Morgunblaðið - 16.07.1982, Qupperneq 7
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. JÚLÍ 1982
7
Innilegar þakkir til allra sem glöddu mig meö
heimsóknum, gjöfum og skeytum á níutíu ára
afmæli mínu 1. júlí síöastliðinn.
Kær kveðja til ykkar allra.
Þórunn Einarsdóttir,
Hlídarenda,
Vogum, Vatnsleysuströnd.
Skyldfólki minu öllu og vinum þakka ég hlýjar kveöjur,
vinsemd og gjafir, er þeir heimsóttu mig á 60 ára af-
mæli mínu 12. júlí.
Guð blessi ykkur öll.
Lilja Þórarínsdóttir, Grund.
GRÍPTU EINTAK
TILVALINN FERÐAFÉLAGI
Embættismenn
bornir ósæmi-
^gum sökum
Nátttröllið
Timinn er steinrunnið dagblað eins og
auövelt er aö sanna meö óteljandi dæmum.
Skýrasta sönnun þess eru þó stjórnmála-
skrif blaðsins. Það eru ekki aðeins menn
utan Framsóknarflokksins sem sjá þetta. Á
síöasta miðstjórnarfundi flokksins var
harkalega ráðist á Tímann fyrir lélega
frammistöðu í þágu eigandans, Framsókn-
arflokksins. Voru spor stjórnmálaritstjóra
blaösins, Þórarins Þórarinssonar, í ræðu-
stólinn á miðstjórnarfundinum þung, þegar
hann þurfti aö halda uppi vörnum. Nýjasta
dæmið um misheppnaða stjórnmálabaráttu
í Tímanum er vörn blaðsins fyrir sovéska
samningnum um efnahagssamvinnu. Síðast
í gær er stjórnmálaritstjórinn við sama hey-
garðshornið og enn reynir hann að bera
blak af ráðherrum Framsóknarflokksins —
nú með því að beina athyglinni að embætt-
ismönnum og útflytjendum.
„Öþolandi
hneisa“
Gísli Jónsson mennta-
skólakennari og oddviti
sjálfstastismanna í bæjar-
stjórn Akureyrar, ritar for-
ystugrein í íslending og
tekur þar á kjördæmamál-
inu. Ilann segir:
„Gjör rétt. l*ol ei órétt!
hannig hljóðar hið
gamla hvatningarorð
Sjálfstæðisflokksins. I>aö
má vel enduróma i eyrum,
þegar við gaumgæfum hið
gífurlega misrétti sem við-
gengist á sumum sviðum
íslensks samfélags. Allir
þegnar þjóðfélagsins eiga
að vera jafnir fyrir lögun-
um og hafa sömu mann-
réttindi, óháð búsetu, kyn-
ferði, trú, skoðun og stöðu.
Undirrituðum cr nær að
halda að hvergi sé jafnrétt-
is þ< gnanna jafnmikið vant
sem í kosningarétti og þar
með áhrifum á eina hina
gildustu grein ríkisvalds-
ins, sjálft löggjafarvaldið.
I>að er blátt áfram óþol-
andi hneisa að sumir
landsmenn skuli hafa allt
upp í fimmfaldan kosn-
ingarétt við aðra. Landinu
verður aldrei stjórnað af
viti, meðan þvílíkt misrétti
þrifst, og sannast sagna
hafa þeir, sem misréttinu
eru beittir, og fulltrúar
þe-irra, verið ótrúlega þol-
inmóðir.
I>að er vel við hæfi og
ekki annað en það sem
ætla mátti, að Sjálfsta-ðis-
flokkurinn hefur alltaf ver-
ið í fararbroddi, þegar leið-
rétt hefur verið kjördæma-
skipun og kosningafyrir-
komulag. Kéttlætiskennd
sjálfstæðismanna hefur
ekki þolað að flokkur geti
t.d. fengið meirihluta á al-
þingi út á ríflega 30% kjör-
fylgi meðal þjóðarinnar,
eins og gerðist 1931. Né
heldur önnur dæmi sam-
bærileg, þótt ranglætið
væri þá ekki eins hróplegt.
Nú hefur stjórnarskrár-
nefnd svokölluð setið lengi
að störfum eða kannski
káki, og ekkert bólar á til-
iögum frá henni. Lands-
fundur Sjálfsta-ðisflokks-
ins álvktaði skynsamlega
og skelegglega um þetta
mál í október sl„ en siðan
hefur lítið áunnist.
