Morgunblaðið - 16.07.1982, Síða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. JÚLÍ 1982
+ Eiginkona mín, móöir og dóttir, ÁSDÍS SKÚLADÓTTIR Stórahjalla 37, Kópavogi, lést i Landspítalanum 15. júlí. Eggert Guðmundsson, Mélfríöur Snjólfsdóttir, og börn.

+ Faöir okkar og tengdafaöir, JÓN JÓNSSON, listmélari, Njélsgötu 8b, andaöist i Landspítalanum miövikudaginn 14. júlí, Jón Friörik Jónsson, Þórey Eiríksdóttir, Guðlaugur Jónsson, Katrín Siguröardóttir.

+ • Feögarnir SIGURDUR GUDMUNDSSON °g GUÐMUNDUR SIGURÐSSON, Kolsstöðum, Hvítérsíöu, í veröa jarösungnir frá Gilsbakkakirkju, laugardaginn 17. júlí kl. 14 00 Ingigeröur Benediktsdóttir, börn og tengdabörn.

t Utför GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR, fré Melgeröi, I fer fram frá Hvammstangakirkju laugardaginn 17. júlí, kl. 2. e.h. Vandamenn.

+ Utför GÍSLA SIGURÐSSONAR, fyrrum bónda aö Miöhúsum í Garöi, Bergþórugötu 23, Reykjavík, fer fram frá Útskálakirkju föstudaginn 16. þ.m., kl. 2. Sigrún Ásgeirsdóttir og börn hins létna.

+ Öllum þeim er sýndu okkur vináttu og samhygö í veikindum og viö andlát og jaröarför ÞURÍÐAR ÁRNADÓTTUR, éöur húsfreyju, é Gunnarsstööum, Þístilfiröi, þökkum viö af alhug. Sérstakar þakkir viljum viö færa starfsfólki Heilsugæslustöövarinnar á Þórshöfn. Guö blessi ykkur öll.

+ Alúöarþakkir og kveöjur til allra þeirra er minntust móöur minnar, tengdamóöur og ömmu okkar, ÁSTHILDAR JÓSEFSDÓTTUR BERNHÖFT, meö hlýjum hug, viö andlát hennar og útför. Nanna Jakobsdóttir, Sveinbjörn Jakobsson, Hildur Sveínbjörnsdóttir, Sindri Sveinbjörnsson, Hjörleifur Sveinbjörnsson.

+ Þakka af einlægni þá miklu samúö, hlýju og vináttu sem mér hefur veriö sýnd viö andlát og útför móöur minnar, ALDÍ8AR JÓNSDÓTTUR, tónmenntakennara. Sérstakar þakkir vil ég færa prestshjónunum á Útskálum í Garöi, einnig læknum og hjúkrunarliöi Landspítalans, deild 21A fyrir góöa umönnun og hjúkrun. Gísli Jón Þóröaraon.

