, sem
íbúar á Blönduósi eru svo lán-
samir að hafa yfir að ráða, og
jafnframt kallar þessi sýning á
góða leikara og slíkt kraftfólk
finnst einnig á staðnum. Mörg
leikfélaganna úti um land sýna
einkanlega gamanleiki ýmiss
konar, sem að sjálfsögðu kalla á
mikla vinnu, en þó ekki sam-
bærilega og við uppsetningu
Kristnihaldsins og Skáld-Rósu
eins og þeir á Blönduósi hafa
ráðist í.
Sveinn Kjartansson heitir
formaður Leikfélagsins á
Blönduósi, fræðsiustjóri í Norð-
urlandi vestra. Auk formennsku
sinnar í leikfélaginu bar hann
hitann og þungann í Kristni-
haldinu, sjálfur séra Jón prím-
us. Undirritaður telst varia iög-
legur gagnrýnandi, hefur enga
, oft löngum og strongum.
pappíra upp á slíkt, en svei mér
þá, ég held bara, að aðrir prím-
usar gerist ekki mikið betri en
Sveinn Kjartansson.
Blönduóssleikarar lögðu
greinilega mikinn metnað í
þessa sýningu og stóðu sig með
mikilli prýði. Hér verður ekki
reynt að gera sérfræðilega út-
tekt á frammistöðu einstakra
leikara. Til viðbótar Sveini verð-
ur aðeins minnst á Stefán Har-
aldsson, sem lék Umba og var
þetta fyrsta meiri háttar hlut-
verk Stefáns á fjölunum á
Blönduósi. Leikstjóri sýningar-
innar var Svanhildur Jóhann-
esdóttir. Steinþór Sigurðsson,
leikmyndahönnuður hjá Leikfé-
lagi Reykjavíkur, var fenginn til
að hanna leikmyndina — og
góðar aðstæður samkomuhúss-
ins voru skemmtilega nýttar.
Yfir 40 manns tóku þátt í upp-
setningu sýningarinnar.
I»rír ættliðir á sviðinu
Að lokinni sýningu á Kristni-
haldinu lagði blaðamaður leið
Helgi á Torfhvalastöðum, umboðsmaður biskups og séra Jón prímus ræða málin.
sína til búningsherbergjanna,
hvar spjallað var við Svein
Kjartansson, Sturlu Þórðarson,
öðru nafni dr. Godman Sýng-
mann, og Pétur A. Pétursson,
sem lék Helga á Torfhvalastöð-
um.
Liðið starfsár var 56. leikár
Leikfélags Blönduóss og þó svo
leikrit hafi ekki verið sýnd öll
árin, þá hefur eitthvað verið um
að vera flest árin.
Leiklistin hefur skapað sér
ákveðna hefð á Blönduósi og
einhver sagði, að áhuginn fyrir
leikhúsinu gengi í ættir. Þessu
til sönnunar má nefna, að þrír
ættliðir tóku þátt í sýningunni á
Kristnihaldinu, þeir Þórður
Pálsson í hlutverki James
Smith, bryta, Sturla sem
Sýngmann og Snorri Sturluson
var spjaldberi. Og þetta er ekki í
fyrsta skiptið, sem nánast heilu
fjölskyldurnar taka þátt í sýn-
ingu LB.
Venjan hefur verið sú að sýna
Áhorfendur fjölmenntu, ungir jafnt sem eldri.
í kennslustund á sviði samkomuhússins.
Þeir ungu
öðlast reynslu
á sviðinu
- en vaka húsbænda
er hápunktur Húnavöku
MEÐAL atriða Húnavökunnar á
Blönduósi var sýning nemenda í
grunnskólanum á staðnum fyrsta
dag sumars. í nokkur ár hefur það
verið venja á Húnavökunni, að þau
yngstu kxmu fram og reyndar er
skemmtun þeirra yfirleitt sú fjöl-
mennasta á vökunni. Um eða yfir
350 manns komu fram á leiksviðinu
á Húnavökunni og trúlega hefur um
helmingur þess hóps tilheyrt nem-
endum grunnskólans. Ef þar voru
ekki leikarar framtíðarinnar á ferð-
inni, þá kannski hvíslarar.
Unga fólkið á Blönduósi fær
þarna kjörið tækifæri til að öðlast
reynslu á leiksviði og í spjalli við
blaðamann sagðist Björn Sigur-
björnsson, skólastjóri og formaður
Ungmennasambands Austur-
Húnvetninga, sem stendur fyrir
Húnavökunni, trúa því að leikfé-
lagið nyti góðs af þeirri reynslu,
sem ungmennin hlytu á æfingum
og sýningum grunnskóians.
Nokkrar myndir á síðunni voru
teknar á samkomu nemenda
grunnskólans fyrsta dag sumars
og tala þær sínu máli um hvað
fram fór.
Björn Sigurbjörnsson tjáði
blaðamanni, að Húnavakan hefði
verið haldin árlega síðan 1946 að
undanskildu árinu 1949, en þá var
samkomubann á héraði vegna
sjúkdóms á þessum slóðum. Þó svo
að USAH standi að skipulagningu
og framkvæmd Húnavöku væri
hún ekki möguleg nema með mik-
illi vinnu og traustu framlagi ann-
arra félaga og hópa. í því sam-
bandi nefndi Björn Leikfélag
Blönduóss og önnur leikfélög,
Samband húnvetnskra kvenna og
fleiri. Reyndar væri nú svo komið,
að fleiri vildu komast að með sýn-
ingar og atriði á Húnavöku heldur
en tök væri á að flytja þá tæplega
viku, sem menning og gleði ríkja,
vökudagana.
Árið 1965 var fyrst haldin Hús-
bóndavaka á Húnavöku og átti
Kristófer Kristjánsson í Köldu-
kinn hugmyndina að henni. Síðan
hefur Húsbóndavakan verið fastur
liður í Húnavöku og síðari ár há-
punktur hennar. Mikið af efninu
er samið og flutt af heimamönn-
um og meðal efnis á vökunni nú
má nefna annál Magnúsar bónda í
Miðhúsum og ræðu Páls A. Páls-
sonar lögfræðings, en heimsókn
brottflutts Húnvetnings hefur
verið fastur liður á bændavöku.