Sá, sem þetta ritar, fagn-
ar því, að nú hefur Morg-
unblaðið hvað eftir annað
tekið málið upp, og verður
af því að álykta að Sjálf-
stæðlsflokkurinn sé að ná
vopnum sínum á þcssum
vígstöðvum, eins og honum
ber söguleg og siðferðileg
skylda til.“
Mannréttindi
miöast ekki
viö höfðatölu á
ferkílómetra
Og (íísli Jónsson heldur
áfram í íslendingi:
„Kanglæti i kjörda>ma-
málinu, og misjafn kosn-
ingaréttur þar með, er
stundum afsakað með því
að þcir, sem búa í strjál-
býli, eigi að hafa að þessu
leyti meiri rétt en þeir sem
í þéttbýli búa. Kkki fær
þetta staðLst. Grundvall-
armannréttindi, eins og
kosningaréttur í lýðra'ðis-
riki, getur ekki miðast við
höfðatölu á ferkílómetra.
Hvernig ætli Akureyring-
um þætti, ef þcir fengju i
na'stu kosningum einn
kjörseðil, eins og vant er,
en íbúar Kaufarhafnar til
da'mis Hmm, og engin von
væri leiðréttingar. Kn þetta
er það sem raunverulega
gerist nú, ef borin eru sam-
an réttindi ihúanna í
Keykjaneskjördæmi ann-
ars vegar og Vestfjarðar-
kjördæmi hins vegar. Kr þó
naumast lengra milli húsa í
liolungarvík en Ytri-
Njarðvík eða strjálbýlla á
Barðaströnd og í Keyk-
hólasveit en á Vatnsíeysu-
strönd og í Höfnum.
SjálfslæðLsflokkurinn
sækir fjöldafylgi sitt til
þéttbýlisstaðanna við Kaxa-
flóa og við Kyjafjörð. Síð-
ustu kosningaúrslit sýndu
að fólkið á þesssum stöð-
um treysti sjálfstæðLs-
mönnum best til þess að
fara með umboð sitt í sveit-
arstjórnum. I>að væri eins
og köld vatnsgusa framan í
allan þennan mikla fjolda,
ef Sjálfstæðisflokkurinn
tæki ekki nú þegar ótví-
ræða forystu í mannrétt-
indabaráttu þess fólks,
þannig að íhúar Keykjavík-
ur, Keykjaness og Norður-
landskjördæmLs eystra
verði ekki annars flokks
þegnar á íslandi eða þaðan
af minna. I>að er ekki hægt
að bjóða þjóðinni að ganga
enn til alþingiskosninga
nenia á undan hafi farið
leiðrétting sem þjónar að
gagni réttlætinu i þessu
efni.
Sagan ® og ummæli
flokksforingja í blöðum að
undanförnu kenna okkur
að ekki muni aðrir flokkar
hafa forystu í þessu efni, ef
Sjálfsta'ðisflokkurinn hik-
ar.
5.7.’82
<;j.
Þjóönýtum
Moggann!
Ilér í Staksteinum var í
ga'r vitnað í skrif l'élurs
Keimarssonar, formanns
Samtaka herstöðvaand-
sta'ðinga, til varnar því að
starfsmenn Kíkisútvarps-
ins notuðu óskalagaþa'tti
til að auglýsa útifundi
herstöðvaandstæðinga.
Formaðurinn kvartaði
mjög undan því að Morg-
unblaðið skvldi telja þessa
notkun á ríkisfjölmiðli mis-
notkun. Að sjálfsögðu
hafði IV'tur Keimarsson
ráð við þessari óskamm-
feilni Morgunhlaðsins.
Ilann sagði í l>jóðviljanum
á miðvikudag:
„Kkki er fráleitt að hera
saman útbrciðslu og
áhrifamátt Morgunhlað-
sins og Kíkisútvarpsins
(hljóðvarp). Ilugsi menn
sér að útvarpið væri jafn
hlutdra-gt og Morgunhlað-
ið, það er að í því birtist
stuðningur við eina hlið
ákveðins málstaðar, allt
va-ri gott og allir góðir sem
málstaðinn styddu en allir
aðrir óalandi og óferjandi,
yrði slíkt talið alveg óvið-
unandi. Spurningin er
hvort nokkur ástæða sé til
að þola það af Morgun-
blaðinu. Kr ekki best að
þjóðnýta bara Moggann?”
Björn Þorsteinsson sigraði
á Boðsmóti Taflfélagsins
Björn Þorsteinsson sigraði ör-
ugglega á nýafstöðnu Boðsmóti
Taflfélags Reykjavíkur. Hann
hlaut 6,5 vinninga af 7 möguleg-
um, gerði aðeins jafntefli við Lár-
us Jóhannesson. Sigur Björns þarf
ekki að koma neinum á óvart, enda
hefur hann verið í fremstu röð ís-
lenskra skákmanna um tveggja
áratuga skeið.