+ Þökkum af alhug auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför, BJARNA LÚÐVÍKSSONAR. Laufey Arnórsdóttir, börn, tengdabörn, barnabörn og systkini.
Bjarni Össur Jóns-
son - Minningarorð
Móðurbróðir minn, Bjarni Öss-
ur Jónasson lézt á Landspítalan-
um, að kvöldi hins 8. júlí sl., 82 ára
gamall. Hann var þá búinn að
litíKja þar í tæpar 2 vikur, kom
þantíað nokkuð þungt haldinn, var
á góðum batavegi, og ég bjóst við
að hann kæmist heim. Hann var
kátur og hress að vanda þar til
yfir lauk, en það voru einkenni
hans, left lund og gamansemi,
ásamt mikilli bjartsýni á lífið og
tilveruna. Það er gott að vera bú-
inn slíkum skapháttum í okkar
erfiða heimi.
Bjarni Össur fæddist að Bakka í
Hnífsdal aldamótaárið, þann 8.
marz. Foreidrar hans voru
merkishjónin Guðný Jónsdóttir og
Jónas Þorvarðarson, útvegsbóndi
þar. Foreldrar Guðnýjar voru
Helga Bjarnadóttir og Jón Bjarna-
son, bóndi og sjómaður frá Dýra-
firði. Börn þeirra Helgu og Jóns
voru fjórtán talsins, en tvö dóu í
æsku. Foreldrar Jónasar voru
Elísabet Kjartansdóttir og Þor-
varður Sigurðsson, bóndi á Bakka,
en bæði voru þau fædd í Hnífsdal,
Elísabet á Hrauni. Þau eignuðust
7 börn, einn son misstu þau upp-
kominn, en hin börnin bjuggu í
Hnífsdal og settu mikinn svip á
allt athafnalíf þar, hvort heldur
var við bústörf, verzlun eða út-
gerð. Frá þessu fólki er komin
mikill og stór ættbogi.
Guðný og Jónas eignuðust sjö
börn, en tvö misstu þau á bezta
aldri, bæði ógift. Þau hétu: Krist-
jana, sem andaðist 1918 í foreldra-
húsum og Jónas, en hann stundaði
verzlunarstörf í Hafnarfirði, mjög
efnilegur maður og vel gerður.
Hann andaðist þar árið 1935. Þau
sem upp komust , voru Elísabet,
húsmæðrakennari, giftist síðar
Aðalsteini Pálssyni, skipstjóra frá
Hnífsdal. Þau eru bæð látin.
Helga, lærði kennslufræði, giftist
Bjama Snæbjömssyni, lækni í
Hafnarfirði, sem nú er látinn,
Björg, tannsmiður í Hafnarfirði,
yngst var Guðný, lærð hjúkrun-
arkona, giftist Eliasi Ingimars-
syni, fiskimatsmanni frá Hnífs-
dal, sem nú er látinn.
RannveigÞórarins-
dóttir og Œafur Agústs-
son - Hjónaminning
I dag er til moldar borin hér á
Akureyri, Rannveig Þórarinsdótt-
ir, ekkja eftir Ólaf Agústsson hús-
gagnasmíðameistara sem lést 21.
desember 1976.
Rannveig og Ólafur voru svo
nátengd æskuárum mínum á
Oddeyri að ávallt koma þau bæði
upp í hugann þegar ég hugsa til
þeirra tíma. Því finnst mér við
hæfi að ég minnist þeirra beggja
samtímis, þótt síðbúin séu minn-
ingarorðin um hann.
Ég og Ágúst, yngri sonur þeirra,
vorum æskuvinir, jafnaldrar og
mjög samrýmdir um tíma og þau
kynni leiddu til mikillar tryggðar
þeirra hjóna við mig sem m.a. kom
fram í því að á erfiðri stundu í lífi
mínu sýndu þau mér slíka vin-
semd að ég fæ aldrei gleymt.
Á þessum lífsglöðu og áhyggju-
lausu æskuárum var aldeilis ekki
verið að velta fyrir sér eðliseigin-
leikum þess fólks sem mest sam-
neyti var haft við. Mér nægði að
hafa það á tilfinningunni að ég
var gestur hjá góðu fólki þegar ég
var að drekka kakó eða mjólk,
ásamt meðlæti, með Gústa vini
mínum í eldhúsinu hjá móður
hans, einu sinni sem oftar. Það
var því löngu seinna sem ég gerði
mér grein fyrir hvað þau Rann-
veig og Ólafur voru raunar ólík að
skapferli. Hann var glaðvær,
brosmildur og opinskár; hún dul
að eðlisfari og fremur alvörugefin.
Ég gæti ímyndað mér að ókunnug-
um hafi þótt hún formföst í við-
móti og seintekin, en það mun
hafa verið kynfylgja ættar henn-
ar. En tæki Rannveig tryggð við
einhverja manneskju, stóð hún til
æviloka.
En þrátt fyrir ólíkt skapferli
áttu þessi bráðmyndarlegu hjón
vel saman sem best sést á því að í
hjónabandi voru þau i 60 ár, og
milli þeirra ríkti kærleikur, sam-
heldni og virðing til hinstu stund-
ar. I raun og veru verður ekki ann-
að sagt en að þau hafi verið láns-
manneskjur í öllu lífi sínu og
starfi þótt sorgin heimsækti þau
eftir að eldri sonurinn, Þórarinn,
lést í blóma lífsins.
Rannveig Þórarinsdóttir var
fædd að Æsustöðum í Eyjafirði
28. júlí 1891 og var því nærri 91
árs að aldri þegar hún lést. For-
eldrar hennar voru Þórarinn Jón-
as Jónasson, sonur Sigluvíkur-
Jónasar, og Ólöf Þorsteinsdóttir