í öðru sæti varð Ólafur H.
Ólafsson með 6 vinninga, en hann
hefur ekki tekið þátt í kappskák-
móti í 8 ár. Ólafur er reyndar mun
þekktari fyrir mikið og óeigin-
gjarnt starf í þágu íslenskrar
skákhreyfingar á undanförnum
árum. Hann sýndi og sannaði að
hann hefur engu gleymt og er
jafnliðtækur við skákborðið sem
utan þess, en slíkt er næsta fátítt
hér á landi.
Næstir á eftir Ólafi komu full-
trúar yngri kynslóðarinnar, Arnór
Björnsson, Björgvin Guðmunds-
son og Davíð Ólafsson. Þeir hlutu
allir 5 vinninga.
Að þessu sinni voru tímamörkin
nokkuð óvenjuleg: 1V4 klst. á 36
leiki og því næst 30 mínútur til að
ljúka skákinni. Vitaskuld kom
þetta niður á gæðum skákanna, en
þess í stað losnuðu menn við
biðskákir og varð mótshaldið því
miklu einfaldara en ella. Ekki má
heldur gleyma að sumarið er ekki
besti tími ársins til skákmóts-
halds á íslandi, og því er eðlilegt
að stytta umhugsunartímann
nokkuð til að auka þátttöku í mót-
inu.
Að lokum kemur hér ein af
mörgum sigurskákum Björns
Þorsteinssonar í mótinu. Þessi
skák er að minni hyggju eins
dæmigerð fyrir skákstil Björns og
nokkur skák getur verið. í því
sambandi vil ég vekja athygli á
15., 16., 18. og 21. leik svarts. En
sjón er sögu ríkari:
Hvíll: Arnór Björnsson.
Svart: Björn Þorsteinsson.
I'rönsk vörn.
1. «4 — e6, 2. d4 — d5, 3. Rd2 —
c5, 4. Rgf3 — Rc6, 5. exd5 — exd5,
6. Bb5 — Bd6, 7. 0-0 — Rge7, 8.
dxc5 — Bxc5, 9. Rb3 — Bd6, 10. c3
— Algengara framhald er 10. Hel
— 0-0, 11. Bg5 10. — 0-0, 11. Rbd4
— Bg4, 12. Da4 — Bd7. Einnig kom
til greina 12. — Dd7 með jöfnu
tafli. 13. Dc2. Máttlaus leikur.
Betra var 13. Hel 13. — Rxd4, 14.
Rxd4 — Rc6, 15. Rf3 — h6, 16. H3?!
Óþörf veiking á kóngsstöðu hvíts.
Betri kostur var t.d. 16. Be3 16. —
Df6, 17. Ddl — Had8, 18. Be3 En
ekki 18. Dxd5? — Bxh3! með hót-
uninni 19. — Bh2+ 18. — Bb8, 19.
Hcl — Hfe8. Staða hvíts er nú
þegar orðin nokkuð óþægileg og
ekki bætir næsti leikur hans úr
skák. 20. Bxc6? Lætur af hendi
biskupaparið og styrkir um leið
peðastöðu svarts. Flestir aðrir
leikir voru betri 20. — bxc6, 21.
Bd4 — Dg6, 22. Khl — Hxel+, 23.
Dxe 1 — He8, 24. Dd2 — Bf5.
Svartur hefur komið ár sinni vel
fyrir borð og hyggst auka þrýst-
inginn með 25. — Be4. Hvítur á því
fárra kosta völ. 25. Rh4 — Dd6, 26.
f4 — Be4, 27. Hfl. En ekki 27. Be5?
— Dd8, 28. Bxb8 - Dxh4,29. Bxa7
— Dxh3+, 30. Kgl — Dg4 og veik
kóngsstaða gerir aðstöðu hvíts
nánast vonlausa. 27. — f6, 28. Bgl
— Dd7, 29. f5? Þar eð textaleikur-
inn leiðir til peðstaps hlýtur 29.
Rf3 að vera betri leikur. 29. — Bg3,
30. Bf2 — Bxh4, 31. Bxh4 — Bxf5,
32. Df4 — He4, 33. Dg3. Eftir 33.
Dxf5 — Dxf5, 34. Hxf5 — Hxh4
hefur hvítur erfiða stöðu í enda-
taflinu. 33. — Kh7, 34. Df2 —
Bxh3!, 35. Bxf6 — gxf6 og hvítur
gafst upp enda er liðstap eða mát
óumflýjanlegt.