hreppstjóra að Öxnafelli, Einars-
sonar prests í Saurbæ í Eyjafirði,
Thorlacius. Þórarinn og Ólöf eign-
uðust 10 börn en sex þeirra náðu
fullorðinsaldri og þau voru bræð-
urnir Jón Þór málari, Jónas Þór
verksmiðjnstjóri, Þorsteinn
Thorlacius bóksali og síðast
prentsmiðjustjóri og Vilhjálmur
Þór síðast bankastjóri sem var
yngstur systkinanna. Systurnar
voru tvær: Rannveig sem hér um
ræðir og Margrét sem giftist Agli
Jóhannssyni skipstjóra. Bræðurn-
ir urðu allir þjóðkunnir menn hver
t
Innílegar þakkir fyrir auösýnda samúð og vinarhug við andlát og
jaröarför eiginmanns mlns, sonar, fööur, bróður, afa og langafa.a.
EIÐS ÓTTÓS BJARNASONAR
verkatjöra,
Eakihlíö 8a.
Sérstakar þakkir faerum viö laeknum og starfsfólki á gjörgaeslu-
deild Borgarspitalans, fyrlr alla alúö og umönnun. Einnig færum
viö Kristínu og Einari, Eskihlíö 8a, þakklr fyrir mikilsveröa hjálp.
Soffía Sigurjónadóttir,
Sigríóur Ottóadóttir,
Hafdía Béra Eiöadóttir, Jakob Friöþóraaon,
Höröur Eiöaaon, Kolbrún Ólafadóttir,
Óttó Eiöur Eióaaon, Birna Theodóradóttir,
Sigríöur Björg Eiðadóttir, Sturla Birgiaaon,
Sigurjón Eiöaaon,
Bjarni Eiöaaon,
Auöur Eiðsdóttir,
Jón Helgí Eióason,
Kristinn Eiósson,
Garðar Bjarnason,
Bjarni S. Bjarnason,
Jóhanna Magnúsdóttir,
Ragnhildur Arnadóttir,
Höröur Níelsson,
Sigurást A. Baldursdóttir,
Þórunn Haraldsdóttir,
Jóhanna Júlfusdóttir,
Jóna Ingólfsdóttir.
Heimilið á Bakka var mikið
myndar- og rausnarheimili þegar
Bjarni var að alast upp. Börnin
voru öll sett til mennta. Bjarni
lærði verzlunarfræði, fyrst hér
heima en sigldi síðar til Englands
til frekara náms. Var hann síðan
aðstoðarmaður föður síns við
margháttuð störf í Hnífsdal, en
Jónas vann að útgerð, verzlun og
bústörfum, hafði mikið umleikis,
á sínu sviði. Nú hafa öll þessi
gerðarlegu systkini safnast til
ferða sinna.
Rannveigu þótti afar vænt um
systkini sín og mér er kunnugt um
hve illa hún þoldi köpuryrði í
þeirra garð, t.d. um Vilhjálm Þór
sem var mikill athafna- og fjár-
málamaður og oft stóð styrr um
eins og verða vill um slíka menn.
Hún var og frændrækin með af-
brigðum þegar hún kom því við.
Olafur Ágústsson var fæddur
hér á Oddeyri 8. sept. 1891 en lést
21. des. 1976, svo sem fyrr er frá
sagt, rúmlega 85 ára að aldri.
Hann var einbirni foreldra sinna,
Salvarar Níelsdóttur og Ágústs
Jónssonar sem bæði voru ættuð
héðan úr Eyjafirði. Ungur að ár-
um lærði Olafur Ágústsson hús-
gagnasmíði hjá Karli Hanssyni
sem rak verkstæði hér í bæ um
tíma. Svo að segja strax að námi
loknu stofnaði Ólafur til eigin
smíðareksturs, fyrst í smáum stíl
að Grundargötu 6, en færði síðan
út kvíarnar með verkstæðisbygg-
ingunni að Grundargötu 1. Jafn-
framt byggði hann stórhýsið að
Strandgötu 33. Þetta var árið 1924
og mikið í ráðist hjá ungum
manninum. En þetta var upphafið
að hinni landskunnu húsgagna- og
innréttingasmíði Ólafs Agústs-
sonar sem stóð um áratugi.
Handaverk verkstæðis hans sjást
enn í ýmsum stórbyggingum Ak-
ureyrar og nágrannabæja, t.d.
Siglufirði. Óg nefnt gæti ég menn
í Reykjavík sem hvergi vildu
kaupa húsgögn nema frá Ólafi.
Slíkur var orðstír hans. Ég er ekki
í minnsta vafa um að Ólafi Ág-
ústssyni verður helgaður kafli í
iðnaðarsögu Akureyrar, svo merk-
ur var ferill hans í handverkinu.
T.d. útskrifaði hann 31 smíðanema
sem allir eru úrvals smiðir og
kunnir af iðn sinni.
Ólafur og Rannveig giftust 1.
júlí 1916. Þau eignuðust tvo syni,
þórarin og Ágúst. — Þórarinn lést
fyrir aldur fram, aðeins 24 ára.
Fráfall hans var mikið harmsefni
foreldrum og öðrum ástvinum og
það sár greri aldrei til fulls. Þór-
arinn átti unnustu, Bjargeyju Pét-
ursdóttur. Ólafur og Rannveig
reyndust henni sem foreldrar eftir
sonarmissinn. Bargey lést svo 15
árum eftir lát unnustans og þau
hjón treguðu hana mjög.
Ágúst, yngri sonurinn, lærði
húsgagnasmíði af föður sínum,
vann lengi á verkstæði þeirra
feðga, en kennir nú iðn sína í
Iðnskólanum á Akureyri. Þar er
áreiðanlega réttur maður á rétt-
um stað. Hann kvæntist Lilju Sig-
urðardóttur, ættaðri úr Skaga-
firði. Þau eiga fjögur mannvænleg
og myndarleg börn, Rannveigu,
Ólaf, Þórarin og Ingi Sigríði sem
öll hafa stofnað heimili og eignast
börn.